Album of the week Ramses Shaffy - Zonder Bagage

Nederlands heb ik altijd nog stroef gevonden als zangtaal, het Engels heeft meer dat poetische, "zangerige".
Hoewel dat bij de wat harder rock genres dit minder stoort.
 
Laatst bewerkt:
Toch maar eens tijd gemaakt om te luisteren.

Wat ik van Ramses Shaffy weet is dat het een grote naam in de kleinkunst wereld was maar daar stopt het ook.

Ik vond het redelijk aangenaam maar wat ik wel vaker heb met dit soort muziek is dat het wat stoffig en oubollig aanvoelt.

Binnenkort nog eens met de headphones op en wat 'dieper' luisteren.
 
Willem Vermandere en Wannes Van de Velde zingen in hun eigen sappige dialect, wat de luisterervaring wel wat authentieker maakt.
 
Nog geen tijd gehad om te beluisteren.
Net terug van een weekje Ardennen met vrienden en totaal geen tijd gehad om te luisteren (of het forum hier wat te volgen).

Komende week weekje alleen met de twee kleinsten, dus de volgende plaat van de week ga ik ook moeten uitstellen.

Veel huiswerk voor augustus dus :)
 
Leuke plaat. Beste moment vond ik nummer 4-5-6. Mooie overgang van het toffe 'Maurits' naar 'Aan de Andere Kant' met 'Amsterdam' als beste nummer van de plaat. Ook 'An en Jan' en 'Legaal' wisten mij te bekoren. Als ik hem eens goedkoop op vinyl tegenkom, neem ik hem mee.
 
Heb deze vandaag ook eens beluisterd. Kende de man van een paar nummers die geregeld op Radio 1 passeren, maar moet zeggen dat ik van die nummers geen al te grote fan ben (onder andere de opener van deze plaat). Ik denk dat Shaffy geregeld nogal wat pathos en dramatiek in z’n manier van zingen legt en dat zijn dingen die ik algemeen niet echt zoek in muziek. Ik kan wel aannemen dat dit voor andere luisteraars een sterkte is, maar voor mij is dat een wat grotere drempel dan het Nederlands. Vind daarentegen wel dat de muziek dat wat bombastische geregeld passend ondersteunt met bijvoorbeeld wat dramatische strijkers. Op deze plaat stonden toch een paar nummers die ik niet slecht vond.

Ik vond dit ook wel een mooie keuze omdat het eens iets helemaal anders was!
 
Blijkbaar is er ook een podcast serie over Shaffy en een biografieboek, beiden gecheckt en was niet direct mijn dada, de tv serie over zijn leven heb ik nog niet gezien.
 
Net terug uit verlof en ik heb nog heel wat in te halen.
Van de 3 openstaande albums heb ik toch momenteel het meeste zin in RS.

Ik ben ver van een kleinkunst fan en vind het vaak wat belerend. Maar zo hard ik het gros zou willen neerhalen, zo hard beleef ik dan weer plezier aan enkelingen in het genre die mij wel kunnen raken. En Ramses Shaffy is daar eentje van.

Ik ben er ondertussen al door het album heen en het gaat zoiezo nog enkele malen op liggen deze week. Leuke nostalgische muziek wat mij betreft met aan tijdens wat drama in verweven.
 
Ik had nog nooit van Ramses Shaffy gehoord, en ik heb ook niet veel met kleinkunst, maar ik ken er ook echt maar weinig van.
Ik kan ook niet zeggen dat dit echt mijn ding was, sommige nummers waren wel ok I guess :unsure:
Om een of andere reden deed het nummer 'Loop Door' me ook denken aan het nummer 'Trapdoor' van King Gizzard :laugh: niet dat die nummers op elkaar lijken ofzo :unsure:
 
Ik ben er eindelijk door!

Geen idee wat te verwachten, maar kleinkunst doet me te vaak denken aan geitenwollensokken wereldverbeteraars die zich beter voelen dan het plebs dat durft te luisteren naar inhoudsloze boenkmuziek en zich waagt aan iets anders dan donkere bieren of versgeperst tomatensap uit de tuin (als je hoger in de ranking geraakt krijg je ook je eigen kleinkunstpet).

