ThomasMore
Well-known member
Gezin More gaat nooit naar de Kerk tenzij bij uitvaarten of als het om een familiale verplichting gaat.
Mijn dochter wou haar eerste en plechtige communie gevierd, omwille van het feestelijk karakter, maar was niet gedoopt. Blijkbaar zijn we daar door de mazen van het administratieve net geglipt want er ze heeft beiden rituelen kunnen voltrekken als ongedoopte. Mijn ex en ik hebben daar toen ook helemaal niet bij stilgestaan.
Mijn dochter wou haar eerste en plechtige communie gevierd, omwille van het feestelijk karakter, maar was niet gedoopt. Blijkbaar zijn we daar door de mazen van het administratieve net geglipt want er ze heeft beiden rituelen kunnen voltrekken als ongedoopte. Mijn ex en ik hebben daar toen ook helemaal niet bij stilgestaan.
Beide kinderen ongedoopt. Nooit echt over gediscussieerd geweest. Ik ben ook niet echt gelovig. Anderzijds ben ik ook niet anti-Kerk ofzo. Dus het was geen bewuste keuze om onze kinderen ongedoopt te laten.
Maar volgende unpopular opinion wil ik nog wel even kwijt.
Ik ben de afgelopen jaren naar een paar begrafenissen geweest die veelal in één of andere anonieme burgerlijke aula van een crematiebedrijf plaatsvonden aan de rand van een industriegebied. Ik moet zeggen dat ik telkens met een heel leeg/plat/... gevoel thuiskwam. Ik mankeerde een totaal gebrek aan diepgang.
Wat is een seculiere begrafenis tegenwoordig? Plat gezegd: een powerpoint-presentatie over iemands (voorbije) leven. Punt. Alles hangt af van een paar sprekers uit de dichte omgeving. Zijn die welbespraakt? Dan kan er misschien nog iets moois van worden. Maar meestal is dat niet het geval. En dan heb je nog de "bindteksten" die zich tegenwoordig beperken tot:
Spreker A
"Bedankt voor deze mooie woorden [spreker A], en dan gaan we nu luisteren naar [spreker B]"
Spreker B
"Bedankt voor deze mooie woorden [spreker B], en dan gaan we nu luisteren naar [spreker C]"
Spreker C
Etc.
Vaak ook wat stuntelig gedrag van onervaren medewerkers van dat crematiebedrijf. Wie zit waar? Wie moet waar staan? Gebrek aan sereniteit met ongepaste bevelen om de boel wat te organiseren. Technische problemen met de powerpoint. Technische problemen met de muziek. Er heeft precies ook niemand de lead waarbij er dan ongemakkelijke stiltes zijn waar iedereen maar wat naar elkaar zit te koekeloeren, want er staat ook gewoon niemand vooraan. Je voelt aan alles dat die begrafenis slechts eentje uit het rijtje is die vandaag moet afgehandeld worden.
Bah, een heel kil, platvloers, betekenisloos gevoel hield ik daar aan over. Bijna een fait divers. Een manier waarop ik nooit begraven zou willen worden.
Als ik me daarentegen de Katholieke uitvaart van mijn bomma-zaliger herinner, in die statige kerk in het midden van het dorp/stad, buiten de klokken die een trieste gebeurtenis aankondigden, binnen dat gigantische orgel met bijhorende Gregoriaanse gezangen, in een eeuwen-oud kader met rijke geschiedenis, een priester die de sereniteit weet te bewaren, een priester die haar persoonlijk gekend heeft, en ook al geloof je niet in God en Jezus zoals vermeld in de bijbel, toch vermeldt een priester vaak dingen waar je eens dieper kan over nadenken. Die hints naar het bovenmenselijke zijn ook een troostende gedachte op momenten als deze.
Ik zou het dus helemaal niet erg vinden indien mijn kinderen nog gedoopt zouden (willen) worden. Een beetje meer diepgang in het leven.
Maar volgende unpopular opinion wil ik nog wel even kwijt.
Ik ben de afgelopen jaren naar een paar begrafenissen geweest die veelal in één of andere anonieme burgerlijke aula van een crematiebedrijf plaatsvonden aan de rand van een industriegebied. Ik moet zeggen dat ik telkens met een heel leeg/plat/... gevoel thuiskwam. Ik mankeerde een totaal gebrek aan diepgang.
