Europese Unie - Should I stay or should I change?

Het is uiteraard wel een zeer uitzonderlijke situatie nu de brexit en die coronamutatie er samenvallen. Het zal tijdelijk een moeilijke periode zijn maar of er veel spijt gaan hebben over het al dan niet gaan stemmen... De echte impact zal men beter kunnen beoordelen binnen enkele jaren als de economie er weer normaler functioneert en de handelsstromen met de EU-landen weer performanter verlopen.

Stel dat het VK na de brexit op lange(re) termijn een economisch succesverhaal wordt... Hun economie is natuurlijk niet hetzelfde als andere economieën in de EU, maar zoiets zou mogelijk een grote trigger zijn in andere EU-landen om ook voor een exit te gaan.

Ik herinner me nog altijd dit artikel van 2013: https://trends.knack.be/economie/be...van-europa-in-2030/article-normal-256665.html. Toen was er van brexit en corona nog geen sprake. Dus ben eens benieuwd wat het in 2030 zal zijn.

Het zou goed kunnen dat de UK economisch een succesverhaal wordt, het is een land dat qua beleid economisch wel betere beslissingen pakt dat gemiddeld in de EU maar ik zie niet meteen in hoe die verbetering er zou kunnen komen door de Brexit. Zoals in dat artikel staat, ook al voor er van een Brexit sprake was zag het er economisch best wel rooskleurig uit voor de UK.
 
Het zou goed kunnen dat de UK economisch een succesverhaal wordt, het is een land dat qua beleid economisch wel betere beslissingen pakt dat gemiddeld in de EU maar ik zie niet meteen in hoe die verbetering er zou kunnen komen door de Brexit. Zoals in dat artikel staat, ook al voor er van een Brexit sprake was zag het er economisch best wel rooskleurig uit voor de UK.

Ja hopen dat VK economisch goed gaat doen is want het is voor EU ook belangrijk dat onze economische partners onze producten kunnen afnemen.
Als ik de deal zo eens bekijk verandert er op zich niet veel : om met EU te handelen moeten ze zich houden aan de regels van EU. Dit zelfs qua werknemersrechten, milieu en klimaat en dergelijke.
Grootste overwinning lijkt de symbolische visserij waar ze hebben 'gewonnen' : dit is ook relatief omdat veel van de vangst richting Europa ging ook van Engelse vissers. Uiteindelijk hebben ze eigenlijk hun afzetmarkt duurder gemaakt.
 
Lubach had het eens goed verwoordt in een van zijn afleveringen geloof ik. Hij merkte op dat niemand echt geinformeerd of geinteresseerd is in de EU, omdat er geen zichtbaarheid of aandacht aan gegeven wordt. Er komt bijna niets in de media, behalve dan hetgeen wat partij X of partij Y schandelijk vindt en aankaart, vaak op een heel populistische toon.
Als inwoner van Polen met een vrouw die nauwgezet de staatstelevisie volgt, zie ik vanop de eerste rij hoe dat gaat. Er wordt letterlijk niets uitgezonden over de positieve dingen van de EU, enkel de zaken waarbij Polen (al dan niet correct) benadeeld wordt. Hallucinant.

Daarnaast is het grootste probleem voor mijzelf dat de Europese politici toch heel weinig "accountability" lijken te hebben en dat er ontzettend veel geld verspild wordt aan die Parlementariers, zonder transparantie waardoor corruptie/misbruik ogenschijnlijk welig tiert.

Ik ga ook akkoord dat het te snel, te groot is geworden en te ambitieus. Ze zitten nu ook gewoon strop met dat artikel waarbij 1 of 2 landen dat vetoen, alles kunnen blokkeren.
 
Lubach had het eens goed verwoordt in een van zijn afleveringen geloof ik. Hij merkte op dat niemand echt geinformeerd of geinteresseerd is in de EU, omdat er geen zichtbaarheid of aandacht aan gegeven wordt. Er komt bijna niets in de media, behalve dan hetgeen wat partij X of partij Y schandelijk vindt en aankaart, vaak op een heel populistische toon.
Ik denk dat je misschien alleen op Polen doelde maar hier geldt dat ook. Zoveel EU zooi blijft gewoon onder de radar.
Zo is Black Rock (een investerings maatschappij) aangesteld om de EU te helpen met de Green Deal. Je moet eens zien waar Black Rock voor staat (hint: 't zit al half in de naam). En daar over hoor je amper iets in de pers.

Idem met dit:

Het nieuwe jaar is al weer stevig begonnen.
Van Pruisen werd gezegd dat het geen staat met een leger was, maar een leger met een staat. Van Duitsland kunnen we zeggen dat het geen staat met een autofabriek is, maar een autofabriek met een staat. En als de Duitse automobielindustrie zijn toekomst met China verbindt, dan volgt de Duitse staat en bij uitbreiding zowat heel Europa. Kijk maar naar het investeringsverdrag met China dat Duitse regering de voorbije maanden door de strot van de rest van Europa ramde.
De Duitse auto-industrie is de grootste investeerder in China en heeft voor de komende jaren nog eens miljard euro klaar staan. De Chinese overheid wil dé wereldwijde producent van elektrische auto’s worden en de Duitse bedrijven hopen daar een graantje van mee te pikken. Typerend is het. Terwijl Europa toetert over de Green New Deal, slaagt China er met een combinatie van verlokking en druk in om met Europese knowhow sneller een groene industrie op te bouwen.
Het investeringsverdrag, indien bekrachtigd, zal dat versnellen. Het verdrag speelt vooral in de kaarten van Peking. China belooft openheid voor de Europese automobielproducenten. Zij zouden bijvoorbeeld niet langer gedwongen worden om samen te werken met Chinese bedrijven. Decennialang waren joint ventures belangrijk om buitenlandse technologie te pakken te krijgen. Maar in haar visie op de automobielindustrie legt de Staatsraad uit dat als China erin slaagt het centrum van de wereldwijde productieketen te worden, zo’n constructies niet eens meer nodig zijn.
China heeft een brede strategie. Berlijn en Brussel blijven kokerkijken. Voornemens, over milieu, technologietransfer en verantwoord ondernemen, oftewel CSR, maakte China reeds jaren geleden. Voor veel sectoren komen de gestes sowieso twintig jaren te laat. Ze worden gedomineerd door grote Chinese spelers. Voor de rest telt het verdrag veel vage beloften. China “verbindt zich” tot het verder openen van de financiële sector. China “streeft ernaar het gedrag van de staatsbedrijven te disciplineren”. Het akkoord verplicht China “zich te engageren tot consultaties” over subsidies. “China zal toe werken naar de bekrachtiging van resterende conventies van de Internationale Arbeidsorganisatie.”
Het is pijnlijk om vast te stellen dat bedrijven meer geneigd zijn om de industriële ambities van China te behartigen dan die van Europa. Terwijl de Chinese overheid erop toe blijft zien dat bedrijven de nationale belangen dienen, ook als zij in het buitenland investeren, zou het een boeiende denkoefening opleveren om na te gaan hoe de Chinese avonturen van Europese bedrijven de welvaart en belangen van hun thuisland bevorderen. China denkt in termen van nationale macht; wij zien winstmarges en kwartaalresultaten.
Het Chinees-Europees investeringsverdrag is om nog andere redenen een probleem: niet in het minst om de wijze waarop deze in de luwte van het Kerstverlof is goedgekeurd. Lidstaten kregen de tekst laat in handen. Het Duitse voorzitterschap had amper oren naar opmerkingen van landen als Spanje, België en Polen. En voor de digitale top waarop het akkoord werd goedgekeurd, trommelde Angela Merkel, naast Xi Jinping, Charles Michel en Ursula von der Leyen, enkel de Franse president Emmanuel Macron op. Mevrouw Merkel bewierookte het akkoord als een toonbeeld van multilateralisme en samenwerking met China. Maar binnen de EU beoefende Berlijn vooral de stormrampolitiek.
Het akkoord is opnieuw een meesterzet van China; een strategische blunder voor Europa. Hoe men het ook draait of keert, na een bewogen jaar waarin China twee cruciale weken verloor tijdens de uitbraak van Corona, een militaire confrontatie aanging op de grens met India, de Zuid Chinese Zee verder militariseerde, Hong Kong de duimschroeven aandraaide en miljoenen Oeigoeren naar heropvoedingskampen stuurde, heeft Europa met de tekst zonder meer het Chinese regime bevestigd. “Ik weet er niets van af,” becommentarieerde de topman van Volkswagen Oeigoerenkampen. Pijnlijk.
Zowel economisch als politiek heeft Peking de buit binnen. Wat het Europa oplevert? Het zal even een opsteker zijn voor de Duitse automobielindustrie, hoewel deze door Peking meedogenloos zal uitgespeeld worden tegen bedrijven als Tesla en Toyota. Het houdt even de schijn op dat Europa tussen China en de Verenigde Staten in een strategische speler is. Daar blijft het bij.
In werkelijkheid is Europa geen strategische speler. In tegenstelling tot China kan het niet strategisch denken. Terwijl China streeft naar zelfredzaamheid, laten Berlijn, Brussel en Parijs toe dat bedrijven méér afhankelijk worden. De strategische autonomie, waar de Europese Unie het zo vaak over heeft, wordt met verdragen als deze alleen maar ondermijnd.

