Zoals gewoonlijk is je argumentatie vreemd te noemen.
Iedereen weet dat Afrikaanse ploegen op jeugdtoernooien goed scoren omdat die heel vaak foefelen met de leeftijd. Ironisch dat je net het Nigeriaanse team aanhaalt uit 2008. Daarom zie je ook vaak Afrikaanse spelers (in Afrika geboren, niet Europese van Afrikaanse afkomst) die tegen hun 30e compleet passe geraken omdat ze eigenlijk al enkele jaren ouder zijn. Niet dat het overigens iets te maken heeft in mijn argumentatie met meer deelnemende Afrikaanse landen, maar gezien je het vermelde...
Dat je begint over Bosnie is ook vreemd. Bosnie heeft zich letterlijk 1 keer weten te kwalificeren op 30 jaar, that's it. Ook nu maar weer 4e in de groep. Op een EK zijn ze evenmin ooit geraakt. Dat je hen aanhaalt als een soort van waardemeter is dus allesbehalve representatief.
Leuk feitje, ze zijn uitgeschakeld op het WK '14 door in de groepsronde van Nigeria te verliezen via een ongeldig toegekend doelpunt, maar anders zou zelfs Bosnie beter gepresteerd hebben dan Nigeria.
Het niveau van de nationale ploegen te verhogen door een keer om de 4 jaar 2-3 intercontinentale wedstrijden te spelen, is helaas ook eentje dat weinig steek houdt. Daarvoor zijn dat soort wedstrijden toch echt te weinig frequent. Je zou al jaarlijks wedstrijden op een hoger niveau moeten spelen om daar op die manier vruchten van te plukken. Zoals de Nations League in Europa bv. Maar dat argument telt dan weer voor alle confederaties natuurlijk. Dat is eerlijk gezegd NIET aan een WK om te verhelpen.
Jouw romantische visie verblind je. Dat zagen we ook al met Vietnam. Weet je nog hoe je lag te geilen op hun fantastische verdediging? Ondertussen 0/15 in de laatste kwalificatie ronde en zelfs op China 4 punten achter nadat ze tegen hen verloren hebben (terwijl jij toch zei dat ze beter zouden kunnen doen dan China als ik me niet vergis).
Wat kwaliteitsafname betreft met meer Afrikaanse landen. Laat ons even WK 2018 erbij nemen. Egypte 0/9 (tegen Saudi Arabie en Rusland godbetert), Tunesie 3/9 (tegen Panama), Nigeria 3/9 (tegen IJsland), Marokko 1/9 (tegen Spanje) en Senegal dat met 4 op 9 het best presterende land was maar dan ook in een groep zat met Polen en Japan, niet gelijk de sterkste landen (kom ajb niet af dat Japan Belgie er bijna uitwipte). Als daar dan nog eens 4 zwakkere landen bijkomen, is het onmogelijk te stellen dat dit geen kwaliteitsafname met zich meebrengt. Al dien ik er wel bij te zeggen dat de grootste kwaliteitsafname er meer komt door landen uit OFC, AFC en Concacaf.
Wat mij betreft, is het huidige formaat voldoende. Eventueel dat de play-offs in plaats van continentaal, intercontinentaal kunnen gebeuren. Dus geen (bv) Portugal vs Polen ter kwalificatie voor het WK, maar Portugal vs Benin en Ecuador vs Ghana.
1. Waar is bewezen dat ze foefelen met hun leeftijd? Waarop is die claim weer gebaseerd?
2. Bosnie is telkens heel dichtbij geraakt. Oké een keer op een toernooi. Maar vaak tot in play-offs. In 2018 was dat dan weer bijvoorbeeld IJsland. Elk WK zit er wel een Europees land zoals Bosnie bij: IJsland, Roemenie, ... . Zelfs een land als Polen zet ik niet hoger een land als Nigeria bijvoorbeeld. Niet dat dat slechte landen zijn of niet thuishoren op een WK als ze zich kwalificeren. Maar mijn punt is dat Afrika in de breedte echt niet zo zwak is als je denkt.
3. Er zijn te weinig intercontinentale matchen voor Afrikaanse nationale teams, en zelfs voor een goed-gemiddeld team is de kans om zich daadwerkelijk te kwalificeren gewoonweg te klein. Op die manier kan je geen succesvol verhaal opbouwen. Als wij de ervaring van 2014 (en 2016) niet zouden gehad hebben, zouden we ook niet derde geworden zijn in 2018.
