Solliciteren: de kant van de werkgever

Je moet dat vooral tegengaan door fatsoenlijke recruiting te doen, en reference checks te doen... maar uiteraard niet enkel de referenties die de kandidaat zelf aanbrengt (daar heb ik ook nog verhalen over :eek:). Het is tegenwoordig makkelijk om via LinkedIn wel enkele mensen te vinden die je kent, die feedback kunnen geven.
Te weinig bedrijven en recruiters doen dat imo.

Ik hoop dan dat je het fatsoen hebt van dat vooraf met die kandidaat te bespreken?
Fijn anders als je op je huidig bedrijf om welke reden dan ook niet hebt laten weten dat je aan het solliciteren bent (buiten die paar referenties, waarvan je weet dat ze vertrouwelijk omgaan met die info) en een of andere recruiter gaat dat even meedelen aan je baas.
 
Maar welke info haal jij dan meer uit zo'n brief behalve dat de sollicitant de vacature heeft gelezen en een generieke brief (waarschijnlijk copy/paste van het internet) een beetje aanpast zodat die er wat op aansluit?

Ik heb zelf al vaker zulke brieven gelezen van potentiële kandidaten, maar uit een cv haal ik 10x meer informatie. Zeker als het dan gaat over van die vage dingen waarvan de sollicitant nog geen kennis kan hebben. Heb ik al vaker discussie mee gehad met de recruiters.
"Ik heb altijd al in sector xyz of voor bedrijf ABC willen werken omdat ...". Vaag en je weet pas of het je echt bevalt als je er een paar maanden rondloopt. Plus iedereen kan daar wel iets leuk op zetten.

In mijn ogen heeft een motivatiebrief enkel meerwaarde als je een pas afgestudeerde zonder werkervaring aanneemt of iemand die een totale carrière switch wil waardoor relevante werkervaring ineens irrelevant wordt.
Dat klopt volgens mij enkel in sectoren met weinig kandidaten waar je iedereen op gesprek kan zien.
Als je 100 personen hebt met een voldoende cv hoe ga je dan kuezen welke 5 je eerst uitnodigt?
 
Ik hoop dan dat je het fatsoen hebt van dat vooraf met die kandidaat te bespreken?
Fijn anders als je op je huidig bedrijf om welke reden dan ook niet hebt laten weten dat je aan het solliciteren bent (buiten die paar referenties, waarvan je weet dat ze vertrouwelijk omgaan met die info) en een of andere recruiter gaat dat even meedelen aan je baas.
Als ik hun huidig bedrijf contacteer, zal ik dat inderdaad eerst vragen, anders niet.

En ja, als ik zelf ga zoeken, gaat dat de facto over mensen die ik zelf rechtstreeks ken en vertrouwelijk met die info omgaan.
 
Dat klopt volgens mij enkel in sectoren met weinig kandidaten waar je iedereen op gesprek kan zien.
Als je 100 personen hebt met een voldoende cv hoe ga je dan kuezen welke 5 je eerst uitnodigt?
Terechte vraag. Ik ben zelf geen recruiter, dus ik krijg altijd maar de short list te zien. Al mogen wij tegenwoordig blij zijn als we uberhaupt meer dan 2 sollicitanten krijgen voor een functie. In mijn specifieke tak van sport wordt je meestal uitgenodigd/benaderd voor een gesprek of geheadhunt.

Maar als je 100 sollicitanten hebt met een relevant/voldoende CV, kan ik me ook niet inbeelden dat ze dan 100 brieven gaan lezen.
En welke criteria zou je dan überhaupt aan die brieven koppelen? Het blijft dan toch afhankelijk van de persoonlijke smaak van de brieflezer.
Ik weet dat ze o.a. in de bedrijven waar mijn zus en mijn vrouw werken het principe hanteren van eerst komt eerst maalt.
Dus ze zullen de stapel afwerken (waarbij ze wel mogelijk de motivatiebrief lezen) en de 1ste 5 kandidaten mogen op gesprek komen.
Zit daar niets tussen, de volgende 5.
 
