Halloween ligt ondertussen achter ons, maar dat wilt niet zeggen dat we niet meer kunnen griezelen. Ondanks dat sommige mensen de kriebels krijgen van gezette mannen met witte baarden die cadeautjes brengen, zullen we het voorlopig elders moeten zoeken. Wat dacht je van één van de engste clowns ooit, namelijk Pennywise? Kanshebber, toch? Wie mijn eerdere review van Friday The 13th las, weet dat we momenteel een aantal spellen reviewen uit het Shuffle-kaartspellenaanbod van Cartamundi. In dezelfde reeks is het nu de beurt aan IT: Chapter Two. Benieuwd of deze versie beter beviel dan eerstgenoemde? Ontdek het in onderstaande review!
Voor bordspelliefhebbers doet Cartamundi ongetwijfeld een belletje rinkelen. De Turnhoutse producent van speelkaarten en bordspelcomponenten bestaat reeds sinds de jaren ’70. Sinds een aantal jaren hebben ze nu ook een eigen kaartspelenlijn, namelijk Shuffle. In deze reeks vinden we klinkende titels als Harry Potter, Frozen, The Lion King en Vaiana, maar ook griezelkleppers als The Excorcist, Friday the 13th, of deze IT: Chapter Two
!
“Time to float.” - Pennywise
Na de mindere ervaringen in Camp Crystal Lake, gaan we het nu wat lager gaan zoeken, namelijk in de ondergrondse riolen. Samen met één tot drie andere lotgenoten ga je op zoek naar verloren spullen die bij je eerdere bezoek achterbleven. Maar let op, Pennywise zit je op de hielen! Maak je op je zoektocht een aantal verkeerde beslissingen, dan zal het niet lang duren voor hij je te pakken krijgt!
Net als Friday The 13th komt IT: Chapter Two in een compact doosje. Hierin vind je 55 speelkaarten, een punchboard waaruit je een bootje en ballonfiches kan duwen en vijftien rode ballonnen. De opzet is simpel: de boot wordt gemonteerd en op de riooltoegangskaart geplaatst, de ballonfiches worden op een stapeltje geplaatst en de overige kaarten worden verdeeld in twee stapels met verschillende rioolkaarten en een afzonderlijke stapel met kaarten waarop verloren spullen staan afgebeeld. Vervolgens wordt één speler gekozen die gecontroleerd wordt door Pennywise. Deze blaast een ballon op en neemt één kaart uit de eerste stapel met rioolkaarten. Het getal dat hierop afgebeeld staat, is het schrikcijfer. Enkel deze persoon kent het schrikcijfer! Het spel kan nu beginnen.
“Tasty, tasty, beautiful fear.” - Pennywise
Elke speler neemt om beurt de bovenste kaart en legt deze aan vanaf de toegangskaart. Zo wordt een uitgebreid rioleringsnet opgebouwd. Elke rioolbuis moet op een natuurlijke manier kunnen aansluiten aan de andere buizen die hij raakt. Hierbij hou je rekening met het feit dat je met je bootje tot vijf vakken ver kan kijken (horizontaal of verticaal, maar niet om hoeken). Je begint met stapel één. Wanneer deze op is, ga je over op stapel twee. In deze laatste stapel zitten ook de verloren voorwerpen. Echter zitten er in beide stapels ook ballonkaarten verstopt. Passeer je met je bootje deze ballonnen, dan wordt er een ballonfiche genomen, waarop het cijfer één of twee staat afgebeeld. De persoon die gecontroleerd wordt door Pennywise houdt de score bij. Goed nadenken is dus de boodschap, al speelt geluk hier uiteraard ook een erg grote factor. Het spel is voorbij van zodra alle verloren voorwerpen gevonden zijn en je teruggaat naar het schuilhol. Vervolgens volgt het verdict. Is het aantal gepasseerde ballonnen lager dan het schrikcijfer, dan win je het spel. Is dit echter hoger, dan ontploft de ballon en neemt Pennywise je te grazen!
