Hier zijn we dan, Phase 5 van het Marvel Cinematic Universe dat in 2008 van start ging. De aftrap wordt gegeven door Ant-Man and The Wasp: Quantumania. Na Avengers: Endgame ontstond het woord Marvel-moeheid bij sommigen. Of deze ondertussen al 31ste telg hier verandering in brengt, lees je hieronder!
Peyton Reed nam voor de derde keer de regie van de mierenman in handen en verfilmde het script van Jeff Loveness, die eerder al scripts voor tv en Rick and Morty schreef. De terugkerende cast bestaat uit Paul Rudd, Evangeline Lilly, Michael Douglas, Michelle Pfeiffer en nieuwkomer Jonathan Majors als Kang the Conqueror. Kathryn Newton speelt ditmaal Scotts dochter Cassie. Laurence Fishburne en Hannah John-Kamen die in de vorige film een prominente rol speelden, zijn nergens te bespeuren.
Honey, I Shrunk the Kids
Het verhaal van Quantumania is an sich zeer eenvoudig. Sinds hij een handje hielp bij het redden van het universum van opperschurk Thanos, is Scott Lang een wereldster. Wanneer hij en zijn gezin plots in het Quantum Realm belanden, zoeken ze samen een weg terug. Echter is dit buiten Kang gerekend, die de Pym technologie nodig heeft om niet alleen te ontsnappen, maar verschillende tijdlijnen wil uitvegen. Majors, waar we spoiler alert al eens een glimp van te zien kregen in Loki, bevat de gravitas en présence om een sterke en veelzijdige prestatie van Kang neer te zetten, al krijgt hij, naar mijn mening, doorheen de film te weinig te doen. Ook Kathryn Newtons Cassie viel me, ondanks haar talent, wegens het script wat tegen.
Ant-Man and The Wasp: Quantumania is binnen het MCU een behoorlijke standalone film, al moet je de vorige twee delen wel gezien hebben om perfect te kunnen volgen. Toch zet het de eerste stap richting de onvermijdelijke Kang Dynasty. Deze threequel gaat wel een pak verder dan dat we eerder van deze "kleine" held gewend zijn en heeft zich duidelijk laten beïnvloeden door Star Wars. Echter komen de actie, de personages en de visual effects niet altijd volledig tot hun recht. Quantumania duurt een kleine twee uur, waarin ze veel personages, worldbuilding, de toekomst van de MCU en de gekende humor en actie proppen. De film schiet gelukkig meteen van start want na tien minuten bevinden we ons in het Quantum Realm en blijven daar ook de volledige runtime. Hierdoor krijgen we een van de meest CGI-heavy films uit de reeks. Sommige vista's zijn indrukwekkend, maar er zitten ook meerdere shots in die ondermaats zijn, wat de laatste tijd spijtig genoeg wel vaker voorkomt. Het is te vaak overduidelijk dat de cast voor een green- of blue screen staat te acteren. Nochtans viel dit bij oudere films zoals Guardians of the Galaxy minder op.
Look Out for the Little Guy
Qua actie brengen ze niet veel nieuws op tafel. Het gaat nooit echt verder dan het kleiner en groter worden dat we na meerdere films nu wel vanbuiten kennen. Er zit potentieel in het verhaal want de premisse is best interessant, maar uiteindelijk wordt het nooit volledig benut. Doctor Strange in the Multiverse of Madness is verre van perfect, maar het nam risico's dat deze film volledig uit de weggaat. Ant-Man blijft behoorlijk kindvriendelijk en het zijn de jongsten die de humor ook het meest zullen smaken, als volwassene kan het allemaal wat flets en flauw overkomen. Een meer ervaren regisseur en schrijver hadden het potentieel van dit verhaal beter op het scherm getoverd.
Liefhebbers van Michelle Pfeiffer zullen vast blij zijn om te horen dat ze, als Quantum Realm survivor, een belangrijke rol in het verhaal heeft. Michael Douglas wordt jammer genoeg vooral gebruikt als comic relief en aan de nieuwe zijpersonages verspil ik liever geen woorden. Verder worden Kangs beweegredenen van wereldvernietiging maar kort uitgelegd en is het voorlopig nog niet iets wat we niet eerder zagen. Voor een personage dat werelden vernietigt, miste ik toch die extra punch, al weet ik zeker dat Majors de perfecte persoon is om deze rol te vertolken.
Peyton Reed nam voor de derde keer de regie van de mierenman in handen en verfilmde het script van Jeff Loveness, die eerder al scripts voor tv en Rick and Morty schreef. De terugkerende cast bestaat uit Paul Rudd, Evangeline Lilly, Michael Douglas, Michelle Pfeiffer en nieuwkomer Jonathan Majors als Kang the Conqueror. Kathryn Newton speelt ditmaal Scotts dochter Cassie. Laurence Fishburne en Hannah John-Kamen die in de vorige film een prominente rol speelden, zijn nergens te bespeuren.
Honey, I Shrunk the Kids
Het verhaal van Quantumania is an sich zeer eenvoudig. Sinds hij een handje hielp bij het redden van het universum van opperschurk Thanos, is Scott Lang een wereldster. Wanneer hij en zijn gezin plots in het Quantum Realm belanden, zoeken ze samen een weg terug. Echter is dit buiten Kang gerekend, die de Pym technologie nodig heeft om niet alleen te ontsnappen, maar verschillende tijdlijnen wil uitvegen. Majors, waar we spoiler alert al eens een glimp van te zien kregen in Loki, bevat de gravitas en présence om een sterke en veelzijdige prestatie van Kang neer te zetten, al krijgt hij, naar mijn mening, doorheen de film te weinig te doen. Ook Kathryn Newtons Cassie viel me, ondanks haar talent, wegens het script wat tegen.
Ant-Man and The Wasp: Quantumania is binnen het MCU een behoorlijke standalone film, al moet je de vorige twee delen wel gezien hebben om perfect te kunnen volgen. Toch zet het de eerste stap richting de onvermijdelijke Kang Dynasty. Deze threequel gaat wel een pak verder dan dat we eerder van deze "kleine" held gewend zijn en heeft zich duidelijk laten beïnvloeden door Star Wars. Echter komen de actie, de personages en de visual effects niet altijd volledig tot hun recht. Quantumania duurt een kleine twee uur, waarin ze veel personages, worldbuilding, de toekomst van de MCU en de gekende humor en actie proppen. De film schiet gelukkig meteen van start want na tien minuten bevinden we ons in het Quantum Realm en blijven daar ook de volledige runtime. Hierdoor krijgen we een van de meest CGI-heavy films uit de reeks. Sommige vista's zijn indrukwekkend, maar er zitten ook meerdere shots in die ondermaats zijn, wat de laatste tijd spijtig genoeg wel vaker voorkomt. Het is te vaak overduidelijk dat de cast voor een green- of blue screen staat te acteren. Nochtans viel dit bij oudere films zoals Guardians of the Galaxy minder op.
Look Out for the Little Guy
Qua actie brengen ze niet veel nieuws op tafel. Het gaat nooit echt verder dan het kleiner en groter worden dat we na meerdere films nu wel vanbuiten kennen. Er zit potentieel in het verhaal want de premisse is best interessant, maar uiteindelijk wordt het nooit volledig benut. Doctor Strange in the Multiverse of Madness is verre van perfect, maar het nam risico's dat deze film volledig uit de weggaat. Ant-Man blijft behoorlijk kindvriendelijk en het zijn de jongsten die de humor ook het meest zullen smaken, als volwassene kan het allemaal wat flets en flauw overkomen. Een meer ervaren regisseur en schrijver hadden het potentieel van dit verhaal beter op het scherm getoverd.
Een meer ervaren regisseur en schrijver hadden het potentieel van dit verhaal beter op het scherm getoverd.
Liefhebbers van Michelle Pfeiffer zullen vast blij zijn om te horen dat ze, als Quantum Realm survivor, een belangrijke rol in het verhaal heeft. Michael Douglas wordt jammer genoeg vooral gebruikt als comic relief en aan de nieuwe zijpersonages verspil ik liever geen woorden. Verder worden Kangs beweegredenen van wereldvernietiging maar kort uitgelegd en is het voorlopig nog niet iets wat we niet eerder zagen. Voor een personage dat werelden vernietigt, miste ik toch die extra punch, al weet ik zeker dat Majors de perfecte persoon is om deze rol te vertolken.
Conclusie
Ant-Man and The Wasp: Quantumania kon me niet bepaald warm maken. Het verhaal heeft potentieel maar zou beter tot zijn recht komen met een meer ervaren regisseur die betere actie kan regisseren en een schrijver die interessantere dialogen kan neerpennen. De visual effects zijn een hit or miss maar gelukkig is Jonathan Majors de perfecte Kang, al krijgt hij naar mijn mening wat te weinig te doen. Paul Rudd blijft en speelt het charismatische hoofdpersonage zoals we hem kennen. Ondanks de overvolle film, die met momenten wat flauw aanvoelde, gaf het wel een aangenaam voorproevertje dat me benieuwd maakte wat de toekomst van de Kang Dynasty allemaal in petto heeft voor ons.
Pro
- Introductie van Kang the Conqueror ...
- Interessant verhaal ...
- Indrukwekkend Quantum Realm ...
- Wholesome family entertainment
Con
- ... dat te weinig te doen krijgt
- ... dat nooit zijn potentieel bereikt
- ... dat er niet altijd even goed uitziet
- Oninteressante zijpersonages
- Ongeïnspireerde actie
6
Over deze film
Beschikbaar vanaf
15 februari 2023
Genre
- Actie
- Avontuur
- Fantasie
Speelduur
125 minuten
Regie
Peyton Reed
Cast
Paul Rudd, Evangeline Lilly, Kathryn Newton, Michael Douglas, Michelle Pfeiffer en Jonathan Majors
Uitgever
Disney
