Hoe werkt een bank?

Valkuil

Active member
In de staatsbon thread heerst ook wat onduidelijkheid hierover.
Hoe managet een bank zijn assets? Is hiervoor een standaard strategie, of zit hier veel verschil op tussen banken onderling?

Bv. de onduidelijkheid in de staatsbon thread, en een argument van ik dacht KBC CEO Thijs (of was het van ING?), enige tijd terug in de krant "veel uitstaande hypothecaire leningen aan een laag %, waardoor de banken geen hoog % op spaargeld kunnen geven". Dit lijkt me een erg simplistische uitleg.

In welke mate wordt het risico op een stijgende rente gedurende de looptijd van deze hypothecaire leningen afgedekt door te gaan investeren in andere instrumenten Hoe kunnen ze dit doen, met welke financiële instrumenten? Hoe gaat een bank om met deze onvoorspelbare spread die toch sterk kan wijzigen op een termijn van 20-25 jaar van een typische hypothecaire lening? Hoe veel risico lopen ze hier echt mee?

Kunnen banken hun leningen niet financieren door zelf schulden aan te gaan, waarbij hun winst het verschil is tussen de (hogere) rente die ze vragen aan de particuliere ontlener en de (lagere) rente die ze zelf betalen door te lenen op de markt, obligaties met lange looptijd bv.? Anderzijds, het spaargeld dat ze ontvangen een lagere rente te geven dan ze ontvangen voor het plaatsen van dit geld op korte termijn, zoals nu duidelijk het geval is?

Hoe gaan ze om met hypothecaire leningen met variabele interestvoet, waarvan de stijging begrensd is in ons land?
Hoe gaan ze om met vervroegde terugbetalingen van leningen? Daar is toch enig risico, bv. indien er op dat moment een (veel) lagere deposito rente is dan betaald werd op de toegekende lening, en die ze misschien gecovered hadden door zelf te lenen?

Is dit eenvoudig samen te vatten, of kan iemand een duidelijke samenvattende uitleg linken?
 
  • Leuk
Waarderingen: Avi
(Belgische) banken doen aan fractioneel bankieren. Daarvoor moeten ze rekening houden solvabiliteit en liquiditeit waarrond regelgeving bestaat.
Maar in het kort:
1) jij zet €100 op je spaarrekening bij bank A
2) bank A gaat een krediet aan voor jouw buur voor €100 en zet €100 op zijn rekening. Daartegenover staat een schuldvordering.
De huidige situatie is , dat zolang jij niet €100 opvraagt de bank geen probleem heeft en aan jouw buur die €100 verkocht heeft voor bijvoorbeeld €103.

--> banken gaan dus schuld aan, zie 1)
En dat is vaak goedkoper aan particulieren met een spaarrekening dan op de markt. Echter een gewone spaarrekening is heel liquide en dus hoger risico voor de bank.

Stel dat jouw buur een aankoop doet van een grond van jou, betaalt jouw buur €100 aan jou. Die staat vervolgens bij dezelfde bank.
Er is maw nooit geld buiten de bank gegaan.
De bank kan datzelfde geldt nogmaals uitlenen...
Uiteindelijk is er dan €206 schuldvordering gecreëerd uit een €100 storting.

Banken doen dus aan geldcreatie.
Natuurlijk is de trick solvable en liquide te blijven. Ook is er niet 1 bank maar een banken netwerk.

Dat geeft uiteindelijk nog geen direct antwoord op jouw vraag maar je kan wel inzien dat er in dit voorbeeld meerdere kredieten zijn waarop verdiend wordt en maar 1 persoon die een premie moet krijgen van de bank. Een risico dat een bank hier loopt is een renterisico. Echter is lange termijn rente "meestal" hoger als korte termijn rente. Je kan ook verdienen op 2 kredietnemers en moet maar 1 persoon daarmee betalen. (Je hebt natuurlijk wel operationele kosten etc)

Binnen de bank zullen ze dus al hun kredieten, deposits en de termijnen en voorwaarden in balans moeten brengen om hun marge te bewaken en het risico te beheren. Praktisch geen ervaring hoe ze dit doen of welke andere financiële tools ze hebben. Zelf beleggen lijkt mij lastiger want dan moet je mogelijks effectief geld overmaken aan een andere bank. Lijkt mij makkelijker om dan gewoon goedkoper hetzelfde geld meerdere keren uit te lenen. (Particulier of niet) (je kan hier als bank ook kiezen zelf beperkt risico te lopen en functioneren als vehicle om dit te organiseren voor bedrijven, bv bedrijfsobligaties. Strijk je toch geld op voor dit te organiseren. Alle in veronderstel dat dit zo werkt. Eveneens hebben sommige banken niet genoeg slagkracht om alleen een bepaald bedrijf of project te financieren als het maar groot genoeg is)