Dat komt van Jonathan Holslag op Facebook. Wederom: niks over gehoord in de pers.

Ik denk echt dat een kleinere EU, die sterker aan elkaar hangt dat kan verbeteren. Nu probeert iedereen land nog het beste voor zichzelf te doen (zie bovenstaande deal). Met een sterkere EU, waar nationale belangen onder Europese staan, zal de nood of drang om zo'n deals af te sluiten toch een pak minder moeten worden.
 
Is de EU ook niet op dit moment handig om de invloed van de Chinezen wat te kunnen weren?
Want die zijn nu zo al half zuid europa aan het opkopen had ik de indruk, of ze proberen toch. Zonder de EU was zuid europa misschien al volledig van China?
 

Wat een bananenrepubliek is dit Polen toch geworden.

De situatie even op een rij:
1) Op 11 November viert Polen haar onafhankelijkheid en al jarenlang wordt dit gevierd met een Mars in Warschau, georganiseerd door organisaties die aangrenzen aan het extreem-rechtse of het fascistische gedachtegoed. Hierin stappen jaarlijks honderdduizenden mensen mee, veelal normale Polen die gewoon de onafhankelijkheid willen vieren en het donkerbruine aspect (moedwillig) negeren. Een gedeelte van de deelnemers is duidelijk fascistisch en leuren soortgelijke banners met zich mee, roepen soortgelijke leuzen en slogans en zorgen vaak voor geweld (tegen politie, tegen de Russische ambassade, tegen andersdenkenden zoals de LGBT-beweging de laatste jaren,etc).
2) Wegens het gedachtegoed van de organisaties heeft men een motie ingediend om het karakter van de mars anders te categoriseren waardoor deze geen voorrang meer geniet om plaats te vinden. Een rechter heeft dit goedgekeurd.
3) Een andere organisatie heeft dan een verzoek bij de burgemeester ingediend om op dezelfde dag en hetzelfde parcour een anti-fascime mars te houden. Dit is goedgekeurd door de burgemeester.
4) De Minister van Justitie heeft een verzoek ingediend om dit ongedaan te maken bij het Hooggerechtshof, maar zelfs die hebben zijn motie afgewezen.

In een normaal land denk je dan, oke jammer voor de fascisto's maar burgemeester en gerecht hebben nu eenmaal anders beslist. Natuurlijk niet in Polen.
Niemand minder dan de Minister voor Justitie zelf (!!) heeft de fascisto's opgeroepen om het gerecht en de burgemeester te negeren en gewoon de Mars als vanouds te organiseren. Dat hou je toch niet meer voor mogelijk.

Nu goed, nog 2 dagen te gaan. Ik ben benieuwd.
 
Mars is zonder problemen of rellen doorgegaan, de regering heeft een wet gevonden die stelt dat als de overheid een publieke mars een bepaalde status geeft, dat deze dan altijd voorrang krijgt. Dus dat werd dan ook gedaan en de mars vond zonder problemen plaats.

Wel nog altijd voornamelijk onder organisatie van neo-fascistische organisaties wat voor een land met de geschiedenis van Polen zeer, zeer bizar is. Volgens de staatszender tot 150.000 deelnemers aan de mars. Jammer genoeg categoriseren vele internationale media alle deelnemers categoriek onder de noemer "fascisten, extreem-rechtsen" terwijl gemakkelijk 80-90% normale, (centrum-)rechtse mensen zijn.

Na 7 jaar snap ik echter nog altijd niet waarom PiS als rechtse partij niet gewoon zelf die mars organiseert zodat dat hele bruine kantje verdwijnt, want het begint toch ondertussen een serieuze schandvlek te worden.
 
Ik denk dat het het ideale moment is om dit topic nog eens naar omhoog te sturen. De laatste jaren is de ene crisis na de andere op ons afgevuurd, en ze beginnen steeds korter op elkaar te volgen en steeds ingrijpender te worden. De vluchtelingencrisis, moslimextremisme, toenemende radicalisatie en fake news, Brexit, de klimaatcrisis waarbij we stilaan naast voorkomen ook zwaar moeten beginnen investeren in adaptatie, corona, de gascrisis, China dat steeds dominanter wordt, Rusland die ons continue online aanvalt en ondermijnt en nu aan een volledige invasie van Oekraïne begonnen is.

Voor mij is het duidelijk dat we als individuele landen gewoon een vogel voor de kat zijn, en dat hoe de EU op dit moment werkt, met het zwaartepunt nog steeds bij de individuele lidstaten, ook niet in staat is om met al deze bedreigingen om te gaan. Als er iets goed komt van al deze crisissen, dan hoop ik dat de EU omgevormd wordt tot een echte federatie naar analogie met de VS. Het lijkt me de enige optie om onze toekomst en manier van leven veilig te stellen.
 
Ik denk dat het het ideale moment is om dit topic nog eens naar omhoog te sturen. De laatste jaren is de ene crisis na de andere op ons afgevuurd, en ze beginnen steeds korter op elkaar te volgen en steeds ingrijpender te worden. De vluchtelingencrisis, moslimextremisme, toenemende radicalisatie en fake news, Brexit, de klimaatcrisis waarbij we stilaan naast voorkomen ook zwaar moeten beginnen investeren in adaptatie, corona, de gascrisis, China dat steeds dominanter wordt, Rusland die ons continue online aanvalt en ondermijnt en nu aan een volledige invasie van Oekraïne begonnen is.

Voor mij is het duidelijk dat we als individuele landen gewoon een vogel voor de kat zijn, en dat hoe de EU op dit moment werkt, met het zwaartepunt nog steeds bij de individuele lidstaten, ook niet in staat is om met al deze bedreigingen om te gaan. Als er iets goed komt van al deze crisissen, dan hoop ik dat de EU omgevormd wordt tot een echte federatie naar analogie met de VS. Het lijkt me de enige optie om onze toekomst en manier van leven veilig te stellen.

Akkoord, maar zie je dat dan ook effectief gebeuren? Het compleet omvormen van een structuur is enorm moeilijk en dat is iets dat weinig gebeurt. Als grote, complexe structuren worden aangepast krijgt je meestal geleidelijke veranderingen, maar een omvorming tot federale staat is basically het hele systeem schrappen en opnieuw opbouwen. Zoiets gebeurt meestal alleen maar wanneer het vorige systeem compleet is ingestort: ik denk dan aan Japan en Duitsland na WO2, val van de Tsaar in 1917 in Rusland, Frankrijk 1789, .. Dat waren momenten waarbij het bestaande politieke systeem volledig was afgebroken/ontmanteld waardoor er ruimte was om opnieuw te beginnen.

Al die crisissen die je aanhaalt zijn 'maar' problemen, geen echte system shocks. (Buiten de aankomende klimaatveranderingsproblemen misschien)

Ik weet eigenlijk ook niet echt veel af van hoe de EU werkt, maar is het zelfs mogelijk om de EU geleidelijk aan om te vormen naar een federale staat met hoe deze momenteel gestructureerd is?
 
Akkoord, maar zie je dat dan ook effectief gebeuren? Het compleet omvormen van een structuur is enorm moeilijk en dat is iets dat weinig gebeurt. Als grote, complexe structuren worden aangepast krijgt je meestal geleidelijke veranderingen, maar een omvorming tot federale staat is basically het hele systeem schrappen en opnieuw opbouwen. Zoiets gebeurt meestal alleen maar wanneer het vorige systeem compleet is ingestort: ik denk dan aan Japan en Duitsland na WO2, val van de Tsaar in 1917 in Rusland, Frankrijk 1789, .. Dat waren momenten waarbij het bestaande politieke systeem volledig was afgebroken/ontmanteld waardoor er ruimte was om opnieuw te beginnen.

Al die crisissen die je aanhaalt zijn 'maar' problemen, geen echte system shocks. (Buiten de aankomende klimaatveranderingsproblemen misschien)

Ik weet eigenlijk ook niet echt veel af van hoe de EU werkt, maar is het zelfs mogelijk om de EU geleidelijk aan om te vormen naar een federale staat met hoe deze momenteel gestructureerd is?
Ik zie dat niet gebeuren, tenzij er echt een rechtstreekse confrontatie met Rusland zou komen. Wat wel al een aantal jaren speelt is om een soort EU light en een EU plus te maken, dat is een geleidelijke evolutie die wel zou kunnen van de grond komen ... maar ook dat is op dit moment nog altijd een utopie gezien heel veel Europeanen en politieke partijen hun eerste reflex bij dit soort crisissen (extra) terugplooien op zichzelf is. Zolang de individuele landen (en vooral hun machthebbers) hun soevereiniteit en macht van buitenaf niet echt fundamenteel bedreigd wordt zie ik het somber in. Want tegen dat het zo ver komt, is het voor onze generatie en die van onze kinderen al te laat.
 
Dan hoop ik vooral dat we ook stoppen met nationaal af geserveerde, bijklussende (en dus de facto omgekochte) politici naar de Europese Unie af te vaardigen zoals Kris Peeters (€ 22 000 per maand, zie hoger in deze thread) of Guy Verhofstadt ("klust bij" voor ettelijke miljoenen). Als het alternatief voor nationaal wanbeleid gewoon ultranationaal wanbeleid is, dan pas ik.

De EU heeft véél goeds veroorzaakt, zeker voor België, maar dat neemt niet weg dat Europese instellingen daarom niet zouden moeten worden opgekuist van bijklussende overbetaalde parlementariërs, lobbyisten en achterkamertjespolitiek. Eenvoudige maatregelen zoals een lange ontluizingsperiode voor bepaalde jobs zouden al een heel deel helpen hierbij.
 
Dan hoop ik vooral dat we ook stoppen met nationaal af geserveerde, bijklussende (en dus de facto omgekochte) politici naar de Europese Unie af te vaardigen zoals Kris Peeters (€ 22 000 per maand, zie hoger in deze thread) of Guy Verhofstadt ("klust bij" voor ettelijke miljoenen). Als het alternatief voor nationaal wanbeleid gewoon ultranationaal wanbeleid is, dan pas ik.

De EU heeft véél goeds veroorzaakt, zeker voor België, maar dat neemt niet weg dat Europese instellingen daarom niet zouden moeten worden opgekuist van bijklussende overbetaalde parlementariërs, lobbyisten en achterkamertjespolitiek. Eenvoudige maatregelen zoals een lange ontluizingsperiode voor bepaalde jobs zouden al een heel deel helpen hierbij.
Meer directe, centrale macht van de EU betekent voor mij ook een gestroomlijnder parlement. Voor een bevolking van 448 miljoen bewoners hebben we nu 705 parlementsleden, ter vergelijking heeft de VSA op 330 miljoen inwoners er maar 435 (+ de 100 senatoren).
 
Dan hoop ik vooral dat we ook stoppen met nationaal af geserveerde, bijklussende (en dus de facto omgekochte) politici naar de Europese Unie af te vaardigen zoals Kris Peeters (€ 22 000 per maand, zie hoger in deze thread) of Guy Verhofstadt ("klust bij" voor ettelijke miljoenen). Als het alternatief voor nationaal wanbeleid gewoon ultranationaal wanbeleid is, dan pas ik.

De EU heeft véél goeds veroorzaakt, zeker voor België, maar dat neemt niet weg dat Europese instellingen daarom niet zouden moeten worden opgekuist van bijklussende overbetaalde parlementariërs, lobbyisten en achterkamertjespolitiek. Eenvoudige maatregelen zoals een lange ontluizingsperiode voor bepaalde jobs zouden al een heel deel helpen hierbij.
Ik weet eigenlijk ook niet echt veel af van hoe de EU werkt, maar is het zelfs mogelijk om de EU geleidelijk aan om te vormen naar een federale staat met hoe deze momenteel gestructureerd is?
Ok, ik doe een poging. Ik denk dat het zo zit, maar ben zelf geen expert:
Er zijn 3+1 instituten. De Council (=Europese Raad /Charles Michel) / Parlement (met onze nationale afdankertjes) / Commissie (Ursula) en het EEAS

Het enige wat dat Parlement doet is:
Wetgevende voorstellen van de Commissie (licht) aanpassen in samenspraak samen met de Council. Eenmaal de Commissie dus een voorstel gelanceerd heeft kan de Commissie dit enkel en alleen nog intrekken (als de gesprekken tussen Council & Parlement de verkeerde kant uitgaan).
--> in realiteit zit de commissie nog als onafhankelijke expert aan tafel. In EU bubble lingo zijn dit "trialogues".

Eenmaal die gesprekken afgerond zijn, wordt dit parallel gestemd door Parlement & (bijna) tegelijkertijd unaniem goedgekeurd door de Council. Je moet Charles Michel trouwens niet echt als een leider van dat instituut zien maar enkel als iemand die de EU summits voorbereidt.

Die 3 instituten zijn de meest transparante organen die er zijn. Waar ik wel akkoord mee ga is hoe de leiders van deze instituten benoemd worden. Dat gebeurt wél in achterkamers.
Het feit dat er weinig media aandacht gaat naar wat de Commissie doet, kan de Commissie zelf weinig aan doen. Voorts ga ik ook akkoord dat er degelijke mensen naar dat parlement moeten gaan en niet alleen nationale afdankertjes.

Het instituut die de meeste macht heeft is de Commissie (Ursula). De MEP's in het parlement hebben zelden in realiteit enige kennis ter zake en roepen maar wat. De Council is moeilijk en puur politiek. Gezien ze alleen maar goedkeuren met unanimiteit, en daar de Visegrad landen serieus moeilijk doen.

Ten slotte:
Heb je sancties en resoluties, dat gaat normaal via de European External Action Service, geleidt door Borell. De EAS bereidt dus die sancties voor. Maar de uitvoering hiervan gebeurt door Commissie, als zij hier zeggenschap over hebben (wat in realiteit heel vaak zo is zoals Energy, banking,...). Maar veel van de beslissingen over sancties en resoluties wordt tegenwoordig ook genomen door de Council. Dus de macht van die EAS is eerder flou/wazig. Die Borell is een lame duck.
 
Laatst bewerkt:
Er lijkt een einde te komen aan de openlijke vrienschap tussen Polen en Hongarije.

Nadat Orban (eer)gisteren verkondigde dat we geen conclusies mogen trekken over wat er gebeurt is in Bucha zonder dat er een onderzoek gebeurt is, want dat we onze eigen ogen niet meer kunnen vertrouwen, heeft Kaczynski (de grote leider van PIS, de Poolse leidinggevende partij) gezegd dat als Orban niet kan zien met zijn ogen wat er gebeurt is, dat hij naar de oogdokter moet gaan en dat op deze manier verdere samenwerking tussen Polen en Hongarije niet mogelijk is.
 
Er is vandaag gestemd over een fraudezaak tegenover mensen aan de top van de European Court of Auditors, de zaak werd blootgelegd door het Franse Libération. Met 333 stemmen tegen 291 werd er gekozen voor een 'budgetary discharge', i.e. goedkeuring van het budget en dus geen verdere opvolging van de gepleegde fraude en het verdoezelde geld. De fraudeurs in kwestie worden niet gestraft, wel worden de regels aangepast.


Nog niet veel berichtgeving over gezien, Twitter thread van een Franse journalist van de krant:


The European Parliament believes that the fraud and embezzlement committed by the members of the European Court of Auditors and revealed by Libération should not be sanctioned: by 333 votes to 291, it granted today its "budgetary discharge"
Its Budgetary Control Committee had recommended two months ago to reject this discharge. If it had been followed, it would not have forced the resignation of the members involved in the scandals, but it would have been a political slap in the face.
The Parliament is content with the promises of the ECA, the "financial conscience of the Union", to change its rules so that the fraud cannot happen again. But the embezzled money will remain embezzled and the culprits will remain in place, which is truly staggering, 3/10
Can one imagine a judge being satisfied with promises of amendment for the future of a defendant in order not to punish the faults of the past? Obviously not. But it is possible in the European Union 4/10
Which members of parliament covered up the fraud of the CEC? You will laugh: the extreme right, Jordan Bartella himself voting, he who has no words hard enough against Europe. A vote totally incomprehensible unless he was bought (positions?) 5/10
But also all the eurosceptics of the ECR dominated by the Poles of PiS. Why? Because Poland protects its member involved in scandals just like the Hungarians of Fidesz 6/10
Then, the two-thirds of @RenewEurope, including the Belgians and especially the Nordic countries, great lesson givers to the southern countries. Finally, all the conservatives of the EPP led by the Germans: the president of the ECA is Klaus-Heiner Lehne, a German from the CDU and therefore untouchable 7/10
With this lamentable vote, the ECA drags the European Parliament into disgrace. Fraud, prevarication, arrangements between friends are thus allowed in the EU, the insiders protecting each other 8/10
At a time when Europhobic populists are gaining strength, especially in France (58% of French people voted for parties that advocate a more or less avowed Frexit), the European Parliament demonstrates once again that it is not a democratic counterweight 9/10
It is just a compensation chamber for national and personal interests. It is really difficult to be European with such broken arms in our institutions, even the Europhobes are playing the game of reciprocal protections 10/10

Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)

Belgische stemmen:

Voted to discharge: (goedkeuring budget)
  • Van Overtveldt (N-VA)
  • Vautmans, Verhofstadt (Open Vld)
  • Chastel, Ries (MR)
  • Lutgen (Les Engagés)
  • Franssen, Vandenkendelaere (CD&V)
  • Arimont (CSP)
Voted against discharging: (afwijzing budget)
  • Kanko (N-VA)
  • Annemans, De Man, Vandendriessche (VB)
  • Matthieu (Groen)
  • Bricmont, Lamberts (Ecolo)
  • Botenga (PTB)
  • Van Brempt (Vooruit)
  • Arena, Tarabella (PS)
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan