Review: Observer: System Redux

Observer verscheen reeds in 2017 en werd toen goed onthaald. De game werd over het algemeen geprezen voor zijn verbluffende sfeer en looks, anderen vonden het dan weer een gevalletje van style over substance. Een versie voor de next-gen consoles kon in ieder geval niet ontbreken en werd eind vorig jaar uitgebracht. Blijkbaar wil ontwikkelaar Bloober Team deze verbeterde versie met zoveel mogelijk spelers delen, want nu krijgen ook PlayStation 4-bezitters de kans om aan de slag te gaan met deze scifi-horror thriller. Ik heb de game gespeeld op de dag van de release vier jaar geleden, maar was weer helemaal klaar om mij te smijten in een wereld van moordonderzoeken, hyperkinetische herinneringen en Rutger Hauer. Reden genoeg om deze avonturen nog eens te herbeleven. Of de game na die paar jaren nog steeds overeind blijft, kom je in deze review te weten.

Ik zal het verhaal even kort schetsen voor spelers die na al die jaren nog steeds niet bekend zijn met de game. Deze speelt zich af in de Poolse stad Krakau in 2084. Je kruipt in de huid van Dan Lazarski, een rechercheur die de criminaliteit bestrijdt en werkt voor de overheidsorganisatie Chiron. Door de technologische snufjes die in zijn lichaam werden ingeplant, is hij de aangewezen man om omgevingen te analyseren en bewijsmateriaal te verzamelen. Hij is eveneens in staat om het geheugen van verdachten of slachtoffers te hacken en zo herinneringen boven te halen die hem verder leiden in zijn zoektocht naar de feiten. Mensen die over deze capaciteiten beschikken, worden met enige minachting ook Observers genoemd. Op een dag wordt Dan gecontacteerd door zijn zoon die hem om hulp smeekt, maar de lijn wordt abrupt verbroken vooraleer hij meer in detail kan treden over de precaire situatie waarin hij zich bevindt. De band tussen beide heren is de laatste jaren serieus verwaterd, maar een familielid in nood kan je nu eenmaal niet in de kou laten staan. Zijn zoektocht leidt Dan naar een aftands flatgebouw dat vrijwel meteen na zijn aankomst in lockdown gaat. Vermits elke poging tot contact met de buitenwereld wordt geblokkeerd, zit er niets anders op dan te doen waar hij zo goed in is: op onderzoek uitgaan en achterhalen wat de ware toedracht is achter deze vreemde gebeurtenissen.

Observer_ System Redux_1.jpg


Het was nog nooit zo leuk vertoeven in een grimmige spelwereld

Het grootste deel van de tijd spendeer je in het flatgebouw waar je vrij kan rondlopen en je ding doen. Je krijgt allerhande missies voorgeschoteld die je naar eigen believen kan uitvoeren. Deze heruitgave bevat enkele nieuwe zijmissies die zeker de moeite waard zijn. Een neonverlichte slaapkamer volgestouwd met speeltjes die van pas komen tijdens intieme momenten. Wie had gedacht dat het onderzoeken van het seksleven van een vreemde interessante wendingen kon opleveren? Zo'n onderzoek verloopt meestal volgens hetzelfde stramien, waarbij je de plaats delict onder de loep neemt met je EM Vision en Bio Vision. Deze modificaties aan Dans oog helpen hem bij het analyseren van elektronica en biologisch materiaal zoals haar en bloed. Hierdoor ontdek je nieuwe aanwijzingen die je verder leiden in je onderzoek en zorgen voor een nieuw objectief voor de speler. Je zal ongeveer een tiental uur zoet zijn om het einde te bereiken, afhankelijk van het aantal zijmissies dat je voltooit. De game laat je volledig vrij in de volgorde waarin je de zaken aanpakt. Nergens houden ze je bij de hand, maar laten ze je vrij om je gang te gaan en alles zelf uit te zoeken. Ondanks de lineaire structuur van de missies, voelt het steeds aan alsof je de touwtjes zelf in handen hebt.

Observer: System Redux ademt liefde voor het genre uit.