Belangrijk is dus wel gezonde marges te behouden. In de praktijk moet een bank een bepaald eigen kapitaal inzetten. Daarop wordt dan gekeken naar winstgevendheid van die bank op eigen kapitaal. Daarop worden dan de aandeelhouders van de bank vergoed.
Je wilt dus als bank niet gratis werken en liefst zoveel mogelijk winst creëren zoals elk ander bedrijf...

In de praktijk is dit natuurlijk complexer want er bestaan meer spelers en risico's. Bijvoorbeeld verschil in valuta, ICT risico, ...

Om stabiliteit te behouden is er vertrouwen nodig onder de actoren. Anders krijg je bijvoorbeeld een bank-run.

De staatsbon werkt natuurlijk anders omdat het de overheid is dat ontvanger is en ik heb totaal geen kaas gegeten hoe een overheid een gelijkaardig risicomanagement doet met hun kredieten of waar dat geld staat. Ik vermoed dat een bank voornamelijk verdient aan management fees als tussenpersoon. Maar trek dat geld nu binnen en als er over een jaar geen alternatief is pak je uw schepnet boven. :)

Disclaimer, ik ben maar een klant bij banken en geen expert ofzo, mogelijks hebben andere nog een veel betere uitleg of kunnen ze mij corrigeren.
 
Laatst bewerkt:
Als toevoeging, uitgaande van af en toe is een nieuwsartikel te lezen, vermoed ik dat er wel een richtlijn strategie te bespeuren is voor banken in een gelijkaardige categorie. Maar niet elke bank heeft dezelfde focus. Je hebt banken met focus op particulieren hypothecaire kredieten, persoonlijke leningen, bedrijfsleningen, fintechs met crypto kaarten, ... Dus zullen allen niet exact hetzelfde model/percentages delen.
 
Al wat bijgeleerd en een ruimere blik gekregen op bepaalde zaken, bedankt!
Hoe ze die balans maken tussen deposits en leningen is inderdaad nog onbeantwoord. :) Idem hoe ze omgaan met een scenario zoals vandaag waarop ze veel langetermijnkredieten hebben met lage rente maar veel spaargeld waarop ze toch stilaan (gedwongen worden) een hogere rente toe te kennen. Of hoe ze omgaan met de flexibiliteit die klanten hebben in hun leningen.
 
...
Hoe gaan ze om met hypothecaire leningen met variabele interestvoet, waarvan de stijging begrensd is in ons land?
Hoe gaan ze om met vervroegde terugbetalingen van leningen? Daar is toch enig risico, bv. indien er op dat moment een (veel) lagere deposito rente is dan betaald werd op de toegekende lening, en die ze misschien gecovered hadden door zelf te ...
Begrensde stijging is op zich geen probleem, je weet per definitie dan de max. Ik zou dus een lagere premie geven als gevolg...

Een hypothecaire lening vroeger terugbetalen kost ook geld. Je moet proberen in te schatten hoeveel klanten dat dus doen of gaan doen, lijkt mij.
Soms lijkt dat m.i. zelfs wenselijk.

Banken hebben complexe risicomodellen..
 
Laatst bewerkt:
Al wat bijgeleerd en een ruimere blik gekregen op bepaalde zaken, bedankt!
Hoe ze die balans maken tussen deposits en leningen is inderdaad nog onbeantwoord. :) Idem hoe ze omgaan met een scenario zoals vandaag waarop ze veel langetermijnkredieten hebben met lage rente maar veel spaargeld waarop ze toch stilaan (gedwongen worden) een hogere rente toe te kennen. Of hoe ze omgaan met de flexibiliteit die klanten hebben in hun leningen.
Zoals ik m'n eerste post wou illustreren is dat:
Het is niet omdat er 1 jaar hoge premies betaald moeten worden dat dit ook in het "geheel" is. Je hebt tijdsdimensies aan alle kredieten en deposits.

Eveneens in fractioneel bankieren kan je meerdere malen verdienen op dezelfde deposit.

