Genderidentiteit en gendertherapie

[StevenFM]

Ik vind de stroming van de 85 genders nogal fundamentalistisch en iedereen die mij probeert op te leggen om woorden te gebuiken die ik associeer met dat fundamentalisme, wel die lijkt me zelf een totaal gebrek aan respect te hebben.

Je hebt het altijd maar over 85 genders en tientallen voornaamwoorden maar het gaat hier over een transgender student wiens transitie, naam en genderidentiteit niet erkend wordt door de leraar in kwestie vanwege religieuze redenen. En als ik naar je mening vraag over wie hier in de fout gaat dan raak je niet verder dan "Dat weet ik niet." en begin je te posten over hoe dit een fundamentalistische stroming is.

Mij lijkt het dat je enkel wil discussiëren over vergezochte what if scenario's om het concept van genderidentiteit in het belachelijke te trekken en daarbij basisconcepten zoals beleefdheid en wederzijds respect volledig negeert.

 

[StevenFM]

Uiteraard spreek je studenten zo niet aan, maar ik zie niet goed wat dit hier mee te maken heeft? Het gaat over een normale aanspreking zijnde hij of zij. Als elke leerling gaat bepalen hoe hij of zij wil aangesproken worden, is dat ondoenbaar voor een leerkracht, zeker leerkrachten die voor verschillende klassen staan. Dus nee, ik van dat geen redelijk verzoek noch normale flexibiliteit.

Voor mij is het simpel. Ik leer de namen van mijn studenten en ik ga ervan uit dat iedereen identificeert als zijn geslacht. Als er een student naar mij toe komt en vraagt om liever met 'hen' dan 'haar' gerefereerd te worden, dan vind ik dat een redelijk verzoek en ga ik daar op in. Dat is in drie jaar les geven een keer gebeurd. Zoveel werk is dat niet en de student in kwestie apprecieert dat ook.

 

[kay-gell]

Je hebt het altijd maar over 85 genders en tientallen voornaamwoorden maar het gaat hier over een transgender student wiens transitie, naam en genderidentiteit niet erkend wordt door de leraar in kwestie vanwege religieuze redenen. En als ik naar je mening vraag over wie hier in de fout gaat dan raak je niet verder dan "Dat weet ik niet." en begin je te posten over hoe dit een fundamentalistische stroming is.

Mij lijkt het dat je enkel wil discussiëren over vergezochte what if scenario's om het concept van genderidentiteit in het belachelijke te trekken en daarbij basisconcepten zoals beleefdheid en wederzijds respect volledig negeert.

Tuurlijk weet ik dat niet. De details zijn niet gekend. Ik ben hier ook niet ingevlogen door de school als schuldige te wijzen of te roepen dat het allemaal niet kan. Toch?
Ik vraag anderen hun mening en wil gerust zeggen dat ik het in dit geval niet weet of het een juiste beslissing was van de school of niet.

Je praat ook over respect en beleefdheid.
Je beseft dan ook dat mensen woorden opleggen om te gebruiken, ondanks dat ze er zich allesbehalve comfortabel meevoelen, ook niet echt respectvol of beleefd is.
Je kan dat vragen maar dan moet je evenzeer respecteren als ze dat weigeren. Dat lijkt me toch helemaal ok?

 

[KnightOfCydonia]

Allee, en homoseksualiteit, waar ligt dat in Engeland?

Fine, I'll bite... ten westen van Cornwall en ten oosten van Kent en ten noorden van North Yorkshire, maar tegelijkertijd ook bizar links van Oxfordshire.

Alle gekheid op een stokje... Homoseksualiteit beschrijft een aantrekking tussen 2 personen van hetzelfde geslacht, dat geslacht is meetbaar, die aantrekking/liefde indien nodig ook.

Hoe meet je genderneutraliteit? Je kan symptomen omschrijven als dat die persoon werkelijk voelt dat die zich niet kan identificeren met opnieuw moeilijk aflijnbare concepten als de culturele of psychologische verwachtingen die bij het biologische geslacht (i.e. wat men "gender" placht te noemen) dat kan nog... maar dan kom je bij de realiteit: kijk naar die persoon z'n geslachtsorganen, hormonen en chromosomen en je komt er toch achter dat in een overgrote meerderheid van de gevallen die persoon wél tot één van de bestaande biologische geslachten behoort. In dat opzicht is gender wat mij betreft dus voor een zéér groot stuk fictie, en "genderneutraal" zijn al helemaal.
Fijn dat jij je wilt afzetten van de bestaande cultuur en geschiedenis denk ik dan, maar ik gebruik graag de taal waarmee ik ben opgegroeid, en geen opgelegde voornaamwoorden.

 

[kay-gell]

Dan stel ik voor dat je eerst een psychologische doorlichting doet. En misschien ook ineens bij de homoseksuele leerlingen tijdens de seksuele voorlichting, want misschien zeggen die dat maar omdat ze dan speciaal zijn. Of je kunt denken: Geen scha, geen schande. En die ene die speciaal wil doen, nemen we erbij.

Je verwijt mij what-if scenarios en verwijt me dan halvelings dat ik zou denken dat alle homoseksuelen dat maar zeggen omdat ze speciaal willen doen.
Dan wil ik nog wel eens de eerste aanzet daarvan zien dat ik ooit zo iets gezegd zou hebben.
Overigens niet bevorderlijk voor de discussie als je ze nog een beetje eerlijk wil voeren.

Dat hangt van de context af. Net zoals ongeveer elke sociale interactie afhangt van de context.

Context:

Leerling vraagt leerkracht één van de 10talle voornaamwoorden te gebruiken die buiten het conventionele liggen.
Wanneer is het boertig om te weigeren?

 

[KnightOfCydonia]

Voor mij is het simpel. Ik leer de namen van mijn studenten en ik ga ervan uit dat iedereen identificeert als zijn geslacht. Als er een student naar mij toe komt en vraagt om liever met 'hen' dan 'haar' gerefereerd te worden, dan vind ik dat een redelijk verzoek en ga ik daar op in. Dat is in drie jaar les geven een keer gebeurd. Zoveel werk is dat niet en de student in kwestie apprecieert dat ook.

Wat maakt geslacht op dat vlak iets anders dan leeftijd, naam, geboorteplaats?
Redelijk is maar wat jij in deze redelijk wilt noemen, maar daarom is het nog geen reflectie van de realiteit.

Ik snap gerust dat jij daarin meegaat hoor, één persoon op 3 jaar lijkt mij dat hele gedoe als je niet erin meegaat echt niet waard zijn, maar ik zou er wel het mijne van denken.
Zo'n beetje als een winkelbediende die tegen een vrouw met morbide obesitas zegt "Neen, mevrouw, uw gat is écht niet te dik in die rok!" en er ondertussen het zijne of hare van denkt... f*ck, weer binair bezig. Dringend eens een cursus genderneutraal schrijven gaan volgen bij Loser.

 

[Loser]

Je verwijt mij what-if scenarios en verwijt me dan halvelings dat ik zou denken dat alle homoseksuelen dat maar zeggen omdat ze speciaal willen doen.
Dan wil ik nog wel eens de eerste aanzet daarvan zien dat ik ooit zo iets gezegd zou hebben.
Overigens niet bevorderlijk voor de discussie als je ze nog een beetje eerlijk wil voeren.

Sorry, maar dat is met geen stokken wat ik ooit heb gezegd, hoor. En als je het al zo aanvallend leest, zegt dat misschien ook wel iets.

Context:

Leerling vraagt leerkracht één van de 10talle voornaamwoorden te gebruiken die buiten het conventionele liggen.
Wanneer is het boertig om te weigeren?

Maakt dat veel uit? Wanneer ik het persoonlijk boertig vind? Ik persoonlijk vind het boertig als die persoon je dat op een normale manier heeft gevraagd, in een normaal gesprek, en je weigert.
Als jij leerkracht bent en je school vraagt je dat, op basis van (hun interpretatie) van wetteksten, en je weigert, vind ik dat onprofessioneel tegenover de leerling.

Vind jij het niet boertig als je leerling dat in een normaal gesprek aan jou vraagt, waarbij die uitlegt waarom het belangrijk is? En dan toch categoriek weigeren want "geloofsysteem wordt opgelegd!"?

 

[kay-gell]

Fine, I'll bite... ten westen van Cornwall en ten oosten van Kent en ten noorden van North Yorkshire, maar tegelijkertijd ook bizar links van Oxfordshire.

Alle gekheid op een stokje... Homoseksualiteit beschrijft een aantrekking tussen 2 personen van hetzelfde geslacht, dat geslacht is meetbaar, die aantrekking/liefde indien nodig ook.

Hoe meet je genderneutraliteit? Je kan symptomen omschrijven als dat die persoon werkelijk voelt dat die zich niet kan identificeren met opnieuw moeilijk aflijnbare concepten als de culturele of psychologische verwachtingen die bij het biologische geslacht (i.e. wat men "gender" placht te noemen) dat kan nog... maar dan kom je bij de realiteit: kijk naar die persoon z'n geslachtsorganen, hormonen en chromosomen en je komt er toch achter dat in een overgrote meerderheid van de gevallen die persoon wél tot één van de bestaande biologische geslachten behoort. In dat opzicht is gender wat mij betreft dus voor een zéér groot stuk fictie, en "genderneutraal" zijn al helemaal.
Fijn dat jij je wilt afzetten van de bestaande cultuur en geschiedenis denk ik dan, maar ik gebruik graag de taal waarmee ik ben opgegroeid, en geen opgelegde voornaamwoorden.

Ach, heel de homoseksuele discussie is maar een manier om te framen alsof iedereen die niet meegaat in het genderneutraal narrative ook nog eens homofoob is.
Die 2 staan totaal los van elkaar. Daarom dat ik het ook niet in dit topic gepost had.
Jammer dat het naar hier gehaald is want het zijn eigenlijk 2 totale andere discussies.

En halvelings mensen verwijten homofoob te zijn is een heel goedkope, doorzichtige en oneerlijke manier om de discussie te voeren.
Dat toont voor mij het gebrek aan argumenten.
Er wordt verder veel over respect gesproken maar dan in dezelfde adem wordt iedereen die niet zomaar meegaat in de genderneutrale narrative halvelings door dezelfden gelinkt aan homofobie.

 

[StevenFM]

Wat maakt geslacht op dat vlak iets anders dan leeftijd, naam, geboorteplaats?
Redelijk is maar wat jij in deze redelijk wilt noemen, maar daarom is het nog geen reflectie van de realiteit.

Ik snap gerust dat jij daarin meegaat hoor, één persoon op 3 jaar lijkt mij dat hele gedoe als je niet erin meegaat echt niet waard zijn, maar ik zou er wel het mijne van denken.
Zo'n beetje als een winkelbediende die tegen een vrouw met morbide obesitas zegt "Neen, mevrouw, uw gat is écht niet te dik in die rok!" en er ondertussen het zijne of hare van denkt... f*ck, weer binair bezig. Dringend eens een cursus genderneutraal schrijven gaan volgen bij Loser.

Zelfs als je het concept van genderidentiteit klinkklare onzin vindt, lijkt het me een minimale inspanning om een goede relatie te behouden met de student(en) in kwestie. Dat lijkt me als leraar toch wat belangrijker dan ideologische zuiverheid zoals die leraar uit het artikel. Dat bedoelde ik eerder ook met flexibiliteit.

 

[stungunner]

Voor mij is het simpel. Ik leer de namen van mijn studenten en ik ga ervan uit dat iedereen identificeert als zijn geslacht. Als er een student naar mij toe komt en vraagt om liever met 'hen' dan 'haar' gerefereerd te worden, dan vind ik dat een redelijk verzoek en ga ik daar op in. Dat is in drie jaar les geven een keer gebeurd. Zoveel werk is dat niet en de student in kwestie apprecieert dat ook.

Ja, dan verschillen we daar van mening.

Ik vind eerlijk gezegd dat rechtlijnigheid, eenduidigheid en ja, zelfs bijhorende discipline, in het onderwijs heel belangrijk is. Iets wat imo de laatste decennia heel erg verwaarloosd is, wellicht zelfs één van de redenen waarom ons onderwijs zo achteruitgaat.

Pas op, ik vind dat je jezelf evengoed individueel moet kunnen uiten, ook dat is belangrijk voor de ontwikkeling en het zal wellicht een dunne moeilijke lijn zijn. Maar die individualiteit moet binnen de regels van de school en het onderwijs gebeuren, en dan vind ik dit daar niet bij passen. Enerzijds omwille van de praktische kant, anderzijds omdat ik het gewoon een kwalijke, maatschappelijke evolutie vind die vooral voortkomt uit de grillen en ego's van een bepaalde generatie die blijkbaar de nood heeft om zich via dergelijke zaken te onderscheiden van de rest. Terwijl het voor mij echt het toonbeeld is van first world problems.

Jij maakt de afweging dat het bij die ene persoon op 3 jaar tijd best kan en praktisch geen probleem vormt. Maar wat als al je leerlingen die eis gaan stellen? Dat is voor velen praktisch niet haalbaar, dus trek je daar imo beter een lijn.

 

[kay-gell]

Sorry, maar dat is met geen stokken wat ik ooit heb gezegd, hoor. En als je het al zo aanvallend leest, zegt dat misschien ook wel iets.


Maakt dat veel uit? Wanneer ik het persoonlijk boertig vind? Ik persoonlijk vind het boertig als die persoon je dat op een normale manier heeft gevraagd, in een normaal gesprek, en je weigert.
Als jij leerkracht bent en je school vraagt je dat, op basis van (hun interpretatie) van wetteksten, en je weigert, vind ik dat onprofessioneel tegenover de leerling.

Vind jij het niet boertig als je leerling dat in een normaal gesprek aan jou vraagt, waarbij die uitlegt waarom het belangrijk is? En dan toch categoriek weigeren want "geloofsysteem wordt opgelegd!"?

Je antwoordt gewoon niet.

Zeg nu eens of je het boerig vindt dat een leerling aangesproken wil worden met "zir" en de leerkracht weigert?
En wat als een mannelijke leerling met baard wil aangesproken worden als hun?

Gewoon een antwoord. Ja/nee.

 

[Loser]

Je antwoordt gewoon niet.

Zeg nu eens of je het boerig vindt dat een leerling aangesproken wil worden met "zir" en de leerkracht weigert?
En wat als een mannelijke leerling met baard wil aangesproken worden als hun?

Gewoon een antwoord. Ja/nee.

Ik snap het probleem niet... Ik antwoord toch wel?
Als je leerling dat in een normaal gesprek aan jou vraagt, waarbij die uitlegt waarom het belangrijk is, vind ik dat boertig om het niet te doen. Ook bij een collega of bij een vriend. Ja. Jij niet misschien?

 

[KnightOfCydonia]

Zelfs als je het concept van genderidentiteit klinkklare onzin vindt, lijkt het me een minimale inspanning om een goede relatie te behouden met de student(en) in kwestie. Dat lijkt me als leraar toch wat belangrijker dan ideologische zuiverheid zoals die leraar uit het artikel. Dat bedoelde ik eerder ook met flexibiliteit.

Ja, maar vandaar mijn voorbeeld van die verkoper/verkoopster: je zegt niet de waarheid om je klant of in jouw geval je leerling te vriend te houden. Die keuze kan ik volgen, zou ik misschien ook maken... de vervolgvraag is dan of het wél strafbaar zou moeten zijn om wél de waarheid te benoemen? Persoonlijk zou ik liever hebben dat een verkoper/verkoopster, zei het dan misschien met een eufemisme me zegt dat een bepaald kledingstuk niet flatterend is.

Ik zou nooit of te nimmer die leerling er continu aan herinneren dat die als een bepaald biologisch geslacht geboren is, maar je kan die ook perfect met zijn of haar naam aanspreken.

Trouwens iemand met een roepnaam moet doorgaans op officiële examens ook zijn of haar officiële naam noteren, daar staan we ook niet zomaar afwijkingen toe.

 

[kay-gell]

Ik snap het probleem niet... Ik antwoord toch wel?
Als je leerling dat in een normaal gesprek aan jou vraagt, waarbij die uitlegt waarom het belangrijk is, vind ik dat boertig om het niet te doen. Ook bij een collega of bij een vriend. Ja. Jij niet misschien?

Nee, ik zal dan respectvol uitleggen waarom dat tegen bepaalde fundamentele denkwijze van mij ingaat.

 

[Strijkijzer]

Nee, ik zal dan respectvol uitleggen waarom dat tegen bepaalde fundamentele denkwijze van mij ingaat.

Ik zou graag meer weten over die denkwijze.

Waar gaat dat tegen in precies? Waarom is dat belangrijk voor jou?

Om het anders te verwoorden:
Waarom is het zo belangrijk om iemand niet te willen aanspreken met wat ze wensen aangesproken te worden?

(serieus trouwens, ik wil het graag weten)

 

[StevenFM]

Ja, dan verschillen we daar van mening.

Ik vind eerlijk gezegd dat rechtlijnigheid, eenduidigheid en ja, zelfs bijhorende discipline, in het onderwijs heel belangrijk is. Iets wat imo de laatste decennia heel erg verwaarloosd is, wellicht zelfs één van de redenen waarom ons onderwijs zo achteruitgaat.

Pas op, ik vind dat je jezelf evengoed individueel moet kunnen uiten, ook dat is belangrijk voor de ontwikkeling en het zal wellicht een dunne moeilijke lijn zijn. Maar die individualiteit moet binnen de regels van de school en het onderwijs gebeuren, en dan vind ik dit daar niet bij passe. Enerzijds omwille van de praktische kant, anderzijds omdat ik het gewoon een kwalijke, maatschappelijke evolutie vind die vooral voortkomt uit de grillen en ego's van een bepaalde generatie die blijkbaar de nood heeft om zich via dergelijke zaken te onderscheiden van de rest. Terwijl het voor mij echt het toonbeeld is van first world problems.

Wel, we zijn het op sommige vlakken eens. Al zou ik eerder jouw argumenten aanhalen om te pleiten voor bv. schooluniformen en gesubsidieerde maaltijden om dat individualistische aspect eruit te halen zodat kinderen gelijke kansen krijgen. Maar die repressie van de individualiteit stopt bij mij ook wanneer het niet meer om economische factoren draait.

Ik zou het echter niet steken op grillen en ego's van een generatie die aandacht tekort heeft, wel op het feit dat de taboe rondom seksualiteit en genderidentiteit doorbroken is en dat zulke zaken eindelijk meer aandacht en erkenning krijgen. Het is ok om anders te zijn en niet te passen binnen de binaire hokjes die de maatschappij decennialang heeft voorgeschreven.

Jij maakt de afweging dat het bij die ene persoon op 3 jaar tijd best kan en praktisch geen probleem vormt. Maar wat als al je leerlingen die eis gaan stellen? Dat is voor velen praktisch niet haalbaar, dus trek je daar imo beter een lijn.

Als je een klas hebt van 20 studenten waar ieder zijn eigen voornaamwoord hanteert dan wordt het inderdaad moeilijk maar dat is momenteel verre van het geval. Of een professor die les geeft aan een aula van 400 studenten. Dan kan ik wel begrip opbrengen, zolang die prof dat op een deftige wijze communiceert.

 

[Loser]

Nee, ik zal dan respectvol uitleggen waarom dat tegen bepaalde fundamentele denkwijze van mij ingaat.

Prima dan. Zoals ik zeg, weet ik niet goed waarom dat van belang is. Want als het de regels zijn van je werkgever, ga je het toch mogen uitleggen.

 

[kay-gell]

Ik zou graag meer weten over die denkwijze.

Waar gaat dat tegen in precies? Waarom is dat belangrijk voor jou?

Om het anders te verwoorden:
Waarom is het zo belangrijk om iemand niet te willen aanspreken met wat ze wensen aangesproken te worden?

(serieus trouwens, ik wil het graag weten)

Wel voor een grootdeel vat @KnightOfCydonia het erg goed samen

Hoe meet je genderneutraliteit? Je kan symptomen omschrijven als dat die persoon werkelijk voelt dat die zich niet kan identificeren met opnieuw moeilijk aflijnbare concepten als de culturele of psychologische verwachtingen die bij het biologische geslacht (i.e. wat men "gender" placht te noemen) dat kan nog... maar dan kom je bij de realiteit: kijk naar die persoon z'n geslachtsorganen, hormonen en chromosomen en je komt er toch achter dat in een overgrote meerderheid van de gevallen die persoon wél tot één van de bestaande biologische geslachten behoort. In dat opzicht is gender wat mij betreft dus voor een zéér groot stuk fictie, en "genderneutraal" zijn al helemaal.
Fijn dat jij je wilt afzetten van de bestaande cultuur en geschiedenis denk ik dan, maar ik gebruik graag de taal waarmee ik ben opgegroeid, en geen opgelegde voornaamwoorden.

Verder kan ik me niet van de indruk ontdoen dat er een zekere druk is. Waarbij iedereen die niet in genderneutrale termen denkt (ik vat het simpel samen om het makkelijk te houden) gemakkelijkheidshalve kan weggezet worden als respectloos/intolerant/....
Dat is iets wat je hier ook ziet, overigens.

Ik kan me ook niet van de indruk ontdoen dat heel het genderneutraal debat ook gepusht wordt vanuit extreem linkse hoek.
En de druk om daar meer en meer naar toe te gaan en mensen te willen dwingen woorden te gebruiken lijkt me dus net het tegenovergestelde te doen van wat diezelfde beweging (ik simplificeer het bewust om het leesbaar te houden) beweert dat ze wil doen. Met name inclusief en verdraagzaam zijn.

