Gaan jij en je partner samen op hetzelfde moment slapen?

Gaan jij en je partner samen op hetzelfde moment slapen?

  • Ja, ik en mijn partner gaan samen slapen

    Stemmen: 70 49,3%
  • Nee, één partner blijft regelmatig langer wakker om nog wat TV te kijken of te werken

    Stemmen: 58 40,8%
  • Nee, maar dat heeft puur te maken met werken in shiften of één partner dat veel vroeger moet opstaan

    Stemmen: 14 9,9%

  • Totaal aantal stemmers
    142
Quasi nooit. Het klinkt misschien gay maar ik heb echt enorm veel nood aan me-time, en dat kan quasi alleen 's avonds laat:
- Geen gezaag van uw werk aan uw hoofd: geen klanten die bellen, geen collega's die willen teamsen, geen vergaderingen, geen bazen die bellen, ...
- Geen gezaag van uw vrouw aan uw hoofd
- Geen kleine die constant aan het wenen is
- Geen lawaai, geen impulsen, ...

Gewoon eventjes rust.

Die tijd kan ik heel divers invullen. Gewoon wat TV kijken, intens naar muziek luisteren (met koptelefoon), random wegdromen door foto's te bekijken, hier nog een politiek discussietje aangaan, enzovoort.

Het grote nadeel is dat ik zoveel me-time nodig heb, dat het ten koste gaat van mijn slaap. Iets wat sinds mijn kleine er niet op verbeterd is. Als ik ooit ergens aan sterf, dan is het aan chronisch slaaptekort.
 
Het grote nadeel is dat ik zoveel me-time nodig heb, dat het ten koste gaat van mijn slaap. Iets wat sinds mijn kleine er niet op verbeterd is. Als ik ooit ergens aan sterf, dan is het aan chronisch slaaptekort.
Ach, aan de andere kant is het een fabeltje dat iedereen 8 uur slaap nodig heeft, hoor.
Ik kom nu ruimschoots toe met 6 uur slaap, maar heb meerdere jaren met minder slaap gefunctioneerd. Mijn vrouw heeft volgens onderzoek in een slaapkliniek ook minder slaap nodig, de reden waarom ze altijd moe was, was net omdat ze teveel sliep (en daardoor slecht sliep).
 
Ach, aan de andere kant is het een fabeltje dat iedereen 8 uur slaap nodig heeft, hoor.
Ik kom nu ruimschoots toe met 6 uur slaap, maar heb meerdere jaren met minder slaap gefunctioneerd. Mijn vrouw heeft volgens onderzoek in een slaapkliniek ook minder slaap nodig, de reden waarom ze altijd moe was, was net omdat ze teveel sliep (en daardoor slecht sliep).
Idem. Ik heb dan wel een paar keer per jaar dat ik voel dat ik een week een uurtje vroeger moet gaan slapen. Maar anders kan ik nooit veel langer slapen dan een 6u30 max 7u
 
We gaan samen naar bed maar slapen uren uiteen. Hij neemt zijn pilletje en 73 seconden later is die zonked. Ik neem mijn pilletjes en ik wacht…en wacht… gelukkig is er endless mahjong.
Het is voor mij ook - en ik lees hier een aantal keer hetzelfde - de enige tijd voor mijn eigen die ik meestal heb.
 
We gaan samen naar bed maar slapen uren uiteen. Hij neemt zijn pilletje en 73 seconden later is die zonked. Ik neem mijn pilletjes en ik wacht…en wacht… gelukkig is er endless mahjong.
Het is voor mij ook - en ik lees hier een aantal keer hetzelfde - de enige tijd voor mijn eigen die ik meestal heb.
Speel je die mahjong op je smartphone? Want zo laat nog naar een scherm kijken helpt ook niet om de slaap te vatten...

Hier gaan we apart slapen en we staan ook op aparte momenten op.
 
Hier vrijwel altijd ja. Voor ons is dat toch iets intiems dat ook belangrijk is in onze relatie. Daar is bij ons ook nooit discussie over geweest. Was gewoon altijd al iets dat we van nature doen.

Ik zit dan altijd nog wel nen tijd in bed te lezen of iets te zien op menne laptop. Dat naar een scherm zien de slaapkwaliteit verslecht heb ik eigenlijk nog niks van gemerkt.

Misschien helpt het ook wel dat ik redshift gebruik om de kleuren op mijn scherm te verzachten. Da's in ieder geval niet speciaal iets dat ik voor in bed geïnstalleerd heb maar eerder gewoon in het algemeen omdat ik constant aan mijn PC zit. Als ik zo 's nachts in bed dat eens ne keer af zet merk ik toch wel dat mijn scherm ineens enorm veel feller is en het staat altijd snel terug op.
 
Speel je die mahjong op je smartphone? Want zo laat nog naar een scherm kijken helpt ook niet om de slaap te vatten...

Hier gaan we apart slapen en we staan ook op aparte momenten op.
Yep en ik weet het 😳 Ik probeer om de zoveel weken echt met goede moed ‘consequent te zijn’ (zo echt met een mentale pep talk 😂) en het scherm aan de kant te leggen maar na een paar dagen betrap ik mijzelf toch weer. En natuurlijk heb ik voor mijzelf altijd wel weer een prima reden. Er valt imo veel te zeggen voor een ouderwetse wekker en telefoon buiten de kamer. Maar gelijk nu ook weer. Het is 4u en ik ben wakker door mij te verslikken en hier zit ik toch weer half BG, half Numberzilla.
 
Quasi nooit. Het klinkt misschien gay maar ik heb echt enorm veel nood aan me-time, en dat kan quasi alleen 's avonds laat:
- Geen gezaag van uw werk aan uw hoofd: geen klanten die bellen, geen collega's die willen teamsen, geen vergaderingen, geen bazen die bellen, ...
- Geen gezaag van uw vrouw aan uw hoofd
- Geen kleine die constant aan het wenen is
- Geen lawaai, geen impulsen, ...

Gewoon eventjes rust.

Die tijd kan ik heel divers invullen. Gewoon wat TV kijken, intens naar muziek luisteren (met koptelefoon), random wegdromen door foto's te bekijken, hier nog een politiek discussietje aangaan, enzovoort.

Het grote nadeel is dat ik zoveel me-time nodig heb, dat het ten koste gaat van mijn slaap. Iets wat sinds mijn kleine er niet op verbeterd is. Als ik ooit ergens aan sterf, dan is het aan chronisch slaaptekort.

Ik heb dat ook ongelofelijk hard nodig, die me-time. Dat voelt voor mij echt alsof ik een soft reset van mezelf kan doen. Even alles loslaten en die batterij terug opladen voor alles wat er komt. Spijtig genoeg gaat dat hier ook vaak ten koste van de slaaptijd, maar 't is een opoffering die ik er wel voor over heb.

Mijn wederhelft begrijpt dat dan weer moeilijk dat ik dat zo hard nodig heb, maar ze gunt het mij wel. Ik probeer het dan ook gewoon vaak in te plannen als zij al slaapt.
 
Quasi nooit, omdat mijn vrouw vroeg gaat slapen (ook zonder baby ging ze vroeg slapen) al komt het wel 1 a 2 keer per week voor dat ik ook rond 22h naar bed ga en daar nog een uur of anderhalf uur blijf lezen op men e-reader.
 
Ik heb dat ook ongelofelijk hard nodig, die me-time. Dat voelt voor mij echt alsof ik een soft reset van mezelf kan doen. Even alles loslaten en die batterij terug opladen voor alles wat er komt. Spijtig genoeg gaat dat hier ook vaak ten koste van de slaaptijd, maar 't is een opoffering die ik er wel voor over heb.

Mijn wederhelft begrijpt dat dan weer moeilijk dat ik dat zo hard nodig heb, maar ze gunt het mij wel. Ik probeer het dan ook gewoon vaak in te plannen als zij al slaapt.
Idem. Eens alleen gaan wandelen met de hond, fietsen,.. Al is het maar dat uurtje langer opblijven. Ik geniet daar enorm van om eens gewoon alleen in gedachten verzonken te zijn.
 
We gaan samen naar bed maar slapen uren uiteen. Hij neemt zijn pilletje en 73 seconden later is die zonked. Ik neem mijn pilletjes en ik wacht…en wacht… gelukkig is er endless mahjong.
Het is voor mij ook - en ik lees hier een aantal keer hetzelfde - de enige tijd voor mijn eigen die ik meestal heb.
Pakken jullie alletwee pillen om te slapen? Dat is toch helemaal niet goed en al zeker niet van zo jong..

Dat je dat eens een week doet als er iets tragisch gebeurd is kan ik begrijpen, maar dat is toch iets dat je niet mag blijven doen.
 
Pakken jullie alletwee pillen om te slapen? Dat is toch helemaal niet goed en al zeker niet van zo jong..

Dat je dat eens een week doet als er iets tragisch gebeurd is kan ik begrijpen, maar dat is toch iets dat je niet mag blijven doen.
Ik ben er heel zeker van dat beide dat onder medisch toezicht doen.
Squid zit sinds enkele weken thuis, zal wel onder de algemene term "psychische decompensatie" zijn, dus ik zie er niets fout in dat zij in een acute situatie medicatie krijgt om haar te helpen slapen. 🤔
 
Ik ben er heel zeker van dat beide dat onder medisch toezicht doen.
Squid zit sinds enkele weken thuis, zal wel onder de algemene term "psychische decompensatie" zijn, dus ik zie er niets fout in dat zij in een acute situatie medicatie krijgt om haar te helpen slapen. 🤔
Ja van haar wist ik al hier en daar een beetje hoe het zat. Maar ik vind het wel een beetje onverantwoord (het woord klinkt zwaarder dan ik het bedoel) dat beide ouders slaapmiddelen nemen. Als er snachts iets scheelt met je kind, kom je dan wel nog wakker? En ben je dan ook in staat om naar het ziekenhuis te rijden moest het nodig zijn?
 
Ja van haar wist ik al hier en daar een beetje hoe het zat. Maar ik vind het wel een beetje onverantwoord (het woord klinkt zwaarder dan ik het bedoel) dat beide ouders slaapmiddelen nemen. Als er snachts iets scheelt met je kind, kom je dan wel nog wakker? En ben je dan ook in staat om naar het ziekenhuis te rijden moest het nodig zijn?
- niet alle slaapmedicatie werkt hetzelfde (inslaper versus doorslaper)
- niet alle medicatie die "slaapmedicatie" wordt genoemd, werkt zo "verdovend" dat je ervan in zombiemodus raakt.

Vb: geef me zolpidem en ik ben 24u een zware zombie. Compleet onverantwoord dat ik dan met een auto zou rijden of voor een kind zou zorgen. Voor mijn ex was het het effect van 3 wijntjes drinken: goed in slaap vallen, hooguit wat hoofdpijn de dag nadien.

Ik heb nog remergon gekregen als slaapmedicatie. Als ik dat nam, sliep ik 10u aan 1 stuk, maar hoorde de dochter wél nog. Alleen is remergon een antidepressivum, net als de Nestrolan die zowel @kay-gell als ik nemen. Maar in een lichte dosis helpt het voor slaapproblemen zonder dat het voor zware nevenwerkingen zorgt.
 
Ja van haar wist ik al hier en daar een beetje hoe het zat. Maar ik vind het wel een beetje onverantwoord (het woord klinkt zwaarder dan ik het bedoel) dat beide ouders slaapmiddelen nemen. Als er snachts iets scheelt met je kind, kom je dan wel nog wakker? En ben je dan ook in staat om naar het ziekenhuis te rijden moest het nodig zijn?
Wat @Mulan zegt. Het is een inslaapmiddel, we worden alletwee doorheen de nacht makkelijk wakker. Uitgaanders die al babbelend voorbij komen, zelfs de hond die in de gang ligt te dromen, of nood aan een toilet (die leeftijd é).
Ik had die schrik van wat @straight_six zei, over dat niet wakker geraken, in het begin maar het vormt geen enkel probleem.
 
Quasi nooit, omdat mijn vrouw vroeg gaat slapen (ook zonder baby ging ze vroeg slapen) al komt het wel 1 a 2 keer per week voor dat ik ook rond 22h naar bed ga en daar nog een uur of anderhalf uur blijf lezen op men e-reader.
Ik lees niet graag in bed omdat ik er sneller in slaap val. Als ik wél lees in bed en vrouwlief leest ook, gaat dat om een kwartiertje en meestal begin ik dan te knikkebollen (en lees ik dezelfde zin 20 keer). Als ik langer wil lezen of zij slaapt al vraagt ze al vrij snel om het licht uit te doen omdat ze anders niet kan slapen.
 
Hier zo goed als altijd samen eigenlijk. Mijn vrouw werkt in de plaatselijke horeca en heeft meer slaap nodig, dus vaak gaan we samen slapen waarna ik relatief laat opsta als mijn werk het toelaat en zij dat om 9u pas doet. Als ik effectief om 8u in Brussel moet staan ga ik wel eerst slapen.

Me-time heb ik genoeg aangezien door haar rooster ik ze 1 weekend op 2 en veel avonden amper zie.
 
Ach, aan de andere kant is het een fabeltje dat iedereen 8 uur slaap nodig heeft, hoor.
Ik kom nu ruimschoots toe met 6 uur slaap, maar heb meerdere jaren met minder slaap gefunctioneerd. Mijn vrouw heeft volgens onderzoek in een slaapkliniek ook minder slaap nodig, de reden waarom ze altijd moe was, was net omdat ze teveel sliep (en daardoor slecht sliep).
Ik heb 4-5 jaar geleefd op 2u per nacht (5 nachten, de twee andere aan 10u), maar dat was meer overleven en werken dan leven. Dan overgegaan op 5-6u per nacht en sinds een dik jaar 7-8u. Het laatste is wat rustgevender op zich, maar fysiek voel ik me daar dus echt niet beter mee dan die 5-6u. Die 2u was natuurlijk slopend.

Nu gaan we 99% vd gevallen samen slapen, soms ik iets vroeger als ik vroeger ga werken dan normaal, maar zij slaapt wel 2u langer dan ik 's ochtends.
 
Hier praktisch altijd. Ik sta om 5u30, mijn vriendin om 6u15-6u30. Hebben dus wat slaap nodig. Meestal is dat rond 22u-22u30. Wij doen eigenlijk altijd alles samen, hebben ook quasi dezelfde uren, ook samen naar huis met de trein.

Stiekem zou ik wel kunnen genieten van wat meer me-time en alleen thuis zijn, of nog een uurtje 's avonds. Maar ik ben meestal de eerste die in slaap ligt in de zetel (om dan in bed wakker te liggen, ofcourse). Moest ik om 23u-23u30 gaan slapen ben ik de dag erna een zombie.

Me-time is wel belangrijk voor veel mensen zie ik hier. Dat stelt me wat gerust. Ik merk wel dat aangezien ons ritme volledig gelijk loopt, dat ik me soms erger aan haar (oepsie). Het lijkt me soms gezonder om mekaar wat minder "te zien".
 
Terug
Bovenaan