In juli 2020 is van Destroy All Humans! een remake uitgekomen voor de PC, PlayStation en Xbox. Nu, een klein jaar later, is ook de Nintendo Switch aan de beurt. Zelf heb ik het spel nooit eerder gespeeld, dus ik kan geen vergelijking maken met de andere versies. In deze review zal ik me dus volledig focussen op de versie welke is uitgebracht op de Nintendo Switch.
De eerste release van Destroy All Humans! dateert alweer van 2005. Het spel bood toen verse gameplay en veel absurde humor aan. Voor een keer mochten we als een buitenaards wezen spelen en onze planeet (of ja, Amerika, hoe kan het ook anders) veroveren. Dus in plaats van dat je in de huid kruipt van een protagonist, à la Duke Nukem die zijn duizelingwekkende wapenarsenaal bovenhaalde om een invasie van buitenaardse wezens af te slaan om onze planeet en de mensheid te beschermen, mag je nu spelen met Cryptosporidium 137 (of kortweg Crypto137) en naar hartenlust mensen op ludieke wijze naar andere oorden sturen.
"Our destination... the planet Earth!"
Aan het begin van het spel kom je in het Furon-moederschip aan op de aarde. Al snel blijkt dat de kloon Crypto 136 tijdens zijn missie in 1947 om Furon DNA uit de hersenstam van mensen te oogsten gedood is. Boven Area 42 is hij met zijn ruimteschip door een nucleaire testraket neer gehaald en heeft zodoende zijn missie niet kunnen volbrengen. Crypto krijgt van zijn overste, Orthopox, de opdracht om alsnog de missie te volbrengen, gezien de Furon het DNA nodig hebben voor het voortbestaan van hun ras.
Eenmaal op aarde geland, moet Crypto eerst uitzoeken wat de dominante levensvorm is op aarde. Na met zijn vliegende schotel neergedaald te zijn in een weiland en zijn voet in een koeienvlaai geplant te hebben, spreekt hij door middel van een ‘cortex scan’ als eerste een koe aan, omdat dat het eerste levende wezen is dat hij tegenkomt. Daar hij alleen een ‘MOOO’ als antwoord krijgt is hij redelijk snel overtuigd dat dat waarschijnlijk niet het soort levensvorm is dat hij zoekt. Vervolgens komt hij al snel Harold, de eigenaar van Molly de koe, tegen en dat is meteen de eerste persoon die de ontmoeting met Crypto niet overleeft.
Vanaf hier ontplooit het verhaal zich en gaandeweg kom je in aanraking met de arm der wet. Eerst is dit slechts de politie, welke totaal geen bedreiging vormt. Al snel komt echter ook het leger om de hoek kijken en zij zijn aanzienlijk beter geëquipeerd om jouw plannen te dwarsbomen. Niet veel later wordt er aan deze weerstand een derde mysterieuzere partij toegevoegd. Deze groepering, Majestic genaamd, is een geheime federale organisatie op zoek naar werelddominantie en beschikt over nog betere wapens.
Zelf heeft Crypto natuurlijk ook een klein arsenaal aan wapens tot zijn beschikking, waarbij eigenlijk vooral de 'Anal probe' in het rijtje 'bijzonder' te groeperen is. De Anal probe is werkelijk hilarisch en ik betrapte mezelf erop dat ik af en toe alleen maar probes aan het zetten was en me niet bezighield met de op dat moment lopende missie. Verder heeft Crypto 137 een aantal heel handige vermogens, in het spel Psychokinesis of in het kort PK genoemd. Zo kan hij onder andere een NPC of vijand overriden om aan zijn zijde te strijden.
"I am not green!"
