Filmreview: She Came to Me

She Came to Me is een romantische komedie die de tegenslagen en verlangens van verschillende personages verkent, allen met elkaar verweven door de rode draad van liefde. In Rebecca Millers nieuwste film staat niet alleen vermaak centraal, maar ook een aanzienlijke dosis drama en een overvloed aan plottwists.

She Came to Me is een klassieke ensemblefilm met meerdere verhaallijnen, waarbij elk personage bijna gelijke aandacht krijgt. De film beschikt over een indrukwekkende cast, waaronder Peter Dinklage, Anne Hathaway en Marisa Tomei. Miller werpt een blik op hoe volwassenen worstelen met de complexiteit van de wereld en hoe hun obsessieve gedachten onverwachte wendingen nemen. Toch bieden deze gedachten steun in hun onstabiele leven, waaraan ze zich dan ook vastklampen.

Met de hond gaan wandelen

De eens zo bejubelde componist Steven Lauddem zit met een creatieve blokkade, waardoor hij de partituur voor zijn opera, die hij beschouwt als zijn comeback na een afwezigheid van vijf jaar, niet kan voltooien. De druk van verwachtingen weegt zwaar op hem en er verschijnt geen noot op papier. Dreigend om weg te zinken in een depressie, drukt zijn vrouw Patricia, tevens zijn voormalige therapeute, hem de hond in zijn handen en schrijft een lange wandeling voor.

Componist Steven heeft al jaren geen noot meer op papier gezet.

Tijdens de wandeling maakt Steven een tussenstop in een bar, waar hij de intrigerende Katrina ontmoet, een kapitein die hem uitnodigt om haar sleepboot te bekijken. Katrina onthult echter niet alleen haar boot. Met een groot schuldgevoel keert Steven naar huis terug, maar deze ontmoeting geeft hem wel een nieuw idee voor zijn opera. Bij de première kent deze opera een gigantisch succes. Het enige struikelblok is dat Katrina zichzelf plotseling beschouwt als zijn muze. Het verhaal wordt echter nog complexer wanneer Patricia ook een persoonlijke crisis doormaakt en plotseling het roer wil omgooien. Gelukkig lijken de tienerzoon Julian en zijn vriendin Tereza, die smoorverliefd zijn, hun helderheid te behouden. Of toch niet?

Een bont gezelschap

She Came to Me hanteert een stevig tempo waarbij de gebeurtenissen elkaar snel opvolgen. Dankzij de goed gestructureerde aanpak voelt dit echter nooit overweldigend aan. Ondanks de ambitie van het verhaal met verrassende wendingen en een uitgebreide cast, komt het af en toe triviaal over. Het traditionele einde laat een ietwat bittere nasmaak achter die niet volledig in het verhaal lijkt te passen. Over het algemeen blijven de emoties op afstand, wat mogelijk bijdraagt aan dit gevoel.

In dit verhaal maken we kennis met een bont gezelschap personages: de getormenteerde kunstenaar, de romantiekverslaafde, de controlefreak - stuk voor stuk typerende karakters die ongetwijfeld een genot zijn voor acteurs om te vertolken. Anne Hathaway zit prima in haar rol als obsessief-compulsieve psychiater en ook Marisa Tomei, een kapitein die de wereld als haar romantisch speelveld beschouwt, verovert je hart met haar onschuldige charme. Door de vele hoofdpersonages voelen de karakters echter onderontwikkeld aan. Peter Dinklage slaagt er niet volledig in om zich in te leven in zijn rol als depressieve, ooit succesvolle componist, wat de geloofwaardigheid van de onderlinge relaties beïnvloedt.

Conclusie

She Came to Me is een film met een speelse toon, maar met weinig goede humor voor een komedie. Ook blijven de emoties enigszins op afstand, wat het soms uitdagend maakt om een diepere verbinding met de personages te ervaren. Toch heeft de film een solide verhaallijn en is de cast overwegend sterk. Het valt echter op dat Dinklage zich schijnbaar niet volledig op zijn gemak voelt in zijn rol.