België en z'n Belgen: beste land om te leven?

[Karton]

Ik sluit me ook aan bij @|nfected. Als Belg die nu bijna 4 jaar in Vietnam woont praat ik eigenlijk meer Engels dan Nederlands en dat komt automatisch nu. Ik denk ondertussen in het Engels, praat als ik alleen thuis ben Engels tegen mijn kat etc. Iedere keer dat ik terug in Belgie ben of Belgische toeristen ontmoet word ik enkel gesterkt in mijn beslissing om naar het buitenland te verhuizen.

Is het niet heel vermoeiend om ergens te wonen waar je de taal niet spreekt en geen lokale connecties hebt? Of begrijp je wel Vietnamees maar zijn al je vrienden ook buitenlanders? Je bent toch altijd een vreemdeling zo.

 

[Hellsdinner]

Is het niet heel vermoeiend om ergens te wonen waar je de taal niet spreekt en geen lokale connecties hebt? Of begrijp je wel Vietnamees maar zijn al je vrienden ook buitenlanders? Je bent toch altijd een vreemdeling zo.

Helemaal niet. Uiteraard maak je lokale connecties he, mijn vrienden hier (Vietnamezen en andere expats) spreken ook gewoon Engels. Vietnamees begrijpen lukt ondertussen wel, spreken is nog wat basic atm.

 

[Hellsdinner]

Hoe moet ik mij dat dan voorstellen? Zit ge in Vietnam in een soort van expat bubbel? In internationaal gezelschap Engels praten is nog wel iets heel anders dan echt met britten, nieuw-zeelanders of australiërs hoor.

Nope helemaal niet, ik ben de enige buitenlander op kantoor en mijn appartement is in een district waar weinig expats wonen. Zoals gezegd heb ik wel expat vrienden maar ook een hoop Vietnamese vrienden. Bwa, Australiers en Britten zitten er hier ook genoeg en een kameraad van me is Brit en ik moet zeggen dat het mij gewoon niet opvalt op dat vlak.

De mensen die ik ken die naar Vietnam zijn verhuisd spreken toch allemaal ook van grote culturele verschillen met de Vietnamezen waar ge u ook niet in 1-2-3 overheen kunt zetten. Door de band genomen zijn er toch vaak grote verschillen over bv. hoe openlijk er over bepaalde onderwerpen gesproken wordt, hoe belangrijk geld en status is, wat wel/niet als beleefd wordt ervaren, in Vietnam of elders.

Uiteraard, gaat altijd het geval zijn als je verhuist zo verweg he. Je moet natuurlijk niet naar hier komen en verwachten dat zij zich aan u gaan aanpassen. Natuurlijk zijn er bepaalde culturele verschillen die moeilijk zijn, of waar je wat meer moeite mee hebt, maar persoonlijk vind ik dat veel gewoon afhangt van uw denkwijze.

Er is ook een verschil tussen thuis voelen in de zin dat ge uzelf daar oud ziet worden, of thuis voelen voor een paar jaar omdat ge een buitenlandse ervaring wilt opdoen. Toen ik 25 was zou ik mezelf ook prima een paar jaar thuis kunnen voelen in Vietnam in de zin dat ik er wel van zou genieten om een nieuwe cultuur te leren kennen, te genieten van de stranden en de jungle, van het lekker eten en van het feit dat alles goedkoop is. Maar ik zou wel gewoon een Belgische expat in Vietnam zijn, bewust van het feit dat ik waarschijnlijk voor een paar jaarkes op doortocht ben.

Ik zit nu bijna 4 jaar hier. Het heeft 3 jaar geduurd voordat ik een eerste reis in Vietnam zelf gedaan heb... Dus echt de toerist uithangen is eigenlijk niet aan mij besteed. En ook nog maar 1 keer naar het strand geweest en nog nooit naar de jungle. Goedkoop valt ook wel mee, hangt af van uw salaris en spending habits. Ja ik merk dat anderen ook wel zich echt expat voelen en niet inwoner ofzo. Persoonlijk denk ik daar eigenlijk niet over na. Ik vind het leuk hier, dus blijf ik hier, daar stopt mijn denken ongeveer.

