Mentaal Welzijn

Welke diagnose heb jij?

  • Depressie

    Stemmen: 58 32,6%
  • Angst- en/of paniekstoornis

    Stemmen: 63 35,4%
  • AD(H)D

    Stemmen: 29 16,3%
  • Autisme

    Stemmen: 31 17,4%
  • OCD - obsessief compulsieve stoornis

    Stemmen: 12 6,7%
  • PTSS - posttraumatisch stresssyndroom

    Stemmen: 17 9,6%
  • Borderline

    Stemmen: 6 3,4%
  • Bipolair

    Stemmen: 6 3,4%
  • Schizofrenie

    Stemmen: 4 2,2%
  • Eetstoornis

    Stemmen: 18 10,1%
  • Verslaving

    Stemmen: 22 12,4%
  • Burn-out

    Stemmen: 29 16,3%
  • Ander

    Stemmen: 21 11,8%

  • Totaal aantal stemmers
    178
In jouw regio kan ik als therapeut Vicky Veys aanraden, helaas had ze te weinig ruimte in haar agenda enkele jaren terug om me voldoende op te kunnen volgen (had wekelijkse opvolging nodig maar ze kon me maar maandelijks inplannen), maar wat een absolute schat van een psycholoog is dat! 😍 Enorm rustig, leert je lief te zijn voor jezelf, onze leeftijd ook,...
Ik ga naar haar collega, ook content van. Vicky Veys zit nog steeds volgeboekt (of was dat toch een half jaar terug).
 
Ik ben 2 maanden geleden de 1ste maal langs de huisarts geweest om aan te geven dat ik de laatste tijd niet goed in mijn vel zit. Reageer op alles heel emotioneel, dingen die vroeger vanzelf gingen, kosten nu ontzettend veel energie, moeite om dingen te onthouden, ... . Heel goed gesprek gehad en samen wat overlopen wat ik kon proberen aan te passen om dat gevoel te keren.
Vorige week terug geweest omdat het naar mijn gevoel zelfs geen klein beetje beter ging. Ik ga nog werken en probeer nog fijne dingen met de kinderen te doen, maar eenmaal thuis heb ik totaal geen energie meer. Gesprek met psycholoog gepland en lichte medicatie voorgeschreven gekregen om me een duwtje in de rug te geven. Omdat ik zelf graag nog wilde blijven werken, mocht ik dit voorlopig blijven doen. Maar vandaag thuisgekomen en toch beslist om morgen weer langs huisdokter te gaan. Ik merk dat ik ook op het werk dingen begin te vergeten en dat dat mezelf nog meer onrust geeft en ik alles driedubbel moet checken. Ik werk in de zorg en wil hier echt geen fouten maken.
Ik vind het van mezelf heel gek om me zo te voelen. Had dit ook nooit verwacht.
 
Be-Li, ik heb een aantal jaren terug ook in die situatie gezeten. Jaren gesukkeld met een depressie, nooit een dag thuis gebleven en enkel "opgelost" met medicatie.
Achteraf gezien had ik veel eerder moeten starten met therapie, maar die stap heb jij al gezet wat al sterk is. Maar ook: Ik had wél moeten stoppen met werken en de nodige rust nemen.

Als het nodig is, is het nodig. Op het einde van de rit moet je in eerste instantie voor jezelf zorgen, pas daarna kan je er voor anderen zijn. Ik vergelijk het vaak met het zuurstofmasker in het vliegtuig: Altijd eerst bij jezelf opzetten of het lukt misschien niet meer om het bij je kind op te zetten.
 
Na (weer) wat incidentjes en op/bemerkingen afgelopen weekend eindelijk durven en kunnen toegeven aan mezelf (en de vrouw) dat ik een drankprobleem heb. Maandag eerste gesprek met de huisarts gehad en korte termijn hulp opgestart (medicinaal).
Nu al 6 dagen nuchter, erg om toe te geven maar ik kan mij al niet meer herinneren hoelang dat al geleden is.

Ook al keihard geconfronteerd geweest met hoeveel verder/dieper ik zat dan ik van mezelf dacht...
Nu vandaag eerste echt moeilijke momentje, alleen thuis na een drukke en hectische dag en ik betrapte net mijn eigen erop om puur uit gewoonte naar de bierfrigo te gaan en eigenlijk misschien ook maar best dat we, toch op z'n minst tijdelijk tot ik wat sterker sta, alle alcohol uit huis hebben verwijderd
 
Als je het thuis hebt staan , zal het niet gaan .
Je moet de kat ook niet bij de melk zetten , dan maak je het u eigen nog veel zwaarder.
Veel sterkte .
 
