Ik praat natuurlijk ook vanuit mijn eigen ervaring. Hadden toelatingsexamen er geweest, had ik nooit universiteit afgerond. Ja, ik ben 1 keer blijven plakken en had eerst een tik nodig om in gang te schieten. Zoals mij zijn er nog, en waarschijnlijk meer dan je denkt. Ik ben er 100 procent van overtuigd dat dat van mij een ander soort apotheker maakt dan diegene die direct snappen dat universiteit iets anders is dan het middelbaar. Sommige studenten hebben meer tijd nodig om zich aan te passen en die onmiddellijk uitsluiten met toelatingsexamens, waar ze direct na het middelbaar toch grandioos op zouden buizen, is net ook een tekortkoming in het systeem. Want wat doen de meeste dan? Andere oorden opzoeken, terwijl ze toch perfect universitair materiaal zouden kunnen zijn.
Er worden intern ook gesprekken gevoerd over de huidige toelatingsexamens bij de artsen. Dat komt natuurlijk ook door de huidige tekorten, maar ook omwille van bovenstaande redenering.
In zekere zin is deze maatregel van de UGent daar ook op toe te spitsen. Je sluit er bepaalde studenten mee uit, studenten die met een bepaalde achterstand beginnen, maar het toch perfect in hun hebben om het te maken. Die kansen mogen toch zoveel mogelijk mensen krijgen? Het is wat mij betreft net een sterkte, geen zwakte.
Als iemand die zelf in het hoger onderwijs werkt ben ik er ook wel redelijk van overtuigd dat ingangsexamens zo slecht niet zijn, gezien nu de selectie gewoon in het eerste jaar gebeurt, maar veel middelen worden besteed aan mensen die het nooit zullen kunnen of willen waarmaken. Ook naar de studenten toe kan je volgens mij het argument maken dat die inschrijvingsgeld laten betalen en een jaar laten besteden, terwijl de slaagkansen minimaal zijn, misschien niet zo ideaal is. Maar goed, dat is in deze off-topic.
Jouw persoonlijke ervaring lijkt me neer te komen op een gebrek aan maturiteit uiteindelijk, ik weet niet of dat voor een "ander soort apotheker" zorgt eerlijk gezegd, persoonlijk geloof ik daar niet veel van. Als we naar het voorstel van de UGent kijken, houdt men gewoon rekening met dat traject:
Het aantal jaar dat een student in een home kan verblijven, is voortaan gelijk aan de duur van de opleiding via een modeltraject, plus 1 jaar. Concreet geldt dus dat wie nu al langer dan een jaar extra over zijn studies doet, geen verlenging meer zal krijgen voor zijn kamer in de studentenhome.
Waar, als ik me niet vergis, dat eigenlijk door de huidige flexibilisering, nog wel meevalt, gezien hoe vakken kunnen meegesleept worden tot ze als een molensteen rond de nek hangen.
Dus, en opnieuw persoonlijke mening, denk ik niet dat men hier heel hard "studenten die met een bepaalde achterstand beginnen, maar het toch perfect in hun hebben om het te maken" uitsluit, gezien die een jaar extra hebben + er uitzonderingen zullen toegelaten worden voor allerhande "overmacht".
zeker voor de langere studies? als ge 6 jaar moet doen, moogt ge maar 1x bissen of ge zijt uw kot kwijt?
en dan verder: herexamens in september, niet geslaagd: vind nog maar eens een nieuw kot.
De praktische zaken zullen waarschijnlijk nog moeten uitgetekend worden. Maar opnieuw, "bissen", wat is dat tegenwoordig uiteindelijk? Ik denk niet dat er in de latere jaren nog veel mensen "bissen", tenzij misschien echt hopeloze gevallen die beter nooit tot dat punt waren geraakt, en op dat moment nog moeten slagen op hun 5de of 6de examenkans voor een zwaar vak (de molensteen waar ik het over had hierboven).
ik vind ook dat "ge zit te veel in d'Overpoort" een beetje kort door de bocht is, tbh. dat zal voor een deel wel waar zijn, maar er zijn er evengoed die een heel jaar op café zitten, maar wel met onderscheiding slagen.
Het is altijd een combinatie van talent/intrinsieke vaardigheden/intelligentie enerzijds, en discipline/inzet anderzijds. Wie het eerste op overschot heeft zal minder van dat laatste nodig hebben. Dat lijkt me altijd al zo geweest. Ik denk dat dit voorstel ook wel toelaat dat mensen "zichzelf leren kennen" in het eerste jaar.