Leerkrachten en de pedagogische tik

Gray

Member

Mijn kind schoon kind...

Op die manier begrijp ik ook wel dat men geen leerkrachten meer vind, ge zijt gewoon pispaal. en op hulp of begeleiding van hogerhand moet ge ook niet rekenen, integendeel een schorsing aan uw broek.
 

Mijn kind schoon kind...

Op die manier begrijp ik ook wel dat men geen leerkrachten meer vind, ge zijt gewoon pispaal. en op hulp of begeleiding van hogerhand moet ge ook niet rekenen, integendeel een schorsing aan uw broek.

Ik herriner mij schoolbusritten in '95 naar het zwembad waar er met lappen gedreigd werd, of zelfs de stap van het dreigement werd overgeslagen, omdat we het te bont maakten op de bus. Geen haan die daar naar kraaide. Maar ja smartphones bestonden ook niet.
 
Ik herriner mij schoolbusritten in '95 naar het zwembad waar er met lappen gedreigd werd, of zelfs de stap van het dreigement werd overgeslagen, omdat we het te bont maakten op de bus. Geen haan die daar naar kraaide. Maar ja smartphones bestonden ook niet.
Ik herinner me in het 4e leerjaar, eind jaren 80, dat een leerkracht ook eens een zwaai rond een klasgenoot zijn oren gegeven had. Daar is toen ook een hele polemiek rond ontstaan. Die jongen is dan ook wel stante pede naar zijn ouders getrokken die op een 100tal meter van de school woonden toen. De leerkracht heeft echt wel wat gevolgen ondervonden van die slag. Heeft wel zijn functie mogen behouden maar zal het geen tweede keer gedaan hebben.

Ik vermoed dat de deontologische regels van leerkrachten ongeveer hetzelfde gebleven zijn maar dat vroeger er gewoon veel meer onder de radar passeerde door het ontbreken van smartphones.
 
Ik herinner me in het 4e leerjaar, eind jaren 80, dat een leerkracht ook eens een zwaai rond een klasgenoot zijn oren gegeven had. Daar is toen ook een hele polemiek rond ontstaan. Die jongen is dan ook wel stante pede naar zijn ouders getrokken die op een 100tal meter van de school woonden toen. De leerkracht heeft echt wel wat gevolgen ondervonden van die slag. Heeft wel zijn functie mogen behouden maar zal het geen tweede keer gedaan hebben.

Ik vermoed dat de deontologische regels van leerkrachten ongeveer hetzelfde gebleven zijn maar dat vroeger er gewoon veel meer onder de radar passeerde door het ontbreken van smartphones.
Ik denk niet dat mijn ouders er mee zouden kunnen hebben lachen moest ik een slag van een leerkracht gekregen hebben net zoals ik dat nu ook niet zou tolereren voor mijn kinderen, dat ging zowel toen als nu een staartje gekregen hebben maar het is niet omdat leraars geen leerlingen mogen slaan dat die leerling daarom die slag niet verdiend heeft, de generatie van ons ouders ging denk ik minder rap naar de krant gestapt zijn om daar het grote slachtoffer uit te hangen. Waarschijnlijk zijn er hier twee mensen die over de schreef gegaan zijn, waarvan één weliswaar een veel zwaardere verantwoordelijkheid draagt, maar vroeger gingen beide partijen hier liever niet teveel publiciteit aan geven vermoed ik terwijl mensen zich nu rapper eenzijdig slachtoffer voelen ondanks hun eigen asociaal gedrag.

Ik denk niet dat die ouders hun kind een dienst bewezen hebben om hiermee naar de pers te stappen.
 
Laatst bewerkt:
Ik herriner mij schoolbusritten in '95 naar het zwembad waar er met lappen gedreigd werd, of zelfs de stap van het dreigement werd overgeslagen, omdat we het te bont maakten op de bus. Geen haan die daar naar kraaide. Maar ja smartphones bestonden ook niet.
Ik herinner mij de gewiekste geschiedenisleerkracht "den Bolle" die mijn dertienjarige klasgenoot Gijs aan zijn haren trok doen die de aap uit hing. Buiten dat geen fysiek geweld gezien, enkel de gebruikelijke beledigingen.
 
Een klap op het hoofd geven vind ik toch nog erger dan de "pedagogische tik", (herhaalde) klappen zouden hersenbeschadiging kunnen veroorzaken (zoals koppen in het voetbal), daarmee bewijst ge een kind ook geen dienst.
Ofwel zijn het zulke onuitstaanbare kinderen, ofwel is die leerkracht niet geschikt voor de job, of beide. Die leraar mag dat niet doen, maar er zal wellicht wel een aanleiding geweest zijn.
Het slechtste wat ge als ouder natuurlijk kunt doen is uw kind in een slachtofferrol plaatsen, zo moedig je hun wangedrag nog aan. Als die leraar echt zijn boekje te buiten is gegaan moet dat wel gemeld worden natuurlijk.
 
Ik herriner mij schoolbusritten in '95 naar het zwembad waar er met lappen gedreigd werd, of zelfs de stap van het dreigement werd overgeslagen, omdat we het te bont maakten op de bus. Geen haan die daar naar kraaide. Maar ja smartphones bestonden ook niet.
Tijden veranderen hé. In beide richtingen.

Een paar weken geleden is er op de school van mijn broer zijn dochter een busbegeleidster ontslagen omdat ze een kindje de huid vol aan het schelden was, dat het kind een slechte moslima was omdat ze geen hoofddoek droeg. Zesde leerjaar.

Dat bestond in '95 ook nog niet, tegenwoordig is het realiteit.
 
In de vroege jaren 90 heb ik van een leerkracht van de oude stempel ook eens een slaag gehad, diene zag da ge iets aan het uitsteken waard, kwam achter u staan, zette een van zijn ringen goed aan zijn vinger, maakte een vuist en sloeg daarmee knal op uw hoofd. (beetje principe boksijzer)
Ik kan u verzekeren dat voel ik nu nog (als ik eraan terugdenk ;) )

Dat was er misschien wat over en ging al een stuk verder dan de pedagogische tik.

Ook eens een leerkracht compleet zien doorslaan tegen een leerling. (heeft zich nadien geëxcuseerd voor de klas en dat was het, iedereen begreep het wel)
Tja, niet goed te praten, maar uiteindelijk leer je daar als leerling mee dat er "grenzen" zijn in een samenleving en dat je u wat moet gedragen. Want als je de verkeerde tegenkomt op straat, buiten de beschermde omgeving en ge hangt het uit, gaat ge ook lappen krijgen of in de problemen komen. (politie)
 
In het vierde leerjaar had ik een leerkracht die, als je niet oplette, bordenwissers naar de leerlingen gooide. Compleet zot
 
Wat vinden jullie eigenlijk van de pedagogische tik?
Dat dat een uiting van machteloosheid en frustratie is in plaats van een corrigerend iets.

En ik geloof oprecht dat we ons er allemaal schuldig aan kunnen maken. We zijn mensen.

Maar het enige wat een kind dan leert, wanneer fysieke straffen een normaal deel uitmaken van de opvoeding, is dat je angst moet hebben in plaats van respect. Met als gevolg dat ze vooral leren om dingen in het geniep te doen. Als dat een deel van de opvoeding is, geloof ik oprecht niet dat een kind als volwassene weet wat een veilige, gezonde, liefdevolle relatie is.

Maar dat staat los van ouders die nu en dan eens "overlopen". Ik kan de keren dat dat bij ons thuis gebeurde, op 1 hand tellen. Gelukkig maar.
 
Hebben 1x zoiets meegemaakt, leerkracht die een Bordveger (zo'n houten) naar iemand gooit. Hij had er alleen niet op gerekend dat die misschien wel eens ging teruggooien met meer kracht en precisie. Uiteindelijk kreeg de student dan een sanctie omdat hij met een Bordveger gegooid had. Consistent Enzo...

Fysieke straffen zijn nooit oke. Meestal krijg je dan argumenten als "ze moeten klaar zijn voor het echte leven" ofzo. Wel, moest mijn baas mij fysiek straffen, hij werd ook gewoon aangeklaagd hoor.
 
Ik keur de tik van de leerkracht af. Maar ik ben wel heel benieuwd wat eraan vooraf ging om zo het bloed onder de nagels van die leerkracht te halen. Wat had zij gedaan? Had zij al een waarschuwing daarvoor gehad? Het is zo'n plus artikel dus ik kan alleen de eerste alinea lezen.

Je ziet zo vaak op social media filmpjes van 10-20 sec waarbij iemand frontaal op 't gezicht van iemand anders mept. En dat is niet ok. Maar als daar aan vooraf ging dat die kerel de zus van die andere heeft verkracht vind ik het plots al minder erg .... Een beetje meer context zou hier ook op zijn plaats zijn.
 
Hebben 1x zoiets meegemaakt, leerkracht die een Bordveger (zo'n houten) naar iemand gooit.
wij hadden in het 2de studiejaar een leerkracht die daarvoor bekend stond. ouders hadden toen de houding: "als ge dan nog niet kunt luisteren, zal het wel aan u liggen"

dat was er dan misschien wel over, maar nu staat ge als leerkracht ook gewoon machteloos tegen tieners die u uitdagen.
 
Ik herinner me in het 4e leerjaar, eind jaren 80, dat een leerkracht ook eens een zwaai rond een klasgenoot zijn oren gegeven had. Daar is toen ook een hele polemiek rond ontstaan. Die jongen is dan ook wel stante pede naar zijn ouders getrokken die op een 100tal meter van de school woonden toen. De leerkracht heeft echt wel wat gevolgen ondervonden van die slag. Heeft wel zijn functie mogen behouden maar zal het geen tweede keer gedaan hebben.

Ik vermoed dat de deontologische regels van leerkrachten ongeveer hetzelfde gebleven zijn maar dat vroeger er gewoon veel meer onder de radar passeerde door het ontbreken van smartphones.

Wie was dat? Ik was toen net weg naar het eerste middelbaar.

Laat me raden. Meester Erik?
 
Ik heb het daar wel andersom geweten. In het 5de heeft een toenmalige klasgenoot een leraar vol in het gezicht geslagen :laugh:

Maar dat was geen zuiver kind, daar scheelde iets mee. Is ook al dood ondertussen (overdosis)
 
Maar ik ben wel heel benieuwd wat eraan vooraf ging om zo het bloed onder de nagels van die leerkracht te halen. Wat had zij gedaan? Had zij al een waarschuwing daarvoor gehad?
Idem.

Zolang men niet in het ziekenhuis vliegt zoals die kerel uit Oostende deed met 3 mensen lijkt het me niet meer dan normaal en is een pedagogische tik aanvaardbaar bij een kind die de grenzen van het fatsoen niet kent en er wellicht mee door deed. Als de ouders een kind dat al 14 of is het 15, niet deftig konden opvoeden dat een tik alsnog nodig was, dan is die volledig terecht.
 
Ik heb het daar wel andersom geweten. In het 5de heeft een toenmalige klasgenoot een leraar vol in het gezicht geslagen :laugh:

Maar dat was geen zuiver kind, daar scheelde iets mee. Is ook al dood ondertussen (overdosis)
Ik heb ooit op het punt gestaan een vrouwelijke leerkracht op haar gezicht te slaan (en dit komt van iemand die niet agressief is en nooit gevochten heeft). In het 4de middelbaar zat iemand achter mij in de klas die het aan het uithangen was tijdens een toets. Zij wou een bordveger naar hem gooien maar miste en omdat ik naar mijn blad keek ipv naar voor zag ik de bordveger niet aankomen. Met de houten kant van de bordveger (ja ik ben zo oud dat die nog deels van hout waren) kwam die vol op mijn voorhoofd. Veel pijn en veel bloed. En die trut vond dat ik die bordveger dan maar terug moest brengen.

Ik ben 's avonds naar de dokter geweest om te weten te komen of ik een hersenschudding had. Gelukkig geen hersenschudding maar alsnog 2 draadjes om zeker te zijn dat het goed zou genezen. Nu nog is dat een klein litteken op mijn voorhoofd, gelukkig op de haarlijn. Die leerkracht zelf heeft nooit "sorry" gezegd, de directeur wel. Ze is ondertussen op pensioen maar als ik die ooit nog eens tegen kom ... Die woont nog in het dorp waar mijn ouders wonen. In het lokale krantje staat telkens wie er overleden is die maand. Ik zal eens goed glimlachen als ik haar naam zie verschijnen. Liever vandaag dan morgen.
 
Laatst bewerkt:
Ik denk dat je als leerkracht vooral leerlingen moet behandelen zoals je zelf behandeld wil worden. Op iemand slaan hoort daar gewoon niet bij. Je hebt een voorbeeldfunctie, dus omgaan met frustraties en lastige situaties hoort daar bij. En omgaan met die keren dat het fout loopt ook.

Ik heb heb enkele jaren les gegeven in het deeltijds beroeps, concentratieschool, de echte bodem onder de waterval dus.
Op een dag was een klas in het eerste lesuur het aan het uithangen. Eentje die te laat kwam en niet snel genoeg op z'n stoel zat heeft daar de volle laag gekregen en heb ik er terug uitgeflikkerd.
Na een kwartier, als ik weer wat rustiger was, ben ik die gaan halen. Ik heb mij verontschuldigd omdat mijn reactie overdreven was in verhouding met zijn gedrag en eigenlijk vooral kwam door wat voor zijn aanwezigheid gebeurd was en waar hij dus niet kon aan doen. En die jongen heeft mij een hand gegeven en zich ook verontschuldigd omdat hij niet correct binnen gekomen was en zei dat hij het wel begreep want dat ze soms varkens waren.
En uiteindelijk was dat ook een leermoment, want ik heb niet mijn gelijk proberen halen en iedereen merkte dat gewoon toegeven dat je fout bent, veel aangenamer is voor de sfeer. Dat heeft ook mijn gezag niet aangetast, integendeel zelfs.

Slaan en dergelijke is onmacht en frustratie. En leren daarmee omgaan op een goeie manier is gewoon ook belangrijk voor jongeren. Daarbij, gezag uit angst is heel wankel. Gezag uit respect is veel efficiënter.
 
Lol.

Weer een verongelijkt prinsesje met een te grote muil (*), gestimuleerd door een slechte opvoeding. Weer iemand waar de maatschappij de rest van haar leven last van zal hebben en waar anderen de gevolgen zullen moeten van dragen omdat dit gedrag getolereerd wordt. Hemeltje, ze is zelfs "slachtoffer". Cry me a river.
- "Ik heb nog altijd hoofdpijn!". Welke idioot gelooft dat van zo'n oorveeg?
- "En toen sloeg hij op mijn gezicht!" *realiseert zich plots dat er beelden van bestaan* "Eeeeuh, op de achterkant van mijn hoofd bedoel ik!". :sarcastic:
Hou toch uw mond kindje.

Dat is het type die zal uitgroeien tot de mensen waar je hier vaak over leest in de ergernissen-topic. De luie kloot op het werk die zichzelf toch fantastisch vindt, de slechte buur die denkt dat zij alles mag, de mensen in het verkeer die denken dat de evenaar door hun reet loopt, het type dat op een betoging niet zal luisteren naar de bevelen van de politie, bijgevolg pepperspray in haar gezicht zal krijgen en dan loopt te huilen naar de pers waardoor de politie steeds machtelozer komt te staan en de grip verliest op straat, ... daar zie je hier mooi de kiemen van ontstaan.

(*) Pubers kunnen/"mogen" gerust verongelijkt zijn en een grote muil opzetten. Allemaal normaal. Alleen hoort dat gedrag bestraft te worden en moeten daar consequenties aan gekoppeld worden, dat is namelijk part of the game. The game van de overgang van kind naar volwassenheid, de grenzen aftasten (en die soms ook voelen), het spel van het uitdagen van de macht met inherent daarmee gepaard ook regelmatig op uw doos krijgen, ...
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan