Gaan jij en je partner samen op hetzelfde moment slapen?

Gaan jij en je partner samen op hetzelfde moment slapen?

  • Ja, ik en mijn partner gaan samen slapen

    Stemmen: 70 49,3%
  • Nee, één partner blijft regelmatig langer wakker om nog wat TV te kijken of te werken

    Stemmen: 58 40,8%
  • Nee, maar dat heeft puur te maken met werken in shiften of één partner dat veel vroeger moet opstaan

    Stemmen: 14 9,9%

  • Totaal aantal stemmers
    142
Niet altijd maar dat kan wel eens. Miss Mamba staat op om 5h30 en ik moet er meestal pas uit rond 7h30 als de dochter eruit moet. Ik heb dan ook meestal geen zin om er al rond 22h/23h in te kruipen. Echter, gebeurd het wel eens dat ik mee ga slapen.
 
Ik lees niet graag in bed omdat ik er sneller in slaap val. Als ik wél lees in bed en vrouwlief leest ook, gaat dat om een kwartiertje en meestal begin ik dan te knikkebollen (en lees ik dezelfde zin 20 keer). Als ik langer wil lezen of zij slaapt al vraagt ze al vrij snel om het licht uit te doen omdat ze anders niet kan slapen.

Wat minder Dostoevsky 's avonds lezen en wat meer Brandon Sanderson. Gegarandeerd dat je niet in slaap valt.
 
50/50
in de ene relatie wel, in de andere niet.

hangt er wat vanaf wat de andere wil of ik zelf.
soms kan even me-time deugd doen. maar samen gaan slapen en wat knuffelen of nog wat praten enzo over den dag kan ook

maar met mijn tinnitus is het fijn om een persoon bij mij te hebben in bed want dat maskeert een deel van de pieptoon 😅😅
 
Deze discussie is toevallig een heikel punt thuis. Ik ga 1-2 keer per week samen slapen met mijn partner. Dit zijn momenten waarbij slaaptekort zich opdringt bij mij en waarbij ik wéét dat ik meteen in het slaap kan vallen. Ik haat namelijk gewoon wakker liggen in bed. Dat is absoluut compleet verspilde tijd imo en wordt dan meestal opgevuld met mijn hersenen die piekeren over dingen waar ik niet over zou moeten piekeren. En ik kan niet lezen, op mijn gsm zitten of iets kijken want zij is hypergevoelig aan licht en geluid. Zij staat er echter op dat ik daar af en toe eens bij lig vanaf het begin, want ze vindt dat leuk en slaapt dan beter.

Nu, dit is steeds een verhaal langs twee kanten natuurlijk. Maar ik zoek compromissen. Ik ga al eens mee om nog een kwartier te knuffelen, ik zorg ervoor dat we daarvoor (in mijn ogen) samen iets doen en dat ik af en toe eens mijn rug en nek riskeer door terwijl we dat doen dicht bij haar op de zetel te kruipen. Soms spelen we wat gezelschapsspelletjes. Dit staat allemaal los van ons gezond seksleven trouwens.

Probleem is dat ik mijn hobbies, behalve sport, daardoor uitstel tot de late uren, want ik probeer dat niet te laten lopen door onze gezamenlijke tijd. En ik heb die hobbies nodig omdat het zuivere me-time is waar ik mijn gedachten even compleet afleid van alles. En ik heb dat echt wel zo goed als dagelijks nodig.

En desondanks mijn poging om tot compromissen te komen wordt het niet steeds gezien als 'voldoende'. En het is moeilijk om naartoe te groeien als de ene partner er een (in mijn ogen) te groot belang aan hecht en het voor de andere echt compleet verloren tijd is. Het is een eenzijdig standpunt maar toch denk ik : Je bent al zo lang samen wakker, wat heb je aan een extra uur naast elkaar in coma liggen?

Het is in dat opzicht wel fijn om te zien dat het niet zo uitzonderlijk is... Samen meer actieve hobbies samen kunnen beleven kan misschien helpen, maar goed, 't is altijd een beetje geven en nemen vrees ik.
 
Mijn vrouw heeft volgens onderzoek in een slaapkliniek ook minder slaap nodig, de reden waarom ze altijd moe was, was net omdat ze teveel sliep (en daardoor slecht sliep).

Hoeveel uur sliep je vrouw vroeger en hoeveel slaapt ze er nu?
 
