ik heb Rammstein leren kennen toen Sonne in De Afrekening kwam.
Duits is altijd een van mijn favoriete talen geweest dus dat was al een grote plus. Ik luisterde toen vooral naar (pop)punk (The Offspring, Heideroosjes, Green Day, ...) en met vnl Rammstein en System Of A Down ben ik vertrokken richting het zwaardere werk.
Ik ben ook altijd enorm geïnteresseerd geweest in de 2 wereldoorlogen, dus hun typische "marsmuziek" achtige stijl (waarvan Links 2 3 4 het bekendste voorbeeld is) vond ik de max.
Net voor een reis naar Oostenrijk de cd "Mutter" geleend uit de bibliotheek en daar op elke wandeling, s'avonds in bed,... constant die cd opgezet. (Jep, ik ben al oud ) ik had nog een 5-tal andere cd's mee, maar kan me zelfs niet meer herinneren welke dat waren.
De bibliotheek was toen mijn enige bron om nieuwe muziek te leren kennen en andere cd's van Rammstein hadden ze niet dus is het lang daarbij gebleven.
Later toen MTV, TMF en consoorten populairder werden, ontdekte ik "Du Hast" en vond dit eigenlijk al beter dan hetgeen ik kende.
Het kopiëren van cd's begon ook meer en meer bereikbaar te zijn, en via wat kameraden aan Herzeleid en Sehnsucht geraakt.
Omdat mijn muzieksmaak meer evolueerde richting zwaardere Metal heb ik Rammstein niet echt meer gevolgd tot "Pussy" uitkwam en ik toevallig een artikel over de controverse errond las. Dat nummer vond ik niet echt goed, maar het (ongecensureerde) clipje viel wel in de smaak
Dan de andere cd's leren kennen en die vielen wel mee. Paar goede nummers, maar ik vond het direct al minder dan hun eerste 3 cd's. Toch geregeld naar geluisterd, omdat mijn vriendin ze ook graag hoorde en thuis waren m'n ouders blij dat ik ook naar "normalere" muziek luisterde.
Hun laatste cd vind ik zwaar tegenvallen. Het klinkt allemaal te "popperig", het ruwe van in het begin is compleet weg.
Hun clipjes vind ik over het algemeen wel allemaal magnifiek. Ik snuister dikwijls op youtube en hun clipjes zoek ik regelmatig nog op.
Ik heb ze in 2019 live gezien in het Koning Boudewijnstadion, en live zijn ze onweerstaanbaar. Alles klinks harder, ruwer, ... dan op hun cd's. De show met vuurwerk, ontploffingen, maffe stoten, ... was gewoon zalig.
Mijn voorkeur qua albums: (en top-3 nummers)
1) Sehnsucht (Bück Dich, Du Hast, Sehnsucht)
2) Mutter (Links 2 3 4, Mein Herz Brennt, Adios)
3) Herzeleid (Der Meister, Weisses Fleisch, Seemann)
4) Reise Reise (Ohne Dich, Mein Teil, Stein Um Stein)
5) Rosenrot (Mann Gegen Mann, Stirb Nicht Vor Mir, Rosenrot)
6) Liebe Ist Für Alle Da (Ich Tu Dir Weh, Wiener Blut, Haifisch)
7) Untitled (Puppe, Deutschland, Radio)
Algemene samenvatting van mijn mening over Rammstein is dat ze zeker niet slecht zijn, en zeker hun plaats in de muziekwereld verdiend hebben. Ik vind ze allen net iets te "min". Het mocht allemaal iets harder, sneller,... Dingen die er live wel meer uitkomen.
Af en toe zitten er stukken in hun liedjes die me zwaar aanspreken, maar lang niet genoeg om echt een van mijn top bands te kunnen worden. Vooral op hun eerste cd's zitten er enkele riffs die echt goed klinken.