Visueel ziet Destroy All Humans! er op de Nintendo Switch behoorlijk goed uit. De cartoonachtige stijl past goed bij de humor die volop aanwezig is in het spel. De wereld is over het algemeen ook rijkelijk gevuld met leven en objecten. Sommige locaties op de maps voelen echter wat leeg en verlaten aan. Deze plaatsen zijn voornamelijk te vinden aan de randen van de maps en het zal waarschijnlijk opzettelijk gedaan zijn om de speler weer terug richting het centrum van het gebied te krijgen. Het probleem is echter, dat het niet heel duidelijk is waar het centrum van het gebied is. De grenzen van de maps zijn niet of nauwelijks aangegeven op de minimap. Als gevolg daarvan verlaat je regelmatig, zonder dat je het door hebt, de speelzone. Orthopox, je baas, maant je op dat moment aan om rechtsomkeer te maken en je terug te begeven naar het speelgebied. Ook is niet altijd volledig duidelijk waar je dan wel heen moet en loop je zodoende iets vaker dan noodzakelijk rond te dolen in de omgeving op zoek naar de actie.
Grafisch is het helaas niet allemaal koek en ei. Veel levels spelen zich af in het donker en helaas heeft dat in handheld mode tot gevolg dat je niet altijd ziet wat je aan het doen bent of waar je vijanden zich bevinden. Wanneer je op een groot scherm speelt is dit euvel gelukkig niet aanwezig. Echter is de Nintendo Switch (naar mijn mening) vooral een console voor onderweg en waren deze donkerdere levels redelijk frustrerend.
"Don't get mad, get sadistic!"
Destroy All Humans! is een third person shooter' met veel elementen die we ook terugzien in andere games. Zo heeft Destroy All Humans! een 'thread indicator' die veel gelijkenissen vertoont met die van Grand Theft Auto en werkt de Psychokinesis-vaardigheid gelijkaardig aan de 'gravity gun' uit Half-life 2. Toch voelt het spel onder andere door de gebruikte humor niet als een dertien in een dozijn product, maar heeft het echt wel zijn eigen karakter. Hoewel aan de ietwat gedateerde animaties wel nog te zien is dat het eigenlijk geen recent spel is, voelt het verder als een solide spel dat na zijn 'remake' nog best aardig mee kan. Voor het merendeel van de tijd speelt Destroy All Humans! namelijk best lekker weg. Het is pas als er timers aan de pas komen dat het spel soms erg chaotisch en in handheld mode zelfs quasi onspeelbaar wordt. Pas veel te laat kwam ik er achter dat in dat soort chaotische situaties je meer moet vertrouwen op je Psychokinesis-vermogens dan je beschikbare wapenarsenaal. Ondanks dat je over veel wapens en vermogens beschikt, is de besturing prima. Hoewel je bij bepaalde speciale acties misschien wel eens op de verkeerde knop durft drukken, zijn de belangrijkste functies, zoals het rond bewegen, het uitwijken voor inkomend gevaar en bijvoorbeeld telekinese erg intuïtief.
"When do I get to blow things up?!"
Naast het hoofdverhaal kun je in de vrijgespeelde gebieden ook vrij rondlopen en daar verschillende taken doen om meer DNA te verdienen. Dit DNA heb je nodig om diverse upgrades voor je wapens, vermogens en je ruimteschip te kopen. Er zijn zeer veel upgrades bij elkaar te sparen en deze zijn broodnodig. Het is helaas niet altijd duidelijk waar je nu het beste in investeert. De meeste upgrades zorgen voor een sterker wapen, betere 'ability' of zorgen ervoor dat je meer munitie bij je kunt dragen. Alsof rondrennen nog niet genoeg is, mag je uiteraard ook af en toe in je ruimteschip terreur zaaien. Vooral buiten je missies is het erg leuk om gewoon wat rond te vliegen en alles op je pad op te blazen met onder andere de 'deathray'.
De eerste release van Destroy All Humans! dateert alweer van 2005. Het spel bood toen verse gameplay en veel absurde humor aan. Voor een keer mochten we als een buitenaards wezen spelen en onze planeet (of ja, Amerika, hoe kan het ook anders) veroveren. Dus in plaats van dat je in de huid kruipt van een protagonist, à la Duke Nukem die zijn duizelingwekkende wapenarsenaal bovenhaalde om een invasie van buitenaardse wezens af te slaan om onze planeet en de mensheid te beschermen, mag je nu spelen met Cryptosporidium 137 (of kortweg Crypto137) en naar hartenlust mensen op ludieke wijze naar andere oorden sturen.
"Our destination... the planet Earth!"
Aan het begin van het spel kom je in het Furon-moederschip aan op de aarde. Al snel blijkt dat de kloon Crypto 136 tijdens zijn missie in 1947 om Furon DNA uit de hersenstam van mensen te oogsten gedood is. Boven Area 42 is hij met zijn ruimteschip door een nucleaire testraket neer gehaald en heeft zodoende zijn missie niet kunnen volbrengen. Crypto krijgt van zijn overste, Orthopox, de opdracht om alsnog de missie te volbrengen, gezien de Furon het DNA nodig hebben voor het voortbestaan van hun ras.
Eenmaal op aarde geland, moet Crypto eerst uitzoeken wat de dominante levensvorm is op aarde. Na met zijn vliegende schotel neergedaald te zijn in een weiland en zijn voet in een koeienvlaai geplant te hebben, spreekt hij door middel van een ‘cortex scan’ als eerste een koe aan, omdat dat het eerste levende wezen is dat hij tegenkomt. Daar hij alleen een ‘MOOO’ als antwoord krijgt is hij redelijk snel overtuigd dat dat waarschijnlijk niet het soort levensvorm is dat hij zoekt. Vervolgens komt hij al snel Harold, de eigenaar van Molly de koe, tegen en dat is meteen de eerste persoon die de ontmoeting met Crypto niet overleeft.
De Anal probe is werkelijk hilarisch...
Vanaf hier ontplooit het verhaal zich en gaandeweg kom je in aanraking met de arm der wet. Eerst is dit slechts de politie, welke totaal geen bedreiging vormt. Al snel komt echter ook het leger om de hoek kijken en zij zijn aanzienlijk beter geëquipeerd om jouw plannen te dwarsbomen. Niet veel later wordt er aan deze weerstand een derde mysterieuzere partij toegevoegd. Deze groepering, Majestic genaamd, is een geheime federale organisatie op zoek naar werelddominantie en beschikt over nog betere wapens.
Zelf heeft Crypto natuurlijk ook een klein arsenaal aan wapens tot zijn beschikking, waarbij eigenlijk vooral de 'Anal probe' in het rijtje 'bijzonder' te groeperen is. De Anal probe is werkelijk hilarisch en ik betrapte mezelf erop dat ik af en toe alleen maar probes aan het zetten was en me niet bezighield met de op dat moment lopende missie. Verder heeft Crypto 137 een aantal heel handige vermogens, in het spel Psychokinesis of in het kort PK genoemd. Zo kan hij onder andere een NPC of vijand overriden om aan zijn zijde te strijden.
"I am not green!"
Visueel ziet Destroy All Humans! er op de Nintendo Switch behoorlijk goed uit. De cartoonachtige stijl past goed bij de humor die volop aanwezig is in het spel. De wereld is over het algemeen ook rijkelijk gevuld met leven en objecten. Sommige locaties op de maps voelen echter wat leeg en verlaten aan. Deze plaatsen zijn voornamelijk te vinden aan de randen van de maps en het zal waarschijnlijk opzettelijk gedaan zijn om de speler weer terug richting het centrum van het gebied te krijgen. Het probleem is echter, dat het niet heel duidelijk is waar het centrum van het gebied is. De grenzen van de maps zijn niet of nauwelijks aangegeven op de minimap. Als gevolg daarvan verlaat je regelmatig, zonder dat je het door hebt, de speelzone. Orthopox, je baas, maant je op dat moment aan om rechtsomkeer te maken en je terug te begeven naar het speelgebied. Ook is niet altijd volledig duidelijk waar je dan wel heen moet en loop je zodoende iets vaker dan noodzakelijk rond te dolen in de omgeving op zoek naar de actie.
Grafisch is het helaas niet allemaal koek en ei. Veel levels spelen zich af in het donker en helaas heeft dat in handheld mode tot gevolg dat je niet altijd ziet wat je aan het doen bent of waar je vijanden zich bevinden. Wanneer je op een groot scherm speelt is dit euvel gelukkig niet aanwezig. Echter is de Nintendo Switch (naar mijn mening) vooral een console voor onderweg en waren deze donkerdere levels redelijk frustrerend.