Hoewel de kracht voornamelijk ligt in het zelf verkennen en je laten onderdompelen in de sfeer die de game uitademt, zocht de ontwikkelaar ook een manier om enkele actiescènes in de game te smokkelen. Zoals ik eerder al aanhaalde, is Dan in staat herinneringen van vreemden te herbeleven door zich te koppelen aan hun geheugenchip en zo als het ware in te breken in hun hoofd. Bij de start waarschuwt de ontwikkelaar voor mogelijke epilepsieaanvallen op bepaalde momenten in het spel. Met die woorden verwijst men naar dit onderdeel en achteraf gezien is het volledig te begrijpen dat men spelers hiervan op de hoogte stelt. Schokkende beelden en gigantische lichtflitsen zorgen bij wijlen voor ongemakkelijke momenten. Dit is echter niet de enige component in deze sequenties die tot frustraties leidt. Hoewel de constante dreiging, die voortvloeit vanuit de omgeving en de interactie met de personages, steeds zorgt voor een onbehagen gevoel, zag de ontwikkelaar zich toch genoodzaakt om enkele stealth-secties in te bouwen waarin je achterna wordt gezeten door een gruwelijk wezen dat er niet om bekendstaat om vredelievend van aard te zijn. Deze segmenten zorgden in het origineel voor heel wat verwarring door het onduidelijke doel tijdens het spelen, wat bij mij leidde tot trial-and-error om deze alsnog tot een goed einde te brengen. De ontwikkelaar heeft enkele aanpassingen doorgevoerd om de gameplay iets toegankelijker te maken. Daar lijken ze in geslaagd vermits het mij veel minder moeite kostte om deze secties te voltooien dan bij mijn eerste speelbeurt jaren geleden. Ondanks het opfrissen van deze horrormomenten, was ik steeds opgelucht na afloop.

Observer_ System Redux_2.jpg


Genieten met een grote "G" van Rutger

Loont het de moeite om de game nogmaals te spelen indien je de releaseversie reeds achter de kiezen hebt? Spelen in 4K en met de HDR-modus ingeschakeld, enkele nieuwe zijmissies, extra collectibles en het finetunen van de gameplay en belichting, lijken op het eerste zicht maar mager om een tweede aanschaf te verantwoorden. Zoals zo vaak het geval bij herwerkte versies van games, kan je als nieuwkomer met de beste versie aan de slag gaan en als fan kan je vooral herinneringen ophalen door alles nogmaals te herbeleven. Tenslotte dien ik nog even mijn appreciatie uit te drukken voor Rutger Hauer, de man die zijn stem verleent aan het hoofdpersonage. Enkele jaren reeds niet meer in ons midden, maar dankzij enkele iconische rollen zal hij steeds in het geheugen gegrift staan van menig filmliefhebber. Hier toont hij dat een stem voldoende is om een personage naar een hoger niveau te tillen. Hij maakt van Dan Lazarski het perfecte hoofdpersonage in deze scifi-horror thriller met cyberpunk-invloeden. De link naar Blade Runner is makkelijk gelegd. Dit weekend nog maar eens opzetten for old times sake: genoeg kan je er immers niet van krijgen.

Conclusie

Observer: System Redux is een feest van herkenning voor spelers van het origineel en een geweldige trip voor nieuwkomers. De kleine verbeteringen zorgen ervoor dat de game, die al stond als een huis, nog verder verfijnd wordt met als resultaat dat we de beste versie tot op heden krijgen voorgeschoteld. De grauwe, troosteloze wereld is nog steeds de blikvanger en de immense vrijheid die de speler toelaat om op zijn eigen tempo op verkenning te gaan, zorgen ervoor dat de game zonder enige moeite boven de middelmaat uitstijgt. Jammer van de horrorsegmenten die wat los lijken te staan van de rest van de gameplay, maar dit is het enige minpunt van deze uitstekende game.

Pro

  • Sfeervolle spelwereld
  • Look van de game
  • Leuk verhaal
  • Rutger Hauer

Con

  • Horrorsegmenten voelen niet op zijn plaats
  • Slechts kleine verfijningen ten opzichte van het origineel
8

Over

Beschikbaar vanaf

10 november 2020

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. PC
  2. PlayStation 4
  3. PlayStation 5
  4. Xbox One
  5. Xbox Series X|S

Ontwikkelaar

  1. Bloober Team

Uitgever

  1. Bloober Team
 
Redactie
Heb de originele enkele jaren terug gespeeld op een GTX1050 Ti en herinner me dat het echt een zwaar spel was, maar leuke ervaring na wat finetunen dus voor mij ook wel een 8/10 waard. Deze herwerkte versie heeft helaas echter geen meerwaarde voor mij. Een sequel of spin-off lijkt mij veel interessanter dan geld te steken in een gepolijste reduxversie die wellicht voor meer dan 80% dezelfde gamecontent biedt.
 
Terug
Bovenaan