De Gitaarthread

Ik heb die Firebirds altijd coole gitaren gevonden, maar ik zou toch de non-reverse verkiezen. Ik heb het wat meer voor de rare vormen. Zo eentje in pelham blue is een van mijn droomgitaren.

2015-gibson-firebird-non-reverse-pelham-blue-jpg.704778


Ik ben met het idee aan't spelen om misschien wat gitaarpedalen te verkopen en zo'n Squier Classic Vibe Mustang te kopen. De kwaliteit van die CV Squiers valt blijkbaar heel goed mee en voor minder dan €400 wil ik de gok misschien wagen.
 
Al eens een Mustang bespeeld? Het is een trapje hoger als een Ukulele van formaat (lees: het zijn minuscule gitaren). Inderdaad wel erg goed van kwaliteit, zoals alles van de CV-lijn van Squier.

Die non-rev Firebirds trekken mij niet zo, zien er inderdaad wat vreemd uit, maar ze missen de "panache" van de originele reverse-body. De non-rev is uitgevonden omdat Gibson klachten kreeg van hun eigen gitaarbouwers, dat de rev-Firebird & Thunderbird gewoon te moeilijk waren om te bouwen, met die 9-ply gelamineerde hals, het aanlijmen van de bodywings,... Bovendien verloor Gibson geld op iedere reverse-versie die ze verkochten (het kostte meer om ze te maken dan wat ze ervoor konden vragen), dus de non-rev werd veel eenvoudiger, gewoon een set-neck zonder laminering, zoals de SG.
 
Een Mustang nog niet, maar ik heb nu wel al een Jaguar met dezelfde lengte van mensuur. Ik heb belachelijk kleine handen voor een volwassen man, dus die short scale gitaren liggen me een pak beter. Ik heb ook een Les Paul met wat langere mensuur en die ligt me ook nog goed, maar ook omdat de nek voor een LP relatief dun is. Ik heb bijvoorbeeld vroeger ook een Koreaanse Epiphone Sheraton II gehad met een heel brede nek en daar kon ik gewoon niet lang op spelen zonder krampen te krijgen.
 
De Jaguar heeft wel een grote body, wat het ook als een volwassen gitaar doet aanvoelen. De Mustang heeft en een korte hals, en een kleine body. Dat doet echt veel aan de "feel"². De hals zelf is identiek aan de Jaguar (24" mensuur).

Het is nog niet zo erg als de Rickenbacker 325 natuurlijk.

6287403560_13ebc9127a_b.jpg
 
Goh voor mij is noten lezen en leren waar ze op mijn fretbord zitten eigenlijk een beetje hetzelfde als een taal leren. Gewoon veel doen en veel mee bezig zijn. In het begin gaat dat traag en met veel nadenken maar hoe meer ge het doet hoe soepeler het gaat.

Ik ben daar trouwens zelf juist ook meer op aan het concentreren. Vorige week heb ik op het podium een snaar gebroken en moest ik dus al spelend snel uitzoeken waar op mijn andere snaren dezelfde noten lagen. :unsure: Ik ben door het optreden geraakt maar echt goed zal het niet geweest zijn. Ik heb nog niet de moed gehad om naar de opname ervan te luisteren.

Wat ik nu ben beginnen doen is gewoon altijd controleren of ik weet welke noten ik ben aan het spelen. Het liedje/riff/lick/whatever traag spelen en luidop zeggen welke noten ik ben aan het spelen. Ik probeer ook tabs meer links te laten liggen en partituren te lezen in de plaats.

Toen ik echt helemaal in de beginnersfase zat had ik gewoon zo een hoop flashkaartjes aan een sleutelhanger. Vanvoor had ik daar een noot op een notenbalk op getekend en op de achterkant geschreven welke noot het was. Dan gewoon geregeld die allemaal afgaan en proberen te memoriseren. Eventueel zou ge op de achterkant ook kunnen schrijven waar ze op uw fretbord liggen.
 
Als ik een nieuwe gitaar zou kopen, is er concurrentie voor de Squier Mustang. Een hollowbody sprak me ook al altijd aan en nu zie ik dat Guild ook een goedkoper model heeft van hun Starfire reeks, de I voor rond de €500. Vroeger al vaker naar de Starfire IV en V zitten kijken, maar die zitten boven de €1000.

guild-starfire-i-sc-vintage-walnut-4.jpg
 
Ik heb de III (en heb een kameraad een V aangesmeerd, die V is zo goed dat hij zijn Gibson ES-335 heeft verkocht). Steengoede gitaren voor het geld, de Starfire I is iets rudimentairder gemaakt (niet zo goed afgewerkt aan de binnenkant, goedkopere potmeters,...) maar van speelkwaliteit en halsprofiel wel identiek aan de duurdere.

