Werkwijze mondeling examen unief

Silence

Well-known member
Ik ben zelf geen unief student (geweest) dus misschien dat hier iemand mij opheldering kan geven over de werkwijze van de examens.

Vriendin van mij en een collega zijn als werkstudent een traject begonnen op een Belgische unief.
Haar resultaten waren goed tot zeer goed deze periode: 17 - 15 - 13
Eén van de vakken hebben ze echter alletwee een 9 gekregen.

Nu de vraag: de werkwijze op dit examen was anders dan bij de andere (mondeling examen)
Voor:
- Je kreeg 3 papieren voor je met elk 1 examen vraag op
- Je mag hier niet op noteren
- Je krijgt een kladpapier om je voorbereiding op te noteren maar hier staan geen vragen op

Tijdens:
- De titularis neemt notitie van je antwoorden op de vragen op een blanco blad, ook hier staan de vragen niet op.
- Er worden enkele mondelinge bijvragen gesteld, van je antwoorden neemt men notitie, van de vragen niet.

Na:
- Je kladpapier met voorbereiding gaat de vuilbak in voor vernietiging.
- De bladen met de vragen gaan terug op de hoop voor de volgende groep.

Is dit een normale werkwijze? Bij andere examen is er telkens een vraag - antwoord notering op de blz van de titularis.

Er is nu gevraagd naar inzage + feedback van het examen/resultaat, maar de inzage gaat uiteraard beperkt zijn tot notitie van de titularis en dan nog zonder vragen.

Beide hadden ze het gevoel dat het examen zeer goed was verlopen.
(Wel hebben ze beide op het examen gevraagd of ze geslaagd waren of niet zodat ze dit zsm aan het werk konden doorgeven - werd niet op geantwoord en je getuigd niet van interesse in het vak/leerstof natuurlijk)

Maar omdat beide die manier van examen afnemen nog niet hadden meegemaakt dacht ik hier eens te informeren 😊

Klinkt natuurlijk als studenten die nie tevreden zijn met hun uitslag en het dan op de prof willen steken, maar het gaat om serieuze personen van boven de 30 en 40 die wel wat materie kunnen verwerken.
 
Hier is de regel altijd geweest:
enkel wat gezegd wordt telt, niet wat er genoteerd staat

(op een mondeling examen uiteraard)
Ik stel gewoon de vragen aan de studenten en bekijk hun klad eigenlijk niet.
Tenzij ze iets willen uitleggen aan de hand van een tekening dat ze gemaakt hebben.
 
Je hebt verschillende manieren om een mondeling examen af te nemen natuurlijk, maar dit lijkt me een vrij klassiek mondeling examen met schriftelijke voorbereiding hoor.

Klad is klad in dit geval, wat telt is het examen zelf. Voor sommige proffen en vakken (wetenschappelijke vakken bijvoorbeeld) is die voorbereiding ook interessant, omdat je curves of chemische structuren en dergelijke moet opstellen bij antwoorden.

Beide hadden ze het gevoel dat het examen zeer goed was verlopen.
(Wel hebben ze beide op het examen gevraagd of ze geslaagd waren of niet zodat ze dit zsm aan het werk konden doorgeven - werd niet op geantwoord en je getuigd niet van interesse in het vak/leerstof natuurlijk)
Ik vind het vreemd dat mensen niet kunnen inschatten of een examen goed verloopt. Wij hebben trouwens centraal van de universiteit zelf te horen gekregen dat we geen scores mochten meedelen (of zelfs geslaagd/niet geslaagd). Officieel is dat om studenten niet te beïnvloeden op vlak van motivatie, officieus denk ik dat men wil beperken dat studenten meteen klachten indienen bij de ombuds.
Klinkt natuurlijk als studenten die nie tevreden zijn met hun uitslag en het dan op de prof willen steken, maar het gaat om serieuze personen van boven de 30 en 40 die wel wat materie kunnen verwerken.
Het ene vak is het andere niet, en een mondeling examen kan een pak dieper gaan dan schriftelijk, omdat je echt kan peilen naar begrip en links tussen onderdelen van de leerstof. Zo heb ik al vaak een student voor me gehad die perfect kan memoriseren maar dan door de mand valt bij het redeneren zelf.

Ik vind het wat vreemd om dan eens te zien of er aan de manier van examineren niets schort? Hadden die mensen dan een betere score verwacht als ze hun klad wel moesten laten zien of ze zonder voorbereiding moesten antwoorden?
 
Laatst bewerkt:
Hier is de regel altijd geweest:
enkel wat gezegd wordt telt, niet wat er genoteerd staat

(op een mondeling examen uiteraard)
Ik stel gewoon de vragen aan de studenten en bekijk hun klad eigenlijk niet.
Tenzij ze iets willen uitleggen aan de hand van een tekening dat ze gemaakt hebben.

Je hebt verschillende manieren om een mondeling examen af te nemen natuurlijk, maar dit lijkt me een vrij klassiek mondeling examen met schriftelijke voorbereiding hoor.

Klad is klad in dit geval, wat telt is het examen zelf. Voor sommige proffen en vakken (wetenschappelijke vakken bijvoorbeeld) is die voorbereiding ook interessant, omdat je curves of chemische structuren en dergelijke moet opstellen bij antwoorden.

Ik vind het wat vreemd om dan eens te zien of er aan de manier van examineren niets schort? Hadden die mensen dan een betere score verwacht als ze hun klad wel moesten laten zien of ze zonder voorbereiding moesten antwoorden?
De vorige examens waren allemaal mondeling aan de unief, maar omdat de werkwijze nu wat uit de toon viel. Ook allemaal vakken uit rechtrichtingen.

De titularis/prof had de vraag op zijn/haar blad staan en noteerde dan blijkbaar eronder je antwoord, zodat je telkens vraag - antwoord hebt (bij de voorgaande examens) op het papier.

Nu heb je enkel hun antwoord inderdaad op papier staan, maar je hebt nergens een verwijzing naar een (bij)vraag die gesteld is want die staat niet op het blad.
Het ging vooral daarover, je kan nu wel inzage vragen, maar eigenlijk valt er niks in te zien want je kan die tekst niet linken aan wat er gevraagd is.

Met die werkwijze beslis je ook onmiddellijk gebuisd of geslaagd want na enkele uren en meerdere studenten kan je dit achteraf niet meer nakijken/controleren voor iedereen.

Als het volgens jullie normaal is is voor mij de kous ook af, zoals ik al zei ik ben geen unief student geweest dus geen idee hoe het in zen werk gaat 😊

Ik zal hier nog posten als er reactie is op de inzage/toelichting of bezorgen kopie van het examen 😊
 
De vorige examens waren allemaal mondeling aan de unief, maar omdat de werkwijze nu wat uit de toon viel. Ook allemaal vakken uit rechtrichtingen.

De titularis/prof had de vraag op zijn/haar blad staan en noteerde dan blijkbaar eronder je antwoord, zodat je telkens vraag - antwoord hebt (bij de voorgaande examens) op het papier.

Nu heb je enkel hun antwoord inderdaad op papier staan, maar je hebt nergens een verwijzing naar een (bij)vraag die gesteld is want die staat niet op het blad.
Het ging vooral daarover, je kan nu wel inzage vragen, maar eigenlijk valt er niks in te zien want je kan die tekst niet linken aan wat er gevraagd is.

Met die werkwijze beslis je ook onmiddellijk gebuisd of geslaagd want na enkele uren en meerdere studenten kan je dit achteraf niet meer nakijken/controleren voor iedereen.

Als het volgens jullie normaal is is voor mij de kous ook af, zoals ik al zei ik ben geen unief student geweest dus geen idee hoe het in zen werk gaat 😊

Ik zal hier nog posten als er reactie is op de inzage/toelichting of bezorgen kopie van het examen 😊
Stond er naast elk van de drie vragen geen cijfer? Dan kan het evengoed zijn dat de prof gewoon dat cijfer genoteerd heeft en dan weet hij wel welke vraag er gesteld is.