"Don't get mad, get sadistic!"
Destroy All Humans! is een third person shooter' met veel elementen die we ook terugzien in andere games. Zo heeft Destroy All Humans! een 'thread indicator' die veel gelijkenissen vertoont met die van Grand Theft Auto en werkt de Psychokinesis-vaardigheid gelijkaardig aan de 'gravity gun' uit Half-life 2. Toch voelt het spel onder andere door de gebruikte humor niet als een dertien in een dozijn product, maar heeft het echt wel zijn eigen karakter. Hoewel aan de ietwat gedateerde animaties wel nog te zien is dat het eigenlijk geen recent spel is, voelt het verder als een solide spel dat na zijn 'remake' nog best aardig mee kan. Voor het merendeel van de tijd speelt Destroy All Humans! namelijk best lekker weg. Het is pas als er timers aan de pas komen dat het spel soms erg chaotisch en in handheld mode zelfs quasi onspeelbaar wordt. Pas veel te laat kwam ik er achter dat in dat soort chaotische situaties je meer moet vertrouwen op je Psychokinesis-vermogens dan je beschikbare wapenarsenaal. Ondanks dat je over veel wapens en vermogens beschikt, is de besturing prima. Hoewel je bij bepaalde speciale acties misschien wel eens op de verkeerde knop durft drukken, zijn de belangrijkste functies, zoals het rond bewegen, het uitwijken voor inkomend gevaar en bijvoorbeeld telekinese erg intuïtief.
"When do I get to blow things up?!"
Naast het hoofdverhaal kun je in de vrijgespeelde gebieden ook vrij rondlopen en daar verschillende taken doen om meer DNA te verdienen. Dit DNA heb je nodig om diverse upgrades voor je wapens, vermogens en je ruimteschip te kopen. Er zijn zeer veel upgrades bij elkaar te sparen en deze zijn broodnodig. Het is helaas niet altijd duidelijk waar je nu het beste in investeert. De meeste upgrades zorgen voor een sterker wapen, betere 'ability' of zorgen ervoor dat je meer munitie bij je kunt dragen. Alsof rondrennen nog niet genoeg is, mag je uiteraard ook af en toe in je ruimteschip terreur zaaien. Vooral buiten je missies is het erg leuk om gewoon wat rond te vliegen en alles op je pad op te blazen met onder andere de 'deathray'.
Conclusie
Destroy All Humans! is een spel dat vlot wegspeelt en veel vrijheid biedt naast je missies. Het ziet er leuk uit en is rijkelijk voorzien van humor. Zeker voor onderweg heeft het spel meer dan genoeg te bieden, hoewel het in handheld mode soms niet echt vlot speelbaar is. Het spel blijft wel boeiend genoeg om verder te gaan in het verhaal. Als je dan al even vast komt te zitten in het verhaal, omdat je merkt dat je in de verkeerde mogelijkheden geïnvesteerd hebt, kun je vrij makkelijk voldoende DNA verdienen om toch de juiste opties vrij te spelen. Grafisch kan het op de Nintendo Switch zeker mee met de huidige standaard, hoewel er hier en daar best nog wat meer aandacht besteed had mogen worden aan NPC's en de animaties. Het geluid in het spel is wat ondermaats en doet eigenlijk afbreuk aan de rest. Het hergebruik van de originele files voelt leeg en repetitief en doet de rest van het spel eigenlijk geen goed.
Pro
- Anal Probe
- Vlotte besturing
- Humor
- Anal Probe
- Grafische stijl
- Gebouwen opblazen
- Had ik de Anal Probe al genoemd?
Con
- Soms iets te chaotisch
- Voelt soms toch wat gedateerd
- Handheld mode niet altijd speelbaar
- Geluid is 'plat'
7
Over
Beschikbaar vanaf
29 juni 2021
Gespeeld op
- Nintendo Switch
Beschikbaar op
- Nintendo Switch
- PC
- PlayStation 4
- Stadia
- Xbox One
Ontwikkelaar
- Black Forest Games
Uitgever
- THQ Nordic