Thuis voelen op lange termijn betekent voor mij assimileren in de cultuur van het land waarin ik woon, niet in de zin dat ik boeddhist zou worden (wél dat ik een grondig begrip heb van wat het inhoudt voor de mensen daar) maar wel dat ik vlot de taal spreek, mezelf er oud zie worden, er een gezin zou willen grootbrengen, oprechte vriendschappen met Vietnamezen zou willen hebben etc, en mij dus effectief gedeeltelijk Vietnamees zou beginnen voelen op termijn. Dat lijkt mij toch niet zo voor de hand liggend.

TJah das inderdaad iets persoonlijk. Ik heb duidelijk minder nodig dan jou om me thuis te voelen, of ik denk er toch niet op die manier over na.

 

[Hellsdinner]

Het contrast tussen de West-Vlaamse patattenvelden, de betonneerde kustlijn en de Ardennen is inderdaad niet zo groot als het contrast tussen de Rocky Mountains, de Nevadawoestijn en de swamps rondom New Orleans. Vietnam is ook erg gevarieerd, al heb ik alleen maar het zuiden en het noorden bezocht. Toch zit België tsjokvol boeiende geschiedenis die dateert van de prehistorie over de Romeinen doorheen de Middeleeuwen tot en met vandaag.

Absoluut, daar ben ik het niet oneens mee.

 

[Hellsdinner]

Maar je praat waarschijnlijk ook tegen anderen die het Engels ook maar als 2de taal hebben. @derp zijn ervaring is met mensen die het Engels als moedertaal hebben. Dan merk je dat er nog altijd een niveauverschil is, ook al droom en denk je in het Engels.

Mja zou inderdaad kunnen, maar ik heb ook wel mensen die Engels als moedertaal hebben tussen mijn vrienden en het gevoel dat @derp had, heb ik gewoon nog niet gevoeld.

 

[|nfected]

Mja zou inderdaad kunnen, maar ik heb ook wel mensen die Engels als moedertaal hebben tussen mijn vrienden en het gevoel dat @derp had, heb ik gewoon nog niet gevoeld.

Ik mij ook nog nooit gevoeld. Veel van mijn vrienden waren Brits ook. Hiet ook met het Afrikaans. Ik ben de jongste en niet Zuid Afrikaan chairman van een regio in Greater Kruger. Geen enkele zie mij als een buitenstaander, integendeel zelfs. Ik heb echte Afrikaanse vrienden waar ik bvn eetder naar hun trouw mag dan hun familie.

Ik vind gewoon dit weer de typische bekrompen Belgische mentaliteit

 

[luigi_1981]

Ik heb op het punt gestaan om naar Australië te verhuizen voor mijn vorige vriendin. Ik ben er een paar keer naartoe geweest, om al eens een feeling te krijgen met het land. Toen ik daar stond heb ik pas beseft hoe vervlochten ik ben met België, terwijl ik altijd van mezelf dacht dat ik geen sterke band had met België.

Ik spreek quasi perfect Engels, maar het is niet te onderschatten hoe energievretend het is om altijd een taal de spreken die niet de uwe is. Als ge een bende ozzies bij elkaar zet, die hebben natuurlijk hun eigen tongval, hun eigen culturele referenties, hun eigen vorm van humor, ... ik had toch vaak het gevoel dat ik altijd net een halve seconde te laat kwam met alles. Toen ik daarna terug naar België kwam vielen alle puzzelstukjes op dat vlak weer helemaal op hun plaats en ik vond dat toen toch een hele opluchting.

Ook het klimaat is iets waarvan ik besefte dat ik het zou missen. Ergens is het gewoon heel fijn om een echte herfst te hebben, van een periode te hebben waarin iedereen even terug wat meer op zichzelf terugplooit. Ik sakker net zoals iedereen op de korte winterdagen maar het harmonica-effect van de seizoenen is iets wat gewoon diep ingebakken zit in mijn modus operandi en wat ik op den duur mis.

Australië is natuurlijk prachtig en ik vraag mij nog altijd af en toe eens af hoe het zou geweest zijn als ik naar daar was verhuisd, zeker het aspect van de zee dicht bij huis te hebben en al het fijne dat er bij komt kijken, maar uiteindelijk vond ik de meeste mensen toch vrij oppervlakkig (veel bro- en shopping mall cultuur), is het ook niet evident om enkel 's morgens vroeg efkes naar buiten te kunnen omdat het de rest van de dag snikheet is.

Wij Belgen zijn op het einde van de rit best door de band genomen wel een openminded volk met een brede interesse, met een fijn gevoel voor humor, een voetjes-op-de-grond nuchterheid die ik vaak tof vind. Het grote nadeel is dat veel mensen best gereserveerd zijn en dat het zich vaak uit in een 'doe maar normaal da's al zot genoeg' manier van leven waarbij mensen die hun kop boven het maaiveld uitsteken scheef bekeken worden.

Al bij al zou ik niet weten of ik mij echt thuis zou voelen op een andere plek. Ik dacht vroeger altijd dat ik zou vertrekken, maar toen puntje bij paaltje kwam heb ik beseft dat ik het hier toch wel fijn vind op onze vochtige plek beton in europa.

Ik denk dat uw verhaal van persoon tot persoon afhangt en waar je de mogelijkheid hebt om te wonen. Uiteindelijk zijn al bovenstaande argumenten makkelijk voor andere te weerleggen. Maar 1tje vr mij dat zeker een no-go is, is je laatste alinea. Vlaamsche mentaliteit van rond de kerktoren is totaal in strijd met de mijne.

 

[derp]

Des te beter natuurlijk! Ik probeer hier niemand te overtuigen he. Van mijne kant is de ervaring iets anders geweest, en zelfs een verhuis naar een land dat cultureel/sociaal niet zò afwijkend is van wat ik gewend ben vond ik uiteindelijk door de optelsom van 100 kleine dingen toch heftiger dan ik had verwacht. Dat de verhuis uiteindelijk niet is doorgegaan heeft meer te maken met het feit dat de relatie zelf niet goed zat dan iets anders, maar ik ben tegelijk toch ook tot de constatatie gekomen dat er veel dingen zijn aan België die ik apprecieer en dat ik meer vervlochten zit met het land dan ik dacht.

 

[Karton]

Ik mij ook nog nooit gevoeld. Veel van mijn vrienden waren Brits ook. Hiet ook met het Afrikaans. Ik ben de jongste en niet Zuid Afrikaan chairman van een regio in Greater Kruger. Geen enkele zie mij als een buitenstaander, integendeel zelfs. Ik heb echte Afrikaanse vrienden waar ik bvn eetder naar hun trouw mag dan hun familie.

Ik vind gewoon dit weer de typische bekrompen Belgische mentaliteit

Heel tof dat je jezelf Zuid-Afrikaan onder de Zuid-Afrikanen voelt maar dat riedeltje van "de typische bekrompen Belgenmentaliteit" vind ik zelf nogal bekrompen. Wat is dat zelfs, een typische bekrompen Belgenmentaliteit? Het ultieme bindmiddel tussen Vlamingen en Walen en tegelijk iets dat in andere landen weinig tot niet voorkomt?

 

[Avondland]

Ik zou voor alles wat je leuk vinden in Belgie eigenlijk net voor die redenen nooit meer hier willen wonen. Ook bij elke Belg ik in de lodge krijg is dat altijd precies een bevestiging van de typische Belgische mentaliteit en ik erger mij daar elke keer terug aan. Nu ik ben wel al 10j + uit Belgie weg.

Dus eigenlijk zijn we niet welkom in uw lodge?

 

[|nfected]

Dus eigenlijk zijn we niet welkom in uw lodge?

Enigste die ik weiger zijn Rusden uit principe.
En de gemiddelde belg zaagt snel over change als ze keer uit ern bubble weg gaan. Natuurlijk is dat generalisatie en is niet elke Belg zo. En is zelfs moeilijk eigenijk te formuleren wat ik bedoel. Maar dat valt gewoon op.

Bvb Duitsers nemen nachtvlucht, rijden 6u voor hier te arriveren. Klagen nooit een Belg klaagt dat hij 1h30 moet rijden. Je zijt fucking op reis in een ander land met andere scenery is dat dan zo erg dat je eens "lang" moet rijden.

 

[Hellsdinner]

Heel tof dat je jezelf Zuid-Afrikaan onder de Zuid-Afrikanen voelt maar dat riedeltje van "de typische bekrompen Belgenmentaliteit" vind ik zelf nogal bekrompen. Wat is dat zelfs, een typische bekrompen Belgenmentaliteit? Het ultieme bindmiddel tussen Vlamingen en Walen en tegelijk iets dat in andere landen weinig tot niet voorkomt?

Uw reactie zo ongeveer.
/jk

Uiteraard zal dat in andere landen op een andere manier ook wel bestaan.
Ik vind dat moeilijk te beschrijven, maar iedere keer dat ik "bekrompen Belgenmentaliteit" lees weet ik wel meteen wat daar mee bedoelt wordt. Zo dat kerktoren, dorpskern, neerkijkend, klagend, zeker niet in de spotlight willen staan maar ook een vorm van arrogantie hebben dat uw manier altijd de juiste is. Denk dat dit nog het dichtst bij het gevoel dat ik bij dat woord ervaar komt. Nu meestal doelt dat ook gewoon op een heel specifiek type mens. Uiteraard is niet iedere Belg zo.
Wie weet had ik ook kunnen verhuizen naar een stad in België en was dat ook goed geweest, maar dat heb ik niet gedaan en weet ik dus niet. Kan enkel uit eigen ervaring spreken natuurlijk.

 

[Avondland]

Enigste die ik weiger zijn Rusden uit principe.
En de gemiddelde belg zaagt snel over change als ze keer uit ern bubble weg gaan. Natuurlijk is dat generalisatie en is niet elke Belg zo. En is zelfs moeilijk eigenijk te formuleren wat ik bedoel. Maar dat valt gewoon op.

Bvb Duitsers nemen nachtvlucht, rijden 6u voor hier te arriveren. Klagen nooit een Belg klaagt dat hij 1h30 moet rijden. Je zijt fucking op reis in een ander land met andere scenery is dat dan zo erg dat je eens "lang" moet rijden.

Niet veel gewoon dan hé. Afstanden zijn totaal anders dan in België, alhoewel je soms anderhalf uur moet doen om van de ene kant van de ring van Antwerpen naar de andere kant te geraken.

Ik begrijp zeker je afkeer van de Belgische kerktorenmentaliteit, maar ik ben er zeker van dat je gelijkaardige vormen van mentaliteit hebt in andere landen. Verzuurde mensen heb je overal, maar we zijn wel een volk van klagers en zagers en dat is volgens mij de tol van een welvarend volk te zijn.

 

[|nfected]

Zo dat kerktoren, dorpskern, neerkijkend, klagend, zeker niet in de spotlight willen staan maar ook een vorm van arrogantie hebben dat uw manier altijd de juiste is.

Dit is dr perfecte beschrijving!

 

[|nfected]

Niet veel gewoon dan hé. Afstanden zijn totaal anders dan in België, alhoewel je soms anderhalf uur moet doen om van de ene kant van de ring van Antwerpen naar de andere kant te geraken.

Ik begrijp zeker je afkeer van de Belgische kerktorenmentaliteit, maar ik ben er zeker van dat je gelijkaardige vormen van mentaliteit hebt in andere landen. Verzuurde mensen heb je overal, maar we zijn wel een volk van klagers en zagers en dat is volgens mij de tol van een welvarend volk te zijn.

Goh merk je toch veel minder bij andere West Europese landen die mentaliteit. En uiteraard is dit terug generalisatie en klopt dit niet voor iedereen.

