Album of the week Ramses Shaffy - Zonder Bagage

willydrama

Well-known member


My turn. We luisteren naar Ramses Shaffy “Zonder Bagage”, het album kwam nooit uit op CD en staat niet volledig op Spotify, link is een youtube playlist, forward voor volgende track. RS heeft niet echt een magnum opus of elpee die volledig geniaal is maar uit zijn discografie vind ik dit de compleetste; jazzy chanson, poëzieminiatuurtjes, melancholisch levenslied, uptempo bombast, vanalles wat. Halfuurtje kleinkunst moet wel eens kunnen, zelfs voor liefhebbers van black metal, is het genre niet uw dada misschien beter niet alles in één stuk uithoren. Bij het merendeel van de Engelstalige muziek die ik luister(de) komt bij mij eerst de klank van de woorden binnen, pas later eventueel de boodschap en lyriek, soms laat ik die blijvend aan mij voorbijgaan. Bij songs in de moedertaal is dit m.i. één pakket met de muziek, laat dus ook vooral weten welke track voor u de beste lyrics heeft of beste mix woord/arrangement.

 
R-1375369-1214652202.jpeg.jpg


Zing - Vecht - Huil - Bid - Lach - Werk En Bewonder
Ze Komen Samen Niet Meer Terug
Als 't Stormt
Maurits
Aan De Andere Kant Van De Heuvels (De L'Autre Côté Des Collines)
Ik Denk Over Je Na, Amsterdam
Als Je Niet Bij Me Bent
Loop Door
Ik Betaal
Ik Laat Jou Niet Voor De Poort
Johnny Van De Vier Seizoenen
An En Jan (Tot In De Dood)
Als 't Legaal Geworden Is
Zonder Bagage (De Wereld Heeft Mij Failliet Verklaard)
 
And now for something completely new.

Heel benieuwd, beetje angstig, beetje geïntrigeerd, laat maar komen. Ik kan nu al zeggen dat het een mooie keuze is.
 
Halfuurtje kleinkunst moet wel eens kunnen, zelfs voor liefhebbers van black metal, is het genre niet uw dada misschien beter niet alles in één stuk uithoren.

Ge gaat onder black metalliefhebbers nog een behoorlijk segment kleinkunstliefhebbers treffen. Gisteren nog een cover van De Zotte Morgen mogen horen op een black metalconcert. :biglaugh:

Persoonlijk behoor ik ook tot dat segment, doch nu heb ik wel niet echt iets met Ramses Shaffy voor zover ik weet. 50-50 kans dat ik dit kan pruimen dan wel nooit meer beluister. :unsure:
 
  • Verdrietig
Waarderingen: Lint
Ik ben deze reeks begonnen met blekkiemuziek, maar kleinkunst vind ik schitterend. Zjef Vanuytsel heeft via Amenra (maar ook A Thousand Sufferings) wel wat blekkie-adepten verlokt tot de kleinkunst. Goed uitgevoerde kleinkunst is, zoals de genrenaam doet verraden, een kunstwerk op zich. Als hommage aan de Nederlandse moedertaal mag die muziek ook vaak tellen en het is jammer dat veel van mijn tijdsgenoten tegen Nederlandstalige muziek zijn .... net omdat het Nederlandstalig is. Ze vinden het compleet normaal dat een artiest zijn ziel blootlegt in het Engels, maar een beetje gênant wanneer dat in het Nederlands gebeurt. Voor mij is er ook wel een verschil tussen schlager en kleinkunst, al zal lang niet iedereen dat onderscheid maken. Via Zwangere Guy, Brihang, Tourist le MC en anderen wordt het Nederlands echter opnieuw leven ingeblazen tussen al die Engelstalige muziek. Dat kan ik alleen maar aanmoedigen, al vind ik quota opleggen, zoals sommige nationalisten dat wensen, onzin. Je muziek moet het verdienen om gespeeld te worden en de charts te veroveren, denk ik dan.