Niettegenstaande mijn vooringenomenheid vond ik dit een zeer aangename luisterbeurt. Vooral het openingsnummer sprong er bij mij bovenuit en zal ik nog opleggen. Ergens klinkt het wat far out en daar ben ik een sucker voor. Het kabbelt mooi vooruit, maar meer dan achtergrondmuziek zal het helaas niet worden voor mij.

Het deed me er vooral aan denken dat ik dringend nog eens moet luisteren naar het psychedelisch meesterwerk van Boudewijn De Groot: Nacht & Ontij

Mooie toevoeging aan het concept. Blij dat we breder gaan dan zware metalen en gitaartoestanden. :woohoo:
 
Dit ging altijd een lastige zijn voor mij, het genre ligt me niet en het gebeurt zelden dat een nummer of artiest me in positieve zin bijblijft. Ik heb een eerlijke poging gedaan, de YT playlist een aantal keren afgespeeld in de voorbije anderhalve week terwijl het mijn volle aandacht kreeg, maar helaas is de conclusie ook hier weer dezelfde.

Het gaat bij mij al fout bij de instrumentatie. Die klinkt vaak eerder banaal. Zo van die licht jazzy deuntjes in de achtergrond, geen uitgesproken melodieën of ritmes, daar zit voor mij weinig in. Op zich is daar nog niets mis mee, de zang eist hier duidelijk de hoofdrol op en de muziek is dan slechts begeleiding. Alleen...

De zang doet het helaas ook niet voor mij. Het timbre, de articulatie (die zoals zo vaak heel oubollig Hollands klinkt), ik vind het eerder vervelend dan aangenaam. Als de instrumentatie gebrekkig is, heb ik een stem nodig die me bij wijze van spreken in vervoering kan brengen. Dat heb ik hier dus niet.

Dit klinkt allemaal vrij negatief en, wel ja dat is het ook, vrees ik. :unsure: Maar goed, het is wat het is, het zou te makkelijk zijn om hier enkel tekstjes neer te schrijven bij muziek die me wel bevalt en dan te zwijgen als het niets is. Deze muziek betekent duidelijk iets voor @willydrama dus dat verdient een eerlijke reactie.
 
Nee sorry niet mijn ding. Had het gevoel dat dit bedoeld was als een soort van achtergrond muziek in een kinderfilm.
Rustgevende stem ja, mooie piano en viool stukjes. Geen liefde voor Nederlandse tekst van mij sorry.
Toch blij voor de afwisseling met eerdere entries. Keepin it fresh.
 
Nee sorry niet mijn ding. Had het gevoel dat dit bedoeld was als een soort van achtergrond muziek in een kinderfilm.
Rustgevende stem ja, mooie piano en viool stukjes. Geen liefde voor Nederlandse tekst van mij sorry.
Toch blij voor de afwisseling met eerdere entries. Keepin it fresh.
Is Nederlandstalige muziek, ongeacht het genre, sowieso een "njet" voor jou? Met welke reden?
 
Is Nederlandstalige muziek, ongeacht het genre, sowieso een "njet" voor jou? Met welke reden?
Niet zeker of het aan het Nederlands ligt of eerder het verhalende van de tekst dan wel de afwezigheid van het verhalende in de instrumentatie.

Uw moedertaal trekt u meer naar de inhoud van de tekst dan naar de instrumentatie. Je moet dus meer moeite doen om de instrumentatie te appreciëren. Hier had ik meer het gevoel dat er een boek geschreven was en daar wat basic instrumentmentatie rond gegooid werd.

De teksten op zich hadden wel echt inhoud, in tegenstelling tot veel andere muziek tegenwoordig (en vroeger in mindere mate), dus chapeau daarvoor. De instrumentatie had weinig inhoud, dat maakt het totaal pakket niet gebalanceerd voor mij.