 

[Sylverscythe]

Uw reactie zo ongeveer.
/jk

Uiteraard zal dat in andere landen op een andere manier ook wel bestaan.
Ik vind dat moeilijk te beschrijven, maar iedere keer dat ik "bekrompen Belgenmentaliteit" lees weet ik wel meteen wat daar mee bedoelt wordt. Zo dat kerktoren, dorpskern, neerkijkend, klagend, zeker niet in de spotlight willen staan maar ook een vorm van arrogantie hebben dat uw manier altijd de juiste is. Denk dat dit nog het dichtst bij het gevoel dat ik bij dat woord ervaar komt. Nu meestal doelt dat ook gewoon op een heel specifiek type mens. Uiteraard is niet iedere Belg zo.
Wie weet had ik ook kunnen verhuizen naar een stad in België en was dat ook goed geweest, maar dat heb ik niet gedaan en weet ik dus niet. Kan enkel uit eigen ervaring spreken natuurlijk.

Ja, laat ons eerlijk zijn, het is een sterke generalisatie natuurlijk. Ik weet ook meteen wat je bedoelt hoor, en ik denk soms dat het komt door onze grootte: je kan hier in het centrum van West-Europa wonen, naast Brussel, Antwerpen, Gent, ... dus, en dat toch de grote, boze stad vinden en heel je leven in hetzelfde dorp doorbrengen. In veel grotere landen moet je verhuizen om iets van je leven te maken (studies, werk, ...) en zijn het eerder mensen met minder kansen die achterblijven (het cliché van de Amerikaanse redneck). Hier kan je bij wijze van spreken twee masters hebben en toch nog nooit uit die bubbel gekomen zijn. Which is fine, toont aan hoe goed we het hier hebben, maar het leidt vaak wel een beetje tot wat men hier aanklaagt.

Mijn vrouw viel dat ook op, voor haar was "hoger onderwijs" een synoniem voor gereisd hebben en openstaan voor allerhande zaken. En dan ontmoette ze mijn vrienden, waar iedereen minstens een bachelor heeft, maar er toch sommigen leken te denken dat zij een soort dakloze zwerver uit Somalië was die uit was op mijn geld, en die grote ogen trokken als mijn vrouw in haar eigen joviale stijl over iets grapte dat hier nogal een taboe was.

 

[Hellsdinner]

Ja, laat ons eerlijk zijn, het is een sterke generalisatie natuurlijk. Ik weet ook meteen wat je bedoelt hoor, en ik denk soms dat het komt door onze grootte: je kan hier in het centrum van West-Europa wonen, naast Brussel, Antwerpen, Gent, ... dus, en dat toch de grote, boze stad vinden en heel je leven in hetzelfde dorp doorbrengen. In veel grotere landen moet je verhuizen om iets van je leven te maken (studies, werk, ...) en zijn het eerder mensen met minder kansen die achterblijven (het cliché van de Amerikaanse redneck). Hier kan je bij wijze van spreken twee masters hebben en toch nog nooit uit die bubbel gekomen zijn. Which is fine, toont aan hoe goed we het hier hebben, maar het leidt vaak wel een beetje tot wat men hier aanklaagt.

Mijn vrouw viel dat ook op, voor haar was "hoger onderwijs" een synoniem voor gereisd hebben en openstaan voor allerhande zaken. En dan ontmoette ze mijn vrienden, waar iedereen minstens een bachelor heeft, maar er toch sommigen leken te denken dat zij een soort dakloze zwerver uit Somalië was die uit was op mijn geld, en die grote ogen trokken als mijn vrouw in haar eigen joviale stijl over iets grapte dat hier nogal een taboe was.

Awel ja exact.
Anderszijds zijn wij misschien ook de bekrompen personen door zo over onze medebelgen te denken maar ja, misschien een beetje van beide. Een belg in het buitenland is nog steeds een belg natuurlijk.