Dus je zou toch eens een jaar 4% premie kunnen geven zelfs al zijn de kredieten 1% op 20 jaar.
Maar dat hangt af van de andere voorbije jaren en de nog te komen jaren en verwachtingen. Eveneens zou je marge kunnen opofferen voor marktaandeel te bekomen. Een bank is ook maar een business... Met jaarrekeningen en aandeelhouders.

En inflatie bestaat natuurlijk ook nog in the real world.

Indicatief van marges bij banken op eigen kapitaal:

Ik ga gokken dat er in het Beurs topic wat experten zitten gezien de enorme investeringen in UBS en consoorten.

Een bank heeft vaak nog verbonden nevenactiviteiten zoals verzekeren, ... waarop ze direct of op de achtergrond op verdienen. Kan je uw operationele kosten laag houden en goed de risico's modelleren en beheren is het interessant, niet? :)
Als je dan nog kan schalen zonder al te veel nadelige effecten..
 
Laatst bewerkt:
Banken lenen geen deposito's uit, het is omgekeerd.
Een lening creëert een deposito.

Nee, dat staat in sommige economieboeken maar dat is gewoon fout.
De bank drukt op een knop en poef, daar staat 200.000 euro aan deposito op iemand zijn rekening, in de vorm van een lening.
Vandaar dat die zo extreem gereguleerd zijn natuurlijk (moeten bepaald gedeelte eigen kapitaal aanhouden etc.)

Je moet eens de NACE code voor banken bekijken bij Belgische vennootschappen. Dat is letterlijk "geldscheppende instellingen" :)

Voor de geïnteresseerden in het detailmechanisme, vroeger mooi en grafisch uitgelegd door de Bank of England: "Money creation in the modern economy"

Je leert daar ook mooi dat QE geen "geld drukken" is maar een asset swap, dat "de balans van de centrale bank" geen vork te maken heeft met inflatie, enzovoort.
 
Belangrijk praktisch aspect is ook Euribor:
Wat voor liquiditeit moet zorgen in het bakenlandschap
 
Banken lenen geen deposito's uit, het is omgekeerd.
Een lening creëert een deposito.
Thanks, makes sense.
Weer iets bijgeleerd, K heb geen financiële of economische achtergrond dus het leek mij eerst logisch andersom.
Maar idd als je verder denkt is het idd een schuldenfest.

Straks opt gemak uw artikel is lezen :)
 
Al wat bijgeleerd en een ruimere blik gekregen op bepaalde zaken, bedankt!
Hoe ze die balans maken tussen deposits en leningen is inderdaad nog onbeantwoord. :) Idem hoe ze omgaan met een scenario zoals vandaag waarop ze veel langetermijnkredieten hebben met lage rente maar veel spaargeld waarop ze toch stilaan (gedwongen worden) een hogere rente toe te kennen. Of hoe ze omgaan met de flexibiliteit die klanten hebben in hun leningen.

Duration gap management heet dat. Het beheersen van de risico's verbonden aan verschillende looptijden van de producten op de activa en passiva kant van je balans.

Als een of andere CEO dan komt verkondigen dat ze geen hogere rentes kunnen geven dan heb je twee mogelijkheden:
-ofwel is dat een verhaaltje dat ze vertellen om hun marges zo hoog mogelijk te houden zonder dat er te veel gemor komt van de klanten, omdat die geen financieel expert zijn en die uitleg plausibel lijkt
-ofwel hebben ze een probleem met hun risk management, en meer specifiek dus hun duration gap management. Gewoon slechte bedrijfsvoering dus, of een verkeerde inschatting van de risico's
 
Binnen de bank zullen ze dus al hun kredieten, deposits en de termijnen en voorwaarden in balans moeten brengen om hun marge te bewaken en het risico te beheren. Praktisch geen ervaring hoe ze dit doen of welke andere financiële tools ze hebben. Zelf beleggen lijkt mij lastiger want dan moet je mogelijks effectief geld overmaken aan een andere bank.

Zelf ken ik er wel wat van maar jammer genoeg niet echt in detail:

Al die zaken worden grotendeels geregeld door banken hun ALM (asset & liability management/treasury teams).
Banken beleggen wel degelijk hun geld en spelen in op wisselkoersen etc. Zal allemaal via vooraf bepaalde policies en risicomarges/profielen gedaan worden. Ik weet dat sommige banken trouwens de volatiliteit van de interestvoeten verkeerd ingeschat/ingedekt hebben in het voorbije jaar waardoor er soms grote verliezen werden geboekt.
Kleinere banken beleggen hun cash bijvoorbeeld ook in termijndeposito's bij de grotere banken
Weet ook niet in welke mate elke bank toegang heeft om EUR bij de ECB te deponeren, maar als je weet dat de ECB deposit rate 3.75% is, en je op uw spaarrekening maar 1% verdient, de rest (minus taxen etc) eigenlijk pure winst is voor de bank


Heb ook ervaring opgedaan binnen een corporate treasury team dat als "in-house bank" werkt.
Kortom deden wij het volgende:
  • Leningen uitgeven aan dochterbedrijven over de hele wereld (in verschillende deviezen) --> interestvoet werd berekend via interne exceltool waarbij bepaalde factoren werden gebruikt (credit rating van de entiteit, interest rates van bloomberg, currency, country risk, etc.)
  • Stel je geeft lening uit in USD, dan moet je uw EUR omzetten in USD bij start lening, en bij einde lening terug conversie doen. Dit kan je doen via swaps waarbij het risico al gehedged werd. Zo'n swap is een contract waarbij je beide conversies al vooraf doet zodat je uiteindelijk geen ccy risk meer hebt
    • Bij die Swaps werd er gezien het volume ook niet altijd met dezelfde bank gewerkt. Ging hier over honderden miljoenen euro, dus moest het risico van die contracten ook gespreid worden over bepaalde banken
  • aangezien de in-house-bank enorm veel cash had belegden wij dat ook bij banken in termijndeposito's (typisch 1,3 of 6 maanden).
  • De excess cash op een gegeven dag werd intern "belegd" via een overnight deposit bij het moederbedrijf via SAP zodat we toch iets van return hadden daarop.
  • ander team binnen treasury investeerde in Treasury bills en andere producten


Ter info, er is een hele interbancaire sector waarbij banken dus klant zijn van andere banken (onder noemer Institutional Banking):
Kleinere regionale banken (bijvoorbeeld type VDK bank) zijn klant bij grotere banken om toegang te hebben tot bepaalde currency clearings en internationale markten.
Om handel te faciliteren (letters of credit etc) zijn er ook internationale relaties nodig tussen banken, wat niet elke bank kan doen en waardoor kleinere banken ook samenwerken met de grote internationale spelers

en nog veel meer natuurlijk..
 
Inderdaad. Kort: een bank verdient geld door de interesten op de leningen die ze toestaan met het geld van hun spaarders. Geldschepping heet dat in de cursus economie van (in mijn tijd) 1e Kan (lang geleden dus).

Theorie is zeer eenvoudig maar de praktijk uiteraard niet.

Er is immers een zeer precair evenwicht: zolang maar een fractie van de spaarders tegoeden terug opvraagt bij de bank is er geen vuiltje aan de lucht. Als de meerderheid van de spaarders echter op hetzelfde moment haar geld uit de bank wilt halen dan is er wel een probleem: dat geld zit immers bij de schuldenaars van die bank, er is dus een acuut liquiditeitsprobleem. Dat is dan de zogenaamde bank-run die het systeem kan laten instorten.

Om aan die verplichtingen te voldoen kan een bank gaan lenen bij een andere bank of de Centrale Bank (die is de lender of last resort).

In elk geval: de meest recente (kleine) bankrun was er eerder dit jaar bij Credit Suisse. Die zijn uiteindelijk gered na tussenkomst van de ECB en overname door UBS.
 
Inderdaad. Kort: een bank verdient geld door de interesten op de leningen die ze toestaan met het geld van hun spaarders. Geldschepping heet dat in de cursus economie van (in mijn tijd) 1e Kan (lang geleden dus).
Jah... het was net omgekeerd :)

 
In welke mate wordt het risico op een stijgende rente gedurende de looptijd van deze hypothecaire leningen afgedekt door te gaan investeren in andere instrumenten Hoe kunnen ze dit doen, met welke financiële instrumenten? Hoe gaat een bank om met deze onvoorspelbare spread die toch sterk kan wijzigen op een termijn van 20-25 jaar van een typische hypothecaire lening? Hoe veel risico lopen ze hier echt mee?
Het meestgebruikte instrument door banken om zich in te dekken tegen stijgende rentes is een Interest Rate Swap (IRS). Dat is een financieel product tussen twee partijen waarbij de ene partij een vaste rentevoet betaalt en van de andere partij een variabele rentevoet ontvangt voor een afgesproken looptijd.

Typisch zal een bank zo'n IRS op lange looptijden afsluiten (gematcht met de rentevaste looptijd van haar hypotheken) waarbij ze de vaste rente betaalt en de vlottende rente ontvangt. Op die manier 'swapt' ze de vaste rentevoeten van de hypotheken naar variabele rentevoeten en ontvangt ze bij stijgende rentes dus ook meer rente.
Het nadeel is natuurlijk dat als rentes dalen, de bank meer rente zal moeten betalen op die swaps.
 
Stel dat je een private banking klant bent met 2 miljoen euro en je investeert 1,5 miljoen euro in die staatsbon,ben je dan nog private banking klant?Gesteld dat je private banking klant bent vanaf 1 miljoen euro.
Er is dan toch 1,5 miljoen euro weg bij de bank of zie ik dat verkeerd?
 
Stel dat je een private banking klant bent met 2 miljoen euro en je investeert 1,5 miljoen euro in die staatsbon,ben je dan nog private banking klant?Gesteld dat je private banking klant bent vanaf 1 miljoen euro.
Er is dan toch 1,5 miljoen euro weg bij de bank of zie ik dat verkeerd?

Een private banker is iemand (+ team) die grotendeels uw geld belegt in uw plaats in functie van uw risicoaversie (+ waar je ook terecht kan voor alle andere vragen van vermogensplanning). Als die geen geld (of niet genoeg) meer heeft om te beleggen, wat kan die dan nog doen (buiten vragen beantwoorden qua nalatenschappen, fiscale optimalisatie ofzo)? Wil je hem gratis en voor niks een commissie geven?
Een bank zal proberen om je bij hen te houden en te zorgen dat je vanaf volgende jaar/... terug bij/via hen uw geld gaat beleggen (banken verdienen daar pakken geld mee), dus die treshold van 1 miljoen bv. is niet strikt. Private banking is iets wat altijd op maat is en waar flexibiliteit op zit.
 
Stel dat je een private banking klant bent met 2 miljoen euro en je investeert 1,5 miljoen euro in die staatsbon,ben je dan nog private banking klant?Gesteld dat je private banking klant bent vanaf 1 miljoen euro.
Er is dan toch 1,5 miljoen euro weg bij de bank of zie ik dat verkeerd?

Voor 500k kan je wel nog een private banking diensten verwachten bij sommige banken. Ik denk ook niet dat die limiet zo strict is.

Maar ik vraag mij dan ook af als je plots anderhalve miljoen wegneemt van je private banking waarom je een private banker wou in de eerste plaats :p.

En dat gaat ook niet "zomaar". Dat geld staat niet op een zichtrekening daar, dat geld is ook belegd in diverse producten dus het kan je serieus wat geld kosten als je plots anderhalf miljoen wil weghalen van je private banker vraagt en die moet dan alle verkopen van diverse effecten regelen en het resterend portfolio herbalanceren.

Normaal plan je dat een beetje op voorhand. :p
 
Stel dat je een private banking klant bent met 2 miljoen euro en je investeert 1,5 miljoen euro in die staatsbon,ben je dan nog private banking klant?Gesteld dat je private banking klant bent vanaf 1 miljoen euro.
Er is dan toch 1,5 miljoen euro weg bij de bank of zie ik dat verkeerd?

Je zal waarschijnlijk wel eens opgebeld worden door uw bank om te vragen wat er gebeurd is. Sowieso 'not done' om zomaar 1.5 miljoen weg te halen zonder eerst uw private banker te contacteren erover.
Als er genoeg geld aan te paar gaat is er normaal ineens veel meer mogelijk ;-)
 
Je zal waarschijnlijk wel eens opgebeld worden door uw bank om te vragen wat er gebeurd is. Sowieso 'not done' om zomaar 1.5 miljoen weg te halen zonder eerst uw private banker te contacteren erover.
Als er genoeg geld aan te paar gaat is er normaal ineens veel meer mogelijk ;-)

Sowieso kan je geen 3/4 van uw geld weghalen als je een private banker hebt. Hoogstwaarschijnlijk was dat geld al belegd, dus als je het zomaar kan weghalen zonder te overleggen met uw private banker is het teken dat die compleet overbodig is aangezien er dus blijkbaar niets met dat geld gedaan werd (voor het geld op de spaarrekening te laten staan heb je die niet nodig).
 
als je het zomaar kan weghalen zonder te overleggen met uw private banker is het teken dat die compleet overbodig is aangezien er dus blijkbaar niets met dat geld gedaan werd (voor het geld op de spaarrekening te laten staan heb je die niet nodig).
Die private banker is sowieso overbodig als je indext :)
 
Terug
Bovenaan