4. Inderdaad, Vietnam is minder goed dan ik dacht. Maar Vietnam is ook een stukje minder dan de 4 Afrikaanse teams die zich extra zouden kwalificeren. En geef eens wat meer respect voor die kleinere nationale teams. Vietnam is wel in de laatste ronde geraakt. Volgens mij is dat de eerste keer in hun historie. Dat ze niet kunnen winnen tegen Australie, Japan, de Saudi's en China is echt geen schande. Voor hun is het al een succes dat ze zo ver zijn geraakt, en daar heb ik respect voor. Ik vind het tof als een natie wat stijgt in aanzien, reputatie en voetbalkwaliteit, opkomend is (ik praatte over de Vietnamese gouden generatie). Wel relatief gezien is het wellicht ook een gouden generatie, met nog altijd jonge spelers, maar of ze op een WK zullen geraken ooit, wellicht niet.
5. Als Salah niet geblesseerd was, zat er meer in. Dat weet jij ook (voor Egypte). Hij was niet 100% fit, en Egypte heeft zich mede dankzij Salah weten te kwalificeren. Die waren dus zo goed als onthoofd. Onze kansen zonder een goede Hazard, fitte Lukaku of fitte KDB zijn ook veel kleiner op eindwinst. Want we doen altijd al dramatisch als een speler uitvalt juist omdat we minder sterk in de breedte zijn op bepaalde posities (zoals de verdediging, en zelfs de A-spelers zijn ook geen wereldniveau in de verdediging).
Nigeria zat in de groep des doods (tegen Kroatie en Argentinie, zelfs IJsland was toen geen sinecure, die kloppen ze dan wel), en die speelden geen slecht voetbal. Senegal zat in een groep met Japan en Polen, niet meteen de sterkste landen. Het had niet veel gescheeld of we lagen er zelf uit tegen Japan. Geen enkele ploeg uit die groep viel te onderschatten (de andere ploeg was Colombia). Marokko ontgoochelde inderdaad. En Tunesie moest in feite van de Russen winnen, en dat gebeurde niet. Maar een WK is ook niet makkelijk hé. Er zijn meer landen en confederaties die het niet goed doen. In Noord-Amerika is het enkel Mexico die verder raakt. In Azie was het dacht ik enkel Japan. In de kwartfinales waren 6 landen Europees (de andere twee Uruguay en Brazilie).
Neen, sorry. Ik vind uw punt gewoon niet correct. Ik vind het geframed, puur kijkend naar statistiek en resultaat. En een WK is juist ook leuk omdat het voor bepaalde landen het ultieme doel of eindstation kan zijn om er zich te kwalificeren. Als we enkel landen willen overhouden die we kunnen winnen, kunnen we beter gewoon kwartfinales, halve finales en finales organiseren en de rest naar huis sturen. En zelfs dan is het voetbal niet altijd goed, omdat die niet super zijn ingespeeld op elkaar zoals in clubverband, en de stress/tactiek/defensieve overheerst. Hoe mooi was het niet wanneer IJsland zich voor het eerst kwalificeerde op het EK en er dan even Engeland uitgooit in de 1/8ste finale. Dat zijn mooie momenten op een toernooi. De momenten van EK 2016 dat ik onthoud zijn Hongaarse keeper in pyjamabroek, Will Grigg's on fire en de Viking Clap).
Een WK is ook een WK omdat het een WK is (wereld, in plaats van europa + zuid-amerika). Ja, Azie en Noord-Amerika hebben die voetbaltraditie niet, en Afrika misschien de infrastructuur niet (en afh. van land voetbaltraditie of geen voetbaltraditie, vaak afh. van de geschiedenis mbt kolonies).
Ik vind de uitbreiding naar 48 landen een goede zaak. En die minachting naar andere continenten is echt niet nodig. Echt niet. Als je echt goed voetbal wilt, kijk da naar Premier League, Serie A en La Liga enzovoort. Maar veel van wat een eindtoernooi zo mooi maakt, heeft ook met de sfeer en dergelijke te maken. Het is iets speciaals. En voor veel spelers is dat ook het hoogtepunt van hun carrière om zich te kwalificeren voor zo een toernooi. En Europa heeft nu 16 plaatsen in 2024, Zuid-Amerika 6, en Afrika dus nu ook 9. En dat is correct. 5 Afrikaanse tegenover 13 Europese was heel ongelijk.
African Qualifiers | FIFA World Cup Qatar 2022 | Full Matches
