Valkuil
Active member
Als je de recente berichten in de media mag geloven, loopt er in de kinderopvang - net zoals elders in de zorgsector bv. rusthuizen - het één en ander mis. De verantwoordelijke autoriteit, K&G wast min of meer haar handen in onschuld met de melding dat ze de procedures gevolgd hebben. Er is een gebrek aan personeel, met gevolgen voor de kwaliteit en kwantiteit aan opvangplaatsen. De verantwoordelijke minister claimt dat de kwaliteit in Vlaanderen goed is maar het aantal kinderen per begeleider ligt in Westerse landen veelal lager dan bij ons.
Hoe staan jullie tegenover kinderopvang? Gaan/gingen jullie kind(eren) naar een opvang? Hebben jullie een regeling met de grootouders? Omdat het "moet" of normaal is in onze maatschappij of net een bewuste keuze en goed voor hun ontwikkeling? Of een bewuste keuze gemaakt en enige tijd huismoeder of -vader geworden, en hoe heeft dit jullie leven en carrière dan beïnvloed? Hoe zijn jullie ervaringen met kinderopvang? En hoe kan het beter?
Bij ons binnenkort start van de opvang met een kindje van ongeveer 4 maand. We hebben het gevoel dat dit toch vroeg is en dat wij op dit moment beter voor onze kinderen kunnen zorgen dan een opvang. Maar de arbeid roept... We proberen zo weinig mogelijk van opvang gebruik te maken en overwegen soms toch om huismoeder/-vader te worden want wat is er belangrijker dan je eigen kinderen? Toch een grote innerlijke worsteling ten huize Valkuil.
Hoe staan jullie tegenover kinderopvang? Gaan/gingen jullie kind(eren) naar een opvang? Hebben jullie een regeling met de grootouders? Omdat het "moet" of normaal is in onze maatschappij of net een bewuste keuze en goed voor hun ontwikkeling? Of een bewuste keuze gemaakt en enige tijd huismoeder of -vader geworden, en hoe heeft dit jullie leven en carrière dan beïnvloed? Hoe zijn jullie ervaringen met kinderopvang? En hoe kan het beter?
Bij ons binnenkort start van de opvang met een kindje van ongeveer 4 maand. We hebben het gevoel dat dit toch vroeg is en dat wij op dit moment beter voor onze kinderen kunnen zorgen dan een opvang. Maar de arbeid roept... We proberen zo weinig mogelijk van opvang gebruik te maken en overwegen soms toch om huismoeder/-vader te worden want wat is er belangrijker dan je eigen kinderen? Toch een grote innerlijke worsteling ten huize Valkuil.