Ik heb hier op het forum nochtans een paar fanatieke Belgische patriotten gezien.
Zie ook het RD-duivelstopic waar het minste sprankje kritiek al wordt gezien als aanval op de trotse Belgische natie.
Maar verder natuurlijk volledig eens met je cultuuranalyse. België is een ingewikkeld land, waarbij het erg lastig is om eenheid te creëren. Er is wel trots op de sportprestaties maar tegelijkertijd mist ook het stukje culturele historie en homogeniteit, die verschillende talen maken dat nog ingewikkelder. Van een natiestaat is niet echt sprake.
Daarnaast (en ook dat onderwerp ligt erg gevoelig) zorgt een minder homogeen team ook vaak voor minder patriottisme, de donkere spelers hebben in Nederland ook minder met de Oranjes die in Holland al sinds 1580 aan de macht zijn en waar een groot deel van onze historie om draait. Overigens begrijpelijk, dus ik zal dat zeker niet veroordelen maar het zorgt wel gewoon voor minder nationale trots. Een Oranje-team met 11 ‘kaaskoppen’ zoals in 1974 of zelfs in 2010 is in dat opzicht vooral praktischer. Die jongens begrepen elkaar, dachten hetzelfde en hadden meer voeling met het land en de historie van Nederland. Dat is nu anders, er zijn allerlei kleine groepjes.
Voor men de racismekaart trekt, dat gaat beide kanten op. Een vrijwel volledig donker team is cultureel gezien denk ik ook beter op elkaar afgestemd en ook die jongens denken meer hetzelfde. De Fransen hebben ook vooral veel donkere jongens en dat gaat uitstekend. Maar bij landen als Nederland, Duitsland of België zie je echt een totale mêlee van culturen en achtergronden momenteel. Leuk vanuit idealisme maar in de praktijk niet enorm bevorderlijk voor de vechtlust en de benodigde dosis chauvinisme en strijdlust die cultureel homogene teams als Argentinië (of bijvoorbeeld ook een Italië of zelfs Kroatië) wel hebben.
Nogmaals, een gevoelig onderwerp en prima als mensen het ermee oneens zijn maar zo sta ik er wel in.
