CerumenCrevice
Well-known member
net geluisterd. met momenten geniaal, avatar bijvoorbeeld. andere momenten , not so much. beetje teveel simmer.
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Geweldig tweede nummer op de plaat, inderdaadDat er hier niemand Apostate vermeld, wat een epische afsluiter is me dat zeg
Vinyl hipsterGeweldig tweede nummer op de plaat, inderdaad
Hey, goeie post zoals steeds, maar het doet me wel een beetje pijn om op Swans en een aantal andere 'classic artists' het label soundtrack muziek zien geplakt worden.. Akkoord, zeker Swans balanceert altijd op die grens van net niet of net wel te lang, te uitgerokken.. Maar soundtrack muziek klinkt alsof het hier om goedkope muzak zou gaan, wat évident niet het geval is...Goed dat @SnakeGodRovinin hier net boven al een hele pagina heeft volgetypt want van mij gaat het niet komen deze keer, vrees ik.
Het deed mij denken aan de Keltische angstsfeer van Hellblade: Senua's Sacrifice. Een briljante game, maar wel eentje waar ge meer bezig zijt met de beklijvende atmosfeer naast de game dan de eigenlijke gameplay zelf. Lijkt me hier ook het geval, en het zal geen toeval zijn dat ge in uw openingspost ook 80% over uw ervaringen naast de muziek bezig zijt in plaats van over de muziek zelf, net zoals anderen ook al refereren aan een bepaalde geestestoestand die nodig is voor ge op play duwt. Ik heb dan ook meer gehad aan het lezen van uw verhaal dan aan de muziek.
Ik vond het wel grotendeels goed desondanks, het is niet 120 minuten maar wat doen en ik hoor artiesten/muzikanten, maar ik ben er simpelweg niet veel mee. Ik ben iemand die ondanks zijn geringe inspanningen in dit leven de laatste jaren echt niets te klagen heeft, dus wanneer moet ik dit opzetten? Waarom zou ik dit dan opzetten zelfs, want aan de wegenwerken in Gent kom ik ook al niet voorbij. Ik ga het wel opzij leggen aangezien de afrekening in het leven mij nog wel gepresenteerd zal worden in de toekomst, misschien weet de hopelijk ooit iets volwassenere Gavin tegen dan het wel beter te kaderen en het op eenzelfde manier te gebruiken als uzelf.
Twee uur is op zich al vies lang, maar die The Seer van een halfuur was er gewoon over. The Daughter Brings the Water en Song For A Warrior waren iets conventioneler maar zelfs dat zie ik me niet zomaar opzetten. Soms klasseer ik periodes als goede stukken, maar soms ook als repetitief gejengel, bij zowat elk nummer eigenlijk. Voor de rest kom ik altijd bij dezelfde gedachte uit, iets dat ik al enkele keren hier heb gepost bij zowel albums van de week als bij het slabakkende classic artists-gebeuren overigens: soundtrackmuziek. Alleen een soundtrack bij zaken die ik bij anderen moet gaan zoeken deze keer, dus het klikte niet echt. Ik vraag me zelfs of dat geen rechtstreeks gevolg is van eerst uw zware tekst te lezen in plaats van te luisteren, al blijft het sowieso wel een donker plaatje dus die twee dingen komen wel overeen. Ik had het beter getrokken als het 60% korter was of zo, dat wel, maar ik ben de artiest niet!
En bijkomstig dat het misschien wat oneerbiedig is naar echte soundtracks toe, alsof elke soundtrack gereduceerd moet worden tot achtergrond geluid, muzak of soundscape.Maar soundtrack muziek klinkt alsof het hier om goedkope muzak zou gaan, wat évident niet het geval is...
Hola clercqie, ik hoop dat gij de enige zijt die soundtrackmuziek linkt aan goedkope muzak. Ik vind zelfs dat ik eerder u aan uw oren moet trekken voor zo'n link dan mijzelf voor dit als soundtrack te bestempelen! Dat is inderdaad hier evident niet het geval, en zo was mijn beoordeling ook evident niet bedoeld.Maar soundtrack muziek klinkt alsof het hier om goedkope muzak zou gaan, wat évident niet het geval is...
Net als de twee onderstaande heren vind ik soundtrack helemaal niet zo negatief. Soundtracks kunnen epische properties aannemen. En ergens link je dan die muziek wel aan een film/serie/whatever en lijkt het alsof die muziek van ondergeschikt belang is. Maar langs de andere kant: veel muziek die ik goed vind, link ik ook aan bepaalde zaken/gebeurtenissen. Even cliché doen en het de "soundtrack of your life" noemen.Hey, goeie post zoals steeds, maar het doet me wel een beetje pijn om op Swans en een aantal andere 'classic artists' het label soundtrack muziek zien geplakt worden.. Akkoord, zeker Swans balanceert altijd op die grens van net niet of net wel te lang, te uitgerokken.. Maar soundtrack muziek klinkt alsof het hier om goedkope muzak zou gaan, wat évident niet het geval is...
persoonlijk vind ik soundtrack en achtergrond muziek/muzak/soundscape hele andere connotaties hebben.
een echte goede soundtrack geeft mij goose bumps en rechtstaand nekhaar. muziek die als soundtrack wordt bestempeld is meestal epische/verhalende instrumentale muziek. een positief punt, imo.
muzak is dan weer iets dat niet op de voorgrond durft te komen, nooit aandacht mag trekken, etc. vond t een beetje jam,mer dat mijn AOTW zo werd bestempeld.
apostate is echt wel een toptrack, soundtrack waardig.
Hola clercqie, ik hoop dat gij de enige zijt die soundtrackmuziek linkt aan goedkope muzak. Ik vind zelfs dat ik eerder u aan uw oren moet trekken voor zo'n link dan mijzelf voor dit als soundtrack te bestempelen! Dat is inderdaad hier evident niet het geval, en zo was mijn beoordeling ook evident niet bedoeld.
Van de albums die ik hier geluisterd heb, is er geen enkele die ik onder muzak zou zetten. Dat op zich is al enorm geslaagd, vind ik. Muzak is muziek die ge opzet zonder dat ge denkt dat dat een luisteraar verdient voor mij.
Ik vraag me af of je de plaat even donker zou vinden zonder mijn openingspost en bijhordende ervaring? Maar aangezien je zelf de vraag stelt op't eind, denk ik niet dat je daar antwoord op hebtGoed dat @SnakeGodRovinin hier net boven al een hele pagina heeft volgetypt want van mij gaat het niet komen deze keer, vrees ik.
Het deed mij denken aan de Keltische angstsfeer van Hellblade: Senua's Sacrifice. Een briljante game, maar wel eentje waar ge meer bezig zijt met de beklijvende atmosfeer naast de game dan de eigenlijke gameplay zelf. Lijkt me hier ook het geval, en het zal geen toeval zijn dat ge in uw openingspost ook 80% over uw ervaringen naast de muziek bezig zijt in plaats van over de muziek zelf, net zoals anderen ook al refereren aan een bepaalde geestestoestand die nodig is voor ge op play duwt. Ik heb dan ook meer gehad aan het lezen van uw verhaal dan aan de muziek.
Ik vond het wel grotendeels goed desondanks, het is niet 120 minuten maar wat doen en ik hoor artiesten/muzikanten, maar ik ben er simpelweg niet veel mee. Ik ben iemand die ondanks zijn geringe inspanningen in dit leven de laatste jaren echt niets te klagen heeft, dus wanneer moet ik dit opzetten? Waarom zou ik dit dan opzetten zelfs, want aan de wegenwerken in Gent kom ik ook al niet voorbij. Ik ga het wel opzij leggen aangezien de afrekening in het leven mij nog wel gepresenteerd zal worden in de toekomst, misschien weet de hopelijk ooit iets volwassenere Gavin tegen dan het wel beter te kaderen en het op eenzelfde manier te gebruiken als uzelf.
Twee uur is op zich al vies lang, maar die The Seer van een halfuur was er gewoon over. The Daughter Brings the Water en Song For A Warrior waren iets conventioneler maar zelfs dat zie ik me niet zomaar opzetten. Soms klasseer ik periodes als goede stukken, maar soms ook als repetitief gejengel, bij zowat elk nummer eigenlijk. Voor de rest kom ik altijd bij dezelfde gedachte uit, iets dat ik al enkele keren hier heb gepost bij zowel albums van de week als bij het slabakkende classic artists-gebeuren overigens: soundtrackmuziek. Alleen een soundtrack bij zaken die ik bij anderen moet gaan zoeken deze keer, dus het klikte niet echt. Ik vraag me zelfs of dat geen rechtstreeks gevolg is van eerst uw zware tekst te lezen in plaats van te luisteren, al blijft het sowieso wel een donker plaatje dus die twee dingen komen wel overeen. Ik had het beter getrokken als het 60% korter was of zo, dat wel, maar ik ben de artiest niet!
Blij dat dit topic het zetje was dat je nodig hadDit is weer zo'n band waarvan ik al jaren tegen mezelf zeg dat ik ze eens ging checken, en het is er tot nu nooit van gekomen. Op papier is het helemaal mijn ding en ze hebben een invloed gehad op een hoop bands waar ik serieuze fan van ben. Dus ja, een verklaring heb ik er niet voor.
De volle twee uur inspanning vragen van de mensen, dat is wel durven. Voorlopig ben ik er nog maar 1 keer aan toe gekomen om het volledig te beluisteren, dus heel gedetailleerd kan ik het niet omschrijven. We zullen het simpel houden.
De plaat is, laten we wel wezen, te lang en een beetje vreemd als geheel, maar wat er op staat is voor het grootste deel wel schitterend. Een aantal nummers die er echt bovenuit leken te steken: Mother of the World, The Seer (tot pakweg halverwege) en Avatar. Die ellenlange nasleep van The Seer hoefde voor mij niet, maar de hypnotische opbouw en climax maken het eerste deel van dat nummer hoe dan ook subliem. Avatar doet mij ergens denken aan latere Neurosis, een band die zelf door Swans beïnvloed is. Al bij al moet ik besluiten dat het effectief helemaal mijn ding is, zoals verwacht.
Het is duidelijk dat ik de plaat tekort doe met zo'n summiere beschrijving, maar goed, om er dieper op in te gaan heb ik herhaling nodig en dat is op korte termijn niet evident met zo'n plaat. Dat komt later wel, want deze gaat een blijver zijn. Dringend tijd om ook de rest van het oeuvre eens te checken.