Zingen in de moedertaal maakt je een stuk kwetsbaarder, zowel vanuit het perspectief van de zanger als de native speaker die het gewicht van de taal kan doorgronden. Het Nederlands is even rijk als het Engels en het gebruik van dialecten kan dat zelfs accentueren (Wannes Vandevelde - hoe vaak heb de wens niet geopperd om met mijn amoureuze ziel deze nacht in de straten te verdwalen?). Ramses Shaffy ken ik vooral van het magistrale Sammy. Enkele nummers van het album dat je hier op een piedestal plaatst ken ik ook wel. Misschien dat Shaffy voor mij wat te opgepoetst en braaf klinkt (vergelijk dat eens met een ongekunstelde Willem Vermandere die patatten wil planten), maar ik vind dit een behoorlijk boeiende AOTW. Het moet niet altijd Engelstalig zijn wat de klok slaagt, het perfide Albion heeft onze cultuur al genoeg gedomineerd.
 
Ik moet beginnen met te bekennen dat ik hier een soort afkeer voor heb ontwikkeld. Niet voor de muziek, het Nederlandstalige lied of de artiest op zich ook al is het een Hollander, gewoon iets persoonlijk. Dat begon al op het schooltje waar er een medeleerling opgevoed in een typisch culturonest bij elke spreekbeurt over kleinkunst moest beginnen jammeren. Zo het type dat u vanachter een gebouw aanmaant dichter te komen, de rits van haar jas openschuift en terwijl ze de binnenkant van haar jas laat zien "Psssst, want some Willem Vermandere? De Craene halve prijs???" fluistert. Aan dat gewauwel had mijn snel vermenigvuldigend testosteron op die leeftijd uiteraard geen boodschap. Doorheen de jaren is die rol in mijn leven dan overgenomen door types als André Vermeulen en andere mediazagen die maar niet genoeg kunnen krijgen van het masturberen in een kringetje met medeliefhebbers van artiesten uit het kleinkunstgenre. Het woord kleinkunst op zich kan ik ook niet verdragen, werkelijk een pretentieus kutwoord. Bij de eerste lockdown in maart 2020 werd dan de piek bereikt: elke Vlaamse muzikant die ooit eens één uur notenleer had gevolgd, dacht plots We Zullen Doorgaan van Shaffy te moeten coveren als steun voor het Vlaamse volk, want hurdur zij, dé artiesten, zijn toch zo belangrijk voor de mensen. Rot toch een eind op, Bent Van Looy en ander megalomane cultuurflurken. Ik wil net dat ge niet doorgaat, dat ge gewoon stopt. Niet alleen met muziek, ook met uw Culture Club, ga wat struinen op Parijse dodenakkers met uw te korte broeken. Die covers gebeurden dan ook nog onder andere bij die onuitstaanbare tyfuslijder Vincent Byloo op Radio 1 in de voormiddag. Fuck, wat een kutperiode was dat, en dit soort muziek is daar dus de soundtrack van. Ik kan enkel aan negatieve gedachten denken, dus ik kan dit eigenlijk niet objectief aanvatten. Trek u er u dus niet te veel van aan, voor zover ge dat al zou doen.

