Squidward
Redacteur
Als ik alles wil bijbenen wat ik door omstandigheden en excuses over de laatste nog maar tien jaar gemist heb, ik moet er een full time hobby of part-time onbetaalde job van maken.
Vroeger met maar enkele zenders was het niet altijd slechter, niet altijd beter maar was een ‘must see’ televisiemoment wel breder. Iedereen had maar beperkt keuze. Als we terug gaan in de archieven van vóór 2000 (om te tonen hoe onwerkelijk dat cijfer is, mijn eerste instinct was ‘1970’ om er achter te komen dat, nee, het jaar 2000 kon al dienen), wat zijn jullie ‘historische’ parels, de dingen die de moeite zijn om op te zoeken?
Voor mij:
Shogun, met Toshiro Mifune en Richard Chamberlain. Wij bekeken dat als gezin en ik was er helemaal weg van. Paar jaar terug herbekeken en het doorstond de tand des tijds.
Thriller, een anthologie reeks van op zich staande thrillers uit de jaren zeventig. Ik heb die dan toevallig op DVD gevonden en de sfeer van veel van die aflevering is zo onder-je-vel-kruipend creepy, ook een aantal bekende gezichten te zien en slechts een enkele hier en daar die wat flauwtjes is. Zeker een aanrader voor fans van die impending sense of doom. Zeker een aanrader punt eigenlijk.
Magnum, P.I. Is misschien niet hoogdravend maar ben deze nu helemaal aan het herbekijken en is in feite toch wel een sterke serie. De Vietnam-achtergrond die toen nog heel dichtbij zat, Magnum met een sterk moreel compas zonder zeemzoet te zijn en een afwisseling van komische stukken (de vele broers van Higgins) en meer thriller of emotie. Is imo beter verouderd dan bijvoorbeeld Miami Vice.
The Persuaders met Roger Moore en Tony Curtis. Maar 24 afleveringen en 1 seizoen maar ik vind deze leuk. Moore en Curtis spelen prachtig op elkaar af en de zaken zijn interessant genoeg. Jammer dat Curtis niet meer wou of misschien net positief, ik twijfel.
De Kolderbrigade De eerste keer kijken - als kind weliswaar - tranen van het lachen. Er zijn maar zes - dacht ik - afleveringen dus het heeft de kans niet om afgezaagd te worden. Voor mij komisch goud.
Vroeger met maar enkele zenders was het niet altijd slechter, niet altijd beter maar was een ‘must see’ televisiemoment wel breder. Iedereen had maar beperkt keuze. Als we terug gaan in de archieven van vóór 2000 (om te tonen hoe onwerkelijk dat cijfer is, mijn eerste instinct was ‘1970’ om er achter te komen dat, nee, het jaar 2000 kon al dienen), wat zijn jullie ‘historische’ parels, de dingen die de moeite zijn om op te zoeken?
Voor mij:
Shogun, met Toshiro Mifune en Richard Chamberlain. Wij bekeken dat als gezin en ik was er helemaal weg van. Paar jaar terug herbekeken en het doorstond de tand des tijds.
Thriller, een anthologie reeks van op zich staande thrillers uit de jaren zeventig. Ik heb die dan toevallig op DVD gevonden en de sfeer van veel van die aflevering is zo onder-je-vel-kruipend creepy, ook een aantal bekende gezichten te zien en slechts een enkele hier en daar die wat flauwtjes is. Zeker een aanrader voor fans van die impending sense of doom. Zeker een aanrader punt eigenlijk.
Magnum, P.I. Is misschien niet hoogdravend maar ben deze nu helemaal aan het herbekijken en is in feite toch wel een sterke serie. De Vietnam-achtergrond die toen nog heel dichtbij zat, Magnum met een sterk moreel compas zonder zeemzoet te zijn en een afwisseling van komische stukken (de vele broers van Higgins) en meer thriller of emotie. Is imo beter verouderd dan bijvoorbeeld Miami Vice.
The Persuaders met Roger Moore en Tony Curtis. Maar 24 afleveringen en 1 seizoen maar ik vind deze leuk. Moore en Curtis spelen prachtig op elkaar af en de zaken zijn interessant genoeg. Jammer dat Curtis niet meer wou of misschien net positief, ik twijfel.
De Kolderbrigade De eerste keer kijken - als kind weliswaar - tranen van het lachen. Er zijn maar zes - dacht ik - afleveringen dus het heeft de kans niet om afgezaagd te worden. Voor mij komisch goud.
