what the actual fuck. Wel grappig dat van iedereen van de tech crew haar laat aanmodderen. :D
En dat da volk na de tigste keer nog zit te applaudiseren laat nog maar eens zien wat voor een k*tfestival Coachella is.
Van Pitchfork:
Maybe, a cynical observer would say, Coachella 2024 also proved that the future might not have much to offer. If you followed the festival online, you’re aware that Grimes’ Saturday evening DJ set in the yawning Sahara tent went less than smoothly. It would, in fact, be difficult to communicate to anyone who wasn’t there what an utter disaster it was: The music kept lurching to a halt, with Grimes going on extended rants about how the people to which she’d outsourced all her prep work had not properly prepared her tracks. (“This actually isn’t my fault,” she said at one point.) The third or fourth time she complained about the displayed BPMs being incorrect, she warned the crowd that she would have to simply listen to tracks as they played and try to match them with others in real time—prompting the woman beside me to say, “Yeah, that’s DJing.”
Vooral dat laatste is heel pijnlijk.
 
Het is denk ook eerder weten wat je fanbase verwacht? Grimes is eerder een zangeres/celeb ding voor zover ik er met bekend ben? Dus ja, haar meute smartphonezombies waren erbij en tevreden zeker? Verschiet er zelfs van dat het niet verplicht pre recorded was. Blijkbaar toch ook een standaard op veel van de megafestivals.
 
(Past dit hier? Ik ben geen expert in stromingen rond elektronische muziek. :unsure: )

Ik heb pas Discovery van Daft Punk (her)ontdekt. (Mijn broer draaide het destijds graag en pas liet mijn vriend mij een paar nummers horen.)
Soms kom je er zo achter dat je bepaalde bands toch beter vindt dan je dacht. One More Time, Aerodynamic, Crescendolls, Superheroes, High Life en Veridis Quo kan ik alvast waarderen.

Dankzij mijn vriend ontdekte ik dat dit hele album blijkbaar bestaat uit een mangafilm. De animatie en - misschien zelfs nog meer - het verhaal heeft veel indruk op mij gemaakt, en ik heb nochtans nooit iets gehad met manga en/of science fiction. Er komen zoveel expressies in voor doordat er geen dialoog is, en dat maakt het nog eens extra bijzonder. Mooie figuren ook. Ik las nadien over de retrostijl die gebruikt is. (Zo moest ik denken aan "Er Was Eens: Het Leven".) Dit verklaart sowieso veel, maar er zitten ook gewoon hele mooie beelden bij van het universum, en daar ben ik nogal fan van.

(Ja sorry, dit had waarschijnlijk beter in films gepast. :unsure: )

De film geeft deze muziek ook meteen een spacey vibe die ik nooit eerder opmerkte.

EDIT: DT-fout :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan