Album of the week Grouper - Ruins

Aangezien ik het crimineel vind dat er zo weinig animo is rond Grouper zal ik mijne parlé nu al eens doen!

Het is zo'n project wat al even meegaat en een vrij uitgebreide discografie heeft maar desondanks nooit veel airtime krijgt hier, niet omdat ik het niet graag hoor, integendeel zelfs maar het is muziek van het type waar de omgeving en het tijdstip van goudwaarde zijn.

Nu als de setting juist zit, lekker drankje er bij, goeie hoofdtelefoon dan is Grouper fenomenaal. Desondanks we hier enkel een stem, een piano en hier en daar eens wat ruis horen weet ze toch verfijnde muziek neer te zetten, je kan het als ambient omschrijven maar er zit toch een subtiele structuur in, wat de nummers persoonlijkheid geeft in tegenstelling tot andere ambient albums.

Een onverwachte maar uitstekende keuze @Kid_C, het wachten waard!
 
Aangezien ik het crimineel vind dat er zo weinig animo is rond Grouper zal ik mijne parlé nu al eens doen!

Het is zo'n project wat al even meegaat en een vrij uitgebreide discografie heeft maar desondanks nooit veel airtime krijgt hier, niet omdat ik het niet graag hoor, integendeel zelfs maar het is muziek van het type waar de omgeving en het tijdstip van goudwaarde zijn.

Nu als de setting juist zit, lekker drankje er bij, goeie hoofdtelefoon dan is Grouper fenomenaal. Desondanks we hier enkel een stem, een piano en hier en daar eens wat ruis horen weet ze toch verfijnde muziek neer te zetten, je kan het als ambient omschrijven maar er zit toch een subtiele structuur in, wat de nummers persoonlijkheid geeft in tegenstelling tot andere ambient albums.

Een onverwachte maar uitstekende keuze @Kid_C, het wachten waard!
Mijn koptelefoon heeft het recent begeven. :( De muziek is zo minimalistisch dat je die setting er wel voor moet creëren, want het verdwijnt snel naar de achtergrond als je het tijdens het werken opzet. Overal eigenlijk, tenzij je ergens rustig zit te genieten. Die momenten zijn helaas niet altijd ruim voorradig.
 
Inderdaad, ik had het album nog eens opgezet terwijl ik m'n mening aan het neerpennen was en dat werkt niet, je moet het echt de volle aandacht geven of het verdwijnt in het ongewisse.
Ik zeverde niet toen ik zei dat het geen album was om in de auto te luisteren.
 
Zo, ik heb ook eens tijd kunnen maken hiervoor. Het deed me eerlijk gezegd een beetje denken aan - en dit klinkt misschien minder respectvol dan ik het bedoel - de soundtrack van een of andere (uitstekende!) arthouse dramafilm: ideaal om een reeds bestaande, in dit geval intieme of zelfs eenzame en ietwat depressief aandoende sfeer (maar dan voor volwassen mensen :unsure:) op te roepen, of grandioos te versterken.

Muzikaal gezien ben ik hier niet zozeer van onder de indruk, in die zin dat je er eigenlijk niet veel voor moet kunnen en het toch allemaal een beetje hetzelfde klinkt. Of dat is toch de indruk die ik heb na één luisterbeurt, met de mogelijke uitzondering van het laatste nummer. Het is allemaal zeer minimaal, ook qua vocals, maar anderzijds kan ik alleen maar vaststellen: het werkt wel. De melancholie is ontegensprekelijk authentiek, en dat kom je simpelweg niet meer zo heel vaak tegen vandaag de dag. Enfin, ik toch niet. Deze plaat ademt échte emotie, échte sfeer, en dat lijkt me toch vooral het opzet te zijn geweest.

Wel niet iets dat ik uit mezelf zou opleggen, op dat vlak mis ik een klein beetje een 'klik', mogelijk omdat ik simpelweg te gelukkig ben dezer dagen. Vraag het mij nog eens wanneer het herfst wordt, de zon verdwenen is en de bloemen gestorven, en ik weer een zomer dichter bij het graf sta.
 
Ik sluit aan bij de vorige reacties. Sfeervol, intiem, melancholisch. Door de perfecte sfeerschepping die ze creëert zit je hier ook direct in/ben je direct mee imo. Mij totaal onbekend, maar ideaal om te ontsnappen na een drukke (werk)dag. Sterk in contrast met de rush die voor mij vandaag zal volgen of na een (werk)dag gepasseerd is.
 
net opgezet tijdens het opstaan/wakker worden. niet slecht om de dag mee te beginnen.
vind het persoonlijk wat te weinig omhanden hebben om uw volledige focus te houden, maar dat ligt wellicht aan mij.

soms ook wat ruis toegevoegd precies, of misschien is dat omdat ze de microfoon wat te gevoelig hebben gezet. ja zo nu en dan hoor je wat achtergrond geluiden precies iemand die een opklaptrapje inklapt op een bepaald moment. maken het alsof je in situ bent.
 
Tgoh, ik kan eigenlijk weinig zeggen dat nog niet gezegd is.

Het is inderdaad prachtig, en breekbaar, en intiem, enzovoorts. Het klikt allemaal zeer "echt" en "gemeend". Ik snap ook de link van @Jules 'ezechiel 25:17' Winnfield naar Nick Cave zijn laatste platen.
Over de productie dan: Ik kan het wel appreciëren om deze techniek toe te passen, basically uwe mic neerploppen en zien wat er van komt. Een Moriarty doet dat bvb ook (soms / altijd?), en daar geeft dat een heel toffe en intieme sfeer mee die ik kan appreciëren.
Hetzelfde kan ik zeggen van deze, al raakt het mij veel minder.

Bij dit type bands heb ik typisch 1 nummer nodig dat mij er volledig inzuigt. En dat 1 nummer brengt mij dan volledig in de mood, waardoor ik het hele album beter kan binnen pakken.
Hier heb ik zo geen enkel nummer gevonden, dus uiteindelijk maakt het de klik niet bij mij.
Ik denk dat ik het meeste kan vinden bij @NDEFCB:
vind het persoonlijk wat te weinig omhanden hebben om uw volledige focus te houden, maar dat ligt wellicht aan mij.


Over de nummers:
  • Made of Metal: Kikkers... ik haat fucking kikkers. Ik kan ze niet uitstaan als ze in mijne vijver zitten kabaal te maken, en dus ook niet tussen mijne muziek.
  • Clearing: Heel mooi en intiem, hier snap de link met Cave het beste.
  • Call Across Rooms: Zie Clearing + het valt mij nu pas op hoe mooi haar stem is.
  • Labyrinth: Imo nutteloos stukske ruis, lol @ die piep.
  • Lighthouse: Mooiste nummer tot nu toe.
  • Holofernes: Zie Labyrinth - de piep
  • Holding: Zie Lighthouse
  • Made of Air: Veruit beste nummer van de plaat voor mij, zeer etherisch, doet me aan Twin Peaks denken, mooie omgevingsgeluiden mee opgenomen.
 
Terug
Bovenaan