Introvert, ambivert of extravert

[Screw2020]

4x check. :') En leuk dat je een radar hebt voor soortgenoten. Kon ik maar hetzelfde zeggen... Al lukte dat in een klasgroep dan nog wel (ook de stille buitenbeentjes), maar ja, daar zie je dezelfde mensen ook elke keer en niet eens af en toe of éénmalig.
(Dat over die muziek zou ik al in mijn handtekening kunnen zetten. )

En zo onwetend van jullie vrouwen. Echt frustrerend, mensen die introverten niet begrijpen en ons zien als asociale wezens.

Stille buitenbeentjes, idem in 't middelbaar. Maar helaas leer je niets door om te gaan met dezelfde soort personen. Was toen toch mijn ervaring waardoor mijn gedrag status-quo bleef gedurende deze periode. Het lijkt mij 't bewijs dat je nood hebt aan een mengeling van persoonlijkheden. Als je die door elkaar mixt en ziet hoe zij het doen, dan kan je de nadelen aan hun gedrag compenseren en de voordelen ervan benutten.

Dus je legt alle aspecten bij elkaar. De positieve tracht je te integreren en de negatieve tracht je te counteren.

Eigenlijk een beetje zoals ik politiek zou zien. Geen tig partijen meer of misschien wel maar dan gooi je alle visies samen en zorg je voor een oplossing die ontstaat uit de mix met bekrachtiging van de positieve aspecten en oplossingen om de negatieve weg te werken of alleszins te beperken. Zo zorg je voor een oplossing waar iedereen bij gebaat is. Nu worden er in geen geval oplossingen gezocht/gevonden dus ik ken m'n voorkeur wel

 

[anders.]

Zijn er persoonlijkheidstesten die geen pseudowetenschap zijn, want die parafraseren toch alleen maar de antwoorden op de vragen van de enquête. En die vragen en antwoorden, evenals de persoonlijkheidstypes zelf zijn allemaal triviaal gekozen. MBTI, nog zoiets, dan zijn het er ineens 16.

MBTI (en alles rond die kleurentesten) zijn niet wetenschappelijk ondersteund. Geen idee waarom iedereen dat blijft doen...

Daarnaast zie je dat vaak als team-building. Je mag nog niet naar iemand zijn geslacht vragen, maar ff heel iemand zijn persoonlijkheid in groep analyseren, géén probléém!

 

[Screw2020]

Introvert: Ik kan moeilijk gesprekken aanknopen met totaal onbekenden.
Als ik voor het werk dan bijvoorbeeld naar een event ga waar verschillende partners of zelfs concurrenten aanwezig zijn, kan ik nog wel wat praten..maar na 10 minuten ben ik dan de persoon die in een groep zit en luistert zonder iets te zeggen.

Met dichte personen kan ik wel extravert overkomen.
Het probleem bij mij is dat ik niet overweg kan met gesprekken over koetjes en kalfjes. Ik vind het meestal domme/oppervlakkige gesprekken. Er moet meer inhoud zijn om mij uit mijn introverte rol te laten komen.

Struggle die ik zie: Ik zou graag op termijn een managersrol op mij nemen, maar heb schrik dat mijn introverte persoonlijkheid hierdoor in de weg zal staan. Anderzijds ook eens op gesprek geweest bij een werkgever en dit aangehaald..en ze hebben mij duidelijk doen verstaan dat een introverte manager geen enkel probleem zou zijn.

Edit: Ik heb bijvoorbeeld ook een hekel aan oppervlakkige mensen met vb +1000 vrienden (bij wijze van spreken) die andere mensen dan vb amper kennen/zien en doen alsof ze beste maatjes zijn..maar als ge dan wa dieper graaft, blijkt dat ze mekaar totaal niet persoonlijk kennen.
Zo'n mensen ga ik dus proberen mijden.

Wat ik hier herken is het ontnemen van jouw eigen kansen. Ik zou zeggen "Ga voor die managersrol"! Gisteren toevallig nog samengezeten met iemand die manager was over een honderdtal personen dacht ik. Die is verlegen/introvert maar volgens hem was dat net de luxepositie want de mensen kwamen naar hem in geval van problemen ofzo. Dus laat die kans zeker niet liggen!

