De Spotify hick-up is over en ik heb het album verder kunnen beluisteren.
Het openingsnummer is meteen boeiend: goeie groove en veel dingen om te ontdekken; van die dingen die je bij een tweede luisterbeurt wat meer aandacht kan geven en dan pas echt kan appreciëren. Alleen de zang vond ik aan de makke kant.
Our Trinitone Blast gaat verder op hetzelfde elan, al vebetert de zang daar wel. Die lijn wordt verder getrokken in
Pack Yr Romantic Mind, een nummer dat een zeker mellow vibe heeft maar toch vrij harde gitaren op een gegeven moment (blijkbaar een deel van m'n notes verloren, dus geen timestamp).
I'm Going Out of My Way is een eerste hoogtepuntje: daar ziet iets heel cools en drone like in en dan een gek funky eind. Voor mij hoefde dat niet persé, maar echt storend was het ook niet.
Golden Ball is voor mij, samen met
Analogue Rock, het nummer van het album. Het is eccht moeilijk een favoriet kiezen tussen die twee.
Ik zou beiden nog eens een paar keer moeten herbeluisteren om een favoriet te kunnen aanduiden. Maar is dat wel nodig? Twee favorieten hebben mag wel
Coolste aan
Golden Ball zijn die doedelzakken op de achtergrond, geen idee of het echt doedelzakken zijn btw maar het geeft me sterk die indruk. BIj
Analogue Rock is de eer van earcatcher te zijn weggelegd voor het orgel.
Pause is een vreemd intermezzo als je het op zichzelf bekijkt. Maar achteraf gezien past het wel op de plaat.
Jenny Ondioline start een beetje zoals het openingsnummer maar wat makker. Na een tijdje wordt het wat zwaarder en interessanter maar tegen het eind zakt het wat mij betreft weer in.
Crest en
Lock-Groove Lullaby hebben de pech na één van de twee topnummers te volgen en vallen maar in de categorie van de eerste nummers: zeer goed met veel dingen die je kan ontdekken maar ze missen iets dat
Golden Ball en
Analogue Rock wel hebben.
Conclusie: een album dat ik nog wel eens ga opleggen, want imo is het geen hapklare brok. Er lijkt me zoveel te (her)ontdekken bij volgende luisterbeurten. Langs de andere is het ook zeker geen ontoegankelijk album waarbij die meerdere luisterbeurten echt nodig zijn.
Cool album, al had ik van u niet anders verwacht
@Kid_C !
Echt een serieus underrated band.