Laatst bewerkt:
Terechte vraag. Ik ben zelf geen recruiter, dus ik krijg altijd maar de short list te zien. Al mogen wij tegenwoordig blij zijn als we uberhaupt meer dan 2 sollicitanten krijgen voor een functie. In mijn specifieke tak van sport wordt je meestal uitgenodigd/benaderd voor een gesprek of geheadhunt.

Maar als je 100 sollicitanten hebt met een relevant/voldoende CV, kan ik me ook niet inbeelden dat ze dan 100 brieven gaan lezen.
En welke criteria zou je dan überhaupt aan die brieven koppelen? Het blijft dan toch afhankelijk van de persoonlijke smaak van de brieflezer.
Ik weet dat ze o.a. in de bedrijven waar mijn zus en mijn vrouw werken het principe hanteren van eerst komt eerst maalt.
Dus ze zullen de stapel afwerken (waarbij ze wel mogelijk de motivatiebrief lezen) en de 1ste 5 kandidaten mogen op gesprek komen.
Zit daar niets tussen, de volgende 5.
Ik vraag me oprecht af in welke sector je nog meer dan 5 deftige kandidaten op je bord krijgt. Misschien voor absoluut junior posities maar dan is de motivatiebrief toch ook gewoon blabla in het kwadraat.
 
Ik vraag me oprecht af in welke sector je nog meer dan 5 deftige kandidaten op je bord krijgt. Misschien voor absoluut junior posities maar dan is de motivatiebrief toch ook gewoon blabla in het kwadraat.
In sector rond regulering met wat wetenschappelijke achtergrond altijd heel veel sollicitanten gehad. Was breed want zowel chemie, bio-ir, ing, ir etc als achtergrond. Was ook gegeerde werkgever maar toch steeds veel kandidaten.
Idem voor juristen.
Zowel junior als senior veel interesse steevast.

momenteel bij overheid: daar echt gigantisch veel kandidaten soms 🙂. Maar geen selectie op motivatiebrief 🙂.

Nu ik kan best begrijpen dat als ereen heel specifieke technische background nodig is je dan een kleine pool van kandidaten hebt natuurlijk. Maar gegeerde werkgevers trekjen volgens mij veel kandidaten...
 
Ik zie net dit topic na een tijdje niet meer op BG geweest te zijn. Ik ben al de hele maand met mijn neefje aan het rondkijken, want hij zou graag van job wisselen. Hij heeft een prof bachelor elektromechanica en zou graag richting IT gaan, dus heeft hij een cursus programmeren gevolgd bij Syntra en nu bezig met een cursus business analyst. Wat ik merk is dat de markt voor juniors toch niet gemakkelijk is. Van tientallen sollicitaties die gestuurd werden, is hij maar één keer op gesprek kunnen gaan. Ik kan begrijpen dat dit demotiverend werkt.

Ik heb vooral de indruk dat bedrijven niet bereid zijn om mensen om te vormen of een kans te geven. Daar waar in het buitenland (lees Angelsaksische systeem) bedrijven meer open zijn om een hele opleidingstraject te creëren voor mensen zonder ervaring. Verwacht men in België meestal een eerste ervaring of ‘een minimum aan diploma’ vanuit hogeschool/unief.
De IT markt is een rare plek geworden om te beginnen. Er zijn veel mensen die tijdens covid gezegd hebben: "bwa, IT, da lijkt me wel wat! Thuis werken! Veel verdienen!"

En nu zijn die "starters" posities behoorlijk verzadigd met soms questionable profielen.

De meer ervaren posities en profielen, dat is iets anders.
 
De IT markt is een rare plek geworden om te beginnen. Er zijn veel mensen die tijdens covid gezegd hebben: "bwa, IT, da lijkt me wel wat! Thuis werken! Veel verdienen!"

En nu zijn die "starters" posities behoorlijk verzadigd met soms questionable profielen.

De meer ervaren posities en profielen, dat is iets anders.
In 'den IT' zijn der ook gewoon véél recruiters actief. In dat geval sturen zij zelf gewoon een of ander CV door naar hun 'klanten' & denk ik niet dat er veel motivatiebrieven aan te pas komen.

Ben zelf ook ooit gestart via recruitment buro nadat ik ander werk zocht & mezelf als 'zoekende' gezet had op LinkdedIn.
Heb daar sowieso geen fameuze brieven voor moeten doorsturen & wss gewoon m'n CV (dunno exactly anymore, been like 15 yrs).

Maar ik heb in m'n huidig bedrijf ook al CV's zien passeren van die recruiters & da's dan bv. met headers van de recruitment firma & layout van hun enzo.
Anderzijds, veel bedrijven doen ook recruitment via die firma's omdat de natuurlijke instroom van kandidaten gewoon niet voldoet.
IT is nog steeds een business van veel vraag, weinig aanbod eh. Dus 't is een branche waar je snel werk zal vinden als je wil veranderen van patron.
Zéker als je zoal wat ervaring kan voorleggen.
 
In 'den IT' zijn der ook gewoon véél recruiters actief. In dat geval sturen zij zelf gewoon een of ander CV door naar hun 'klanten' & denk ik niet dat er veel motivatiebrieven aan te pas komen.

Ben zelf ook ooit gestart via recruitment buro nadat ik ander werk zocht & mezelf als 'zoekende' gezet had op LinkdedIn.
Heb daar sowieso geen fameuze brieven voor moeten doorsturen & wss gewoon m'n CV (dunno exactly anymore, been like 15 yrs).

Maar ik heb in m'n huidig bedrijf ook al CV's zien passeren van die recruiters & da's dan bv. met headers van de recruitment firma & layout van hun enzo.
Anderzijds, veel bedrijven doen ook recruitment via die firma's omdat de natuurlijke instroom van kandidaten gewoon niet voldoet.
IT is nog steeds een business van veel vraag, weinig aanbod eh. Dus 't is een branche waar je snel werk zal vinden als je wil veranderen van patron.
Zéker als je zoal wat ervaring kan voorleggen.
Ik kan dit alleen maar bevestigen.
 
Ik vraag me oprecht af in welke sector je nog meer dan 5 deftige kandidaten op je bord krijgt. Misschien voor absoluut junior posities maar dan is de motivatiebrief toch ook gewoon blabla in het kwadraat.

Er wordt zo de indruk gewekt dat er massa's vacatures zijn waar ze geen volk voor vinden. In de praktijk zijn 90% van die vacatures te situeren in horeca, 'iets' in de medische/zorgsector, leerkrachten of andere jobs die extreem onderbetaald worden voor de verantwoordelijkheid/uren die daar tegenover staat. En dat zijn nu eenmaal heel veel jobs.
Maar als je voor iets solliciteert in pakweg finance, zeker junior posities, mag je zeker zijn dat er nog een hoop andere sollicitanten zijn. Denk dat dat voor andere vacatures waar een ietwat 'hoog' diploma voor gevraagd wordt ook wel zo is.

Gen Z'ers (de starters van nu) zijn nu eenmaal niet zo zot meer om zich dubbel te plooien voor een armoezalig (starters)loon. Dan nog liever 200€ minder maar voor een easy 9-5.
 
En nu zijn die "starters" posities behoorlijk verzadigd met soms questionable profielen.

De meer ervaren posities en profielen, dat is iets anders.

IT stond ook bekend als de markt die je kon binnengaan ‘zonder’ opleiding en waar je nog wat omhoog kon klimmen of eventueel zelfstandig worden.
 
IT stond ook bekend als de markt die je kon binnengaan ‘zonder’ opleiding en waar je nog wat omhoog kon klimmen of eventueel zelfstandig worden.
Dunno. Hangt er serieus vanaf in welke functie dan toch.