Ondanks dat zal ik evenveel moeite doen voor dit album als de andere. Zing - Vecht - Huil - Bid - Lach - Werk En Bewonder kende ik, kan ik muzikaal nog goed hebben maar die uitspraak irriteert me mateloos. Dat loopt meteen door in het tweede nummer: "ik was de fvfvfvuuuuussss". Vis jongen, VIS. Ja, ik weet dat ze u dat indertijd (of nu nog, verbeter me, geen idee) zo aanleerden als mooi Nederlands maar daarom moet ik dat nog niet tolereren. Zeker niet als het zo een zaagnummer is. Als Het Stormt was wel een leuke verrassing voor mij, ik vind het vrij cool zelfs. Dat cymbalenwerk om de sfeer van een storm op te wekken werkt wel bij de soberheid, en slagzij is een enorm mooi en specifiek woord. Het duurt ook maar een minuutje maar heeft een mooi verloop van storm op een schip naar een gevoel, en kent een climax op het einde. Maurits doet me niets, en de clip van Aan De Andere Kant Van De Heuvels is hilarisch. Die truien heb ik ooit eens bij een spreekbeurt in het schooltje gezien, en verder wat te veel dezelfde zin om het punt te maken. Mooi eerbetoon aan Amsterdam hierna, dat wel. Zelfde voor de tekst van Als Je Niet Bij Me Bent die met veel gevoel gebracht wordt, verder doet het nummer me niets. Beetje meer jazz hierna met Loop Door, opnieuw iets vrij cool op alle vlakken IMO. Drie nummers skippen tot An & Jan, weer iets dat ik toch weer top vond, zowel tekst als muziek met een sterk einde. Het einde van de plaat met Zonder Bagage swingt ook wel, leuke afsluiter.

Als Het Stormt, Loop Door en An & Jan zijn de pieken, die vond ik alledrie tekstueel en muzikaal klikken. Ook al zet ik dit nooit meer op, dat was toch iets dat ik niet verwacht had. De rest redelijk in orde voor eens een keertje op te zetten voor dit concept, al had ik op de tweede helft van het album #9, #10, #11 en #13 wel liever geskipt dan uit te luisteren. Geen idee of dat echt slechtere nummers zijn dan bijvoorbeeld Maurits op de eerste helft, allicht omdat ik hiervoor gewoon al acht nummers van hem gehoord had. Uw beschrijving dat ge op dit album zowat alles terug kunt vinden, klopt alleszins zeker wel, dus dat verdient een pluim. Dat laatste gekoppeld aan de drie beste nummers voor mij doen mij toch enigszins begrip tonen voor zijn fans.

Uiteraard niet mijn ding maar dat doet er niet toe, best interessant dat iemand op dit forum dit type muziek kiest om voor te stellen. Zeker geslaagd als keuze.


Aangezien ge Youtube hebt gelinkt, kan ik niet anders dan deze twee willekeurig comments te delen onder de clip van Aan De Andere Kant Van De Heuvels. Het blijft een speciale plaats, dat internet. :laugh::laugh::
hiwvj3u.jpg


Via Zwangere Guy, Brihang, Tourist le MC en anderen wordt het Nederlands echter opnieuw leven ingeblazen
Nou ja, "Nederlands" ...
 
Ik moet beginnen met te bekennen dat ik hier een soort afkeer voor heb ontwikkeld. Niet voor de muziek, het Nederlandstalige lied of de artiest op zich ook al is het een Hollander, gewoon iets persoonlijk. Dat begon al op het schooltje waar er een medeleerling opgevoed in een typisch culturonest bij elke spreekbeurt over kleinkunst moest beginnen jammeren. Zo het type dat u vanachter een gebouw aanmaant dichter te komen, de rits van haar jas openschuift en terwijl ze de binnenkant van haar jas laat zien "Psssst, want some Willem Vermandere? De Craene halve prijs???" fluistert. Aan dat gewauwel had mijn snel vermenigvuldigend testosteron op die leeftijd uiteraard geen boodschap. Doorheen de jaren is die rol in mijn leven dan overgenomen door types als André Vermeulen en andere mediazagen die maar niet genoeg kunnen krijgen van het masturberen in een kringetje met medeliefhebbers van artiesten uit het kleinkunstgenre. Het woord kleinkunst op zich kan ik ook niet verdragen, werkelijk een pretentieus kutwoord. Bij de eerste lockdown in maart 2020 werd dan de piek bereikt: elke Vlaamse muzikant die ooit eens één uur notenleer had gevolgd, dacht plots We Zullen Doorgaan van Shaffy te moeten coveren als steun voor het Vlaamse volk, want hurdur zij, dé artiesten, zijn toch zo belangrijk voor de mensen. Rot toch een eind op, Bent Van Looy en ander megalomane cultuurflurken. Ik wil net dat ge niet doorgaat, dat ge gewoon stopt. Niet alleen met muziek, ook met uw Culture Club, ga wat struinen op Parijse dodenakkers met uw te korte broeken. Die covers gebeurden dan ook nog onder andere bij die onuitstaanbare tyfuslijder Vincent Byloo op Radio 1 in de voormiddag. Fuck, wat een kutperiode was dat, en dit soort muziek is daar dus de soundtrack van. Ik kan enkel aan negatieve gedachten denken, dus ik kan dit eigenlijk niet objectief aanvatten. Trek u er u dus niet te veel van aan, voor zover ge dat al zou doen.

Ondanks dat zal ik evenveel moeite doen voor dit album als de andere. Zing - Vecht - Huil - Bid - Lach - Werk En Bewonder kende ik, kan ik muzikaal nog goed hebben maar die uitspraak irriteert me mateloos. Dat loopt meteen door in het tweede nummer: "ik was de fvfvfvuuuuussss". Vis jongen, VIS. Ja, ik weet dat ze u dat indertijd (of nu nog, verbeter me, geen idee) zo aanleerden als mooi Nederlands maar daarom moet ik dat nog niet tolereren. Zeker niet als het zo een zaagnummer is. Als Het Stormt was wel een leuke verrassing voor mij, ik vind het vrij cool zelfs. Dat cymbalenwerk om de sfeer van een storm op te wekken werkt wel bij de soberheid, en slagzij is een enorm mooi en specifiek woord. Het duurt ook maar een minuutje maar heeft een mooi verloop van storm op een schip naar een gevoel, en kent een climax op het einde. Maurits doet me niets, en de clip van Aan De Andere Kant Van De Heuvels is hilarisch. Die truien heb ik ooit eens bij een spreekbeurt in het schooltje gezien, en verder wat te veel dezelfde zin om het punt te maken. Mooi eerbetoon aan Amsterdam hierna, dat wel. Zelfde voor de tekst van Als Je Niet Bij Me Bent die met veel gevoel gebracht wordt, verder doet het nummer me niets. Beetje meer jazz hierna met Loop Door, opnieuw iets vrij cool op alle vlakken IMO. Drie nummers skippen tot An & Jan, weer iets dat ik toch weer top vond, zowel tekst als muziek met een sterk einde. Het einde van de plaat met Zonder Bagage swingt ook wel, leuke afsluiter.

Als Het Stormt, Loop Door en An & Jan zijn de pieken, die vond ik alledrie tekstueel en muzikaal klikken. Ook al zet ik dit nooit meer op, dat was toch iets dat ik niet verwacht had. De rest redelijk in orde voor eens een keertje op te zetten voor dit concept, al had ik op de tweede helft van het album #9, #10, #11 en #13 wel liever geskipt dan uit te luisteren. Geen idee of dat echt slechtere nummers zijn dan bijvoorbeeld Maurits op de eerste helft, allicht omdat ik hiervoor gewoon al acht nummers van hem gehoord had. Uw beschrijving dat ge op dit album zowat alles terug kunt vinden, klopt alleszins zeker wel, dus dat verdient een pluim. Dat laatste gekoppeld aan de drie beste nummers voor mij doen mij toch enigszins begrip tonen voor zijn fans.

Uiteraard niet mijn ding maar dat doet er niet toe, best interessant dat iemand op dit forum dit type muziek kiest om voor te stellen. Zeker geslaagd als keuze.


Aangezien ge Youtube hebt gelinkt, kan ik niet anders dan deze twee willekeurig comments te delen onder de clip van Aan De Andere Kant Van De Heuvels. Het blijft een speciale plaats, dat internet. :laugh::laugh::
hiwvj3u.jpg



Nou ja, "Nederlands" ...
Ik probeer muziek soms los te koppelen van bepaalde types liefhebbers, maar dat is niet altijd evident want wie weet wordt je ermee vereenzelvigd.