 

[Screw2020]

Ik ben grotendeels introvert met een vleugje ambivert vermoed ik.
- Hangt er vanaf of ik ze ken, is alles op een kleine oppervlakte, wat precies is de gelegenheid, etc.
- ja.
- hangt er weer vanaf
- ja, toch wel
- ja, toch wel.

Thanks for sharing!

 

[Polle32]

Ambivert volgens mij, ik ben sociaal in aanwezigheid van anderen, maar ga het zelf niet opzoeken want geen behoefte toe. Als je mij laat doen, trek ik mij terug in een hutje in een bos.

 

[contextbinder]

Alcohol is inderdaad wel drempelverlagend. Ik vergelijk het met mijn dansmoves: nuchter ben ik een stijve hark die amper op de dansvloer te krijgen valt, maar these hips won't lie na 5 Duvels.

Heb een goede vriend waar dat, afhankelijk van het aantal extra Duvels, evolueert naar exhibitionisme

 

[Cattadelic]

En zo onwetend van jullie vrouwen. Echt frustrerend, mensen die introverten niet begrijpen en ons zien als asociale wezens.

Inderdaad de eeuwige strijd... Vooral bij mijn ouders stuit ik daar nog altijd op onbegrip, al zovele discussies gehad en het komt er altijd op neer dat ik mij maar moet aanpassen. Gelukkig wel een goeie partner.

Ik snap dat niet iedereen hetzelfde kan zijn, maar ik vind die labels soms wel gevaarlijk. Uzelf het label van introvert geven om vervolgens toe te geven aan uw aangeboren/aangeleerde neiging om dan maar niet met mensen te praten, altijd binnen te zitten, alleen te doen waar ge zin in hebt: waar trekt ge de grens met gewoon heel invididualistisch/egoïstisch zijn?

En draai die redenering nu eens om? Ik kan als introvert ook een hele boom opzetten waarom ik een hekel heb aan extraverten. Het probleem is dat velen hun eigen zijn als de norm nemen en zich niet kunnen inleven in de situatie van iemand anders. Het enige wat we allemaal kunnen doen is begrip opbrengen voor mekaar en erbij neerleggen dat mensen niet fundamenteel hun persoonlijkheid kunnen veranderen. We kunnen hoogstens tijdelijk stretchen.

 

[Deleted member 621]

Stille buitenbeentjes, idem in 't middelbaar. Maar helaas leer je niets door om te gaan met dezelfde soort personen. Was toen toch mijn ervaring waardoor mijn gedrag status-quo bleef gedurende deze periode. Het lijkt mij 't bewijs dat je nood hebt aan een mengeling van persoonlijkheden. Als je die door elkaar mixt en ziet hoe zij het doen, dan kan je de nadelen aan hun gedrag compenseren en de voordelen ervan benutten.

Dus je legt alle aspecten bij elkaar. De positieve tracht je te integreren en de negatieve tracht je te counteren.

Eigenlijk een beetje zoals ik politiek zou zien. Geen tig partijen meer of misschien wel maar dan gooi je alle visies samen en zorg je voor een oplossing die ontstaat uit de mix met bekrachtiging van de positieve aspecten en oplossingen om de negatieve weg te werken of alleszins te beperken. Zo zorg je voor een oplossing waar iedereen bij gebaat is. Nu worden er in geen geval oplossingen gezocht/gevonden dus ik ken m'n voorkeur wel

Ik begrijp dat stuk over "leren" niet zo goed? Gewoon iemand vinden waar het mee klikt (én duurzaam, wat onmogelijk lijkt) zou ik al blij mee zijn...

 

[Screw2020]

Ik begrijp dat stuk over "leren" niet zo goed? Gewoon iemand vinden waar het mee klikt (én duurzaam, wat onmogelijk lijkt) zou ik al blij mee zijn...

Dat is waar natuurlijk maar als je vaardigheden wil verbeteren moet je die vaak uitvoeren. Dat lukt niet als je allemaal stil bent, weinig of geen nieuwe mensen aanspreekt etc.

Sociale vaardigheden kan je niet opdoen in een groep van minder sociaal vaardige mensen. De ideale mix is enkele extraverte personen, dan merendeel ambiverte en een deeltje introverten. Denk ik dan. Want zo kan je die vaardigheden oefenen. Da's zoals de basis van wiskunde. Als je enkel met de basis bezig bent zal je de complexere zaken niet kunnen. Dus dan zoek je boeken/lessen/mensen/... die wèl die complexere zaken kunnen zodat jij hun kennis ook kan opdoen.

Ik benoem het nu wel iets te simplistisch en 't is ook heel lang geleden ondertussen. Maar voor zover ik me herinner was het vooral het kliekje van awkward people. Wat op zich niet mis is hé, begrijp me niet verkeerd maar in 't opzicht van bijv. sociale vaardigheden denk ik toch dat je moet omgaan met zo'n gevarieerd mogelijk persoonlijkheden.

 

[derp]

Inderdaad de eeuwige strijd... Vooral bij mijn ouders stuit ik daar nog altijd op onbegrip, al zovele discussies gehad en het komt er altijd op neer dat ik mij maar moet aanpassen. Gelukkig wel een goeie partner.

En draai die redenering nu eens om? Ik kan als introvert ook een hele boom opzetten waarom ik een hekel heb aan extraverten. Het probleem is dat velen hun eigen zijn als de norm nemen en zich niet kunnen inleven in de situatie van iemand anders. Het enige wat we allemaal kunnen doen is begrip opbrengen voor mekaar en erbij neerleggen dat mensen niet fundamenteel hun persoonlijkheid kunnen veranderen. We kunnen hoogstens tijdelijk stretchen.

De internet-definitie is meestal de vraag of ge energie krijgt van sociaal contact, of dat het u energie kost. Ik ben maar een junior forumpsycholoog, maar hangt zoiets ook niet gewoon erg samen met hoe goed ge u voelt, en hoe op uw gemak ge u voelt? Als ik een gesprek heb met iemand, en ik ben zenuwachtig, en ik voel mij niet goed, en ik heb schrik dat het gesprek op elk moment kan stilvallen, dan kost het mij ook veel energie.

Het is zeker een feit dat het over het algemeen sociaal wenselijk is dat ge goed met andere mensen kunt opschieten, en ik denk dat dat ergens ook wel logisch is. Ik denk ook dat de meeste mensen het kunnen leren, en dat de meeste mensen er ook vanzelf beter in worden met de jaren, omdat ge toch wat meer berusting vindt in wie ge zijt.

Los daar van, denk ik dus wel dat er voorbeelden te zijn van mensen die (bijvoorbeeld) onzeker zijn en daardoor zich geen houding weten te geven in een sociale situatie. Ik denk dat het dan nuttig is om daar eerlijk over te zijn en om te proberen om daar mee aan de slag te gaan eerder dan uzelf een etiket van introvert op te plakken. Allez, of niet he, maar ik denk toch dat ge op die manier een fijner, rijker gevuld leven tegemoet zult gaan.

Ik begrijp waar ge naartoe wilt met extraverten die de norm voor iemand anders opleggen.
Voor elk voorbeeld van een zelfingenomen extravert die over een conversatie heen walst kan ik ook iemand plaatsen die nooit een tentakel uitsteekt naar de buitenwereld, volledig gefocust is op zijn/haar eigen leven en dan is het label 'introvert' natuurlijk wel handig. Om maar te zeggen, het heeft weinig zin om aso's aan weerszijden van het spectrum op te gaan voeren als voorbeeld.

Dat gezegd zijne, uiteraard moet ge leven en laten leven, en ik wil zeker niet zeggen dat introvert === onzeker, ik verzet mij gewoon een beetje tegen het feit dat mensen zichzelf een label opplakken en vervolgens dan hun leven gaan leiden volgens dat label, hetgeen ik al heb zien gebeuren. Ik vind dat ge uw heel leven kunt leren en veranderen en dat ge uzelf vooral niet te veel in hokjes moet plaatsen.