Wat is een seculiere begrafenis tegenwoordig? Plat gezegd: een powerpoint-presentatie over iemands (voorbije) leven. Punt. Alles hangt af van een paar sprekers uit de dichte omgeving. Zijn die welbespraakt? Dan kan er misschien nog iets moois van worden. Maar meestal is dat niet het geval. En dan heb je nog de "bindteksten" die zich tegenwoordig beperken tot:
Spreker A
"Bedankt voor deze mooie woorden [spreker A], en dan gaan we nu luisteren naar [spreker B]"
Spreker B
"Bedankt voor deze mooie woorden [spreker B], en dan gaan we nu luisteren naar [spreker C]"
Spreker C
Etc.
Vaak ook wat stuntelig gedrag van onervaren medewerkers van dat crematiebedrijf. Wie zit waar? Wie moet waar staan? Gebrek aan sereniteit met ongepaste bevelen om de boel wat te organiseren. Technische problemen met de powerpoint. Technische problemen met de muziek. Er heeft precies ook niemand de lead waarbij er dan ongemakkelijke stiltes zijn waar iedereen maar wat naar elkaar zit te koekeloeren, want er staat ook gewoon niemand vooraan. Je voelt aan alles dat die begrafenis slechts eentje uit het rijtje is die vandaag moet afgehandeld worden.
Bah, een heel kil, platvloers, betekenisloos gevoel hield ik daar aan over. Bijna een fait divers. Een manier waarop ik nooit begraven zou willen worden.
Als ik me daarentegen de Katholieke uitvaart van mijn bomma-zaliger herinner, in die statige kerk in het midden van het dorp/stad, buiten de klokken die een trieste gebeurtenis aankondigden, binnen dat gigantische orgel met bijhorende Gregoriaanse gezangen, in een eeuwen-oud kader met rijke geschiedenis, een priester die de sereniteit weet te bewaren, een priester die haar persoonlijk gekend heeft, en ook al geloof je niet in God en Jezus zoals vermeld in de bijbel, toch vermeldt een priester vaak dingen waar je eens dieper kan over nadenken. Die hints naar het bovenmenselijke zijn ook een troostende gedachte op momenten als deze.
Ik zou het dus helemaal niet erg vinden indien mijn kinderen nog gedoopt zouden (willen) worden. Een beetje meer diepgang in het leven.
Laatst bewerkt:
Dyer Hunt
Well-known member
Ik denk dat je gewoon pech had met het uitvaartbedrijf. De begrafenis waar ik al ben geweest, die niet in een kerk plaatsvond, was sereen, verzorgd, goed georganiseerd, etc. Echt wel een mooie ceremonie. Je hebt dat statige niet van een kerk, akkoord, maar voor de rest... weinig verschil eigenlijk.
parabellum
Well-known member
Een seculiere begrafenis is wat je er zelf van maakt.
Ik heb het nu zelf eerder dit jaar van nabij meegemaakt en de begrafenisondernemer geeft je de vrije keuze: ofwel doe je niets en voorzien zij een standaard dienst. Dat is dan per definitie heel oppervlakkig. Ofwel geef jij wat informatie over de overledenen en maken ze er zelf een tekst van. Ofwel neem je de regie zelf in handen en voorzie je zelf de teksten, het materiaal, de muziek, etc.
Ik heb dat zelf in handen genomen en ik zou het niet anders gewild hebben. Op voorhand had ik het programma gecommuniceerd met de begrafenisondernemer. Die muziek dan. Die powerpoint (omgevormd in een videoformaat zodat er geen problemen konden zijn) dan. Die spreker op dat moment, zal ongeveer X aantal minuten spreken etc.
Iemand van het crematorium heeft dan die dienst aan elkaar gesproken, op basis van dat programma, en had er nog enkele bindteksten aan toegevoegd. Een passend gedicht, een overpeinzing, die mensen doen dat al jaren dus weten wel wat ze kunnen zeggen.
Daarentegen heb ik ook al kerkelijke begrafenissen meegemaakt. Ik herinner me eentje in een steenkoude kerk in het midden van de winter. Een uur bevriezen op zo'n brakke kerkstoel. Of een begrafenis waar die priester een uur volgeluld heeft over de dood als deel van het plan van god, het hiernamaals, zwerven door een woestijn etc. 5 woorden over de overledene en voor de rest enkel bullshit die hij beter voor een mis zou bewaard hebben.
Schaamtelijk, al zeker als ze dan nog eens met de offerschaal rondgaan. Tis niet alsof de familie geen factuur krijgt na de begrafenis.
Geen probleem als je een kerkelijke dienst verkiest maar je kan een seculiere dienst niet gelijkstellen aan onpersoonlijk en chaotisch, en een kerkelijke dienst aan sereen en persoonlijk. Dat hangt van veel meer factoren af dan van seculier vs religieus.
Als je kinderen zich laten dopen, maar nooit naar de kerk gaan, hoe gaat die priester er dan een meer persoonlijke dienst van kunnen maken dan iemand van het crematorium?
Cupcake
Member
Mocht ik sterven, zou ik eigenlijk helemaal geen zo'n stijf (pun intended) afscheid willen. Ik zou gewoon willen dat mensen die mij gekend hebben informeel wat drinken bij elkaar, en zo wat woorden en herinneringen delen over mij. Zo'n dienst, of het nu kerkelijk is of in een andere zaal.. Hoeft niet voor mij. Anyhow, dat is misschien een andere (interessante) discussie.
Mijn kinderen zijn bewust niet gedoopt. Mijn man wou ze dopen, want zijn zus haar kindjes zijn ook gedoopt en dat is traditie en wat zal de grootmoeder zeggen, enzovoort. Ik zei toen: Akkoord, maar dan gaan we minstens 4x per jaar naar de kerk, anders is het hypocriet. En dat zag hij niet zitten, dus is hij maar akkoord gegaan met 'niet dopen'.
Mijn kinderen zijn bewust niet gedoopt. Mijn man wou ze dopen, want zijn zus haar kindjes zijn ook gedoopt en dat is traditie en wat zal de grootmoeder zeggen, enzovoort. Ik zei toen: Akkoord, maar dan gaan we minstens 4x per jaar naar de kerk, anders is het hypocriet. En dat zag hij niet zitten, dus is hij maar akkoord gegaan met 'niet dopen'.
Sneakytje
Active member
Ik vind net het omgekeerde. De begrafenissen die ik al heb meegemaakt in een crematorium zijn altijd persoonlijk. En idd met foto's vaak en persoonlijke liedjes / teksten. Tranen met tuiten gehuild omdat het zo pakkend was, ook bij iemand die ik niet persoonlijk kende. En de 2 begrafenissen in de kerk van mijn eigen mit en pit waren onpersoonlijk, enkel teksten uit de bijbel ofzo door de priester. Een mini persoonlijk tekstje en dat was het. Dan mogen de klokken nog luiden voor de hele gemeente, maar daar is niets persoonlijk aan. En alles 'voor God en blabla'. Neen, geen kerk voor begrafenissen, en dus ook de dochter niet gedoopt.
Mulan
Well-known member
Exact dezelfde ervaring, enige positieve aan de kerkelijke dienst vind ik als er een geliefde het woord neemt. Wat buiten de kerk krak hetzelfde zou zijn.
Bij de begrafenis van mijn overgrootmoeder de kerk moeten verlaten, de priester was zodanig royaal met wierrook aan het zwaaien dat ik in ademnood kwam.
Mijn overgrootmoeder die trouwens enkel katholiek was volgens het doopregister, niet volgens haar eigen leefwijze.
En de laatste kerkelijke begrafenis die ik heb bijgewoond was echt beschamend bij momenten. En vooral de preek van de pastoor dan. Geef mij dan maar een aaneenschakeling van geliefden die herinneringen delen
Avondland
Well-known member
Dit toch ook wel. Je kan een kerkelijke dienst wel bijsturen naar persoonlijke smaak. De verhalen die worden verteld hebben een betekenis die iedereen kan appreciëren, maar je moet er voor open staan. Met wat geluk zit je in een prachtige historische kerk die het hele gebeuren kan opluisteren en dat is toch wat anders dan zo'n kille minimalistische bunker-crematorium.
Nu, in burgerlijke en religieuze diensten hangt veel af of de familie er een persoonlijke toets aan wil of kan brengen. Niet iedereen is welsprekend en soms is het verdriet te overweldigend zodat een tekst stotterend en bleitend en helaas onverstaanbaar wordt uitgekraamd.
De koffietafel achteraf is vaak een weggekomen ventiel.
Zowel ik als vrouw gedoopt (ondertussen mezelf laten ontdopen, for what's worth it).
Dochter niet laten dopen, heel bewust. Ik walg van al die Christelijke toestanden (religie in zijn geheel), maar ik zal niemand scheef bekijken of op andere gedachten proberen te brengen als ze het wel willen doen.
Dochter niet laten dopen, heel bewust. Ik walg van al die Christelijke toestanden (religie in zijn geheel), maar ik zal niemand scheef bekijken of op andere gedachten proberen te brengen als ze het wel willen doen.
Nijntje
Member
Weten die vrienden dan niet dat als een pedofiel in een gewaad geen water over hun hoofd giet, ze in der eeuwigheid gaan branden in de hel?
Weten die vrienden dan niet dat als een pedofiel in een gewaad geen water over hun hoofd giet, ze in der eeuwigheid gaan branden in de hel?
Dit soort reacties zijn zo kwalijk. En zo hypocriet in onze maatschappij die allergisch is aan alles wat stigmatiseert. O wee als je een waarheidsgetrouwe (!) statistiek post over de moslimbevolking in ons land. Dan ben je een racist.
Maar is er een pedofilie-schandaal in de Kerk? -> "Alle priesters en alle Katholieke geestelijken zijn pedofiel!". *start de lachband*
Nijntje
Member
Hier, de dorpsgek kan geen onderscheid maken tussen sarcasme en realiteit, wat een verrassing.
Als je dan toch mijn persoonlijke mening wenst over religie? Ik vind ELKE vorm van religie wansmakelijk, vol van sexisme, onderdrukking en bangmakerij. Niet meer van deze tijd en een schandelijke besteding van elke cent belastingsgeld die naar geestelijke instellingen vloeit.
DAT is mijn persoonlijke mening, in tegenstelling tot mijn overduidelijke over-the-top sarcastische opmerking wat er zo vingerdik op lag dat enkel jij weer dit zo moet interpreteren.
De ironie dat de persoon die al ontelbare keren geband is, net om zijn stigmatiserende uitspraken, iemand de les komt lezen betreffend een humoristische repliek. What a joke haha
Laatst bewerkt:
Muñoz
Well-known member
Ik ben gedoopt (cuz ouders die heel katholiek grootgebracht zijn en niet alle tradities willen overboord gooien), maar zou als ik kinderen moest hebben ze niet laten dopen. Religies zijn imo niets meer dan op sprookjes van de man in de wolk (met telkens andere namen, maar in essentie dezelfde zever) waar alleen domme volwassenen in blijven geloven. Ik vind de cultuur die sommige religies hebben 'gecreëerd' wel mooi, maar dat is het dan ook. Mij laten ontdopen zou ik niet doen, simpelweg omdat ik die tijd niet wil verspillen. Het zit allemaal tussen de oren, net zoals een stuk niet-halal vlees geven aan een (praktiserend) moslim.
Tgoh, jij kan het sarcastisch bedoelen, maar een groeiende groep (begint) wel zo te zien naar pastoors/priesters, etc. Ik heb ook al sinds m'n kindertijd geen kerk meer vanbinnen gezien en het instituut Kerk mag voor mijn part ontploffen als straf voor al die doofpotoperatie, maar er wordt wel met twee maten en twee gewichten gewerkt. Je kan dan even goed zeggen dat alle gays pedofielen zijn gezien zij (ook) oververtegenwoordigd zijn onder pedo's (en veel pedo-priesters zijn dan ook nog eens (verdoken) homo). Nuja, ik denk dat dat sentiment wel al sterk leeft onder extreemrechtse en/of streng-religieuze groepen. Zeker aangezien de voorbeelden zoals Sven Pichal zich blijven opstapelen de laatste jaren.
Tgoh, jij kan het sarcastisch bedoelen, maar een groeiende groep (begint) wel zo te zien naar pastoors/priesters, etc. Ik heb ook al sinds m'n kindertijd geen kerk meer vanbinnen gezien en het instituut Kerk mag voor mijn part ontploffen als straf voor al die doofpotoperatie, maar er wordt wel met twee maten en twee gewichten gewerkt. Je kan dan even goed zeggen dat alle gays pedofielen zijn gezien zij (ook) oververtegenwoordigd zijn onder pedo's (en veel pedo-priesters zijn dan ook nog eens (verdoken) homo). Nuja, ik denk dat dat sentiment wel al sterk leeft onder extreemrechtse en/of streng-religieuze groepen. Zeker aangezien de voorbeelden zoals Sven Pichal zich blijven opstapelen de laatste jaren.
No offence, maar ik denk dat de gemiddelde Belg gewoon te nuchter is om mee te gaan in heel die gemeenschap. En de vele schandalen en vooral de manier hoe ermee om is gegaan, maakt het natuurlijk makkelijker. Ik heb respect voor de keuze die mensen maken qua dopen etc, maar meer dan "uit gewoonte" is het gewoon niet bij 99%. Dan zien we nu eenmaal wanneer je een mis binnen wandelt.