Of die rappers een meerwaarde betekenen voor de Nederlandse taal is een discussiepunt, maar ze houden de taal wel relevant.
 
Dit is muziek die ik zeker kan smaken.
Ik heb zelf ook wat Nederlandse muziek steken: Spinvis, Raymond VhG, Frank Boeijen, Boudewijn de Groot en sinds kort zelf Isabelle A. :p
Ramses heeft een mooie warme stem, dus dat is al genieten. En die teksten dan. :love: Allez, niet allemaal natuurlijk: Maurits is wel grappig, maar nu niet direct hoogstaand.
Maar toch zit daar ook de kunst in van die muziek: soms alledaags, soms diep.
Wat je wel hebt, is dat de muziek echt gedateerd klinkt. Het is een stijl die ook hoort bij de gloriedagen van cabaret genre Toon Hermans (ik hoorde trouwens af en toe het timbre van TH in Ramses zijn stem). Het is een vervlogen tijd. De weemoed die je in bepaalde liedjes hoort, past ook bij deze vervlogen tijd. Muziek die bij een druilerige dag hoort, waarbij je 's avonds door het raam staart terwijl de regen op de ramen tikt en de lichten van een eenzame auto over je plafond reizen.
 
Mijn favorieten: Ik Denk Over Je Na Amsterdam, Loop Door, Zonder Bagage; jazzy sfeer, breed arrangement, mooie storytelling.
Het lied met Liesbeth List volgens mij de minste van de selectie.
 
Oh wat houd ik van nederlandstalige muziek. Ik ben echt oprecht blij dat iemand hier mee afkomt. Ik had mezelf voorgenomen van sowieso iets nederlandstalig te nemen als aotw als dat nog niet aan bod was gekomen wanneer het aan mij was. Maar kijk, nu ligt alles weer open voor mij :laugh:

Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat ik hem nooit zelf zo spontaan zou opzetten, of dat ik echt bekend ben met zijn werk. Dus het was een zeer aangename rit voor mij.
Absoluut super gevarieerd album dat af en toe wel heel oudbollig klinkt. Waar ik niet persé iets negatief mee bedoel. Inieder geval eentje dat hier direct in mijn nederlandstalige playlist komt.

Aan de andere kant van de heuvels is da bomb. 💣 💣

Ook even een kleine rant:

Het is zo jammer dat er weinig hedendaagse artiesten in het nederlands zingen. Ik heb dat altijd een beetje raar gevonden dat zoveel hier van Belgische makelij in het Engels gezongen wordt.
Slaagt werkelijk op niet veel. Maak toch af en toe eens een nummertje in je moedertaal.
Ik snap het vanuit internationaal standpunt. Maar c'mon eentje af en toe.
Dan kan je eens laten zien of je écht lyrics kan schrijven idpv de zoveelste cliché engelse tekst.
 
Btw zit er tegenwoordig goeie kleinkunst in de underground, zoja waar kan je dat checken, ik ken enkel de folkroddels website.
 
My turn. We luisteren naar Ramses Shaffy “Zonder Bagage”, het album kwam nooit uit op CD en staat niet volledig op Spotify, link is een youtube playlist, forward voor volgende track. RS heeft niet echt een magnum opus of elpee die volledig geniaal is maar uit zijn discografie vind ik dit de compleetste; jazzy chanson, poëzieminiatuurtjes, melancholisch levenslied, uptempo bombast, vanalles wat. Halfuurtje kleinkunst moet wel eens kunnen, zelfs voor liefhebbers van black metal, is het genre niet uw dada misschien beter niet alles in één stuk uithoren. Bij het merendeel van de Engelstalige muziek die ik luister(de) komt bij mij eerst de klank van de woorden binnen, pas later eventueel de boodschap en lyriek, soms laat ik die blijvend aan mij voorbijgaan. Bij songs in de moedertaal is dit m.i. één pakket met de muziek, laat dus ook vooral weten welke track voor u de beste lyrics heeft of beste mix woord/arrangement.
Ik kan soms wat kleinkunst smaken, maar meestal op een lied-per-lied basis. Vaak zijn de numers wat korter dan de meeste muziek die ik lusiter, en dan voelt het vaak alsof de albums echt volgepropt zijn. Maar ik geef het vandaag graag een kans.
 