Ik kan u verzekerd zeggen dat men in software development niet veel moet komen doen zonder relevante 'skills'. Of die skills nu komen van een formele opleiding of ervaring in de relevante skills laat ik daar even buiten beschouwing (e.g. iemand die de skills heeft zal bij vele bedrijven niet noodzakelijk afgestraft worden op z'n diploma).

En uiteraard is er ook het gedeelte BI, want niet noodzakelijk development is, maar da's gewoon een heel andere skill set waarmee je even goed mee moet afkomen. Idem AI, wat het alfa buzzword is tegenwoordig.

Er zijn zo mss wel wat jobs die je kan doen in IT zonder development skills. Tester of zoiets in die'n aard.
Nee, de nodige skill set is niet zo verregaand als de ontwikkeling, maar 't is nu niet dat elke rando met een keyboard daar success zal vinden (lees: 'niet elken tester is ne goeien tester').

Nu, dat gezegd zijnde ... om terug te komen op het eerdere statement v/d 'questionable profielen' ... het hang natuurlijk ook weer van 't bedrijf af eh. Als ge toevallig ne 'sukkelaar' hebt aangenomen die na een jaar 't verschil nog altijd niet kent tussen WinOS & Linux, dan wordt het tijd om ze te vervangen eh. :sneaky:

Anderzijds, 'k ga hier afronden, maar ik legde de focus hier nu wel op het technische luik. IT als 'sector' bevat natuurlijk ook talloze andere jobs, gaande van sales tot PM, maar ik denk niet dat het eerdere statement daarover ging.
 
Ik vraag me oprecht af in welke sector je nog meer dan 5 deftige kandidaten op je bord krijgt. Misschien voor absoluut junior posities maar dan is de motivatiebrief toch ook gewoon blabla in het kwadraat.
Het begint al met wat je verstaat onder deftige kandidaat, want je kan een vacature schrijven dat enkel een equivalente functie van een concurrerend bedrijf voldoet en dat je na 6 maanden zonder geschikte kandidaat je plots het over een ander boeg moet gooien.

In de “schoon” jobkes ligt de concurrentie nog steeds hoog, want wie wil niet veel verdienen in een job met veel impact, weinig verantwoordelijkheid en een goede work life balance met veel thuiswerk?
 
Mensen aannemen die al langdurig thuis zitten met mentale problemen is toch altijd heel erg moeilijk. Je kan echt veel minder goed inschatten wat je er nog van kan vragen en ze weten zelf precies ook nooit waar ze staan. Het lijkt alsof ze vaak ook niet fundamenteel bezig zijn met zoeken naar wat de oorzaken zijn en wat er moet gebeuren (of net niet) opdat het voor hen beter zou gaan.

Het lijkt voor mij ook alsof we die mensen ziek thuis schrijven met de boodschap dat ze moeten rusten, terwijl er misschien beter geïnvesteerd wordt in intensievere therapie. Zeker als je ziet hoe multifactorieel de oorzaken zijn.
 
In de “schoon” jobkes ligt de concurrentie nog steeds hoog, want wie wil niet veel verdienen in een job met veel impact, weinig verantwoordelijkheid en een goede work life balance met veel thuiswerk?

Veel impact en weinig verantwoordelijkheid spreken elkaar tegen, tenzij je misschien parlementslid in dit land bent.

Mensen aannemen die al langdurig thuis zitten met mentale problemen is toch altijd heel erg moeilijk. Je kan echt veel minder goed inschatten wat je er nog van kan vragen en ze weten zelf precies ook nooit waar ze staan. Het lijkt alsof ze vaak ook niet fundamenteel bezig zijn met zoeken naar wat de oorzaken zijn en wat er moet gebeuren (of net niet) opdat het voor hen beter zou gaan.

