Halo Infinite moest dé launchtitel worden van Microsofts nieuwe Xbox Series X|S-consoles, een van de grote system sellers van de eindejaarsperiode vorig jaar en het wapenfeit tegen de line-up van de PlayStation 5. Helaas viel in augustus 2020 het doek over dit plan wanneer Microsoft aankondigde dat door het moeilijke ontwikkelingsproces, mede door de Corona-pandemie, Halo Infinite met een jaar werd uitgesteld. Maar kijk, twintig jaar na het verschijnen van de originele Halo: Combat Evolved, kunnen we sinds deze maand eindelijk aan de slag met het nieuwe hoofdstuk in de saga van Master Chief.
Halo Infinite verschijnt zes jaar na Halo 5: Guardians en aan het roer van deze aflevering staat opnieuw 343 Industries, die de fakkel overnamen van Bungie na het verschijnen van Halo: Reach. Met dit zesde deel in de hoofdreeks, brengt 343 Industries het slotstuk van hun eigen Reclaimer-trilogie. Tegelijkertijd moet Halo Infinite dienst doen als een soort van spirituele reboot die het spel dichter bij de ervaring van de originele Halo: Combat Evolved moet brengen en de serie tegelijkertijd toegankelijker moet maken voor nieuwkomers die de ruim twintig jaar aan verhaalvertelling hebben gemist, zonder de rijke geschiedenis van de serie te verloochenen.
Welkom op Zeta Halo
Hoe Halo Infinite deze verse start bewerkstelligt, is door het verhaal uit Halo 5: Guardians voorzichtig onder de mat te schuiven en de gebeurtenissen zo'n anderhalf jaar later te laten afspelen, waarbij Master Chief bovendien zes maanden zwevend door de ruimte heeft doorgebracht. De UNSC Infinity werd namelijk aangevallen door de Banished, een splinterfactie van de Covenant onder leiding van de krijgsheer Atriox, die ook de belangrijkste antagonist van Halo Wars 2 was. Halo Infinite begint zo met een opvallend uitgangspunt, namelijk de nederlaag van de UNSC en het falen van onze favoriete Spartan. Maar Master Chief zou zichzelf niet zijn, mocht hij zijn taak om de mensheid te redden niet verder zou zetten en eigenhandig de strijd tegen de Banished aangaat. Hiervoor daalt hij samen met UNSC-piloot die de strijd ontvluchtte, af naar de ringwereld Zeta Halo, die werd overgenomen door de Banished. Zij hebben deze ringwereld niet zomaar overgenomen natuurlijk. Al snel leer je dat ze een Forerunner-installatie hebben opgegraven en dat hun aankomst een andere oude en gevaarlijke levensvorm heeft ontwaakt die de balans van het universum dreigt te verstoren.
Wat volgt is een vrij klassiek Halo-avontuur, waarbij 343 Industries duidelijk geluisterd heeft naar de kritieken op Halo 5. De eerste keer dat je voet zet op de oppervlakte van Zeta Halo voelt een beetje aan als de eerste keer dat je de ringwereld van Halo: Combat Evolved aanschouwde. Zeker wanneer je de nostalgische en bombastische deuntjes hoort die deze iconische serie doorheen de jaren hebben vergezeld. Het verhaal is wel iets zwaarwichtiger deze keer, want thema's als verlies en verlossing lopen als een rode draad doorheen dit spel. Dit verhaal is zeker boeiend om te volgen en je krijgt opnieuw tal van memorabele scènes voorgeschoteld. De baasgevechten waren daarentegen niet altijd even interessant en soms zelfs vrij buggy. Zo heb ik bij de derde baas zelfs geen idee hoe die is gestorven, want ik gooide een granaat en rende weg van hem, waarna hij plots dood bleek te zijn terwijl hij nog een bijna volle levensbalk had. Los daarvan, bieden zowel de bazen als veel van de gewone vijanden stevig weerwerk en is Halo: Infinite zeker geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Zelfs op Normal had ik het af en toe lastig, dus hoedje af voor iedereen die dit spel op Legendary uitspeelt.
Checklist afwerken
Hoewel de hoofdmissies een vrij klassieke Halo-ervaring brengen, voegt dit zesde deel toch een grote verandering toe. Met Halo Infinite gaat de reeks immers de openwereldtoer op. De missies leiden je wel een beetje doorheen de wereld, maar daarnaast heb je nog een heleboel zijactiviteiten die je volledig naar keuze kan voltooien. Heel innovatief is 343 Industries niet op dit gebied en zo lijkt dit een beetje een greatest hits te zijn van zijactiviteiten zoals outposts, hier Forward Operating Bases (FOB), veroveren, vijandelijke basissen aanvallen, communicatietorens vernietigen, High-Value Targets elimineren, UNSC-squads helpen en verschillende collectibles verzamelen. Bijgevolg speelt Halo Infinite, net als Ghost of Tsushima, iets teveel leentjebuur bij de intussen beruchte openwereldformule van Ubisoft en wordt het spel voltooien al snel het afwerken van een checklist. Tenzij je natuurlijk (een groot deel van) deze zijactiviteiten links laat liggen, maar dan gaat een deel van de ervaring verloren en wordt de speeltijd drastisch ingekort. Enkel de hoofdmissies voltooien houdt je een achttal uren zoet. Daarnaast ben ik tijdens deze zijactiviteiten ook enkele problemen tegengekomen, bijvoorbeeld één FOB die ik op een bepaald moment niet kon veroveren omdat er zogezegd nog een vijand in de buurt was, terwijl er niemand te bespeuren viel, zelfs geen vijand die stealth gebruikte. Of een object dat ik moest vernietigen dat maar niet kapot wou gaan.
Om je te verplaatsen doorheen de wereld van Halo Infinite, kan je opnieuw achter het stuur kruipen van intussen iconische voertuigen zoals de Warthog of de Ghost. Het is echter spijtig dat na twintig jaar Halo de makers er nog steeds niet in geslaagd zijn om deze voertuigen degelijke physics te geven. Het kan dat dit met opzet gedaan is natuurlijk, maar ik vond het een absolute ramp om mij te verplaatsen met een rijtuig. Gelukkig zijn de points of interest nooit al te ver uit elkaar, al vereisen sommige plaatsen wel wat klimwerk. Gelukkig heb je deze keer een grijphaak ter beschikking, want je net iets mobieler maakt en zeker van pas komt gezien de verticaliteit van de levels. Je doorheen de wereld navigeren is wel fijn, omdat je regelmatig wordt getrakteerd op prachtige landschappen en indrukwekkende structuren. De sfeer druipt regelmatig van het scherm af, zeker wanneer er rookeffecten en speciale belichting aan te pas komen. Zelf heb ik het spel voornamelijk gespeeld op de Xbox Series S en was ik zeer tevreden over het resultaat, zijnde een een knap visueel spektakel zonder haperingen in het beeld. Ik heb het ook even gespeeld op pc, maar hier is Halo: Infinite wel een zwaar beestje, waardoor ik mij moest beperken tot de medium settings en 1080p, anders daalde het aantal beelden per seconde teveel.
Online slagveld
De Halo-franchise staat natuurlijk ook bekend om zijn multiplayer en hier is Microsoft voor een opvallende keuze gegaan. De multiplayer van Halo Infinite is namelijk volledig gratis te spelen en verscheen zelfs een kleine maand voor de eigenlijke release van het spel. Hoewel er wel seizoensgebonden inhoud komt, inclusief seizoenspassen, staat Halo Infinite garant voor een old school shooter-ervaring zonder vrij te spelen wapens, levelprogressie, klassen of andere unlockables. Wil je gewoon lekker team deathmatch, capture the flag of domination spelen zonder al te veel tierlantijntjes, dan ben je hier dus aan het juiste adres. De keerzijde van de medaille, is dat er momenteel weinig content is voor de multiplayer. Zo waren er bij de release slechts een handvol aan multiplayermodi en in totaal tien mappen, waarbij niet elke map beschikbaar is voor elke modus, en kon je enkel kiezen uit Quick Game, Big Battle, waarbij je 12v12-matches speelt en Ranked Game. De dagen na de release resulteerden dan ook al snel in multiplayerspelletjes waarbij ik soms twee à drie keer dezelfde modus op dezelfde map speelde.
Maar opnieuw toont 343 Industries aan dat ze luisteren naar de community en zo heeft de patch van 14 december al wat beterschap gebracht door bijvoorbeeld de veelgevraagde Slayer-speellijst in drie formaten toe te voegen en dit zelfs vroeger dan voorzien was. Deze update zou ook de seizoenspas onder handen genomen moeten hebben, maar buiten het feit dat enkele wekelijkse uitdagingen eenvoudiger te behalen zijn, merkte ik niet veel verschil. Zo krijg je nog steeds slechts 100 of 200 XP per match als dagelijkse uitdaging, ongeacht of je nu goed speelt of gewoon idle bent tijdens deze match. Ook zijn veel van de beloningen van de seizoenspas gewoon Challenge Swaps om bepaalde uitdagingen te wisselen. Persoonlijk vind ik de implementatie van de seizoenspas toch teleurstellend in Halo: Infinite. Maar goed, de seizoenspas focust vooral op cosmetische items dus heel belangrijk is dit niet voor mij.
Uiteindelijk voelt Halo Infinite vandaag vrij onvolledig aan, dit niet enkel wat betreft de multiplayer maar ook voor de carrièremodus. Zo zijn belangrijke features zoals split-screen multiplayer, filters voor multiplayesmodi, de Forge-modus, de mogelijkheid om het verhaal in coöp te spelen of verhaalmissies te herspelen momenteel afwezig. 343 Industries liet weten dat veel van deze features zullen worden geïntroduceerd met de komst van het tweede seizoen, maar hiervoor moeten we nog enkele maanden geduld uitoefenen.
Halo Infinite verschijnt zes jaar na Halo 5: Guardians en aan het roer van deze aflevering staat opnieuw 343 Industries, die de fakkel overnamen van Bungie na het verschijnen van Halo: Reach. Met dit zesde deel in de hoofdreeks, brengt 343 Industries het slotstuk van hun eigen Reclaimer-trilogie. Tegelijkertijd moet Halo Infinite dienst doen als een soort van spirituele reboot die het spel dichter bij de ervaring van de originele Halo: Combat Evolved moet brengen en de serie tegelijkertijd toegankelijker moet maken voor nieuwkomers die de ruim twintig jaar aan verhaalvertelling hebben gemist, zonder de rijke geschiedenis van de serie te verloochenen.
Welkom op Zeta Halo
Hoe Halo Infinite deze verse start bewerkstelligt, is door het verhaal uit Halo 5: Guardians voorzichtig onder de mat te schuiven en de gebeurtenissen zo'n anderhalf jaar later te laten afspelen, waarbij Master Chief bovendien zes maanden zwevend door de ruimte heeft doorgebracht. De UNSC Infinity werd namelijk aangevallen door de Banished, een splinterfactie van de Covenant onder leiding van de krijgsheer Atriox, die ook de belangrijkste antagonist van Halo Wars 2 was. Halo Infinite begint zo met een opvallend uitgangspunt, namelijk de nederlaag van de UNSC en het falen van onze favoriete Spartan. Maar Master Chief zou zichzelf niet zijn, mocht hij zijn taak om de mensheid te redden niet verder zou zetten en eigenhandig de strijd tegen de Banished aangaat. Hiervoor daalt hij samen met UNSC-piloot die de strijd ontvluchtte, af naar de ringwereld Zeta Halo, die werd overgenomen door de Banished. Zij hebben deze ringwereld niet zomaar overgenomen natuurlijk. Al snel leer je dat ze een Forerunner-installatie hebben opgegraven en dat hun aankomst een andere oude en gevaarlijke levensvorm heeft ontwaakt die de balans van het universum dreigt te verstoren.
Wat volgt is een vrij klassiek Halo-avontuur, waarbij 343 Industries duidelijk geluisterd heeft naar de kritieken op Halo 5. De eerste keer dat je voet zet op de oppervlakte van Zeta Halo voelt een beetje aan als de eerste keer dat je de ringwereld van Halo: Combat Evolved aanschouwde. Zeker wanneer je de nostalgische en bombastische deuntjes hoort die deze iconische serie doorheen de jaren hebben vergezeld. Het verhaal is wel iets zwaarwichtiger deze keer, want thema's als verlies en verlossing lopen als een rode draad doorheen dit spel. Dit verhaal is zeker boeiend om te volgen en je krijgt opnieuw tal van memorabele scènes voorgeschoteld. De baasgevechten waren daarentegen niet altijd even interessant en soms zelfs vrij buggy. Zo heb ik bij de derde baas zelfs geen idee hoe die is gestorven, want ik gooide een granaat en rende weg van hem, waarna hij plots dood bleek te zijn terwijl hij nog een bijna volle levensbalk had. Los daarvan, bieden zowel de bazen als veel van de gewone vijanden stevig weerwerk en is Halo: Infinite zeker geen katje om zonder handschoenen aan te pakken. Zelfs op Normal had ik het af en toe lastig, dus hoedje af voor iedereen die dit spel op Legendary uitspeelt.
Checklist afwerken
Hoewel de hoofdmissies een vrij klassieke Halo-ervaring brengen, voegt dit zesde deel toch een grote verandering toe. Met Halo Infinite gaat de reeks immers de openwereldtoer op. De missies leiden je wel een beetje doorheen de wereld, maar daarnaast heb je nog een heleboel zijactiviteiten die je volledig naar keuze kan voltooien. Heel innovatief is 343 Industries niet op dit gebied en zo lijkt dit een beetje een greatest hits te zijn van zijactiviteiten zoals outposts, hier Forward Operating Bases (FOB), veroveren, vijandelijke basissen aanvallen, communicatietorens vernietigen, High-Value Targets elimineren, UNSC-squads helpen en verschillende collectibles verzamelen. Bijgevolg speelt Halo Infinite, net als Ghost of Tsushima, iets teveel leentjebuur bij de intussen beruchte openwereldformule van Ubisoft en wordt het spel voltooien al snel het afwerken van een checklist. Tenzij je natuurlijk (een groot deel van) deze zijactiviteiten links laat liggen, maar dan gaat een deel van de ervaring verloren en wordt de speeltijd drastisch ingekort. Enkel de hoofdmissies voltooien houdt je een achttal uren zoet. Daarnaast ben ik tijdens deze zijactiviteiten ook enkele problemen tegengekomen, bijvoorbeeld één FOB die ik op een bepaald moment niet kon veroveren omdat er zogezegd nog een vijand in de buurt was, terwijl er niemand te bespeuren viel, zelfs geen vijand die stealth gebruikte. Of een object dat ik moest vernietigen dat maar niet kapot wou gaan.
Om je te verplaatsen doorheen de wereld van Halo Infinite, kan je opnieuw achter het stuur kruipen van intussen iconische voertuigen zoals de Warthog of de Ghost. Het is echter spijtig dat na twintig jaar Halo de makers er nog steeds niet in geslaagd zijn om deze voertuigen degelijke physics te geven. Het kan dat dit met opzet gedaan is natuurlijk, maar ik vond het een absolute ramp om mij te verplaatsen met een rijtuig. Gelukkig zijn de points of interest nooit al te ver uit elkaar, al vereisen sommige plaatsen wel wat klimwerk. Gelukkig heb je deze keer een grijphaak ter beschikking, want je net iets mobieler maakt en zeker van pas komt gezien de verticaliteit van de levels. Je doorheen de wereld navigeren is wel fijn, omdat je regelmatig wordt getrakteerd op prachtige landschappen en indrukwekkende structuren. De sfeer druipt regelmatig van het scherm af, zeker wanneer er rookeffecten en speciale belichting aan te pas komen. Zelf heb ik het spel voornamelijk gespeeld op de Xbox Series S en was ik zeer tevreden over het resultaat, zijnde een een knap visueel spektakel zonder haperingen in het beeld. Ik heb het ook even gespeeld op pc, maar hier is Halo: Infinite wel een zwaar beestje, waardoor ik mij moest beperken tot de medium settings en 1080p, anders daalde het aantal beelden per seconde teveel.
Online slagveld
De Halo-franchise staat natuurlijk ook bekend om zijn multiplayer en hier is Microsoft voor een opvallende keuze gegaan. De multiplayer van Halo Infinite is namelijk volledig gratis te spelen en verscheen zelfs een kleine maand voor de eigenlijke release van het spel. Hoewel er wel seizoensgebonden inhoud komt, inclusief seizoenspassen, staat Halo Infinite garant voor een old school shooter-ervaring zonder vrij te spelen wapens, levelprogressie, klassen of andere unlockables. Wil je gewoon lekker team deathmatch, capture the flag of domination spelen zonder al te veel tierlantijntjes, dan ben je hier dus aan het juiste adres. De keerzijde van de medaille, is dat er momenteel weinig content is voor de multiplayer. Zo waren er bij de release slechts een handvol aan multiplayermodi en in totaal tien mappen, waarbij niet elke map beschikbaar is voor elke modus, en kon je enkel kiezen uit Quick Game, Big Battle, waarbij je 12v12-matches speelt en Ranked Game. De dagen na de release resulteerden dan ook al snel in multiplayerspelletjes waarbij ik soms twee à drie keer dezelfde modus op dezelfde map speelde.
Halo Infinite staat garant voor een old school shooter-ervaring
Maar opnieuw toont 343 Industries aan dat ze luisteren naar de community en zo heeft de patch van 14 december al wat beterschap gebracht door bijvoorbeeld de veelgevraagde Slayer-speellijst in drie formaten toe te voegen en dit zelfs vroeger dan voorzien was. Deze update zou ook de seizoenspas onder handen genomen moeten hebben, maar buiten het feit dat enkele wekelijkse uitdagingen eenvoudiger te behalen zijn, merkte ik niet veel verschil. Zo krijg je nog steeds slechts 100 of 200 XP per match als dagelijkse uitdaging, ongeacht of je nu goed speelt of gewoon idle bent tijdens deze match. Ook zijn veel van de beloningen van de seizoenspas gewoon Challenge Swaps om bepaalde uitdagingen te wisselen. Persoonlijk vind ik de implementatie van de seizoenspas toch teleurstellend in Halo: Infinite. Maar goed, de seizoenspas focust vooral op cosmetische items dus heel belangrijk is dit niet voor mij.
Uiteindelijk voelt Halo Infinite vandaag vrij onvolledig aan, dit niet enkel wat betreft de multiplayer maar ook voor de carrièremodus. Zo zijn belangrijke features zoals split-screen multiplayer, filters voor multiplayesmodi, de Forge-modus, de mogelijkheid om het verhaal in coöp te spelen of verhaalmissies te herspelen momenteel afwezig. 343 Industries liet weten dat veel van deze features zullen worden geïntroduceerd met de komst van het tweede seizoen, maar hiervoor moeten we nog enkele maanden geduld uitoefenen.
Conclusie
Elke review is vandaag de dag natuurlijk een momentopname en ondanks het jaar uitsel, is het duidelijk dat 343 Industries geen tijd genoeg had om het spel af te leveren dat zowel zij als de fans verwachtten, waardoor dit zesde deel in de Halo-franchise onvolledig aanvoelt. Gelukkig blijven de makers niet stilzitten en worden de missende features in de toekomst hopelijk alsnog toegevoegd. De score die ik heb toegekend is dan ook met dit idee in het achterhoofd - in de huidige staat zou ik het net geen acht geven-, want de basis van Halo Infinite is nog steeds een sterke en vlot spelende shooter met heel wat potentieel.
Pro
- Boeiend verhaal
- Geweldige gunplay
- Audiovisueel spektakel
- Gratis toegang tot de multiplayer
Con
- Physics van de voertuigen nog steeds een ramp
- Enkele technische problemen
- Voelt onvolledig aan
- Online progressie en beloningen
8
Over
Beschikbaar vanaf
8 december 2021
Gespeeld op
- PC
- Xbox Series X|S
Beschikbaar op
- PC
- Xbox One
- Xbox Series X|S
Genre
- Shooter
Ontwikkelaar
- 343 Industries
Uitgever
- Xbox Game Studios