Ik heb covid gehad met braken en zware misselijkheid. Door heel ziek te zijn, was alle structuur ook weg en vandaag kwam ik tot de conclusie dat ik op 3weken tijd maar ongeveer 4x mijn sipralexa heb genomen.
Ik had in september al aangegeven aan de psychiater dat ik in het voorjaar wel een poging wou doen om volledig te stoppen aangezien ik al enige tijd mentaal stabiel loop. We hebben dit jaar ook al de dosis gehalveerd (met slechts 1 korte dip tot gevolg).
Dus de huisarts gebeld om eens te overleggen of ik terug moest starten of net niet?
Aangezien het na een maand ongeveer volledig uit je lijf is én ik maar een lage dosis neem, stelde ze voor om toch volledig te stoppen als ik daar zelf vragende partij voor ben (ja!) En mocht het toch "fout lopen" (een dip die een week aanhoudt) kan er heel snel terug opgebouwd worden.
Best wel spannend allemaal na 6j sipralexa nemen in verschillende dosissen maar nooit volledig proberen stoppen!
 
Ik heb covid gehad met braken en zware misselijkheid. Door heel ziek te zijn, was alle structuur ook weg en vandaag kwam ik tot de conclusie dat ik op 3weken tijd maar ongeveer 4x mijn sipralexa heb genomen.
Ik had in september al aangegeven aan de psychiater dat ik in het voorjaar wel een poging wou doen om volledig te stoppen aangezien ik al enige tijd mentaal stabiel loop. We hebben dit jaar ook al de dosis gehalveerd (met slechts 1 korte dip tot gevolg).
Dus de huisarts gebeld om eens te overleggen of ik terug moest starten of net niet?
Aangezien het na een maand ongeveer volledig uit je lijf is én ik maar een lage dosis neem, stelde ze voor om toch volledig te stoppen als ik daar zelf vragende partij voor ben (ja!) En mocht het toch "fout lopen" (een dip die een week aanhoudt) kan er heel snel terug opgebouwd worden.
Best wel spannend allemaal na 6j sipralexa nemen in verschillende dosissen maar nooit volledig proberen stoppen!
Ideaal moment om een dagboekje bij te houden zodat je mocht er een dip komen kan zien of er triggers waren?
 
Ideaal moment om een dagboekje bij te houden zodat je mocht er een dip komen kan zien of er triggers waren?
Ik ken mijn grote trigger, helaas houdt "de trigger elimineren" hier in dat ik de vader van mijn dochter zou vermoorden 😈

(Straks wis ik dit , voor het geval het als voorbedachtheid zou gelden 🤪)

Edit: de laatste maanden weinig frustraties rond de ex dus ik ben optimistisch!
 
Laatst bewerkt:
Toen ik eens helemaal gestopt was met Sipralexa, was dat pas na een jaar dat ik zoiets had van "huh wacht, ik voel mij eigenlijk al een tijdje niet zo OK meer." Dat ging zo supergeleidelijk.
 
Toen ik eens helemaal gestopt was met Sipralexa, was dat pas na een jaar dat ik zoiets had van "huh wacht, ik voel mij eigenlijk al een tijdje niet zo OK meer." Dat ging zo supergeleidelijk.
Gelukkig heb ik een heel goeie opvolging van zowel psychiater als psycholoog als huisarts én toets ik heel regelmatig af hoe ik op emotioneel vlak loop.
Lukt het niet zonder, so be it. Als ik voel dat ik emotioneel weer te veel kanten opschiet (vind ik enorm beangstigend!) start ik met veel plezier terug op, blij dat ik een hulpmiddel heb dat werkt!
Maar ik ben het in een heel acute fase beginnen nemen, meermaals gevraagd om te stoppen maar de psychiater heeft het nooit echt aangedurfd om volledig te stoppen omdat er te veel aan de hand was (miskramen, dan dochter die altijd ziek was, dan de scheiding,....) En nu heb ik op 1j tijd maar 1 dip gehad, ik voel me al maanden heel evenwichtig dus ik kijk er vol spanning naar uit of het zal lukken! 🤞
 
Ik ken mijn grote trigger, helaas houdt "de trigger elimineren" hier in dat ik de vader van mijn dochter zou vermoorden 😈

(Straks wis ik dit , voor het geval het als voorbedachtheid zou gelden 🤪)
Laat ons gewoon vasthouden aan een eeuwenoude, universele wet: accidents can always happen.
 
Toen ik eens helemaal gestopt was met Sipralexa, was dat pas na een jaar dat ik zoiets had van "huh wacht, ik voel mij eigenlijk al een tijdje niet zo OK meer." Dat ging zo supergeleidelijk.
Hoe lang zou het duren als je stopt met Sipralexa voor dat uitgewerkt is?
Jaar lijkt me wel heel lang, zou denken paar weken of zo...
 
Ben door huisarts ook doorverwezen voor angstprobleem. Een eerstelijnspsycholoog moet ik vinden.

Laatste tijd super slecht geslapen, vaak draaierig en gevoel dat ik ga flauwvallen.
Gisteren paar uur op spoed doorgebracht en hart en neurologisch lijkt alles ok. In de avond wel bewustzijn verloren.

Denk dat ik mijn job ga moeten opgeven en iets 80 of 60% ga moeten zoeken.
 
ik ga binnen 2 weken voor het eerst eens praten met een therapeut.
Zien wat dat opbrengt.
vooral eindelijk eens mijn laatste 7 jaar aan problemen en ervaringen kunnen uiten aan iemand.
+ de komende gebeurtenis die er zit aan te komen ook al proberen te plaatsen

en misschien een aantal zaken aanpakken die daaruit kunnen voortvloeien.

ben benieuwd
 
Hoe lang zou het duren als je stopt met Sipralexa voor dat uitgewerkt is?
Jaar lijkt me wel heel lang, zou denken paar weken of zo...
Mijn huisarts sprak van een maand eer het "uit je systeem is".

Maar je problemen zijn daarom niet van de baan en het gevolg is daarom ook nog niet direct merkbaar.

Vb: stel dat ik over een maand stapel verliefd zou worden, dan kunnen die endorfines ervoor zorgen dat mijn tekort aan serotonines onopgemerkt blijft tot wanneer de verliefdheid wat afzwakt. Of ook de andere kant op: als alles goed loopt, ben ik in balans maar als ik kleine tegenslagen krijg te verwerken zak ik klein beetje bij beetje terug de put in en omdat het geen 1 duidelijk trauma is dat de oorzaak is, kan dat meer stiekem gebeuren.
 
ik ga binnen 2 weken voor het eerst eens praten met een therapeut.
Zien wat dat opbrengt.
vooral eindelijk eens mijn laatste 7 jaar aan problemen en ervaringen kunnen uiten aan iemand.
+ de komende gebeurtenis die er zit aan te komen ook al proberen te plaatsen

en misschien een aantal zaken aanpakken die daaruit kunnen voortvloeien.

ben benieuwd
Het feit dat je ervoor open staat, is al de beste eerste stap! Veel succes alvast!
Ik ben op een jaar tijd van 2wekelijks naar vraaggestuurd (2maandelijks momenteel, meer als "onderhoudsbeurt" omwille van veranderingen wat werk en verhuis betreft) kunnen gaan, dus volg gewoon het proces en je ziet wel waar je uit komt! 💪
 
Het mij niet kunnen concentreren door mijn ADD neemt weer ongekende hoogte. Ik vertrek straks naar huis van het werk, en ik heb het gevoel dat ik werkelijk niks gedaan heb vandaag. Ik heb ook 2 uur pauze genomen omdat het te gortig werd met naar mijn scherm turen zonder dat in mijn bovenkamer iemand thuis was. Ondertussen zit ik dan zodanig mijn kas op te fretten hierin dat ik het waarschijnlijk nog erger maak. Binnenkort terug naar de psychiater. Ik ga toch eens vragen om echt met alle mogelijke medicatie te experimenteren.

Volgende week is het bouwverlof maar ik ga zeker 2 halve dagen proberen werken.
 
Na (weer) wat incidentjes en op/bemerkingen afgelopen weekend eindelijk durven en kunnen toegeven aan mezelf (en de vrouw) dat ik een drankprobleem heb. Maandag eerste gesprek met de huisarts gehad en korte termijn hulp opgestart (medicinaal).
Nu al 6 dagen nuchter, erg om toe te geven maar ik kan mij al niet meer herinneren hoelang dat al geleden is.

Ook al keihard geconfronteerd geweest met hoeveel verder/dieper ik zat dan ik van mezelf dacht...
Nu vandaag eerste echt moeilijke momentje, alleen thuis na een drukke en hectische dag en ik betrapte net mijn eigen erop om puur uit gewoonte naar de bierfrigo te gaan en eigenlijk misschien ook maar best dat we, toch op z'n minst tijdelijk tot ik wat sterker sta, alle alcohol uit huis hebben verwijderd
Koop dit boek:

Je mag me nadien bedanken.
 
Terug
Bovenaan