Hangt er natuurlijk af met wat eh. Iemand die een depressie of burn-out heeft meegemaakt kan toch probleemloos terug in het ritme geraken (al zullen die mensen mss niet meer de zin hebben om terug in de echte ratrace te komen). Iemand die thuis zit omwille van schizofrenie ofzo, dat is toch al iets helemaal anders. 😂

Het lijkt voor mij ook alsof we die mensen ziek thuis schrijven met de boodschap dat ze moeten rusten, terwijl er misschien beter geïnvesteerd wordt in intensievere therapie. Zeker als je ziet hoe multifactorieel de oorzaken zijn.

Ik mag toch hopen dat elk deftige (huis)arts zo'n patiënten al dan niet onbewust doorverwijst naar een psycholoog. Antidepressiva neemt de symptomen misschien weg, maar lost de onderliggende oorzaak niet op.
 
Ik snap eigenlijk die discussie over de motivatiebrief niet goed. Of het nuttig is of niet laat ik terzijde, want dat maakt toch gene fuck uit?

Het feit is nu eenmaal dat een grote groep recruiters daar wel waarde aan hecht. En het worst case scenario is dat die andere groep... er gewoon niet naar kijkt.

Dus waar vergroot ge uw kansen mee? Door wel een brief te schrijven.
En tegelijkertijd waar schaadt ge uw kansen niet mee? Door wel een brief te schrijven.

Dus waarom in godsnaam zou ge als kandidaat liggen neuten over die 30min effort die ge erin moet steken?
Klopt.
Tegenwoordig met alle technologische hulpmiddeltjes ook helemaal niet intensief meer (google, AI, ...).

ChatGPT, schrijf motivatiebrief voor vacature x bij bedrijf y met vermelding van z-jaren ervaring in 'jobs'.
Even nakijken en beste delen uithalen, klaar. :)
 
Laatst bewerkt:
Dat nog eens extra in de verf en in het rood zetten is niet slim maar had hij dat niet gedaan had hij het sowieso ook gewoon moeilijk gehad om een job te vinden. Na een tijdje ben je uit de markt geconcurreerd.

Ik ben amper 1x in mijn carrière werkloos geweest maar wel meteen voor een lange periode. Door een paar keer pech te hebben (een paar keer net niet tijdens sollicitaties) had ik ineens een gat van 10 maanden
Hog, zo zou ik het niet zien.

Ik zou bij mijn sollicitaties na die 10 maand gewoon zeggen dat je van die tijd eens gebruik hebt gemaakt om een wereldreis te maken. (wel niet zeggen aan de toekomstige werkgevers dat dit tijdens je dop tijd was, maar met spaargeld, anders kom je over als een profiteur).

Ik ben er zeker van dat dit heel begrijpbaar is, als je dan toch werkloos valt, dat je eens wat probeert te herbronnen ook.
 
Vorig jaar zijn ze iets bizars tegengekomen.

Iemand die op de IT dienst werkte van een ziekenhuis en die wou daar weg, bij ons komen solliciteren.

Bon, super.

Op de dag van zijn eerste werkdag dat hij zou beginnen bij ons, een aangetekende brief.

"ik kan niet beginnen wegens medische redenen, zie bijgevoegde doktersbriefke"

...Die moet toch ook niet direct meer afkomen bij ons hoor. En hij heeft ons bedrijf ook een weekenhalf ghosted toen we die wilden bereiken om wat praktische zaken te bespreken voor verplaatsing enzo van zijn eerste dag.
 
OT: af en toe ben ik al eens jurylid bij wervingen voor mijn overheidsdienst. Ik vind dat echt ongelooflijk hoe vaak mensen slecht scoren, niet omdat ze niet geschikt zouden zijn voor de job, maar gewoon omdat ze te lui, te nonchalant, te weet ik veel wat zijn om gewoon ne keer op te zoeken waarvoor ze eigenlijk aan het solliciteren zijn.
Ik was er vandaag nog over bezig. Wij zijn momenteel mensen aan het aanwerven. "Wat spreekt jou aan in de job?"

"- goh ja, werken voor het stad hè"
 
Terug
Bovenaan