Introvert, ambivert of extravert

[Screw2020]

Opzet van dit topic is in de eerste plaats eens nagaan welke groep het meest vertegenwoordigd is.

Een tweede belangrijk punt is het schetsen van positieve en eigenlijk vooral negatieve punten zodat we mogelijks copingstrategieën kunnen delen.

Hieronder wil ik als derde punt een mogelijks hulpmiddel aanhalen waar ik gebruik van heb gemaakt.
Laagdrempelig en voor en door personen met een soortgelijke problematiek.
Via enkele vraagjes kan je nagaan of je baat kan hebben bij de cursus.

• Voel je je ongemakkelijk in een groep mensen?
• Leg je moeilijk nieuwe contacten?
• Durf je niet op te komen voor je eigen mening?
• Neem je kritiek van anderen snel persoonlijk?
• Ervaar je deze situaties als storend?

Beantwoord je deze vragen met 'Ja!'? Ken je mensen die deze vragen mogelijks beantwoorden met 'Ja!'?
Neem dan zeker een kijkje op volgende site of stuur jouw kennis(sen) door naar https://vvm-vzw.be/

 

[glashelder]

Introvert all the way, baby. Problematiek noem ik dat niet hoor. Ik kan heel erg gelukkig zijn met mezelf, tof toch. (Edit: zoals Yusifer hieronder zegt is het bij mij ook combinatie met autisme, maakt het waarschijnlijk wel iets anders.)

Coping strategie: ik doe gewoon mijn eigen ding en ga alleen naar dingen waar ik naartoe wil. Hop, opgelost, next.

 

[Yusifer]

Zéér introvert, vanwegens een dubbele handicap: zware slechthorendheid en autisme. De eenzaamheid maakt me echter gelukkig en vind het eerder vervelend dat mensen eenzaamheid persé als iets negatiefs moeten beschouwen.

Uw hulpmiddel zal dus van weinig nut zijn voor mij persoonlijk, noch heb ik er nood aan, maar toch een aardig initiatief.

 

[Avondland]

Eerder ambivert, hoewel de balans tussen intro/extra toch relatief is. Hangt sterk af van de omstandigheid.

 

[MisterV]

Ik heb mijzelf altijd het label introvert opgeplakt.

Maar eerlijk gezegd, met ouder worden, therapie en meer zelfinzicht moet ik zeggen dat ik nu meer neig naar de combo ambivert (of zelfs extravert?) + hoogsensitief.

En ergens vind ik hoogsensitief een vies woord, want het wordt al rap in het zweverige sfeertje gezet met allerlei magische karaktereigenschappen of het wordt gelinkt met aanstelleritis. Plus, iedereen die eens wat last heeft van een beetje lawaai noemt zichzelf nogal makkelijk hoogsensitief want labeltjes op jezelf plakken is hip. Het gaat wel wat verder dan last hebben van lawaai.

Dat gezegd zijnde, het is eigenlijk een kakcombinatie hoor, extravert en hoogsensitief. Want hetgeen u energie geeft zuigt het langs de andere kant weer weg. Dus kleine groepjes in een rustige setting werkt beter dan gaan feesten op een optreden. Niet dat ik daarom nooit van zijn leven naar een optreden ga, vanavond is't nog eens van dat. Geen idee ook in hoeverre een mens in zijn leven kan schuiven tussen extra-ambi-introvert. Ik ben geëvolueerd van extreem verlegen naar, euhm, nogal redelijk extravert.

 

[eniac]

Een ambiverte persoonlijkheid is te herkennen aan meerdere kenmerken. Het opvallende is dat er allerlei situaties zijn waarin je of meer introvert of meer extravert bent. Je wilt bijvoorbeeld het ene moment graag in de belangstelling staan en op een ander moment alleen zijn.

Je vindt het geweldig leuk om op pad te gaan met vrienden, maar vindt zelf ook prima alleen je weg. Je hebt er niet altijd behoefte aan dat mensen je aanspreken, maar soms vind je dat wel leuk. Je kijkt in nieuw gezelschap liever even de kat uit de boom. Het helpt als er vertrouwde gezichten bij zijn.

Je hebt vaak wel wat te vertellen aan een ander, maar andere keren luister je gewoon liever. Je bent geen teruggetrokken persoonlijkheid, maar vindt het soms fijn je terug te trekken. Je bent door anderen niet altijd in het juiste perspectief te plaatsen als het gaat om je karakter. Dat komt doordat je afwisselend eigenschappen vertoont van een introvert en extravert persoonlijkheidstype.

