Me, myself en I in The Alters

Van 11 bit studios kregen we reeds Frostpunk en This War of Mine. Dit keer nemen ze ons in The Alters mee naar een schijnbaar verlaten planeet. Een missie om op zoek te gaan naar een zeldzaam element Rapidium is volledig fout gelopen en een schip is op een vreemde wereld terechtgekomen. Op deze planeet vinden we, als enige overlevende, Jan Dolski. Dolski was vrijwilliger voor de Rapidium-missie en zit nu met het probleem dat er te weinig eten en te weinig tijd is, er is gewoon teveel te herstellen om het zelf ooit af te krijgen en de planeet is bar en onherbergzaam. Geen Burger King te bespeuren. Dus doet Dolski wat elk normaal mens doet onder deze omstandigheden: hij brengt alternatieve versies van zichzelf tot leven. Geen klonen, alternatieve versies van dezelfde persoon: alters.

Elke ‘alter’ is dus een volledige persoon op zich, met een eigen persoonlijkheid, een eigen levensverhaal en eigen talenten en problemen. Hoe die levensverhalen lopen, ligt in handen van de speler. Het is een heel apart concept en zal de speler zeker aan het denken zetten: wat als je elk mogelijk pad van je leven kan zien uitspelen en het resultaat van elke beslissing kan ervaren? Kan je een team ‘alters’ samenstellen dat Jan en henzelf kan redden van een naderende dood? In hoeverre is een alter echt een eigen persoon of gewoon een means to an end? Alters belooft een knappe mix sci-fi, horror en existentiële crisis te brengen. Beschikbaarheid ligt nog niet vast.

 
Terug
Bovenaan