Ze lag vroeger 9uur in haar bed, maar dat was dus niet allemaal slapen, nu slaapt ze ongeveer 6 uur per nacht
 
Als meneer gewoon thuis is boeit het niet wat hij overdag doet of in de vooravond, soms heel uitzonderlijk werkt hij van thuis uit tot in de latere uurtjes maar naar bed gaan doen we samen. We zijn nog nooit met een tijdsverschil van meer dan een kwartier apart naar bed gegaan.
Das ook van dag één een afspraak geweest en daar komt geen een van ons twee aan onderuit.
Het is al vaker voortgekomen dat ik hem bij zijn oor naar bed sleur maar mee gaan slapen zal hij doen. In het verleden en nu soms nog dan is hij vaak voor zijn werk in het buitenland en das allemaal goed en wel maar op sommige punten ga ik niet plooien anders leven we helemaal naast elkaar ipv met elkaar.
 
Same here, de keren dat we meer dan 15 minuten afzonderlijk in bed stappen kan je per jaar op 1 hand tellen.
Mijn madam heeft haar 8 uur slaap echt nodig daarom de enige uitzondering is als ik/zij bijv zwaar verkouden ben met veel hoesten dan ga ik apart van haar op een andere plaats slapen (gastenkamer) maar uiteindelijk gaan we nog steeds gelijk naar bed.
 
Bijna altijd apart. Zij is ook een avondmens, ik een ochtendmens. Als je kinderen hebt, dan is dat een voordeel :biglaugh: We 'werken' in shiften thuis, zeg maar. In het weekend gaan we meestal samen slapen, maar op een 'normale' avond zonder schermen lig ik soms al rond 22u te knikkenbollen.
 
Ze lag vroeger 9uur in haar bed, maar dat was dus niet allemaal slapen, nu slaapt ze ongeveer 6 uur per nacht

En hoe is ze dan tot die 6u gekomen? Wel serieus verschil.
Ze heeft nu per dag 3u meer vrije tijd
 
Vanwaar deze dogmatische houding?

Wat is daar zo dogmatisch aan? Het is zoals ik al eerder aangaf omdat we dan anders teveel naast elkaar leven en dus hebben wij daar zo onze redenen voor en dus werkt die afspraak prima voor ons.

Kan wel begrijpen dat ik met deze post als een bazige bitch overkom maar ik ben daar niet zo extremistisch in hoor.
Als ik weet dat hij op zakendiner is ga niet liggen bellen of moeilijk doen als hij thuiskomt. Als ik dan al aan het slapen ben is dat geen drama uiteraard maar zoals ik zei, als we beide thuis zijn gaan we samen slapen.
 
Laatst bewerkt door een moderator:
Zo goed als altijd samen, tenzij 1 van de 2 eens echt moe is en de andere nog TV aan het kijken is of aan het lezen is ofzo. Ik hecht daar ook wel belang aan, zo nog eventjes babbelen en al, ik word daar rustig van en val dan beter in slaap.
 
Vrijwel altijd samen. Meneer Hollywood is wel een moeilijke slaper, die heeft veel minder slaap nodig dan ik. Hij gaat mee naar boven maar kijkt dan in bed op de ipad nog wat serietjes terwijl ik slaap, stoort mij niet. ‘s Morgens trippelt die ook al voeg rond om onzen dierenboel te voederen/uit te laten, ik slaap daar allemaal door. Ik hoop dat ons kinderen mijn slaapgenen gaan hebben, anders is hij sowieso gecharreld want ik hoor niets en heb mijn slaap nodig :p.
 
Bijna altijd apart. Zij is ook een avondmens, ik een ochtendmens. Als je kinderen hebt, dan is dat een voordeel :biglaugh: We 'werken' in shiften thuis, zeg maar. In het weekend gaan we meestal samen slapen, maar op een 'normale' avond zonder schermen lig ik soms al rond 22u te knikkenbollen.
Haar shift is dan wel veel gemakkelijker dan de uwe, want jonge kinderen liggen toch in bed om 20u ofzo.
 
Haar shift is dan wel veel gemakkelijker dan de uwe, want jonge kinderen liggen toch in bed om 20u ofzo.
Geen ouder veronderstel ik?
De papa deed hier de shift voor middernacht en 70% van de tijd wou dat zeggen dat hij tss 22u en 23u een huilend kind mocht troosten (dat er om 19u al ik lag) en met wat pech om 1u nog eens. Tussen 4u en 5u begon dan voor mij de dag, meer dan 2j lang.
 
Altijd samen. Denk dat het nog geen 3x is gebeurd dat we apart gaan slapen, tenzij er iemand ziek is of migraine heeft ofzo. Om de één of andere psychologische reden kan ik ook niet slapen tot wanneer ze thuis is, als ze weg is met vriendinnen. Kon ik dat maar "uitschakelen", maar helaas.
 
Terug
Bovenaan