Geen grote liefhebber van KK, deels doordat de nummers weinig opvallen voor mij (ik let eigenlijk nooit op de lyrics, de muziek primeert voor mij) en deels vanwege de taal.
Voor mij is de "koning" in dit genre Herman Van Veen, die heeft echt een warme, aangename stem.
Deze Ramses is zeker ook niet slecht, mooie melancholische nummers en hoewel de stem geen Van Veen is, is ze zeker genietbaar.
 
Mooi mooi, weeral zo verzorgd en mooi op tijd. Zelf ook geen grote liefhebber van kleinkunst en ben momenteel nog op vakantie, dus mijn luisterbeurt zal pas voor eind deze week zijn.

Na verschillende foutmeldingen gisteren, heb ik eindelijk @Gavin zijn nummer kunnen toevoegen aan de playlist. Welk nummer mag dat voor jou zijn, @willydrama?
 
Van Nederlandstalige muziek ken ik vrijwel niets. De enige twee nummers die ik apprecieer zijn: 'Onderweg' van Abel en 'Wêr Bisto' van Twarres.
De radiohitjes :shy: en toevallig? vanuit Nederland.
Schlagers hebben me een hekel doen bezorgen aan al wat Nederlands is qua muziek (zelfs door Tom Waes' grap).
Van 'Kleinkunst' nog nooit gehoord.

Een eerste poging gewaagd bij dit album en het eerste nummer dat ik wel ken, maar nog nooit heb gehoord, stak er teveel herhaling van het refrein naar mijn goesting.
'Als je niet bij me bent' stoorde me dan niet. Integendeel... :sop: Hierbij moet ik 'Avondland' bijtreden.
Vroeger zou ik "Fuck, vind ik nu een Nederlands nummer goed?" gezegd hebben. Gelukkig verandert een mens.

De muziek zelf is wel in orde. Het naar omhoog brengen van de stem niet.
Zingen in de moedertaal maakt je een stuk kwetsbaarder, zowel vanuit het perspectief van de zanger als de native speaker die het gewicht van de taal kan doorgronden. Het Nederlands is even rijk als het Engels en het gebruik van dialecten kan dat zelfs accentueren
 
  • Wow
Waarderingen: Lint
Het is zo jammer dat er weinig hedendaagse artiesten in het nederlands zingen. Ik heb dat altijd een beetje raar gevonden dat zoveel hier van Belgische makelij in het Engels gezongen wordt.
Slaagt werkelijk op niet veel. Maak toch af en toe eens een nummertje in je moedertaal.
Ik snap het vanuit internationaal standpunt. Maar c'mon eentje af en toe.
Dan kan je eens laten zien of je écht lyrics kan schrijven idpv de zoveelste cliché engelse tekst.
Ik heb eigenlijk de indruk dat zingen in het Nederlands weldegelijk aan een stevige opmars bezig is. In de echte populaire Radio 2 muziek is dat natuurlijk nooit weg geweest. Maar de laatste jaren zie je toch veel Nederlandstalige artiesten opstaan in diverse andere genres die het best goed doen.

Ik begin er zelf ook meer én meer naar te luisteren. Tegelijkertijd begin ik me ook in toenemende mate te ergeren aan Vlaamse een Nederlandse bands die in het Engels zingen. De accenten gaan me steeds meer tegensteken en de teksten zijn meestal niet om over naar huis te schrijven. Terwijl er een heel pak Nederlandstalige songs zijn met fenomenale teksten.
 
Terug
Bovenaan