 

[luigi_1981]

Ja, laat ons eerlijk zijn, het is een sterke generalisatie natuurlijk. Ik weet ook meteen wat je bedoelt hoor, en ik denk soms dat het komt door onze grootte: je kan hier in het centrum van West-Europa wonen, naast Brussel, Antwerpen, Gent, ... dus, en dat toch de grote, boze stad vinden en heel je leven in hetzelfde dorp doorbrengen. In veel grotere landen moet je verhuizen om iets van je leven te maken (studies, werk, ...) en zijn het eerder mensen met minder kansen die achterblijven (het cliché van de Amerikaanse redneck). Hier kan je bij wijze van spreken twee masters hebben en toch nog nooit uit die bubbel gekomen zijn. Which is fine, toont aan hoe goed we het hier hebben, maar het leidt vaak wel een beetje tot wat men hier aanklaagt.

Mijn vrouw viel dat ook op, voor haar was "hoger onderwijs" een synoniem voor gereisd hebben en openstaan voor allerhande zaken. En dan ontmoette ze mijn vrienden, waar iedereen minstens een bachelor heeft, maar er toch sommigen leken te denken dat zij een soort dakloze zwerver uit Somalië was die uit was op mijn geld, en die grote ogen trokken als mijn vrouw in haar eigen joviale stijl over iets grapte dat hier nogal een taboe was.

En nooit uit die bubbel komen zoals je omschrijft heeft als

Awel ja exact.
Anderszijds zijn wij misschien ook de bekrompen personen door zo over onze medebelgen te denken maar ja, misschien een beetje van beide. Een belg in het buitenland is nog steeds een belg natuurlijk.

Ja ik ben samen met een Braziliaanse dame en is een ware verademing als ik ginder be

Niet veel gewoon dan hé. Afstanden zijn totaal anders dan in België, alhoewel je soms anderhalf uur moet doen om van de ene kant van de ring van Antwerpen naar de andere kant te geraken.

Ik begrijp zeker je afkeer van de Belgische kerktorenmentaliteit, maar ik ben er zeker van dat je gelijkaardige vormen van mentaliteit hebt in andere landen. Verzuurde mensen heb je overal, maar we zijn wel een volk van klagers en zagers en dat is volgens mij de tol van een welvarend volk te zijn.

Goh ja, ik ben samen met een Braziliaanse dame en naar ginder gaan is gewoon een verademing naar cultuur toe en manier van leven. En idd streven ze daar ook nr zoveel mogelijk te kunnen bereiken, maar de manier waarop is veel menselijker dan hier waar je maar een ‘goede’ bent als je doodvalt op je werk bijwijze van spreken..

 

[Deleted member 3366]

Jullie gaan echt met rare Belgen om. Ik herken quasi niets van wat hier wordt gezegd.

 

[Wizard of midian]

Ik sta er toch wat van versteld voor Italië en zeker Nederland, hoe kan een kind van een gemengd koppel daar nu opvallen? Allez het lijkt me wat belachelijk eerlijk gezegd, en ik vraag me af in hoeverre een minder ideale thuissituatie daarin meespeelt.

Japan heeft een redelijk pseudo-xenofobe reputatie, en ja je zal er nooit als een Japanner uitzien.

In de meeste plekken heerst een "eigen volk eerst mentaliteit".
Das gewoon zo.
Het is niet dat die mensen een zielig bestaan hebben of zo, maar het is snel duidelijk dat je een outsider bent.
Je moet je toch meer bewijzen.
Als je ouders niet 100% vd streek zijn, sorry maar valt erg snel op. Valt hier op en in het buitenland zelfde.
Elk volk heeft z'n eigen gebruiken en mentaliteit, je kunt dat negatief of positief vinden maar dat is eenmaal zo.


Ik woon in de streek waar ik ben opgegroeid, ken hier alles op m'n duimpje en voel me hier thuis. Dat vind ik prima.
Ik kan me wel voorstellen als je in een plek opgroeit waar niks gebeurd dat je naar de stad wil. M'n ouders wonen in dorp naast een belangerijke stad, nu woon ik zelf in die stad. Zou echt niet kunnen wonen in da dorp. Te weinig mogelijkheden.