Eindelijk is hij er! Zeven jaar na de release van Final Fantasy XV worden we getrakteerd op een nieuwe titel in deze iconische rollenspelserie. Intussen hebben we ons wel kunnen uitleven in de online wereld van Fantasy Fantasy XIV of de talloze spin-offs, remasters en remakes kunnen spelen. Maar voor zij die zoals mij aan het wachtten waren op een volwaardig nieuw deel in de hoofdserie, was het een lange zit. Sinds de officiële reveal van het spel tijdens de PlayStation Showcase in 2020 is de anticipatie enkel toegenomen en deze week kunnen we ontdekken of het spel de enorme verwachtingen weet in te lossen.
Final Fantasy XVI
is niet enkel een belangrijke titel voor de spelers, maar ook voor de makers van het spel zelf. Dit zestiende deel moet de reeks immers opnieuw op het goede spoor zetten na de gemengde en vaak teleurgestelde reacties op Final Fantasy XIII, Final Fantasy XV en bij uitstek ook Final Fantasy XII. Toch was er één lichtpuntje in dit verhaal, met name het succes van Final Fantasy XIV: A Realm Reborn en diens uitbreidingen. Voor Square Enix was de oplossing voor de hand liggend: de ontwikkeling van Final Fantasy XVI werd overgelaten aan het team van Naoki Yoshida, ook wel gekend als Yoshi-P, dat verantwoordelijk was voor het succesverhaal van deze MMORPG en nu door het leven gaat als Creative Business Unit III. Daarnaast werd ook Capcom-veteraan Ryota Suzuki (Devil may Cry 4 en 5, Dragon's Dogma) aan boord gehaald als Battle Designer.
Naast het op de schop gaan van enige vorm van turn-based elementen, werd ook de open wereld van Final Fantasy XV overboord gegooid en krijgen we een meer volwassen verhaal voorgeschoteld in een middeleeuwse setting, waarvoor Yoshi-P duidelijk inspiratie is gaan halen bij Game of Thrones. Het mag dan ook niet verbazen dat dit de eerste titel in de reeks is die een 18+-label opgeplakt krijgt. Wees dus niet verbaasd als de personages vloeken, er een streepje naakt te zien is en er af en toe ledematen worden afgehakt. Maar de vergelijking met Game of Thrones houdt ook steek als je weet dat in het verhaal vier machtige naties met elkaar oorlog voeren, fragiele allianties aangaan en de nodige messen in de rug steken. Politieke intrige, verraad, wraak en verlossing zijn slechts enkele van de thema's die centraal staan.
Gezien het verhaal van Final Fantasy XVI zeer belangrijk is, zal ik hier niet verder op ingaan. Maar je kan je alvast verwachten aan een boeiend en meeslepend verhaal vol emotie, intrige en memorabele momenten. Clive zijn queeste eindigt uiteraard niet met het vinden van de Dominant van Ifrit en zoals bij elke Final Fantasy hangt het lot van Valisthea, de wereld van Final Fantasy XVI, af van de daden van Clive en zijn team. Net zoals in Final Fantasy XV speel je hier voornamelijk met enkel het hoofdpersonage zelf en worden je teamgenoten gecontroleerd door A.I. Er is wel één teamgenoot die je bevelen kan geven: je trouwe viervoeter Torgal. Deze wolfshond is niet enkel handig in de strijd, maar heeft doorheen het verhaal nog enkele verrassingen in petto.
Naast het verhaal zullen het vooral de baasgevechten zijn die je zullen bijblijven. Je kan al even proeven van deze baasgevechten in de demo, maar geloof me als ik zeg dat dit slechts een voorproefje is van wat je te wachten staat later in het spel. Je zal nog heel wat gedenkwaardige gevechten beleven tegen zowel Eikons als andere baddies. Deze baasgevechten spelen zich vaak af in verschillende fases en introduceren ook quicktime-events die het cinematische gehalte van de gevechten verhogen. Het epische karakter wordt verder versterkt door de bombastische muziek. De soundtrack wordt voor de verandering niet verzorgd door Nobuo Uematsu, maar door Masayoshi Soken, die ook de muziek verzorgde van Final Fantasy XIV en alle uitbreidingen, alsook Drakengard 3. Eerlijk gezegd moeten zijn composities op geen enkel moment onderdoen voor wat we gewoon zijn van Uematsu.
Naast de zijmissies heb je ook nog Hunts die je kan ondernemen vanuit je Hideaway. Deze Hunts laten je jagen op steeds sterker wordende elitevijanden. Samen met de missies leveren deze Hunts je geld, XP, materialen voor het craften en roem op. Dit laatste wil je verzamelen omdat je tal van beloningen kan vrijspelen en dit zal de voornaamste reden zijn waarom je ook zijmissies wilt ondernemen. Verder valt er weinig te beleven als je afwijkt van het pad en komt de extra content vooral in de vorm van de mogelijkheid van het herspelen van bepaalde stages, al dan niet in de arcademodus met een scoresysteem, en de New Game+-modus. Want alsof een meer dan veertig uur durend spel uitspelen nog niet genoeg was, heeft Square Enix een New Game+ toegevoegd waarbij je niet enkel een nieuwe moeilijkheidsgraad krijgt, met nieuwe upgrademogelijkheden en aanpassingen in de vijanden, maar ook extra uitdaging in de arcademodus en de Chronilith Trials, speciale endgame uitdagingen die gerelateerd zijn aan de Eikons in het spel. Dit alles wordt gebalanceerd met de keuze uit een Story en Action Difficulty wanneer je het spel opstart, waarbij de Story Difficulty je enkele hulpmiddeltjes geeft voor als je niet zo behendig bent in snelle actiegames.
De wereld wordt natuurlijk ook knap tot leven geroepen dankzij de fantastische graphics van het spel. Final Fantasy XVI behoort zeker en vast tot de mooiste games op de PlayStation 5. Het spel draait zo goed als vlekkeloos op deze console, iets dat haast een zeldzaamheid is bij grote releases zoals deze vandaag de dag. Ik heb enkele keren een frame drop ondervonden wanneer er wat teveel actie op het scherm te zien was, maar dit was nog voor de day one-patch die begin deze week beschikbaar was. Bovendien viel me ook op hoe soepel het spel speelde in de Quality Mode. Tegenwoordig verkies ik absoluut 60 fps, maar hier was dit helemaal niet het geval. De enige opmerking die ik kan geven over het visuele aspect, is dat de gezichtsanimaties af en toe wat minder geslaagd zijn, zeker bij minder belangrijke personages. Aanleunend hierbij, stoorde ik me soms ook aan de stemmen van bepaalde personages voor de Engelstalige voice-overs. Je zal waarschijnlijk wel merken dat een aantal personages echt wel verkeerd gecast zijn. Gelukkig is dit niet al te storend, maar beide element zorgen soms wel voor een raar gevoel.
Final Fantasy XVI
Verandering troef
Wat heeft iemand die gewerkt heeft aan de Devil May Cry-reeks te zoeken in een rollenspel als Final Fantasy XVI, vraag je je waarschijnlijk af? Wel, in hun zoektocht naar succes hebben de makers enkele belangrijke beslissingen genomen die het spel boeiend moeten maken voor een breder publiek. Je kan het er niet mee eens zijn, maar de evolutie naar een volbloed realtime gevechtssysteem was logisch voor de reeks. Suzuki moest hierbij de nodige schwung geven aan dit gevechtssysteem en hij is hier zeker in geslaagd. Dit systeem leunt zo veel meer aan bij de snelle hack and slash-gameplay van Devil May Cry of de titels van PlatinumGames. Hoewel je initieel wat beperkt lijkt in je aanvallen, opent het systeem zich na enkele uurtjes spelen en krijg je toegang tot heel wat spectaculaire aanvallen, waarbij ook de gekende Limit Break terugkeert in een opvallende vorm.Naast het op de schop gaan van enige vorm van turn-based elementen, werd ook de open wereld van Final Fantasy XV overboord gegooid en krijgen we een meer volwassen verhaal voorgeschoteld in een middeleeuwse setting, waarvoor Yoshi-P duidelijk inspiratie is gaan halen bij Game of Thrones. Het mag dan ook niet verbazen dat dit de eerste titel in de reeks is die een 18+-label opgeplakt krijgt. Wees dus niet verbaasd als de personages vloeken, er een streepje naakt te zien is en er af en toe ledematen worden afgehakt. Maar de vergelijking met Game of Thrones houdt ook steek als je weet dat in het verhaal vier machtige naties met elkaar oorlog voeren, fragiele allianties aangaan en de nodige messen in de rug steken. Politieke intrige, verraad, wraak en verlossing zijn slechts enkele van de thema's die centraal staan.
Onvergetelijke vertelling
Vreemd genoeg doet dit alles het spel vaak meer aanvoelen als een westerse RPG zoals The Witcher 3: Wild Hunt dan als een klassieke JRPG. Toch zijn alle klassieke Final Fantasy-ingrediënten aanwezig zoals magische kristallen, Chocobo's, Moogles, Cid, vijanden zoals Malboros, Bombs en Coeurls, en uiteraard summons, hier in de vorm van de Eikons. Deze keer is er echter geen sprake van klassieke summons, maar ze spelen wel een belangrijke rol in het verhaal van Final Fantasy XVI. Dit verhaal draait rond de Mothercrystals, enorme kristallen die de mensheid bescherming zouden bieden maar ook verantwoordelijk zijn voor de Dominants, personen die een avatar zijn voor een bepaalde Eikon en de krachten van deze Eikon kunnen gebruiken maar ook kunnen transformeren in deze Eikon. Als speler kruip je in de huid van Clive Rosenfield, Eerste Schild van Rosaria en voogd van zijn jongere broer Joshua, de Dominant van de Eikon Phoenix. Wanneer Joshua op een avond wordt vermoord door de Dark Eikon Ifrit, zweert Clive dat hij zijn broer zal wreken door de Dominant van Ifrit te verslaan.Gezien het verhaal van Final Fantasy XVI zeer belangrijk is, zal ik hier niet verder op ingaan. Maar je kan je alvast verwachten aan een boeiend en meeslepend verhaal vol emotie, intrige en memorabele momenten. Clive zijn queeste eindigt uiteraard niet met het vinden van de Dominant van Ifrit en zoals bij elke Final Fantasy hangt het lot van Valisthea, de wereld van Final Fantasy XVI, af van de daden van Clive en zijn team. Net zoals in Final Fantasy XV speel je hier voornamelijk met enkel het hoofdpersonage zelf en worden je teamgenoten gecontroleerd door A.I. Er is wel één teamgenoot die je bevelen kan geven: je trouwe viervoeter Torgal. Deze wolfshond is niet enkel handig in de strijd, maar heeft doorheen het verhaal nog enkele verrassingen in petto.
Een boeiend en meeslepend verhaal vol emotie, intrige en memorabele momenten.
Naast het verhaal zullen het vooral de baasgevechten zijn die je zullen bijblijven. Je kan al even proeven van deze baasgevechten in de demo, maar geloof me als ik zeg dat dit slechts een voorproefje is van wat je te wachten staat later in het spel. Je zal nog heel wat gedenkwaardige gevechten beleven tegen zowel Eikons als andere baddies. Deze baasgevechten spelen zich vaak af in verschillende fases en introduceren ook quicktime-events die het cinematische gehalte van de gevechten verhogen. Het epische karakter wordt verder versterkt door de bombastische muziek. De soundtrack wordt voor de verandering niet verzorgd door Nobuo Uematsu, maar door Masayoshi Soken, die ook de muziek verzorgde van Final Fantasy XIV en alle uitbreidingen, alsook Drakengard 3. Eerlijk gezegd moeten zijn composities op geen enkel moment onderdoen voor wat we gewoon zijn van Uematsu.
Bezigheidstherapie
Minder episch zijn de zijmissies die aanwezig zijn in het spel. Op een aantal missies na die daadwerkelijk de wereld enigszins uitdiepen, zijn het meestal zijmissies in de vorm van banale opdrachten waarbij je bijvoorbeeld eten moet opdienen, brieven oprapen die iemand onderweg is verloren, een werktuig zoeken dat iemand in een moeras heeft laten vallen, de vermiste leerjongen van een bakker zoeken of schorpioenstaarten verzamelen voor een kok die bijzonder gerecht probeert te maken. Helaas vallen een aantal van de hoofdmissies hier ook onder. Zo moet je op een gegeven moment een personage van de Hideaway helpen met het maken van een schip in een driedelige missie die je eventjes zoet houdt. Maar deze "episode" bestaat uit heel wat heen-en-weer-geloop en je wordt naar locaties gestuurd om zand op te rapen of ingrediënten te kopen op een markt. Boeiend kun je dit alles helaas niet noemen en het haalt het tempo ook wat onderuit. Ik ben zeker voorstander van rustige momenten in een RPG, en het pleit in het voordeel dat er tijdens deze missies twee intieme momenten zijn tussen Clive en twee van zijn kompanen, maar de uitwerking van deze episode stond in schril contrast met wat ervoor kwam.Naast de zijmissies heb je ook nog Hunts die je kan ondernemen vanuit je Hideaway. Deze Hunts laten je jagen op steeds sterker wordende elitevijanden. Samen met de missies leveren deze Hunts je geld, XP, materialen voor het craften en roem op. Dit laatste wil je verzamelen omdat je tal van beloningen kan vrijspelen en dit zal de voornaamste reden zijn waarom je ook zijmissies wilt ondernemen. Verder valt er weinig te beleven als je afwijkt van het pad en komt de extra content vooral in de vorm van de mogelijkheid van het herspelen van bepaalde stages, al dan niet in de arcademodus met een scoresysteem, en de New Game+-modus. Want alsof een meer dan veertig uur durend spel uitspelen nog niet genoeg was, heeft Square Enix een New Game+ toegevoegd waarbij je niet enkel een nieuwe moeilijkheidsgraad krijgt, met nieuwe upgrademogelijkheden en aanpassingen in de vijanden, maar ook extra uitdaging in de arcademodus en de Chronilith Trials, speciale endgame uitdagingen die gerelateerd zijn aan de Eikons in het spel. Dit alles wordt gebalanceerd met de keuze uit een Story en Action Difficulty wanneer je het spel opstart, waarbij de Story Difficulty je enkele hulpmiddeltjes geeft voor als je niet zo behendig bent in snelle actiegames.
Een prachtige wereld
De wereld waarin dit alles zich afspeelt is ook ronduit prachtig. Je zal meer dan eens getrakteerd worden op adembenemende locaties, pittoreske dorpjes en mysterieuze ruïnes. Hierbij wordt een diepgaande lore aangeboden waarin je je met veel plezier zal in willen verdiepen. Om dit toe te laten heb je niet enkel twee personages in je Hideaway die je meer uitleg geven over de wereld van Valisthea, maar is er ook de geniale toevoeging van het Active Lore System. Dankzij dit systeem kan je meer contextuele informatie krijgen over het wie, wat en waar als je het touchpad van je controller eventjes ingedrukt houdt. In een rollenspel met heel wat personages, facties, locaties en achterliggende geschiedenis is dit zeker en vast een welkome toevoeging.De wereld wordt natuurlijk ook knap tot leven geroepen dankzij de fantastische graphics van het spel. Final Fantasy XVI behoort zeker en vast tot de mooiste games op de PlayStation 5. Het spel draait zo goed als vlekkeloos op deze console, iets dat haast een zeldzaamheid is bij grote releases zoals deze vandaag de dag. Ik heb enkele keren een frame drop ondervonden wanneer er wat teveel actie op het scherm te zien was, maar dit was nog voor de day one-patch die begin deze week beschikbaar was. Bovendien viel me ook op hoe soepel het spel speelde in de Quality Mode. Tegenwoordig verkies ik absoluut 60 fps, maar hier was dit helemaal niet het geval. De enige opmerking die ik kan geven over het visuele aspect, is dat de gezichtsanimaties af en toe wat minder geslaagd zijn, zeker bij minder belangrijke personages. Aanleunend hierbij, stoorde ik me soms ook aan de stemmen van bepaalde personages voor de Engelstalige voice-overs. Je zal waarschijnlijk wel merken dat een aantal personages echt wel verkeerd gecast zijn. Gelukkig is dit niet al te storend, maar beide element zorgen soms wel voor een raar gevoel.
Conclusie
Square Enix doet met Final Fantasy XVI wat van hen verwacht werd. Ze leveren een episch en hartverscheurend verhaal af in een boeiende wereld en met enkele van de meest memorabele baasgevechten van de afgelopen jaren. Helaas zijn de zijmissies over het algemeen niet van hetzelfde niveau, maar dit wordt meer dan goedgemaakt door het geweldige gevechtssysteem en de vele bombastische momenten doorheen het verhaal.
Pro
- Torgal
- Epische baasgevechten
- Bombastische muziek
- Meeslepend verhaal
- Indrukwekkend gevechtssysteem
- Boeiende wereld gevuld met fascinerende lore
Con
- Zijmissies vaker een misser dan een hit
- Gezichtsanimaties konden hier en daar wat extra werk gebruiken
- Engelstalig stemmenwerk slaat soms de bal mis.
9
Over
Beschikbaar vanaf
22 juni 2023
Gespeeld op
- PlayStation 5
Beschikbaar op
- PlayStation 5
Genre
- Action
- JRPG
Ontwikkelaar
- Square Enix
Uitgever
- Square Enix
