En vergroot het de kans dat zijn uitspraken over het verleden geen grootspraak was.
OK, dit is correct, maar dat was niet het punt. Ik ga het wat uitgebreider proberen: die grootspraak of al dan niet verzonnen scenario's doen er zelfs niet toe, die uitspraken waren het verleden en kunnen allicht niet meer gecontroleerd worden, omdat hij zelf al aangaf dat hij geen bewijs daarvan bijhoudt buiten een onderbroek. Die staan los van wat hij wel deed samen met de journalist. Die daden, en dat was dus het gedocumenteerde heden, werden besproken en die voerde hij, of wilde hij op het eerste zicht uitvoeren, ook uit. Daarvoor hebben ze hem vastgehouden, daarvoor werd hij onderzocht, daarvoor onderscheidt hij zich van iemand die louter pedofiele gedachten heeft. De uitspraken zijn irrelevant hiervoor.
De tekst zegt: "
heeft pedofiele uitspraken ontlokt aan een Vlaamse acteur. [...] Uiteraard zijn die uitspraken juridisch waardeloos en niemand weet of de acteur in kwestie worstelt met pedofiele gevoelens en gesnoefd heeft over fictieve pedoseksuele daden die nooit zijn gebeurd, behalve in de private sfeer van zijn duistere hersenkrochten, dan wel of er werkelijk seksueel misbruik van minderjarigen is geweest."
Dit is dus een foute voorstelling. Het waren niet enkel
uitspraken, er waren ook
daden of toch zeker
werkelijke voorbereidingsacties voor een plan tot die daden. Enkel die juridische non-waarde toekennen aan die uitspraken is een valse voorstelling van de gehele reportage om die pedofiels schuld of ontsporing hier blijkbaar te ontkennen om weet ik veel welke reden. We kunnen ook die juridische waarde van zijn daden, toch die gesteld zijn volgens die journalist die daarmee naar het gerecht is gestapt, kaderen in plaats van enkel te focussen op de uitspraken.
Voor de correcte beoordeling zal ik hulp aan bijvoorbeeld
@Conradus of
@Didymus moeten vragen, maar dit lijkt me een poging tot strafbaar feit aangezien zijn plan buiten zijn vrije wil om (namelijk geen jongetje aanwezig ook al was dat gepland en dit butien zijn invloed, hij dacht dat dat jongetje er wel was) in het water viel. Dat moet dan ook nog gebeuren nadat er een link is tussen zijn gestelde daden en het uiteindelijke strafbare feit. Aangezien hij op 10 juli een plan maakt met een andere pedofiel om een tienjarige te ontbloten en te bevuilen, op 11 juli na bedenktijd perfect volgens dat plan op het juiste tijdstip aan de afgesproken hotelkamer staat waar die tienjarige zich zou bevinden en pas afdruipt als hij merkt dat er geen kind is, zou ik toch al durven stellen dat dat genoeg is om van een poging te spreken. Misschien klopt dat juridisch niet helemaal, hij heeft geen dingen als wapens of zo nodig dus geen idee waar het precies begint, maar onschuldig of simpel gefantaseer is dit honderd procent zeker niet meer te noemen. Hij was op de locatie, de jongen zou op de locatie moeten zijn, veel meer is er niet nodig in dit geval lijkt me, samen met zijn plan. Opnieuw: alle uitspraken over het verleden zijn irrelevant voor wat er op 11 juli gebeurde.
Als er iemand vraagt aan mij om een tienjarige in te smeren met vers zaad, dan bel ik de politie. Ik moet de rest van het plan zelfs niet horen, laat staan dat ik het plan ga aanvullen en dan ook nog eens na een nachtje rustig overpeinzen goedgemutst op die plaats zal zijn op het afgesproken tijdstip. Dat is vuil, strafbaar en verdient geen enkele nuancering. Dat Delphine wel "dat
de meeste pedofielen nooit overgaan tot pedoseksuele daden, is een nuancering die de media en de grote massa worst zal wezen" aanbrengt als nuance terwijl haar initieel hoofdpersonage net overgegaan is iets wat minstens al lijkt op een poging en ze daar als de dood over zwijgt, zegt genoeg voor mij.
Met andere woorden: ze stelt iemand van vijftig die naar een hotelkamer trekt met het plan een tienjarige te beuken voor als iemand die enkel fantaseert. Dat is fout, dat was het niet, dat en zijn uitspraken zijn twee verschillende dingen. Enerzijds de grootspraak van het verleden, anderzijds de smerigheid van de daden in het heden. De mogelijke grootspraak verandert zijn acties op 11 juli niet. Iedereen die die twee dingen door elkaar haalt, dwaalt.
En net die persoon is haar insteek voor die column, zo dom is het, ze bouwt de nuance van uitsluitend fantasie op een pedofiel die net buiten die fantasie in de werkelijkheid ermee treedt.
Delphine Lecompte is naar mijn mening iemand die een maatschappelijke discussie de nek kan omwringen door een valabel standpunt te brengen in een sausje van perverse woorden en vuilbekkerij.
Dit is de juiste conclusie, met de toevoeging dat ze liegt of minstens een poging onderneemt om te liegen. Over dat vijfjarig Roemeens meisje in haar tekst hebben we het best niet, dat iemand die die daden doodzwijgt met zoiets uitpakt, verbaast me echter niet.
Verder ga ik uiteraard akkoord dat die hulp nodig hebben, en dat er een deel enkel zijn of haar leven zal vullen met de fantasie. Maar dit artikel is niet de hulp die zowel pedofielen als de samenleving nodig hebben om dit probleem aan te pakken.