Als je dat echt wil zijn dan moet je anderen niet negatief wegzetten als ze jouw gekozen woorden niet gebruiken. Respect is leren omgaan met ieders mening en niet alleen degenen waarvan jij denkt dat ze het hoogst morele recht heeft.
En dat wil ook zeggen: leren respecteren dat mensen niet geloven dat er 85 genders bestaan maar het gewoon bij man/vrouw willen houden.
Ik ben er overigens echt niet van overtuigd of het goed is om, zeker bij jonge kinderen, daar zomaar in mee te gaan.
Als een meisje van 10 vandaag zegt dat ze graag voetbalt en ze liever met de jongens speelt en ze daarom genderneutraal is en anders wil aangesproken worden weet ik niet of dat the way to go is om daar maar in mee te gaan.
Vroeger waren er mannelijke meisjes en vrouwelijke jongens die ik kende, dat zijn nog altijd jongens en meisjes hoor. (opnieuw ik oversimply het wat for sake of easy discussion)


En dat staat voor mij overigens ook nog eens (grotendeels) los van de transgender discussie, want vermits ik in Thailand gestudeerd heb en er vaak terugkom ben ik meer vertrouwd met transgender dan de gemiddelde Vlaming, denk ik. Daar heb ik ook nooit enig punt van gemaakt.

En je mag allemaal vinden dat dat niet zo is en dat ik overdrijf. Fine by me, hoor dat recht heb je.
Maar ik ga je niet opleggen om woorden te gebruiken die stroken met wat ik denk en waarvan ik vind dat jij ze moet gebruiken en dan roepen dat het respectloos of onverdraagzaam is als je dat niet doet.

 

[DaFreak]

Ik heb je in het verkleden al vaak uitgelegd dat die 85 genders een rechts meme is dat gepushed wordt om met LGBT te kunnen lachen.

Het ging in dit geval om een leerkracht die de transitie niet wil erkennen en dan zeg jij niet zeker te zijn of de school daar wel tegen mocht optreden? Dat is enorm pestgedrag waar leerlingen voor geschorst zouden worden dus natuurlijk moet ook de leerkracht zelf het goeie voorbeeld geven.

Er zijn helemaal niet zoveel voornaamwoorden maar dat je het voornaamwoord gebruikt waar de persoon in kwestie naar vraagt lijkt me een elementaire vorm van basisbeleefdheid. In tegenstelling met bijvoorbeeld KOC die als koning wil aangesproken worden.

Ja gaat nooit respectvol iemands identiteit kunnen weigeren te erkennen.

 

[Gonzo the Great]

Ik heb je in het verkleden al vaak uitgelegd dat die 85 genders een rechts meme is dat gepushed wordt om met LGBT te kunnen lachen.

Het ging in dit geval om een leerkracht die de transitie niet wil erkennen en dan zeg jij niet zeker te zijn of de school daar wel tegen mocht optreden? Dat is enorm pestgedrag waar leerlingen voor geschorst zouden worden dus natuurlijk moet ook de leerkracht zelf het goeie voorbeeld geven.

Er zijn helemaal niet zoveel voornaamwoorden maar dat je het voornaamwoord gebruikt waar de persoon in kwestie naar vraagt lijkt me een elementaire vorm van basisbeleefdheid. In tegenstelling met bijvoorbeeld KOC die als koning wil aangesproken worden.

Ja gaat nooit respectvol iemands identiteit kunnen weigeren te erkennen.

Hoe kun je zoiets veralgemenen? Hier gaat het zelfs over een minderjarige die genderfluiditeit claimt. Dezelfde tieners die de ene maand absoluut zeker zijn voor profvoetballer te gaan, en de maand erna plots alles op tennis willen zetten. Je hebt ouders dat daar in meegaan, anderen zijn iets nuchterder daarin. Wie is correct?
Het is sommige mensen hun mening dat een minderjarige die keuze om van geslacht of gender te veranderen best nog even uitstelt tot 18 jaar, want net zoals de meeste tieners kunnen ze gewoon nog op zoek zijn naar hun identiteit. En die mening dient ook gerrspecteerd te worden zonder stempel van hater.

Net zoals sommige homos niet echt opgezet zijn met homos zoals Daffidd, the only gay of the village, en het openbaar en opzichtig gedoe ook wat aandachtszoekerij vinden dat negatief op heel de homo gemeenschap afstraalt. Zoals gezegd, geval per geval, en best niet veralgemenen, toch?