Voor de rest is de werkwijze die je in de openingspost beschrijft wel hoe ik me het herinner van tien jaar geleden.
 
Lijkt me wel, mijn mondelinge examens (en ik had er toch wel heel wat) waren ook altijd zo. Dat is de klassieke manier: vragen en kladblad op voor hand -> wat werktijd -> je antwoorden komen uit te doeken doen voor de prof + een hoop bijvragen.

Mondelinge examens kan je vaak moeilijker inschatten dan schriftelijke examens omdat je vaak onbewust cruciale zaken vergeet te benadrukken en/of niet heel goed/juist kunt antwoorden op die bijzaken. Je moet ook veel spontaner zijn, want heel lang moeten nadenken en twijfelen op bijvragen is ook nu geen teken dat je de leerstof heel goed begrijpt.

Ik heb nog nooit een mondeling examen gaan 'inkijken', maar normaal gezien moeten er cijfers gegeven worden op elke vraag. Misschien dat ze zo al meer te weten komen.
 
Meeste mondeling examens die ik op De Nayer (KUL) heb gehad.
- set vragen + blanco papieren voor je antwoord
- set vragen + gelimiteerde ruimte op hetzelfde blad voor je antwoord (zodat de prof niet te veel moest lezen ;) )
Beiden systemen kwamen voor. Prof las je antwoord of volgde je uitleg die je vertelde mee op het blad, en noteerde hier vaak ook extra zaken op. Sommigen deden zelf live een quotering van de punten per vraag.
Was natuurlijk wel een wetenschappelijke opleiding: dus vaak bevat je antwoord toch een schema en/of berekening, dus je neergeschreven antwoord was wel essentieel in je antwoord.

Papieren werden in mijn zicht nooit weggegooid. Bij de mondelinge examens die ik ingezien heb (niet allemaal natuurlijk) zaten mijn neergeschreven antwoorden er ook bij.
 
Persoonlijk lukten mondelinge examens beter. Maar het is vaak moeilijk in te schatten hoe de examinator u gaat beoordelen.
2 voorbeelden:

Conceptueel programmeer vak, over distributed systems, met een voorbereidende taak. Op het examen werd die taak dan overlopen en moest gij 'uw oplossing' verdedigen. Het eerste wat ik zei, 'dit heb ik zo niet ingediend'. Moest het toch verdedigen. Op het einde zei die mens dus dat ze het inderdaad lichtjes hadden aangepast om te zien of ik het effectief had geprogrammeerd. Daar kwam ik niet met zo een goed gevoel naar buiten. bam 16/20. (??)

Wiskundig programmeer vak, focus op kansrekening, statistiek en simulaties. Ook met een voorbereidende taak. Die mens bleef maar bijvragen en bijvragen, gaf nooit echt een knik of feedback. op het einde zei em 'u mag beschikken'. Dat klonk niet echt impressed. 17/20.

Om maar te zeggen dat zo mondelinge examens echt moeilijk in te schatten zijn.
 
De vorige examens waren allemaal mondeling aan de unief, maar omdat de werkwijze nu wat uit de toon viel. Ook allemaal vakken uit rechtrichtingen.

De titularis/prof had de vraag op zijn/haar blad staan en noteerde dan blijkbaar eronder je antwoord, zodat je telkens vraag - antwoord hebt (bij de voorgaande examens) op het papier.

Nu heb je enkel hun antwoord inderdaad op papier staan, maar je hebt nergens een verwijzing naar een (bij)vraag die gesteld is want die staat niet op het blad.
Het ging vooral daarover, je kan nu wel inzage vragen, maar eigenlijk valt er niks in te zien want je kan die tekst niet linken aan wat er gevraagd is.

Met die werkwijze beslis je ook onmiddellijk gebuisd of geslaagd want na enkele uren en meerdere studenten kan je dit achteraf niet meer nakijken/controleren voor iedereen.

Als het volgens jullie normaal is is voor mij de kous ook af, zoals ik al zei ik ben geen unief student geweest dus geen idee hoe het in zen werk gaat 😊

Ik zal hier nog posten als er reactie is op de inzage/toelichting of bezorgen kopie van het examen 😊
In principe moet de prof. ergens een sleutel hebben liggen met die vragen, welk aspect ze testen, en hoe je erop scoort. In de praktijk denk ik niet dat dit vaak het geval is. Zelf krabbel ik op mijn blad al de bijvragen wel met de antwoorden en hoe dat tot stand kwam, wat denk ik in principe ook wel de bedoeling is, en dan zal bij inzage dat blad bovengehaald worden. Ik heb zo toch al eens een discussie gehad met een student achteraf, en die verschoot wel een beetje dat ik al zijn absurde antwoorden nog kon reproduceren.

Een mondeling examen is moeilijker om exact te na te gaan natuurlijk. Zelf ben ik er wel een fan van, maar op veel plaatsen sterft dat uit omdat het niet (meer) werkbaar is.
 
Je moet ook veel spontaner zijn, want heel lang moeten nadenken en twijfelen op bijvragen is ook nu geen teken dat je de leerstof heel goed begrijpt.
Dat klinkt erg subjectief. Faalangst of iets dergelijk mag toch geen reden zijn om slechter te scoren, en kan eerder dan de leerstof niet goed begrijpen, een reden zijn om langer na te denken of te twijfelen.
 
Laatst bewerkt:
Algemeen: ik ben zelf leerkracht en neem vaak mondelinge examens af.
Ik sta er op deze zo objectief mogelijk af te nemen dus heb voor elke (open) vraag een checklist met dingen, verbanden, voorbeelden, ... die ik wil horen in een antwoord en een puntenverdeling. Ik schrijf ook (op voorhand) voor mezelf op welke bijvragen ik kan/ga stellen, en welke hints geoorloofd zijn. Dit op basis van mijn cursus en (uiteraard) de doelen van het vak.
Deze checklist ziet de leerling natuurlijk niet maar dat lijkt me enige manier om op een objectieve manier punten te geven, en niet op hoe zelfzeker of sympathiek (bijvoorbeeld) de leerling overkomt. Als er achteraf miserie is, kan ik het gegeven cijfer perfect verantwoorden of kan ik de leerling op een degelijke manier feedback geven. Kost me op voorhand best wel wat tijd, maar het quoteren van het examen zelf gaat wel razendsnel.

De manieren die hier beschreven worden klinken als subjectieve getallen die ergens vandaan getoverd worden. Voor de prof zal dat allicht niet subjectief aanvoelen, maar het is geen geheim dat het cijfer dan onbewust enorm beïnvloed wordt door het voorkomen en de zelfverzekerdheid van de student, en dat lijkt me in maar weinig richtingen een correct evaluatiecriterium.
 
Als ik het goed begrijp, is de grootste bezorgdheid dat de prof enkel de antwoorden heeft genoteerd maar niet de vragen? Maar is de kans niet groot dat hij/zij aan de hand de antwoorden kan bepalen welke set van vragen het was?
 
Dat klinkt erg subjectief. Faalangst of iets dergelijk mag toch geen reden zijn om slechter te scoren, en kan eerder dan de leerstof niet goed begrijpen, een reden zijn om langer na te denken of te twijfelen.

Dat is op een gewoon schriftelijk examen toch ook zo? Faalangst is part of the game, en beïnvloedt altijd uw resultaat als je uzelf daar door laat vangen. Maar goed, ik denk dat elke prof die wat ervaring heeft met mondelinge examens daar wel door kan zien.
Ik snap ook niet waarom mensen vaak zo'n schrik hebben van mondelinge examens. Je kan je er i.t.t. schriftelijke examens vaak nog heel goed uitlullen. Op een blad papier is de keuze simpel: je weet het of je weet het niet (helemaal). Op een mondeling examen is er nog ruimte om er verhaaltje rond te maken, en toch de indruk te geven dat je weet waar je over praat. Die nuance is er met pen en papier niet.

Misschien ben ik de uitzondering, maar ik vond mondelinge examens altijd de leukste. Waarschijnlijk omdat ik schrijven echt haat.
 
@Muñoz ik klapte bij mondeling dan weer volledig toe omdat
1. Je maar 1 kans krijgt. Schriftelijke examens kan je nalezen, corrigeren, vragen over slaan, je eigen tempo bepalen,... Bij mondeling vind ik dat veel moeilijker.
2. Je onmiddellijk non-verbale feedback krijgt van de lector. Zit die er ongeïnteresseerd bij omdat ik de 40ste die dag ben die voor z'n neus zit, voelt dat bij mij alsof ik aan het falen ben.
3. Je meestal ook nog eens moet presteren met toeschouwers rondom die ook zitten voor te bereiden.

En de mensen die me IRL kennen weten dat ik een spontane kletskous ben, dus het is niet enkel de "asociale introvert" of zo die problemen heeft met mondelinge examens.
 
Dat is op een gewoon schriftelijk examen toch ook zo? Faalangst is part of the game, en beïnvloedt altijd uw resultaat als je uzelf daar door laat vangen. Maar goed, ik denk dat elke prof die wat ervaring heeft met mondelinge examens daar wel door kan zien.
Ik snap ook niet waarom mensen vaak zo'n schrik hebben van mondelinge examens. Je kan je er i.t.t. schriftelijke examens vaak nog heel goed uitlullen.
Ik ben totaal niet goed in mezelf ergens uitlullen, ik denk niet zo snel en kan mijn antwoord niet zo goed structureren als ik schriftelijk kan.
 
@Muñoz ik klapte bij mondeling dan weer volledig toe omdat
1. Je maar 1 kans krijgt. Schriftelijke examens kan je nalezen, corrigeren, vragen over slaan, je eigen tempo bepalen,... Bij mondeling vind ik dat veel moeilijker.
2. Je onmiddellijk non-verbale feedback krijgt van de lector. Zit die er ongeïnteresseerd bij omdat ik de 40ste die dag ben die voor z'n neus zit, voelt dat bij mij alsof ik aan het falen ben.
3. Je meestal ook nog eens moet presteren met toeschouwers rondom die ook zitten voor te bereiden.

En de mensen die me IRL kennen weten dat ik een spontane kletskous ben, dus het is niet enkel de "asociale introvert" of zo die problemen heeft met mondelinge examens.
👆

Dit dus.

Plus, ik ben bij een mondeling examen eens zo stom geweest om naar mijn voorgangers te luisteren. Die het beiden zo goed gedaan hadden dat ik echt compleet flabbergasted was toen ik voor de prof zat. Dat was al een oudere prof die aan z'n laatste jaar bezig was en heel goed wist wie in z'n les zat en wie niet. Ik was elke les geweest en heb gewoon eerlijk opgebiecht dat ik enorm onder de indruk was van mijn voorgangers. Hij heeft me op m'n gemak gesteld, naar mijn antwoorden geluisterd en me af en toe een duwtje in de juiste richting gegeven. Ik was heel blij dat ik erdoor was met mijn hakken over de sloot want ik voelde me rotslecht na dat examen.
 
@Muñoz ik klapte bij mondeling dan weer volledig toe omdat
1. Je maar 1 kans krijgt. Schriftelijke examens kan je nalezen, corrigeren, vragen over slaan, je eigen tempo bepalen,... Bij mondeling vind ik dat veel moeilijker.
2. Je onmiddellijk non-verbale feedback krijgt van de lector. Zit die er ongeïnteresseerd bij omdat ik de 40ste die dag ben die voor z'n neus zit, voelt dat bij mij alsof ik aan het falen ben.
3. Je meestal ook nog eens moet presteren met toeschouwers rondom die ook zitten voor te bereiden.

En de mensen die me IRL kennen weten dat ik een spontane kletskous ben, dus het is niet enkel de "asociale introvert" of zo die problemen heeft met mondelinge examens.

