Het gaat er mij gewoon om dat men hier in het westen veel te snel toegeeft om ‘anderen’ niet te schofferen en welkom te laten voelen.
of het gaat erom dat wij niet meer in de maatschappij leven van 50 a 100 jaar geleden en we geconfronteerd worden met andere culturen en waarden en normen.
Dus alle strijd voor scheiding van kerk en staat, gelijke rechten voor vrouwen,... Weet je wat laten we maar ophouden met dat op te leggen aan wie hier nieuw is en van onze verworvendheden wil mee profiteren?
Da's waar... Maar er is nog wel een principe/recht van "jouw vrijheid eindigt waar die van een ander begint", iets waar niet aan te tornen valt... maar da's wel iets dat hoe langer hoe meer geërodeerd wordt. Waarmee ik wil zeggen dat eenieder vrij is om te doen wat hij/zij wil (binnen het wettelijk kader dat onze gehele maatschappij ondersteunt en maakt tot een maatschappij), maar dat dat geen vrijbrief mag zijn om aan de vrijheden van anderen te gaan tornen omdat die tegen uw wereldbeeld ingaat... iets wat de laatste tijd meer en meer aan het gebeuren is, en wordt ook meer en meer toegedekt of erger nog: expliciet toegestaan. En dat is een gigantisch gevaarlijke situatie. Dat er echt regels opgelegd worden komende vanuit de persoonlijke levenssfeer die zware impact hebben op de maatschappij en de functionaliteit. Dat statement van Haouach bvb is echt de deur open zetten voor een aantasting van het feitelijke weefsel en grondslagen van onze maatschappij.
Dit heeft in de verre verste toch niets te maken met werklozen of gehandicapten? Wat voor volstrekte nonsens is dit.
Ik blijf het moeilijk hebben, dat je neutraliteit niet kunt uitdragen door iets te verbieden, maar enkel door het gelijk te stellen. Ik heb absoluut geen probleem om geholpen te worden door iemand met een religieus symbool, zolang deze zijn job doet en mij behandeld als een gelijke.
In het verleden werden personen met een handicap geweerd uit de maatschappij, letterlijk buiten de maatschappij gezet omdat ze anders waren. Veel voorzieningen voor personen met een handicap liggen in bossen, weg van de stad om zo uit het zicht te zijn.
Je maakt hier toch wel een grote fout door zaken die je kiest gelijk te stellen met dingen die je overkomen zijn/waarmee je geboren bent.
Da's niet hoe die principes over scheiding van kerk en staat zijn ingevoerd. Die dateren van een tijd dat er amper atheïsten waren, die regels zijn ingesteld door mensen die vaak zelf een sterke mening hadden over welke religie de juiste was maar desondanks wel een inclusievere maatschappij wilden waar je gelijk behandeld zou worden door de overheid, eender wat je persoonlijke geloofsovertuigingen waren.
In een ideale wereld zou dat kunnen werken. Maar de praktijk leerde ons al meermaals dat de volgende stap dan is: "ja, maar ik wil alleen maar geholpen worden door persoon X, want dat is een Y". In bepaalde situaties is men al in dat stadium beland. Bvb dat vrouwen in hoge barensnood hun benen worden dichtgebonden met broeksriemen door hun mannelijke familieleden, en die riemen er maar af komen als het verplegend personeel vrouwelijk & moslim is, want blanken zijn haram. Ik spreek hier over Stuivenbergziekenhuis anno 2019.
Deze mensen worden niet geweerd uit de maatschappij, noch uit overheidsfuncties. Wel zijn we het aan onszelf verplicht de neutraliteit die we van onze overheid verwachten door te trekken naar al zijn functionarissen. Ik alvast ben niet bereid daar ook maar één duimbreed op toe te geven. Want je weet dan wel waar je begint maar absoluut niet waar je eindigt. Bovendien is de hoofddoek an sich zo een zwaar symbool van onderdrukking en ongelijkheid dat ik het eigenlijk helemaal niet zo onbeduidend vind.
Niet echt, ik ben mening dat er maar bitter weinig zaken zijn, waar je helemaal individueel voor kiest. Kan je kiezen waar je wordt geboren? In welke cultuur? Welke opvoeding je krijgt? In welke omgeving je opgeleid? Deze dingen dragen volgens mij toch mee in je waarden en normen, je mens en maatschappij beeld.
En als volwassen mens kan je leren. Als je dat niet wil of kan doen dan mag je daar ook de gevolgen van dragen. ( behalve als je mentale problemen hebt natuurlijk. en ik wil graag meegaan in het idee dat religieuze mensen ergens 'problemen' hebben. )
Ik ben voorstander dat er beleid wordt gevoerd op basis van kennis en onderzoek en niet door dogma's. Maar of die politieker of zijn functionaris al dan niet een hoofdoek draagt, dreadlocks draagt, of skinhead is maakt mij op zich niet uit.
Mag ik naïef zijn, en dromen van een ideale wereld. En dat er nog veel inspanningen nodig zijn, langs beide kanten?
Ik ga niet akkoord dat een katoenen doek op uw hoofd een symbool van onderdrukking is op zich. Wel als dit opgelegd wordt door iemand of iets anders. Maar dan kan een trouwring ook gezien worden als symbool van onderdrukking als ik bepaalde getrouwde mannen mag geloven.
Wat kan je leren? Dat ge moet luisteren en doen wat de andere zegt, los van uw eigen waarden en normen.
Goh je kan leren dat je belissingen baseren op iets waar geen enkele feitelijke basis voor is niet echt verstandig is. Dat is iets dat misschien sommige mensen in het voorbije jaar geleerd hebben, maar ik betwijfel het.