 

[Squidward]

Ik ben enorm goed in small talk en oppervlakkig sociaal contact, maar de moment dat het ‘over mij’ begint te gaan of er risico is tot, dan trek ik mijn staart in. Ik heb zodanig de neiging om mij te plooien naar wat de ander nodig heeft, dat het - denk ik - maar goed is ook of er was geen gram Squid nog over.

 

[StannekeS]

Volgens mijn MBTI test op het werk: ambivert

Ter info 87% van mijn teamgenoten komt uit op introvert. Had ik niet verwacht van allemaal hollanders.

 

[Cattadelic]

De internet-definitie is meestal de vraag of ge energie krijgt van sociaal contact, of dat het u energie kost. Ik ben maar een junior forumpsycholoog, maar hangt zoiets ook niet gewoon erg samen met hoe goed ge u voelt, en hoe op uw gemak ge u voelt? Als ik een gesprek heb met iemand, en ik ben zenuwachtig, en ik voel mij niet goed, en ik heb schrik dat het gesprek op elk moment kan stilvallen, dan kost het mij ook veel energie.

Voor mij persoonlijk kan die stress dat zeker versterken, maar zelfs bij mensen die ik door en door ken en waar ik mij op mijn gemak bij voel (pak nu mijn eigen gezin) blijft die energy drain toch wel aanwezig. Dus zelfs thuis heb ik toch wel regelmatig die me-time nodig. Gelukkig voelt mijn vrouw dit perfect aan wanneer ze me beter wat gerust laat

Het is zeker een feit dat het over het algemeen sociaal wenselijk is dat ge goed met andere mensen kunt opschieten, en ik denk dat dat ergens ook wel logisch is. Ik denk ook dat de meeste mensen het kunnen leren, en dat de meeste mensen er ook vanzelf beter in worden met de jaren, omdat ge toch wat meer berusting vindt in wie ge zijt.

Los daar van, denk ik dus wel dat er voorbeelden te zijn van mensen die (bijvoorbeeld) onzeker zijn en daardoor zich geen houding weten te geven in een sociale situatie. Ik denk dat het dan nuttig is om daar eerlijk over te zijn en om te proberen om daar mee aan de slag te gaan eerder dan uzelf een etiket van introvert op te plakken. Allez, of niet he, maar ik denk toch dat ge op die manier een fijner, rijker gevuld leven tegemoet zult gaan.

Ik denk dat dit soms wel een verkeerde veronderstelling is. Introversie impliceert niet noodzakelijk asociaal/niet-sociaal gedrag. Anderzijds is het zeer menselijk om zaken te vermijden die je niet leuk vindt of die moeilijk voor je zijn. En hier loop je dan als introvert inderdaad meer risico om in asociaal gedrag af te glijden.

En we kunnen inderdaad perfect sociaal zijn, maar fundamenteel verandert er (wat mij betreft toch) niets en blijft dit gewoon een onnatuurlijk iets wat voor een extra energy drain zorgt.

Ik begrijp waar ge naartoe wilt met extraverten die de norm voor iemand anders opleggen.
Voor elk voorbeeld van een zelfingenomen extravert die over een conversatie heen walst kan ik ook iemand plaatsen die nooit een tentakel uitsteekt naar de buitenwereld, volledig gefocust is op zijn/haar eigen leven en dan is het label 'introvert' natuurlijk wel handig. Om maar te zeggen, het heeft weinig zin om aso's aan weerszijden van het spectrum op te gaan voeren als voorbeeld.

Dat gezegd zijne, uiteraard moet ge leven en laten leven, en ik wil zeker niet zeggen dat introvert === onzeker, ik verzet mij gewoon een beetje tegen het feit dat mensen zichzelf een label opplakken en vervolgens dan hun leven gaan leiden volgens dat label, hetgeen ik al heb zien gebeuren. Ik vind dat ge uw heel leven kunt leren en veranderen en dat ge uzelf vooral niet te veel in hokjes moet plaatsen.