“They ALL float down here. When you’re down here with us, you’ll float too! “ - Pennywise
Net als bij Friday The 13th, valt al snel de leuke vormgeving van het doosje, het kartonnen bootje en de speelkaarten op. Je merkt meteen dat dit de sterkte is van Cartamundi. Ook de quickstart guide is erg handig. Door middel van een QR-code krijg je de spelregels uitgelegd en hoef je eigenlijk de handleiding niet per se meer te lezen. Wat echter ook opvalt, is het gebrek aan een insert. Op zich is dit bij dergelijke compacte spelletjes al eens vaker het geval en lijkt dit in eerste instantie niet zo erg, aangezien de meegeleverde ballonnen de verschillende items wel op hun plaats houden, maar wanneer deze na een aantal keer spelen in aantal minderen, merk je al snel dat de kaarten en ballonfiches gewoon te los in het doosje zitten. Vooral deze laatste dreigen zo al snel de grond op te gaan. Een ziplock-zakje had in dat geval wel handig geweest.
Daarenboven merk je ook wel wat slordigheden in het spel. Zo vermeldt de handleiding dat het schrikcijfer in een hoekje van de kaart vermeld staat, terwijl deze in realiteit gewoon in het midden van de rug van de kaart staat. Een detail, maar eentje dat toch te vermijden valt. Ook zijn er verschillende ballonfiches waarop de cijfers in spiegelschrift staan afgebeeld. Bewust of een foutje, geen idee, maar in beide gevallen ben ik niet echt onder de indruk. Oké, het concept met de ballonnen is vrij leuk gevonden, al had er ook een pinnetje of iets dergelijk kunnen meegeleverd worden om de ballon te doen knallen.
Wat de gameplay zelf betreft, bleef ik ook enigszins op mijn honger zitten. In eerste instantie lijkt het bouwen van de riool een leuk gegeven, maar al snel kom je in situaties terecht waarbij je bepaalde kaarten niet kan gebruiken en deze daardoor steeds naar de onderkant van de stapel moet brengen. Gebeurt dit te vaak, dan dreig je al snel je interesse te verliezen. Daarenboven heeft het spel te weinig om handen om echt uitdagend te zijn. Ondanks het leuke thema, lijkt dit helaas alweer een gemiste kans om een leuke filmfranchise nog eens extra in de verf te zetten.
Voor bordspelliefhebbers doet Cartamundi ongetwijfeld een belletje rinkelen. De Turnhoutse producent van speelkaarten en bordspelcomponenten bestaat reeds sinds de jaren ’70. Sinds een aantal jaren hebben ze nu ook een eigen kaartspelenlijn, namelijk Shuffle. In deze reeks vinden we klinkende titels als Harry Potter, Frozen, The Lion King en Vaiana, maar ook griezelkleppers als The Excorcist, Friday the 13th, of deze IT: Chapter Two
“Time to float.” - Pennywise
Na de mindere ervaringen in Camp Crystal Lake, gaan we het nu wat lager gaan zoeken, namelijk in de ondergrondse riolen. Samen met één tot drie andere lotgenoten ga je op zoek naar verloren spullen die bij je eerdere bezoek achterbleven. Maar let op, Pennywise zit je op de hielen! Maak je op je zoektocht een aantal verkeerde beslissingen, dan zal het niet lang duren voor hij je te pakken krijgt!
Net als Friday The 13th komt IT: Chapter Two in een compact doosje. Hierin vind je 55 speelkaarten, een punchboard waaruit je een bootje en ballonfiches kan duwen en vijftien rode ballonnen. De opzet is simpel: de boot wordt gemonteerd en op de riooltoegangskaart geplaatst, de ballonfiches worden op een stapeltje geplaatst en de overige kaarten worden verdeeld in twee stapels met verschillende rioolkaarten en een afzonderlijke stapel met kaarten waarop verloren spullen staan afgebeeld. Vervolgens wordt één speler gekozen die gecontroleerd wordt door Pennywise. Deze blaast een ballon op en neemt één kaart uit de eerste stapel met rioolkaarten. Het getal dat hierop afgebeeld staat, is het schrikcijfer. Enkel deze persoon kent het schrikcijfer! Het spel kan nu beginnen.