Ik weet niet hoever we "mogen" afwijken, maar ik vind het soloproject van Till Lindemann ook zeker niet slecht. Praise Abort en Knebel zijn imo topnummers. (Ook hier weer super goede clipjes)
Duits is altijd een van mijn favoriete talen geweest dus dat was al een grote plus. Ik luisterde toen vooral naar (pop)punk (The Offspring, Heideroosjes, Green Day, ...) en met vnl Rammstein en System Of A Down ben ik vertrokken richting het zwaardere werk.
Ik ben ook altijd enorm geïnteresseerd geweest in de 2 wereldoorlogen, dus hun typische "marsmuziek" achtige stijl (waarvan Links 2 3 4 het bekendste voorbeeld is) vond ik de max.
Net voor een reis naar Oostenrijk de cd "Mutter" geleend uit de bibliotheek en daar op elke wandeling, s'avonds in bed,... constant die cd opgezet. (Jep, ik ben al oud ) ik had nog een 5-tal andere cd's mee, maar kan me zelfs niet meer herinneren welke dat waren.
De bibliotheek was toen mijn enige bron om nieuwe muziek te leren kennen en andere cd's van Rammstein hadden ze niet dus is het lang daarbij gebleven.
Later toen MTV, TMF en consoorten populairder werden, ontdekte ik "Du Hast" en vond dit eigenlijk al beter dan hetgeen ik kende.
Het kopiëren van cd's begon ook meer en meer bereikbaar te zijn, en via wat kameraden aan Herzeleid en Sehnsucht geraakt.
Omdat mijn muzieksmaak meer evolueerde richting zwaardere Metal heb ik Rammstein niet echt meer gevolgd tot "Pussy" uitkwam en ik toevallig een artikel over de controverse errond las. Dat nummer vond ik niet echt goed, maar het (ongecensureerde) clipje viel wel in de smaak
Dan de andere cd's leren kennen en die vielen wel mee. Paar goede nummers, maar ik vond het direct al minder dan hun eerste 3 cd's. Toch geregeld naar geluisterd, omdat mijn vriendin ze ook graag hoorde en thuis waren m'n ouders blij dat ik ook naar "normalere" muziek luisterde.
Hun laatste cd vind ik zwaar tegenvallen. Het klinkt allemaal te "popperig", het ruwe van in het begin is compleet weg.
Hun clipjes vind ik over het algemeen wel allemaal magnifiek. Ik snuister dikwijls op youtube en hun clipjes zoek ik regelmatig nog op.
Ik heb ze in 2019 live gezien in het Koning Boudewijnstadion, en live zijn ze onweerstaanbaar. Alles klinks harder, ruwer, ... dan op hun cd's. De show met vuurwerk, ontploffingen, maffe stoten, ... was gewoon zalig.
Mijn voorkeur qua albums: (en top-3 nummers)
1) Sehnsucht (Bück Dich, Du Hast, Sehnsucht)
2) Mutter (Links 2 3 4, Mein Herz Brennt, Adios)
3) Herzeleid (Der Meister, Weisses Fleisch, Seemann)
4) Reise Reise (Ohne Dich, Mein Teil, Stein Um Stein)
5) Rosenrot (Mann Gegen Mann, Stirb Nicht Vor Mir, Rosenrot)
6) Liebe Ist Für Alle Da (Ich Tu Dir Weh, Wiener Blut, Haifisch)
7) Untitled (Puppe, Deutschland, Radio)
Algemene samenvatting van mijn mening over Rammstein is dat ze zeker niet slecht zijn, en zeker hun plaats in de muziekwereld verdiend hebben. Ik vind ze allen net iets te "min". Het mocht allemaal iets harder, sneller,... Dingen die er live wel meer uitkomen.
Af en toe zitten er stukken in hun liedjes die me zwaar aanspreken, maar lang niet genoeg om echt een van mijn top bands te kunnen worden. Vooral op hun eerste cd's zitten er enkele riffs die echt goed klinken.
Ik weet niet hoever we "mogen" afwijken, maar ik vind het soloproject van Till Lindemann ook zeker niet slecht. Praise Abort en Knebel zijn imo topnummers. (Ook hier weer super goede clipjes)