Review: AEW: Fight Forever

Na lang uitstel heeft All Elite Wrestling eindelijk haar eigen videogame. Pro wrestling fans beschikken natuurlijk al over de jaarlijkse WWE 2K-games en ook New Japan Pro Wrestling kreeg in 2017 sinds lang nog eens een eigen game met het nieuwste deel in de Fire Pro Wrestling-serie. Met AEW Elite General Manager was er wel al een mobile game beschikbaar van deze relatief jonge worstelpromotie, maar dat was natuurlijk niet waar de echte fans op zaten te wachten. Zij wouden met in de huid kruipen van Kenny Omega, John Moxley, CM Punk, Sting en alle andere AEW-sterren en spannende gevechten beleven, en vanaf 29 juli hoeven zij hier niet langer van te dromen.

Voor de ontwikkeling van AEW: Fight Forever deed AEW beroep op de Japanse ontwikkelaar Yuke's. Hun ervaring in het ontwikkelen van pro wrestling games gaat helemaal terug naar 1995 met Power Move Pro Wrestling, maar ook alle WWE-games tot en met WWE 2K19 werden door hen ontwikkeld. Opvallend hierbij is dat zij nu duidelijk een andere richting uitgaan dan Visual Concepts en 2K met WWE K2, waarbij er steeds meer nadruk komt te liggen op realisme. Voor AEW: Fight Forever ging Yuke's voor een meer arcadegerichte ervaring en vormde de klassieker WWF No Mercy een van de grote inspiratiebronnen. Benieuwd of ze kunnen overtuigen met deze aanpak.

06.jpg

It's Wednesday night and you know what that means

Wie AEW: Fight Forever induikt, zal inderdaad al snel merken dat de gameplay inderdaad toegankelijk en snel op te pikken is. De manier waarop je de meeste aanvallen en grepen uitvoert zal snel vertrouwd aanvoelen als je ook WWE-games hebt gespeeld, maar alles lijkt hier net iets vlotter te gaan. Het enige dat iets lastiger is, is het uitvoeren van reversals. Je hebt zowel een counter voor een aanval als voor een greep, wat het al iets lastiger maakt, maar daarnaast moet je dit op het juiste moment doen. Hierbij heb je geen indicatie wanneer die exact is, waardoor het zeker bij grijpbewegingen giswerk is. Toegegeven, het WWE-gameplaysysteem met hun 'blink and you'll miss it'-indicaties is maar marginaal beter eerlijk gezegd.

Een ander groot verschil is dat je geen levensbar hebt, maar elke worstelaar een momentummeter heeft. Zelf aanvallen bouwt momentum op, maar aangevallen worden zorgt ervoor dat je momentum verliest. Als het momentum van je tegenstander laag staat, is het makkelijker om een pinfall te scoren en een volle momentumeter laat je toe om de signature move van de worstelaar uit te voeren. Voer je daarbovenop ook nog eens een taunt uit, dan kan je ook de finisher move uitvoeren. Het leuke is dat de momentummeter ook weerslag heeft op het publiek en ze de naam van de worstelaar beginnen te roepen als die een bijna volle momentummeter heeft. De publieksgeluiden zijn hier in het algemeen levendiger dan in WWE 2K-games trouwens, wat zeker bijdraagt aan de sfeer tijdens de matches. De begeleidende commentaar van Jim Ross doorheen het spel klinkt daarentegen zo ongeïnteresseerd als het maar kan. Je kan het de man natuurlijk moeilijk kwalijk nemen, gezien zijn leeftijd en het feit dat hij te maken heeft gehad met Bell's verlamming, maar het zou beter voor het spel zijn mocht de commentaar door Taz en Excalibur zijn gedaan.


Are you All Elite?

Wat het aantal modi betreft, is AEW: Fight Foverver alvast veel beperkter dan WWE 2K23, en heb je hier geen GM- of Universe-modus. Onder Exhibitions vind je een aantal matchtypes die je kan spelen tegen de computer of tegen andere spelers, waaronder enkele varianten van de klassieke 1vs1-matchen, maar ook Casino Battle Royale, Fatal Four Way, Ladder Match en zelfs de beruchte Exploding Barbed Wire Death Match. Gezien de focus op Trios Tag Teams, waarvoor AEW zelfs een World Trios Championship heeft, vind ik het wel raar dat dit matchtype afwezig is. Wel leuk is dat je ook intergender matchen kan opzetten. Verder vind je hier ook nog een aantal minigames, maar deze stellen eigenlijk weinig voor. Zo heb je bijvoorbeeld een AEW Quiz, een Simon Says-achtig dansspelletje en een "Where's Waldo" maar dan met Orange Cassidy. Je kan deze minigames ook met andere speler spelen, maar ik was hier geen fan van en dit kon echt wel beter worden uitgewerkt. Wat de online modi betreft, is de selectie helaas ook maar mager. Je kan enkel kiezen om een ranked match, een casual match of een private match the spelen. Je hebt wel keuze uit alle matchtypes, maar daarbij blijft het.

Tot slot heb je de modus Road to the Elite en dit is de verhaalmodus van AEW: Fight Forever. Hierin beleef je één jaar in het leven van een worstelaar en dit kan zowel een bestaande worstelaar zijn als een eigen creatie. De modus vangt aan bij het begin van All Elite Wrestling en laat je deelnemen aan de allereerste Casino Battle Royale. Vervolgens bouwt de modus op naar vier grote PPV's die telkens voorafgegaan worden door vier weken aan Dynamite. Bepaalde keuzes of matchresultaten doorheen deze weken kunnen je een andere verhaallijn voorschotelen en elke "Road to" heeft vier verschillende verhalen. Daarnaast krijg je elke week ook vier acties die je kan gebruiken om bijvoorbeeld te trainen, te eten, persconferenties geven, minigames te spelen met de Young Bucks, ... Op deze manier ontpopt zich een verhaal dat telkens lichtjes anders is, al zal er natuurlijk ook herhaling aan te pas komen na een tijdje. Het leuke is ook dat veel van deze scenario's ook terugblikken op de afgelopen jaren van AEW in de vorm van kleine videoclips die bijvoorbeeld de terugkeer van CM Punk, de inauguratie van de AEW World Championship of zelfs Brodie Lee († 2020) als The Exalted One en zijn TNT-titeloverwinnning laten zien, wat bij mij toch wel voor een emotioneel moment zorgde.

De verhaalmodus is zeer kort en is met gemak op en namiddagje uit te spelen.


De verhaalmodus is echter zeer kort en is met gemak op een namiddagje uit te spelen, maar de verschillende aftakkingen in het verhaal nodigen natuurlijk uit om deze modus een paar keer te herspelen. Wat wel leuk is, is dat net zoals AEW in het echt doet, ook het spel de wins en losses van elke worstelaar bijhoudt. Dit wil zeggen dat elke win en elke loss geregistreerd wordt en dit zelfs over de spelmodi heen. Als je bijvoorbeeld MJF al twee keer hebt verslagen in Exhibition mode en je komt hem vervolgens tegen in de verhaalmodus, dan zal zijn W/L 0-2 zijn. Maar dit geldt dus ook bijvoorbeeld voor een personage waarmee je het verhaal al hebt uitgespeeld en die vervolgens tegenkomt in een nieuw opgestarte Road to the Elite. Wat daarnaast ook overgedragen wordt, zijn de statistieken van je zelfgemaakte worstelaars die je via deze modus zo kan ontwikkelen. Speel je met een bestaande worstelaar, dan zullen alle verdiende skillpunten worden omgezet in ingame geld.


Bezwete lichamen in spandex​

Over zelfgemaakte worstelaars gesproken, AEW: Fight Forever heeft een uitgebreide editor die je toelaat om zowel zelf worstelaars, teams als arena's te ontwerpen. Deze editor is opnieuw zeer toegankelijk, al mist het misschiel wel de mogelijkheid om het gezicht in detail aan te passen. Maar het aantal templates, outfits en accessoires waarmee je aan de slag kan, geeft je wel voldoende mogelijkheden. Yuke's anticipeert hierbij duidelijk op het feit dat de fans hun favorieten uit andere worstelpromoties zullen namaken. Want bij de into's vind je bijvoorbeeld templates die verdacht veel lijken op de echte intro's van bijvoorbeeld Ric Flair, AJ Styles, Goldberg, GUNTHER of zelfs NJPW-worstelaars zoals Will Ospreay en Tetsuya Naito. Zelfs de intro van Aleister Black, de naam waaronder Malakai Black worstelde in WWE, is aanwezig. Wat wel een groot gemis is, is dat je jouw creaties niet online kan delen of die van andere spelers downloaden.

Een ander nadeel in dit spel, en dit is deels te danken aan de lange ontwikkelingstijd, is dat het roster ook verouderd is en er heel wat namen ontbreken. Zo zijn Jericho en Sammy Guevara nog steeds gelinkt aan de Inner Circle, terwijl zij al enige tijd tot de JAS-factie behoren, samen met Daniel Garci die hier helaas afwezig is. Ook is Toni Storm, de huidige Women's World Champion, niet te bespeuren en missen The Acclaimed, Wheeler Yuta en Brody King en Buddy Matthew, de twee andere leden van House of Black. Andere worstelaars zoals de huidige Tag Team Champions FTR, Keith Lee, HOOK en Matt Hardy zitten dan weer vast achter de betaalmuur van DLC en pre-orders. Het is werkelijk onbegrijpelijk dat dit soort sterren als DLC verkocht worden en het zou eigenlijk not done moeten zijn. Het zou logischer en interessanter zijn om de DLC te gebruiken voor bijvoorbeeld een crossover met NJPW, wat logisch zou zijn gezien de Forbidden Door-PPV's, of voor recente toevoegingen zoals Mark Briscoe, Taya Valkyrie, Jay White en Rush. Wie weet komen die er nog in de toekomst bij, want een Season 1 Pass doet vermoeden dat er nog seizoenspassen en dus meer DLC's op komst zijn.

Wat een groot gemis is, is dat je jouw creaties niet online kan delen of die van andere spelers downloaden.


Wat de huidige selectie aan worstelaars betreft, valt ook wel op dat niet iedereen even goed gemodelleerd werd. Voor de visuele stijl van het spel heeft Yuke's gekozen voor minder realistische graphics, die de personagemodellen een wat meer cartoonachtige look geven. Sommige worstelaars zoals Wardlow, Chris Jericho of Darby Allin zien er ondanks deze stijlkeuze geweldig uit, maar helaas kan niet hetzelfde worden gezegd van bijvoorbeeld Britt Baker, Aubrey Edwards of Andrade El Idolo. Al moeten we natuurlijk toegeven dat ook WWE 2K zich schuldig maakt aan dit probleem en er elk jaar wel een paar "verrassende" personagemodellen tussen zitten.

Conclusie

Hoewel AEW: Fight Forever werd ontwikkeld door veteranen in de industrie, staat de eerste uitstap van de worstelpromotie in de wereld van videogames duidelijk nog in zijn kinderschoenen. De gameplay zit goed in elkaar en het spel brengt enkele leuke ideeën naar de tafel, maar het geheel valt helaas toch net iets te licht uit om op lange termijn boeiend te blijven. De toegankelijkheid zorgt er wel voor dat het spel makkelijker op te pikken zal zijn voor zij die niet jaarlijks de laatste nieuwe WWE 2K-titel in huis halen.

Pro

  • Toegangkelijke gameplay
  • Scoresysteem
  • Uitgebreide editor
  • Road to Elite-modus

Con

  • Relatief weinig content
  • Minigames voegen weinig toe
  • Begeleidende commentaar van JR is gortdroog
  • Niet alle personages even goed gemodelleerd
  • Roster verouderd en deels gesloten achter DLC
  • Geen mogelijkheid om creaties online te delen
6

Over

Beschikbaar vanaf

29 juni 2023

Gespeeld op

  1. PlayStation 5

Beschikbaar op

  1. Nintendo Switch
  2. PC
  3. PlayStation 4
  4. PlayStation 5
  5. Xbox One
  6. Xbox Series X|S

Genre

  1. Fighter

Ontwikkelaar

  1. Yuke's

Uitgever

  1. THQ Nordic
 
  • Leuk
Waarderingen: math
Terug
Bovenaan