Daar moet je voor zijn en dat ben ik niet. Dit is natuurlijk maar een mening en ik kan me voorstellen dat dit voor u anders is.
 
Niet zeker of het aan het Nederlands ligt of eerder het verhalende van de tekst dan wel de afwezigheid van het verhalende in de instrumentatie.

Uw moedertaal trekt u meer naar de inhoud van de tekst dan naar de instrumentatie. Je moet dus meer moeite doen om de instrumentatie te appreciëren. Hier had ik meer het gevoel dat er een boek geschreven was en daar wat basic instrumentmentatie rond gegooid werd.

De teksten op zich hadden wel echt inhoud, in tegenstelling tot veel andere muziek tegenwoordig (en vroeger in mindere mate), dus chapeau daarvoor. De instrumentatie had weinig inhoud, dat maakt het totaal pakket niet gebalanceerd voor mij.

Daar moet je voor zijn en dat ben ik niet. Dit is natuurlijk maar een mening en ik kan me voorstellen dat dit voor u anders is.
Ik kan me wel vinden in je argumentatie, hoor. Bij kleinkunst primeert voor mij het verhalende aspect, geassisteerd door passende muziek. Mij stoort dat niet en als ik me wil focussen op het muzikale, luister ik naar andere muziek.
 
Excuses voor de vertraging. Ik was met verlof en eerlijk gezegd heb ik nul de botten niets met kleinkunst dus ik had er ook niet echt heel veel zin in, en voor ik het wist was mijn vakantie voorbij en had ik niet één, maar twee weken gemist. Ai.

Bon, eindelijk geluisterd dus. Het lag volledig in de lijn van mijn verwachtingen, en dit is het soort muziek dat vroeger steevast door de luidsprekers schalde bij mijn grootouders telkens als ik frietjes kwam eten op zondag. Good times waren dat, maar dan vooral door de uitstekende kwaliteit van opa's frieten, vrees ik. Zoals gezegd heb ik weinig met kleinkunst, of toch wat onder die term wordt verstaan. Het ligt niet aan de taal, want Nederlandstalige muziek kan in principe echt wel prima zijn (vreemd dat The Scene hier nog niet genoemd is in dit verband?), maar het is echt gewoon mijn type muziek niet. Simpele, volkse deuntjes met simpele, volkse teksten over volstrekt alledaagse gebeurtenissen. De vocals zijn prima qua klankkleur en textuur maar een beetje beperkt in bereik en dynamiek. Ik heb me proberen focussen op de lyrics zelf maar dit is niet echt gelukt, mogelijk zijn deze excellent maar dan is dat aan mij voorbijgegaan, helaas.

Geen idee hoe ik dit moet verwoorden, maar voor mij leent deze muziek er zich zeer moeilijk toe om als artiest uw talent tot uiting te laten komen. Het klinkt als iets dat iedereen kan maken na drie uur muziekles. Misschien is dat net de charme ervan, dat het zo enorm toegankelijk is en dat de artiest zichzelf compleet op de achtergrond zet? Anyhow, geen spek voor mijn bek helaas. Anderzijds is het ook wel gewoon muziek die zelden tot nooit stoort of te aanwezig is, wat op zich ook een kwaliteit is. In al die jaren dat ik 's zondags frieten ben gaan eten bij mijn opa en oma heb ik de stereo ook geen enkele keer uitgezet, behalve tijdens het 13u-journaal natuurlijk.

Vreemd genoeg moest ik hier en daar wel aan Queen denken qua sound, bijvoorbeeld op het einde van het eerste nummer. Misschien te verklaren door de akkoorden-progressie of de gebruikte instrumenten, maar toch wat bizar in het licht van mijn vorig statement.

Ik moet wel zeggen dat het op één vlak alvast een bijzonder geslaagde keuze was. Toen dit concept werd voorgesteld, was dit letterlijk het laatste genre dat ik verwacht had te zien. Black metal, jazz, noisecore, ... zag ik allemaal aankomen maar kleinkunst was zelfs niet in mij opgekomen. Dus euh, mad props daarvoor?
 
Terug
Bovenaan