Die double-cut modellen zijn wel semi-hollow, er loopt een (forse) blok hout door het midden van de gitaar.
 
Als leek op vlak van instrumenten, zou ik graag wat pointers willen bij de aankoop van een gitaar of basgitaar voor een beginner.

Voor een komende verjaardag zou ik een akoestische gitaar kado willen doen. Puur om op te leren spelen. Geen hoge verwachtingen, maar welke aspecten zijn hier belangrijk om op te letten. De persoon is maar 1m60 hoog. Misschien daarom zou een elektrische gitaar beter zijn?

Daarnaast zou ik zelf elektrische basgitaar willen kopen om ook te leren spleen. Amp en speaker zijn niet nodig, dus dat scheelt voor mij in prijs. Waar op letten bij elektrische instrumenten?

Dnke
 
Akoestisch of elektrisch hangt er vooral van af wat voor muziek de persoon in kwestie wil spelen. Het zijn heel gelijkende maar toch verschillende instrumenten. Het instrument leren waar ge interesse in hebt is de boodschap.

Kwa elektrisch zijn dit goeie merken voor beginnergitaren en basgitaren: Epiphone, Squire, Ibanez, Yamaha, LTD. Wegblijven van Stagg als ze dat nog verkopen. Ik zou ongeveer rond de 300 euro uitgeven voor een beginnersinstrument. Daarvoor vindt ge al gemakkelijk iets degelijks. Daaronder al heel wat moeilijker.

Kwa acoustic ken ik er eigenlijk niet zoveel van maar Deze zouden blijkbaar goed zijn:


Waarop letten is al moeilijker te zeggen. Is het mogelijk om iemand met verstand van zaken mee te nemen naar de winkel?

In ieder geval is elk instrument anders. Als ge een gitaar goed vindt, niet hetzelfde model goedkoper op internet bestellen want zelfs hetzelfde model is nog steeds een ander instrument. Altijd dat instrument dat ge geprobeerd hebt kopen.
 
Laatst bewerkt:
Als de persoon maar 160cm groot is, moet je niet afkomen met een jumbo of dreadnought, dat zijn echt joekels van instrumenten. Dan ben je beter af om naar een OM of OOO-model te kijken. Sigma maakt degelijke gitaren voor niet te veel geld, ook in die minder courante maatvormen.

Voor basgitaar: hetzelfde als voor eender welk instrument: bouwkwaliteit, gebruikte hout, staat van de frets,... Je kunt weinig verkeerd doen met een Jazz Bass of Precision Bass van Squier.
 
Een Jazz of Precision van Squier is inderdaad een goeie keuze om mee te beginnen. Trouwens, ondanks de naam is een Jazz voor elk muziekgenre te gebruiken.
 
Als de persoon maar 160cm groot is, moet je niet afkomen met een jumbo of dreadnought, dat zijn echt joekels van instrumenten. Dan ben je beter af om naar een OM of OOO-model te kijken. Sigma maakt degelijke gitaren voor niet te veel geld, ook in die minder courante maatvormen.

Voor basgitaar: hetzelfde als voor eender welk instrument: bouwkwaliteit, gebruikte hout, staat van de frets,... Je kunt weinig verkeerd doen met een Jazz Bass of Precision Bass van Squier.
Mja als kado is dat toch wat te moeilijk precies, ik vind zo een klassieke gitaar best groot en log om vast te nemen. En dan ben ik 1m82, kan me niet voorstellen dat kleinere mensen dit praktisch vinden. Voor dat kado wil ik ook niet te veel geld geven, ik kijk even verder naar wat tweedehands mogelijkheden misschien.
Een Jazz of Precision van Squier is inderdaad een goeie keuze om mee te beginnen. Trouwens, ondanks de naam is een Jazz voor elk muziekgenre te gebruiken.
Ik heb geen idee wat de verschillen zijn, maar ben wat youtube tutorials aan het bekijken. Ik ben nogal gericht op hoe het ding gaat klinken, bijvoorbeeld in onderstaande video prefereer ik: MTD super 5, Stingray Classic, marlowe DK, standard+5, kingbass, mvp5.
En op een Precision kun je ook heel onnauwkeurig spelen!
Dat is de P-bass? Die schijnen moeilijker aan te slaan zijn, als ik het goed heb?
 