Heel hard dit, eigenlijk.

Ik denk dat ik vroeger vooral introvert was, maar ging toen ook al wel graag op stap.
Nu zit ik al 16 jaar in een job waarbij het wel van pas komt om dat introverte los te laten, en dan lukt zeer goed in die context. Laatste jaren ook leidinggevende over een bedrijf, wat me ook uitdaagt om nog wat verdere stappen te zetten.

Maar, en misschien komt dat door het feit dat ik op professioneel vlak dat introverte moet loslaten, in de privé ben ik eigenlijk meer geëvolueerd in de andere richting. Niet per sé alleen willen zijn, maar de zeer besloten kring van m'n gezin is alles wat ik nodig heb. Meer moet het niet zijn en ik heb weinig zin in de vele privébetrekkingen waarvan de buitenwereld wel verwacht dat ik eraan voldoe. Veel familie die zo wel eens laat doorschemeren dat ik wel eens meer mag langsgaan. I guess, maar ik heb het enorm druk op professioneel vlak en heb gewoon zin om mij terug te trekken wanneer ik privétijd heb. Dan ga ik veel liever fietsen of schaatsen met de kinderen of iets eten met het gezin, of op weekend naar god weet waar.

Kan hard en ondankbaar overkomen, nu ik dat zo uitschrijf.

 

[Mini]

• Voel je je ongemakkelijk in een groep mensen?
• Leg je moeilijk nieuwe contacten?
• Durf je niet op te komen voor je eigen mening?
• Neem je kritiek van anderen snel persoonlijk?
• Ervaar je deze situaties als storend?

nee op alles.

Maar ambivert want soms wil ik gewoon ook rustig chillen thuis

 

[Genius]

Hier ook neen op alles en extravert maar kan ook genieten van een dagje thuis.

 

[Musk]

Ambivert. Maar op een forum lijkt het me logisch dat de meerderheid introvert is in het echte leven.. En het forum gebruiken om hun werkelijke meningen/uitlatingen te ventileren.

 

[Mulan]

Vroeger ging ik extravert aangeduid hebben, recent met de therapeut erover gehad dat dat niet zozeer "je echte persoonlijkheid" is als het je extra energie kost. En dat doet het helaas wel.
Dus ambivert aangeduid. Ik heb andere mensen nodig om me goed in mijn vel te voelen, ben heel sociaal aangelegd maar heb ook absoluut me-time nodig om te ontprikkelen.

 

[Lint]

Overwegend extravert, maar kan ook perfect alleen zijn. Ambivert dan zeker?

 

[Deleted member 621]

Ik heb introvert gekozen omdat ik nogal snel overprikkeld ben in (drukke) groepen, maar ik heb wel behoefte aan wat sociaal contact. Als iemand mij tof/aardig lijkt en ik op mijn gemak voel, vind ik het fijn om er een goed gesprek mee te voeren. Dit kan ook over alledaagse, "saaie" dingen gaan. Als ik mij online ergens op mijn gemak voel (zoals hier) post ik al eens persoonlijke dingen. In het echte leven is dit uiteraard anders in groep.
Nu, al bij al ben ik nog steeds geneigd mij binnen op te sluiten omdat dat comfortabel voelt, maar ik doe dan niet graag dingen alleen in het openbaar (buiten de puur praktische dingen misschien). Ik mis dan iemand om mijn gedachten tegen te delen.

Als kind/tiener was ik sowieso heel erg introvert, want voor jeugdbewegingen voelde ik niks, bosklassen vond ik verschrikkelijk en als tiener bracht ik mijn vrije tijd zo goed als altijd alleen door in mijn kamer met muziek of achter de computer. Ik was gewoon niet weg te branden uit huis.

 

[Forumgebruiker]

Als ik een moef heb, introvert. Als ik moe ben, introvert. Als ik goedgezind ben, ambivert. Als ik extreem goedgezind ben, extravert. Dus 95% van de tijd ben ik introvert.

 

[JDB]

Ik heb introvert gekozen omdat ik nogal snel overprikkeld ben in (drukke) groepen, maar ik heb wel behoefte aan wat sociaal contact. Als iemand mij tof/aardig lijkt en ik op mijn gemak voel, vind ik het fijn om er een goed gesprek mee te voeren. Dit kan ook over alledaagse, "saaie" dingen gaan. Als ik mij online ergens op mijn gemak voel (zoals hier) post ik al eens persoonlijke dingen. In het echte leven is dit uiteraard anders in groep.

Als kind/tiener was ik sowieso heel erg introvert, want voor jeugdbewegingen voelde ik niks, bosklassen vond ik verschrikkelijk en als tiener bracht ik mijn vrije tijd zo goed als altijd alleen door in mijn kamer met muziek of achter de computer. Ik was gewoon niet weg te branden uit huis.

Dat somt zo ongeveer op hoe het bij mij zit.
Ten tijde van games.telenet /9L postte ik soms nagenoeg niets op het forum omdat ik bang was voor negatieve reacties.
Ook een eenzame jeugd achter de rug, wat ik eigenlijk meestal niet erg vond. Ik vond mijn rust in boeken, muziek en later (te veel) gaming.

Ondertussen ben ik geevolueerd naar ambivert light omdat mijn werk me ertoe dwingt. Ik gedij goed in kleine groepjes.
Voor de buitenwereld lijk ik een makkelijk persoon maar da's omdat ik mezelf vaak push. Zo'n ervaringen vreten echt energie waardoor ik out of the blue afhaak en daar is vaak maar weinig begrip voor.
Vanaf de groep te groot wordt of er zit een brulkikker tussen, dan haak ik direct af. Dan krijg je weer het label asociaal.

 

[Deleted member 621]

Dat somt zo ongeveer op hoe het bij mij zit.
Ten tijde van games.telenet /9L postte ik soms nagenoeg niets op het forum omdat ik bang was voor negatieve reacties.
Ook een eenzame jeugd achter de rug, wat ik eigenlijk meestal niet erg vond. Ik vond mijn rust in boeken, muziek en later (te veel) gaming.

Ondertussen ben ik geevolueerd naar ambivert light omdat mijn werk me ertoe dwingt. Ik gedij goed in kleine groepjes.
Voor de buitenwereld lijk is een makkelijk persoon maar da's omdat ik mezelf vaak push. Zo'n ervaringen vreten echt energie waardoor ik out of the blue afhaak en daar is vaak maar weinig begrip voor.
Vanaf de groep te groot wordt of er zit een brulkikker tussen, dan haak ik direct af. Dan krijg je weer het label asociaal.

Herkenbaar! Die kleine groepjes, ik denk dat dat in totaal misschien maximum 4 mensen (in totaal) mogen zijn.
Als er een sociaal evenement is heb ik op voorhand altijd stress en ben ik er graag één van de eersten omdat als de groep nog klein is ik meer op mijn gemak ben en al eens iets zeg, maar hoe groter die groep wordt, hoe meer ik dichtklap, laat staan bij "brulkikkers" inderdaad. Kan ook sociale angst zijn. (Ik ken de vvm, maar helaas is die locatie in mijn provincie voor mij heel lastig/te ver.)

Vooral 's avonds verlies ik veel energie op sociale gebeurtenissen. Hoe mensen tot 's nachts kunnen doorgaan, ik snap dat écht niet. Op dit gebied ben ik dan ook totaal geen avondmens, en ik word al moe van de gedachte om 's avonds nog te moeten weggaan.
Nu, als ik nu eens iemand zou leren kennen waarmee het écht heel goed klikt, wie weet, maar buiten mijn vriend is er zo niemand en ik vind zo ook niemand, dus ja. :')
Herkenbaar?

 

[Karton]

Ik denk toch echt dat er een duidelijk onderscheid moet worden gemaakt tussen "introversie" enerzijds en sociale angst/onzekerheid/"verlegenheid" anderzijds. Ik ben een introverte mens in de zin dat ik mijn batterijen oplaad door alleen te zijn en sociaal zijn, vooral in grotere groepen, energie kost. Maar ik ben niet verlegen: ik kan tegen iedereen praten en gerust de sociaalste van de avond zijn, al kan het dan ook wel dat ik op een bepaald moment een punt bereik dat het "genoeg" is, vooral bij grote luide groepen en dat ik mezelf wil afzonderen.

In die zin weet ik niet of "ambivert" wel bestaat. Da's gewoon een introvert die niet verlegen is.

 

[E_wout]

professioneel: "gedwongen" ontkoppelen van het introverte Met ouder worden krijg je wel de technieken in de vingers om "tegen je eigen natuur" in te gaan en je (vooral sociaal) anders te gaan opstellen. Dat lukt wel goed maar nadeel is dat het verdorie energie zuigt. Ieder gesprek dat in de categorie "netwerk" valt is echt een vooraf opgelegde opdracht. Als ik nu terug denk aan mijn eerste toelichtingen of zelfs maar overlegmomenten dan zijn we in die pakt 15 jaar toch enorm gegroeid. Dat is op zich allemaal geen probleem meer en we zitten nu al in de fase dat een toelichting aan een man of 30 geen stress meer met zich mee brengt maar eigenlijk wel leuk is.

