Over smaak valt niet te twisten, wel over het feit dat Roland Emmerich er steeds in slaagt de wereld op spectaculaire wijze naar de knoppen te helpen. Ik mocht kennismaken met zijn nieuwste vehikel in de IMAX-zaal te Brussel waar het surround-systeem het stevig te verduren kreeg. Of er deze keer ook een plot was verbonden aan alle destructie, lees je hieronder!
Moonfall werd geregisseerd en deels geschreven door Roland Emmerich. Deze Duitse regisseur, bekend van Independence Day, 2012, The Day After Tomorrow en 10.000 BC slaagt er telkens in, ondanks dat zijn projecten maar matig onthaald worden en niet al te veel geld opbrengen, geld bijeen te rakelen om het vergaan van de aarde op nieuwe wijze in beeld te brengen. Deze maal zitten de Russen er voor niets achter maar dreigt voor onbekende redenen de maan te crashen met onze mooie blauwe planeet.
Hollowmoon script
Tijdens het repareren van een satelliet in de ruimte komen Brian Harper (Patrick Wilson), Jocinda Fowler (Halle Berry) en Marcus (Frank Fiola) oog in oog te staan met een nooit eerder geziene zwerm die zich door de ruimte begeeft. Deze confrontatie zorgt ervoor dat Fowler het bewustzijn verliest, Marcus overlijdt en de apparatuur van hun shuttle uitvalt. Brian is in staat hun shuttle manueel te landen op aarde en kan hierdoor Fowler redden. Echter wordt Brian bij NASA gek verklaard omwille van zijn observatie in de ruimte. Hierdoor wordt de schuld van het ongeluk in zijn schoenen geschoven en wordt hij ontslagen. Tien jaar later ontdekt KC Houseman (John Bradley), een complotdenker, dat de maan uit zijn baan valt richting aarde. Wanneer NASA KC wegwuift zoekt hij hulp bij Brian in de hoop het vergaan van de wereld tegen te kunnen houden. Zet je schrap voor een rit die je niet snel zult vergeten!
Roland Emmerich haalt al zijn ervaring van zijn vorige projecten uit de kast en zorgt voor een destructie waar Michael Bay ongetwijfeld jaloers op is. Moonfall kun je het beste omschrijven als nakomeling van Independence Day & 2012. Deze destructie heeft letterlijk en figuurlijk de grootte van de maan, maar qua plot en script heeft het de inhoud van Kim Kardashian. Ik heb het dan uiteraard niet over de omvang van haar kont of boezem maar eerder over de inhoud van haar brein. Alhoewel zij miljonair is en ik niet, moet er toch iets zijn wat zij in het leven beter doet dan mij. Soit, wat ik dus wil zeggen, los van Kim K., is dat Moonfall met momenten zo zijn best doet om intelligent te zijn maar o zo hard op zijn bek gaat. Hierdoor kijk je tijdens de dialogen geregeld hoe laat het is en wacht je geduldig op het volgend stukje mayhem.
Over over the top
Ik ga wat tegendraads doen. Moonfall is geen goede film maar het spektakel is het enige wat mensen bij dit soort films willen zien. Daarom moet deze film eigenlijk op een zo groot mogelijk scherm gezien worden. Maar, bij momenten is het echt zo absurd en oninteressant dat het lachwekkend slecht is. Ook al komt dit het best tot zijn recht op het grote scherm, deze film bekijk je beter tijdens een movie night met wat drank en vrienden zodat je je kapot kunt lachen met de belachelijke quotes. Hell, je kunt zelf een bingospel in elkaar steken voor elke idiote quote of handeling van een personage of de over the top absurditeiten die zich afspelen. Verwacht er niet teveel van. Tijdens het heldhaftige verhaal waar natuurlijk de Amerikanen (wie anders?) opnieuw de wereld moeten redden, speelt er zich ook een subverhaal af van diens familie op de aarde. Deze zijpersonages zijn zo saai en oninteressant dat het telkens de vaart uit de scènes in de ruimte afremt. Heel dit plot, dat onze helden wel een motief geeft om zich op te offeren om de wereld te redden, hadden ze beter achterwege gelaten.
Aan actie en destructie geen gebrek, het is wat je ervan verwacht. De special effects daarentegen zijn hit or miss. Sommige shots zien er goed uit en bij andere vraag je je af of ze wel afgewerkt zijn. De hoofdrolspelers spelen op automatische piloot, de supporting cast is vergeetbaar maar dat komt voornamelijk door het zwakke script. Kortweg, Moonfall is zo slecht dat het leuk wordt mits wat drank, snacks en vrienden.
Moonfall werd geregisseerd en deels geschreven door Roland Emmerich. Deze Duitse regisseur, bekend van Independence Day, 2012, The Day After Tomorrow en 10.000 BC slaagt er telkens in, ondanks dat zijn projecten maar matig onthaald worden en niet al te veel geld opbrengen, geld bijeen te rakelen om het vergaan van de aarde op nieuwe wijze in beeld te brengen. Deze maal zitten de Russen er voor niets achter maar dreigt voor onbekende redenen de maan te crashen met onze mooie blauwe planeet.
Hollow
Tijdens het repareren van een satelliet in de ruimte komen Brian Harper (Patrick Wilson), Jocinda Fowler (Halle Berry) en Marcus (Frank Fiola) oog in oog te staan met een nooit eerder geziene zwerm die zich door de ruimte begeeft. Deze confrontatie zorgt ervoor dat Fowler het bewustzijn verliest, Marcus overlijdt en de apparatuur van hun shuttle uitvalt. Brian is in staat hun shuttle manueel te landen op aarde en kan hierdoor Fowler redden. Echter wordt Brian bij NASA gek verklaard omwille van zijn observatie in de ruimte. Hierdoor wordt de schuld van het ongeluk in zijn schoenen geschoven en wordt hij ontslagen. Tien jaar later ontdekt KC Houseman (John Bradley), een complotdenker, dat de maan uit zijn baan valt richting aarde. Wanneer NASA KC wegwuift zoekt hij hulp bij Brian in de hoop het vergaan van de wereld tegen te kunnen houden. Zet je schrap voor een rit die je niet snel zult vergeten!
Roland Emmerich haalt al zijn ervaring van zijn vorige projecten uit de kast en zorgt voor een destructie waar Michael Bay ongetwijfeld jaloers op is. Moonfall kun je het beste omschrijven als nakomeling van Independence Day & 2012. Deze destructie heeft letterlijk en figuurlijk de grootte van de maan, maar qua plot en script heeft het de inhoud van Kim Kardashian. Ik heb het dan uiteraard niet over de omvang van haar kont of boezem maar eerder over de inhoud van haar brein. Alhoewel zij miljonair is en ik niet, moet er toch iets zijn wat zij in het leven beter doet dan mij. Soit, wat ik dus wil zeggen, los van Kim K., is dat Moonfall met momenten zo zijn best doet om intelligent te zijn maar o zo hard op zijn bek gaat. Hierdoor kijk je tijdens de dialogen geregeld hoe laat het is en wacht je geduldig op het volgend stukje mayhem.
Over over the top
Ik ga wat tegendraads doen. Moonfall is geen goede film maar het spektakel is het enige wat mensen bij dit soort films willen zien. Daarom moet deze film eigenlijk op een zo groot mogelijk scherm gezien worden. Maar, bij momenten is het echt zo absurd en oninteressant dat het lachwekkend slecht is. Ook al komt dit het best tot zijn recht op het grote scherm, deze film bekijk je beter tijdens een movie night met wat drank en vrienden zodat je je kapot kunt lachen met de belachelijke quotes. Hell, je kunt zelf een bingospel in elkaar steken voor elke idiote quote of handeling van een personage of de over the top absurditeiten die zich afspelen. Verwacht er niet teveel van. Tijdens het heldhaftige verhaal waar natuurlijk de Amerikanen (wie anders?) opnieuw de wereld moeten redden, speelt er zich ook een subverhaal af van diens familie op de aarde. Deze zijpersonages zijn zo saai en oninteressant dat het telkens de vaart uit de scènes in de ruimte afremt. Heel dit plot, dat onze helden wel een motief geeft om zich op te offeren om de wereld te redden, hadden ze beter achterwege gelaten.
Je kunt zelf een bingospel in elkaar steken voor elke idiote quote of handeling van een personage of de over the top absurditeiten die zich afspelen.
Aan actie en destructie geen gebrek, het is wat je ervan verwacht. De special effects daarentegen zijn hit or miss. Sommige shots zien er goed uit en bij andere vraag je je af of ze wel afgewerkt zijn. De hoofdrolspelers spelen op automatische piloot, de supporting cast is vergeetbaar maar dat komt voornamelijk door het zwakke script. Kortweg, Moonfall is zo slecht dat het leuk wordt mits wat drank, snacks en vrienden.
Conclusie
Moonfall is het nieuwste vehikel van 'master of destruction' Roland Emmerich. Verwacht je aan indrukwekkende mayhem dat te vaak wordt afgeremd door een zeer ondermaats script met oninteressante personages. Terwijl zo'n spektakel beter tot zijn recht komt op het grote scherm zou ik deze toch, om wat te lachen, met vrienden thuis bekijken.
Pro
- Ideaal bingomateriaal
- Soms spectaculair maar...
Con
- Script
- Zijpersonages
- ... te idioot met momenten
5
Over deze film
Beschikbaar vanaf
23 maart 2022
Genre
- Avontuur
- Scifi
Speelduur
130 minuten
Regie
Roland Emmerich
Cast
Patrick Wilson, Halle Berry, John Bradley en Michael Peña
Uitgever
Kinepolis Film Distribution
