Iedereen weet ondertussen dat het behoorlijk rommelt bij DC. De eerste standalone film van The Flash stond oorspronkelijk gepland om in 2018 de zalen in te zoeven. Na meer dan vijf jaar uitstelgedrag en met James Gunn als nieuwe co-CEO van DC Studios is de release eindelijk een feit.
The Flash werd geregisseerd door Andrés "Andy" Muschietti, bekend van Mama (2013), It (2017) en It Chapter Two (2019) en zal naast Blue Beetle en Aquaman and the Lost Kingdom de laatste film van de DCU zijn. In 2025 staat de reboot gepland die start met James Gunns Superman: Legacy.
Na de vele vertragingen, wissels in regie, scriptwijzigingen en reshoots, is The Flash gelukkig nog een oké film geworden, al is hij verre van perfect en zijn er een aantal punten waar ik mij aan stoorde. Ezra Millers Barry vind ik met zijn tics en quirky houding op zich al niet het leukste personage. Grant Gustins neerzetting van het personage in de gelijknamige serie vond ik een stuk aangenamer. Echter vonden ze het nodig om in de film zijn tien jaar jongere versie nog onuitstaanbaarder te maken en krijgen we, in poging tot humor, talloze cringe dialogen op ons afgeschoten. Dat de vaak kinderachtige en amper werkende humor de bovenhand neemt, is meteen een van de grootste fouten die The Flash maakt.
Een laatste punt van kritiek is de kwaliteit van de special effects. The Flash is onoverkomelijk een enorm CGI-heavy film, maar er wordt te veel gebruikgemaakt van special effects die daarbovenop nog eens ondermaats zijn. Het overvloedige gebruik hiervan is vooral spijtig bij scènes waarin Batman rake klappen uitdeelt en door CGI eerder ongeloofwaardig uit de hoek komt dan wanneer ze met praktische effecten gerealiseerd zouden zijn.
Nu, niet alles is slecht en ik ben best kritisch en weet dat liefhebbers van dit genre film zich zeker zullen amuseren. Enkel hoopte ik op een wat serieuzere film met wat meer invloeden van The Flashpoint Paradox. The Flash kan het best omschreven worden als DC’s versie van Spider-Man: No Way Home. Pluspunt voor de soundtrack die met momenten fantastisch in de oren klinkt en bepaalde cameo’s die het meest over de lippen zullen gaan.
The Flash werd geregisseerd door Andrés "Andy" Muschietti, bekend van Mama (2013), It (2017) en It Chapter Two (2019) en zal naast Blue Beetle en Aquaman and the Lost Kingdom de laatste film van de DCU zijn. In 2025 staat de reboot gepland die start met James Gunns Superman: Legacy.
Flash, savior of the universe?
Wanneer Barry Allen, The Fastest Man Alive, terug in de tijd reist om de moord op zijn moeder te voorkomen, komt hij vast te zitten in een realiteit zonder zijn medeleden van de Justice League en waar General Zod op het punt staat de aarde te vernietigen. Met behulp van zijn tien jaar jongere zelf zoekt hij hulp om de planeet te redden en zijn fouten recht te zetten.Na de vele vertragingen, wissels in regie, scriptwijzigingen en reshoots, is The Flash gelukkig nog een oké film geworden, al is hij verre van perfect en zijn er een aantal punten waar ik mij aan stoorde. Ezra Millers Barry vind ik met zijn tics en quirky houding op zich al niet het leukste personage. Grant Gustins neerzetting van het personage in de gelijknamige serie vond ik een stuk aangenamer. Echter vonden ze het nodig om in de film zijn tien jaar jongere versie nog onuitstaanbaarder te maken en krijgen we, in poging tot humor, talloze cringe dialogen op ons afgeschoten. Dat de vaak kinderachtige en amper werkende humor de bovenhand neemt, is meteen een van de grootste fouten die The Flash maakt.
Whose movie is it anyway?
Een andere fout is dat The Flash niet de grootste held is in zijn eigen film. Met toevoegingen van Michael Keatons Batman en Sasha Calles Supergirl is het amper The Flash die zelf de show steelt. Hoe kan het ook anders met de originele Batman die we na al die tijd nog eens op het grote scherm krijgen? Ook de geanticipeerde terugkeer van, waarschijnlijk de interessantste bad guy uit de DCU, Michael Shannons General Zod, is best teleurstellend aangezien hij jammer genoeg veel te weinig te doen krijgt.Met toevoegingen van Michael Keatons Batman is het zelden The Flash die zelf de show steelt.
Een laatste punt van kritiek is de kwaliteit van de special effects. The Flash is onoverkomelijk een enorm CGI-heavy film, maar er wordt te veel gebruikgemaakt van special effects die daarbovenop nog eens ondermaats zijn. Het overvloedige gebruik hiervan is vooral spijtig bij scènes waarin Batman rake klappen uitdeelt en door CGI eerder ongeloofwaardig uit de hoek komt dan wanneer ze met praktische effecten gerealiseerd zouden zijn.
Nu, niet alles is slecht en ik ben best kritisch en weet dat liefhebbers van dit genre film zich zeker zullen amuseren. Enkel hoopte ik op een wat serieuzere film met wat meer invloeden van The Flashpoint Paradox. The Flash kan het best omschreven worden als DC’s versie van Spider-Man: No Way Home. Pluspunt voor de soundtrack die met momenten fantastisch in de oren klinkt en bepaalde cameo’s die het meest over de lippen zullen gaan.
Conclusie
The Flash kan het best omschreven worden als DC's versie van Spider-Man: No Way Home. Liefhebbers van het genre zullen zich ongetwijfeld amuseren met deze tijdreizende/multiverse-film. Echter moet je het overvloed aan ondermaatse special effects en het cringy script erbij nemen. Michael Keatons Batman steelt onvermijdelijk de show.
Pro
- Michael Keatons Batman
- Soundtrack
- Cameo's
Con
- Barry is een irritant personage
- The Flash is niet de held in zijn eigen film
- Overvloedig gebruik van ondermaatse special effects
6
Over deze film
Beschikbaar vanaf
14 juni 2023
Genre
- Actie
- Avontuur
Speelduur
144 minuten
Regie
Andrés Muschietti
Cast
Ezra Miller, Ben Affleck, Michael Keaton, Sasha Calle en Michael Shannon
Uitgever
Warner Bros.