Om die reden neem ik onbewust ook lunchpauzes bijna altijd apart. Ik haal daar echt weer (de nodige) energie uit.

prive: neig ik toch naar het introverte. Merk dat goed op de hobby's van de kinderen en de obligatoire smalltalk naast het veld / in de kantine met andere ouders. Ik ken u niet, ik wil u eignelijk niet kennen maar toch moet ik hier zitten lullen tegen een die ik van haar nog pluim ken. Ergerlijk.

Maar geef mij drie pinten en ik begin tegen iedereen te lullen. Ook zo een bevreemdende ervaring soms. Maar om nu op zaterdagmorgen om 08.30 in de kantine drie pinten binnen te smijten, dat heb ik er nu ook niet bepaald voor over.

 

[JDB]

Herkenbaar! Die kleine groepjes, ik denk dat dat in totaal misschien maximum 4 mensen (in totaal) mogen zijn.
Als er een sociaal evenement is heb ik op voorhand altijd stress en ben ik er graag één van de eersten omdat als de groep nog klein is ik meer op mijn gemak ben en al eens iets zeg, maar hoe groter die groep wordt, hoe meer ik dichtklap, laat staan bij "brulkikkers" inderdaad. Kan ook sociale angst zijn. (Ik ken de vvm, maar helaas is die locatie in mijn provincie voor mij heel lastig/te ver.)

Vooral 's avonds verlies ik veel energie op sociale gebeurtenissen. Hoe mensen tot 's nachts kunnen doorgaan, ik snap dat écht niet. Op dit gebied ben ik dan ook totaal geen avondmens, en ik word al moe van de gedachte om 's avonds nog te moeten weggaan.
Nu, als ik nu eens iemand zou leren kennen waarmee het écht heel goed klikt, wie weet, maar buiten mijn vriend is er zo niemand en ik vind zo ook niemand, dus ja. :')
Herkenbaar?

Toekomen in een grote groep is idem hier een horror.

Nu, weggaan voor een avond kan ik wel als heel aangenaam ervaren als er genoeg volk is dat ik ken. Maar o wee als dat niet het geval is.
Zo moet ik binnenkort mee naar een verjaardagsfeestje van een collega van mijn vrouw.
Ik weet bijna zeker dat :
- de muziek te luid zal staan, waardoor ik geen gesprekken kan volgen zonder tot het uiterste te gaan. Gehoor schade is een bitch.
- de muziek mottig zal zijn, ik heb een hekel aan veel van de mainstream muziek. De passie mist
- smalltalk, ik kan het maar zelden. En de condities moeten goed zijn om het vol te houden. Een luid feest is dat niet.
- Ik ken niemand. Let op, ik heb een radar voor soortgenoten. Zo heb ik onlangs op een verjaardagsfeest een aanvankelijk moeizaam gesprek begonnen met iemand die door de groep als stil en awkward werd bevonden. Daar heb ik dus een hele leuke namiddag mee gehad. Kregen we van ons vrouwen onder ons voeten omdat we ons niet mengden in de gesprekken

Een kwartiertje wegvluchten en wat muziek in de wagen doet wonderen om mezelf wat op te laden.

Alcohol doet ook wonderen. 2/3 pinten en ik ben een normale mens. Alles wat ik erop kap en ik wordt steeds extraverter.
Ik heb vaak overwogen om voor een meeting/gelegenheid niet vlug wat te drinken. Tot nu toe nog nooit gedaan want ik vrees dat dat de deur openzet naar slechte gewoontes.

 

[toru]

In een voor mij bekende groep personen: extravert
In een voor mij onbekende groep: introvert
In een voor mij onbekende groep waarbij iets moet gebeuren (bv project, workshop, …): extravert

Dus ja, vanalles wat.

 

[Avondland]

Alcohol doet ook wonderen. 2/3 pinten en ik ben een normale mens. Alles wat ik erop kap en ik wordt steeds extraverter.
Ik heb vaak overwogen om voor een meeting/gelegenheid niet vlug wat te drinken. Tot nu toe nog nooit gedaan want ik vrees dat dat de deur openzet naar slechte gewoontes.

Alcohol is inderdaad wel drempelverlagend. Ik vergelijk het met mijn dansmoves: nuchter ben ik een stijve hark die amper op de dansvloer te krijgen valt, maar these hips won't lie na 5 Duvels.