Oh, maar dat kan ik perfect begrijpen, hoor. Mijn vriendin is nog een veel grotere kletskous dan mij (de term tetterwijf is de nagel op kop), maar slaagt er bij mondelinge examens ook vaak niet in om haar verhaaltje deftig te doen. Geen idee, maar speelt gender/geslacht ook geen rol? Mannen blijken, als het er echt op aan komt, verbaal toch minder onzeker. Mannen hebben sneller die attitude van hallo hier ben ik, en voor de rest je m'en fous. Ik toch.

Ik heb het dan weer relatief moeilijk met schriftelijke examens, zeker als het van die grote open vragen zijn. Ik schrijf eigenlijk zoals ik spreek: heel uitbundig en niet beknopt. Heb heel vaak voorgehad dat de beschikbare 'schrijfruimte' op was en ik eigenlijk nog niks zinnigs had geschreven.
In een ideale wereld zou iedereen moeten kunnen kiezen tussen een mondeling of schriftelijk examen. Maar ja, dat is natuurlijk totaal niet werkbaar.
Schriftelijke examens zijn over het algemeen wel eerlijker/'neutraler', dus ik kan het wel begrijpen dat die steeds vaker de voorkeur krijgen.
 
Dat is op een gewoon schriftelijk examen toch ook zo? Faalangst is part of the game, en beïnvloedt altijd uw resultaat als je uzelf daar door laat vangen. Maar goed, ik denk dat elke prof die wat ervaring heeft met mondelinge examens daar wel door kan zien.
Niet als je dit zegt he:
Je moet ook veel spontaner zijn, want heel lang moeten nadenken en twijfelen op bijvragen is ook nu geen teken dat je de leerstof heel goed begrijpt.
Als jij als hypothetische prof zo redeneert, kan je er net niet doorzien.


Ik snap ook niet waarom mensen vaak zo'n schrik hebben van mondelinge examens. Je kan je er i.t.t. schriftelijke examens vaak nog heel goed uitlullen. Op een blad papier is de keuze simpel: je weet het of je weet het niet (helemaal). Op een mondeling examen is er nog ruimte om er verhaaltje rond te maken, en toch de indruk te geven dat je weet waar je over praat. Die nuance is er met pen en papier niet.
Da's toch bullshit? Da's zoals zeggen: "depressief? niet nodig, wees gewoon blij"
Oh, maar dat kan ik perfect begrijpen, hoor. Mijn vriendin is nog een veel grotere kletskous dan mij (de term tetterwijf is de nagel op kop), maar slaagt er bij mondelinge examens ook vaak niet in om haar verhaaltje deftig te doen. Geen idee, maar speelt gender/geslacht ook geen rol? Mannen blijken, als het er echt op aan komt, verbaal toch minder onzeker. Mannen hebben sneller die attitude van hallo hier ben ik, en voor de rest je m'en fous. Ik toch.
Nee.
Ik heb het dan weer relatief moeilijk met schriftelijke examens, zeker als het van die grote open vragen zijn. Ik schrijf eigenlijk zoals ik spreek: heel uitbundig en niet beknopt. Heb heel vaak voorgehad dat de beschikbare 'schrijfruimte' op was en ik eigenlijk nog niks zinnigs had geschreven.
In een ideale wereld zou iedereen moeten kunnen kiezen tussen een mondeling of schriftelijk examen. Maar ja, dat is natuurlijk totaal niet werkbaar.
Schriftelijke examens zijn over het algemeen wel eerlijker/'neutraler', dus ik kan het wel begrijpen dat die steeds vaker de voorkeur krijgen.
"Da's toch niet, structureer eerst in je hoofd wat je wil zeggen en begin dan pas te schrijven".
Ik geef je wel gelijk dat er leerlingen zijn voor wie mondeling veel beter werkt: ik zie echt per leerling een groot verschil in hun scores op een mondeling examen en op een schriftelijk examen en dat schommelt enorm in twee richtingen. Sommigen scoren op een mondeling veel beter dan op een schriftelijk, om de reden die je zelf aangeeft, anderen scoren schriftelijk veel beter omdat ze toeklappen op een mondeling of omdat ik door hun bullshit kan prikken (en bij een schriftelijk niet kan doorvragen).
 
Terug
Bovenaan