Zoals gezegd, sociaal doen kan je leren, maar introversie/introversie is voor mij meer een eigenschap dan een skill. Net zoals je tegen een homo niet gaat zeggen dat hij maar met genoeg vrouwen naar bed moet gaan tot hij hetero wordt (want dit is nog steeds de maatschappelijke norm)

 

[Googke]

Grappig dat ik hierop stuit, want vandaag toch weer gemerkt dat ik té extravert binnen eerder introverte omgevingen ben. Ik haal echt voldoening en energie uit omgang met anderen: praten over vanalles en nog wat, overal het grappige van kunnen inzien. Voor iemand die (af en toe) stottert en moeilijk heeft om uit z'n woorden te komen eerder een vloek dan een zege.

Ik haat stiltes gezien het snel ongemakkelijk voelt en ik dan 't gevoel heb te moeten praten.
Ook qua mensen leren kennen ben ik misschien te snel familiar omdat dat oppervlakkig robotachtige wat iedereen heeft saai is. Zeer nadelig wanneer ik heb gezopen en afloop als een wekker.

Zet me aan de andere kant met andere personen met m'n energiepeil en ik ben eerder 't muurbloempje die 't er vanonder doormuist.

M'n extraversie heeft me al naar psychologen en psychiaters geleid en ik ervaar dit gewoon als hinderlijk. Medicatie maakt me duf, psychologische theorieën blijken praktisch niet realistisch.

 

[Lint]

Kunnen we wel stoppen met intro/extravert gelijk te stellen aan niet/wel sociaal vaardig? Die 2 zijn namelijk niet hetzelfde.

Introvert = ik krijg energie van alleen zijn en geef af in sociale situaties.
Extravert = andersom.
Beide kunnen sociaal, asociaal, verlegen, babbelkousen, oppervlakkig, diepgaand,... zijn.


Ik ben bvb een asociale oppervlakkige extraverte babbelkous .

 

[Screw2020]

De internet-definitie is meestal de vraag of ge energie krijgt van sociaal contact, of dat het u energie kost. Ik ben maar een junior forumpsycholoog, maar hangt zoiets ook niet gewoon erg samen met hoe goed ge u voelt, en hoe op uw gemak ge u voelt? Als ik een gesprek heb met iemand, en ik ben zenuwachtig, en ik voel mij niet goed, en ik heb schrik dat het gesprek op elk moment kan stilvallen, dan kost het mij ook veel energie.

Het is zeker een feit dat het over het algemeen sociaal wenselijk is dat ge goed met andere mensen kunt opschieten, en ik denk dat dat ergens ook wel logisch is. Ik denk ook dat de meeste mensen het kunnen leren, en dat de meeste mensen er ook vanzelf beter in worden met de jaren, omdat ge toch wat meer berusting vindt in wie ge zijt.

Los daar van, denk ik dus wel dat er voorbeelden te zijn van mensen die (bijvoorbeeld) onzeker zijn en daardoor zich geen houding weten te geven in een sociale situatie. Ik denk dat het dan nuttig is om daar eerlijk over te zijn en om te proberen om daar mee aan de slag te gaan eerder dan uzelf een etiket van introvert op te plakken. Allez, of niet he, maar ik denk toch dat ge op die manier een fijner, rijker gevuld leven tegemoet zult gaan.

Ik begrijp waar ge naartoe wilt met extraverten die de norm voor iemand anders opleggen.
Voor elk voorbeeld van een zelfingenomen extravert die over een conversatie heen walst kan ik ook iemand plaatsen die nooit een tentakel uitsteekt naar de buitenwereld, volledig gefocust is op zijn/haar eigen leven en dan is het label 'introvert' natuurlijk wel handig. Om maar te zeggen, het heeft weinig zin om aso's aan weerszijden van het spectrum op te gaan voeren als voorbeeld.

Dat gezegd zijne, uiteraard moet ge leven en laten leven, en ik wil zeker niet zeggen dat introvert === onzeker, ik verzet mij gewoon een beetje tegen het feit dat mensen zichzelf een label opplakken en vervolgens dan hun leven gaan leiden volgens dat label, hetgeen ik al heb zien gebeuren. Ik vind dat ge uw heel leven kunt leren en veranderen en dat ge uzelf vooral niet te veel in hokjes moet plaatsen.

Herkenbaar, geldt voor alle labels. Ik vond mezelf 'raar' of toch nergens thuis enzo. De vreemde eend in de bijt dus ik zocht naar een verklaring. Die vond ik grotendeels in ASS of toch het onderdeel Asperger Syndroom. En dan heb je de keuze, ofwel ga je focussen op wat je wèl kunt, ofwel focus je op dingen die je niet kunt. Ik vermoed dat ik dat laatste gedaan heb en dus zelf een deel van het isolement veroorzaakt heb. (On)Bewust heb ik dingen aan me voorbij laten gaan. Zoals het afbreken van m'n opleiding verpleegkunde. Dat had ik niet mogen doen want m'n punten waren op zich wel goed.

 

[Screw2020]

Kunnen we wel stoppen met intro/extravert gelijk te stellen aan niet/wel sociaal vaardig? Die 2 zijn namelijk niet hetzelfde.

Introvert = ik krijg energie van alleen zijn en geef af in sociale situaties.
Extravert = andersom.
Beide kunnen sociaal, asociaal, verlegen, babbelkousen, oppervlakkig, diepgaand,... zijn.


Ik ben bvb een asociale oppervlakkige extraverte babbelkous .

Ik vrees dat dit 't gevolg is van m'n oorspronkelijke benadering. Het nagaan hoe mensen deze aspecten ervaren waardoor vaker de minder aangename zaken naar boven komen.

 

[Lint]

Ik vrees dat dit 't gevolg is van m'n oorspronkelijke benadering. Het nagaan hoe mensen deze aspecten ervaren waardoor vaker de minder aangename zaken naar boven komen.

Niet specifiek op u, de halve thread doet het.

 

[Deleted member 621]

Kunnen we wel stoppen met intro/extravert gelijk te stellen aan niet/wel sociaal vaardig? Die 2 zijn namelijk niet hetzelfde.

Introvert = ik krijg energie van alleen zijn en geef af in sociale situaties.
Extravert = andersom.
Beide kunnen sociaal, asociaal, verlegen, babbelkousen, oppervlakkig, diepgaand,... zijn.


Ik ben bvb een asociale oppervlakkige extraverte babbelkous .

Mja, het is altijd een valkuil dat te doen bij het onderwerp introversie. Ik maak zelf ook altijd die fout.

 

[Hellsdinner]

Ik heb mezelf altijd als introvert gezien, maar nu pas recent heb ik wat meer nagedacht erover.
Ik denk dat ik mezelf om een paar redenen als introvert zag:
- Hobby's: liever gamen, series of films kijken, boeken lezen dan gaan feesten
- Door gluten en lactose allergie + prikkelbare darmen (door voorgaande allergieen) nooit veel in groep dingen kunnen gaan doen of er nerveus voor zijn
- Me comfortabel voel als ik gewoon hele dagen alleen thuis ben.
MAAR
Eigenlijk als ik heel eerlijk ben met mezelf. Ik ben comfortabeler als ik hele dagen alleen thuis ben, maar ik ben niet gelukkiger. Ik merk eigenlijk dat ik echt kan opfleuren door activiteiten of sociaal contact. Als ik dagen thuis blijf dan merk ik dat ik gemakkelijker iets donkerdere gedachten krijg of dat het moeilijker voor me is om me op te laden voor dingen buiten te doen etc. En dat is een beetje een negatieve spiraal. Ik doe ook heel graag aan small talk of ben er in ieder geval goed in. Heb ook totaal geen probleem met nieuwe mensen ontmoeten, graag zelfs. Ik perform ook graag of sta op bepaalde manieren wel graag in het middelpunt van de belangstelling. Tenzij dat het verbonden is aan bovengenoemde allergieeen of problemen met de darmpjes, wat mij wel een soort angst geeft voor sociale dingen. Ik schipper nu dus een beetje tussen Extrovert en/of Ambivert. Uiteindelijk echter is het gewoon beter om er niet zo een label op te plakken voor mij persoonlijk want zoveel is situatie afhankelijk.