“Tasty, tasty, beautiful fear.” - Pennywise
Elke speler neemt om beurt de bovenste kaart en legt deze aan vanaf de toegangskaart. Zo wordt een uitgebreid rioleringsnet opgebouwd. Elke rioolbuis moet op een natuurlijke manier kunnen aansluiten aan de andere buizen die hij raakt. Hierbij hou je rekening met het feit dat je met je bootje tot vijf vakken ver kan kijken (horizontaal of verticaal, maar niet om hoeken). Je begint met stapel één. Wanneer deze op is, ga je over op stapel twee. In deze laatste stapel zitten ook de verloren voorwerpen. Echter zitten er in beide stapels ook ballonkaarten verstopt. Passeer je met je bootje deze ballonnen, dan wordt er een ballonfiche genomen, waarop het cijfer één of twee staat afgebeeld. De persoon die gecontroleerd wordt door Pennywise houdt de score bij. Goed nadenken is dus de boodschap, al speelt geluk hier uiteraard ook een erg grote factor. Het spel is voorbij van zodra alle verloren voorwerpen gevonden zijn en je teruggaat naar het schuilhol. Vervolgens volgt het verdict. Is het aantal gepasseerde ballonnen lager dan het schrikcijfer, dan win je het spel. Is dit echter hoger, dan ontploft de ballon en neemt Pennywise je te grazen!
“They ALL float down here. When you’re down here with us, you’ll float too! “ - Pennywise
Net als bij Friday The 13th, valt al snel de leuke vormgeving van het doosje, het kartonnen bootje en de speelkaarten op. Je merkt meteen dat dit de sterkte is van Cartamundi. Ook de quickstart guide is erg handig. Door middel van een QR-code krijg je de spelregels uitgelegd en hoef je eigenlijk de handleiding niet per se meer te lezen. Wat echter ook opvalt, is het gebrek aan een insert. Op zich is dit bij dergelijke compacte spelletjes al eens vaker het geval en lijkt dit in eerste instantie niet zo erg, aangezien de meegeleverde ballonnen de verschillende items wel op hun plaats houden, maar wanneer deze na een aantal keer spelen in aantal minderen, merk je al snel dat de kaarten en ballonfiches gewoon te los in het doosje zitten. Vooral deze laatste dreigen zo al snel de grond op te gaan. Een ziplock-zakje had in dat geval wel handig geweest.
Wil je de enge clown nog eens aan het werk zien, dan zou ik eerder de films bovenhalen.
Daarenboven merk je ook wel wat slordigheden in het spel. Zo vermeldt de handleiding dat het schrikcijfer in een hoekje van de kaart vermeld staat, terwijl deze in realiteit gewoon in het midden van de rug van de kaart staat. Een detail, maar eentje dat toch te vermijden valt. Ook zijn er verschillende ballonfiches waarop de cijfers in spiegelschrift staan afgebeeld. Bewust of een foutje, geen idee, maar in beide gevallen ben ik niet echt onder de indruk. Oké, het concept met de ballonnen is vrij leuk gevonden, al had er ook een pinnetje of iets dergelijk kunnen meegeleverd worden om de ballon te doen knallen.
Wat de gameplay zelf betreft, bleef ik ook enigszins op mijn honger zitten. In eerste instantie lijkt het bouwen van de riool een leuk gegeven, maar al snel kom je in situaties terecht waarbij je bepaalde kaarten niet kan gebruiken en deze daardoor steeds naar de onderkant van de stapel moet brengen. Gebeurt dit te vaak, dan dreig je al snel je interesse te verliezen. Daarenboven heeft het spel te weinig om handen om echt uitdagend te zijn. Ondanks het leuke thema, lijkt dit helaas alweer een gemiste kans om een leuke filmfranchise nog eens extra in de verf te zetten.
Conclusie
IT: Chapter Two is een coöperatief kaartspel, waarbij de kaarten gebruikt worden om een rioolstelsel uit te bouwen en waarin je op zoek gaat naar verloren voorwerpen. Kom je hierbij te vaak ballonnen tegen, dan loop je het risico te grazen genomen te worden door Pennywise. Ondanks dat het spel er in eerste instantie best aantrekkelijk uitziet, heeft het helaas te weinig om handen om voldoende te kunnen blijven boeien. Daarenboven dragen een aantal kleine slordigheden niet bij tot een positieve spelervaring. Wil je de enge clown nog eens aan het werk zien, dan zou ik eerder de films bovenhalen.
Pro
- Leuk thema en mooie vormgeving
- Quickstart guide is handig
- Ballonnen zijn een leuke insteek
Con
- Een aantal slordigheidjes in de uitvoering
- Spelcomponenten vallen snel uit het doosje
- Gameplay kan onvoldoende boeien
4
Over
Uitgever
- Cartamundi
Aantal spelers
2-4
Tijdsduur
15 minuten