ik vind zo een klassieke gitaar best groot en log om vast te nemen
Dat is omdat die met een formaat "boomstam" van hals komen. Erg breed en dik. Zelfs met mijn 194cm en handen als Nosferatu voelt een klassieke gitaar "clunky" aan bij mij. 2dehands kun je kijken, maar dan moet je weten waarop te letten. Een goedkope nieuw-optie is de Yamaha F310 (die staat hier ook, is wel een fijne gitaar).

bijvoorbeeld in onderstaande video prefereer ik: MTD super 5, Stingray Classic, marlowe DK, standard+5, kingbass, mvp5.
Dat wil zeggen dat jij een voorkeur hebt voor een erg moderne klank, gemaakt met actieve elektronica (er steekt een voorversterker in de basgitaar zelf). Dan vallen de gemiddelde Precision & Jazz af, want die zijn doorgaans passief. Dan moet je eens kijken naar Ibanez Soundgear, Sire,...

Dat is de P-bass? Die schijnen moeilijker aan te slaan zijn, als ik het goed heb?
Alles hangt af van afstelling. Een Precision-Bass (P-bass) heeft doorgaans een iets bredere & forsere hals dan de erg ranke hals van een Jazz Bass. Sommige mensen vinden dat niet zo fijn, anderen geven er niet om. Ik heb beiden, en hoewel de hals van mijn '61 P komt uit een periode dat Fender de dikste halzen met een meest forse profiel ooit maakten, speelt dat ding voor mij als vanzelf. Ik heb echt moeilijkheden om op andere bassen zo vlot te spelen.
 
Dat is de P-bass?
Ja en nee eigenlijk. :) De twee oerbassen zijn de Fender Jazz en Fender Precision. Alleen Fender (en dochterbedrijf Squire) mag die benaming gebruiken maar zowat alle makers hebben hun eigen versies ervan. Die worden dan meestal als J-bassen en P-bassen benoemd. :)

De derde oerbas is de Musicman Stingray. Da's een actieve bas zoals Mr. Fingers ook zegt. Dat betekent idd dat er een kleine voorversterker in de bas zelf zit. Concreet betekent dat dat die een sterker signaal naar de externe versterker sturen en er op de bas zelf ook een paar EQ-knoppen zitten waarmee ge kunt regelen hoeveel hoge, lage en mid tonen er in uw signaal zitten. Actieve bassen hebben ook een 9 volt batterij nodig voor die voorversterker.

Een actieve bas klinkt daarom niet uitsluitend beter dan een passieve bas. Gewoon anders. Het is wat ge het liefste hoort. Ik moet toegeven dat ik uit de lijst die ge daar post alleen de Stingray ken maar misschien is een actieve bas dan idd meer uw ding. :)
 
Eerlijk, ze klinken allemaal wel nice, maar als ik echt moet kiezen.
Als ik het goed heb, zou zo een actieve gitaar beter compatible zijn met een audio interface?
Dan moet ik de gain daarop mi der tweaken en kan ik meer met de gitaar zelf doen.
Een amp en bijbehordende baswoofer is voor mij ook niet nodig, ik zou voorlopig enkel in de home studio wat willen leren spelen.
 
Actief en passief werken beiden even goed met een audio interface. Voor een actieve moet ge gewoon de gain een beetje lager zetten op de interface.

De allereerste Focusrite Scarlett 2i2 had wel een probleem met clipping voor actieve gitaren, zelfs met de gain op het laagste. Dat was een fout van de interface en niet van de gitaar. Dat is dan ook gefixt in alle latere versies van de Scarlett 2i2. Ik heb 2de hands nog zo nen eerste versie gekocht maar ik los dat op door er een DI box tussen te steken.

Ik zou de gain sowieso op de interface tweaken en niet op de gitaar. Als ge de volumeknop van een gitaar terug draait verliest ge al snel ook de kracht in uw klank. Bijvoorbeeld een distortion kanaal kan er clean door beginnen klinken. Dat laatste heeft ook zijn toepassingen natuurlijk. :)
 
Terug
Bovenaan