Allez wall of text incoming, voor de verandering dat ik er mij nog eens toe laat verleiden.
Altijd makkelijk, de sterkste schouders dragen de sterkste lasten. Er zou toch een limiet mogen opstaan. Ik vind het fantastisch dat mensen nu 5/5 werken en kunnen zeggen dat is niet genoeg, ik wil onbelast bijverdienen zonder limiet.
Zoals hier later al is vermeld. Het percentage dat je moet afstaan is de limiet. En door het feit dat het met schalen werkt, stijgt die limiet dan ook enkel voor de zaken die boven die schaalpercentage gaat.
Dat is juist exact gedaan om het eerlijk te houden. Zodanig dat als je 1€ meer verdiende dat je niet minder overhield dan als je 1€ minder verdiende.
Kortom die limiet is er. Maar meer mogelijks later.
Zoals ik al zei, 60 uur werken lukt, maar niet als ik van alles nog eens de helft moet afgeven… Ik werk voor mezelf, niet voor een ander. Een deel afstaan aan de maatschappij is logisch en normaal, maar er zou toch echt een limiet mogen opstaan. Nu vind ik het soms pervers.
Het is niet omdat je 60uur werkt dat je daarom de helft moet afgeven. Uw contributie aan de maatschappij is namelijk gekoppeld aan uw inkomen. Al is het spijtig genoeg enkel gekoppeld aan de positie van uw inkomen uit arbeid.
En het zou logischer en correcter zijn indien alle inkomstenstromen meegeteld werden om te bepalen welke bijdrage je diende te geven. Aangezien de bepaling of je sterke schouders hebt niet enkel is omdat je uwe nikkel afdraait.
Uiteindelijk betaal jij evenveel belastingen als je 1 uur werkt aan 800€ per uur of 8 uur aan 100€ per uur. Zo oneerlijk is dat nu toch ook weer niet?
Daarnaast, waarom zou iemand die 38 uren werkt, waarbij die 100e per uur betaald wordt. Meer belastingen moeten betalen dan iemand die 100 uur werkt aan 38€/uur. Het inkomen is hetzelfde, dus de bijdrage moet ook maar hetzelfde zijn.
En een maatschappij zijn wil nu eenmaal zeggen dat je ongeacht uw moeite die jij doet, anderen ook laat leven. En niet egocentrisch zijn.
Nu, waar ik desnoods voor open sta, is om een beperkte marge te geven voor overuren die minder zwaar belast worden. Zoals het nu al bestaat met die 130uren overuren die je voordelig kan laten uitbetalen. Maar ik ben niet akkoord om het zodanig uit te breien dat het systeem misbruikt kan worden door de werkgever om mensen die die overuren niet doen te onderbetalen. Dat hoort in mijn opinie, tot de bescherming vanuit de maatschappij.
Ik zou de belastingen een pyramide maken, boven een bepaald bedrag neemt het % weer af zodat je in absolute termen wel wat meer belasting betaalt.
Is toch geen pyramide, maar een gauss curve ? Al zie ik echt niet in waarom dat iemand die 500k verdient een lagere belastingspercentage op de hoogste schijf zou moeten betalen dan iemand die 150k verdient.
Nu bon, je zou dat kunnen introduceren. Maar rekening houdende onze belastingsschalen, vanaf welke niveau in de belastingsschaal zou je dat doen en op welk percentage zou je dit dan leggen. Geef eens de piste die je effectief in gedachten hebt ?
Mijn baas geeft me €200 opslag. Ik zie daarvan net geen €87. En het kost mijn baas veel meer dan die €200. Ik vind dat een veel te hoge belasting…
Jij vindt die te hoog. Ik vind die in sommige gevallen te laag voor hetgeen er allemaal tegenover staat. En voor sommigen is dit ook expliciet te laag, omdat men tgv de werkbonus de lagere lonen artificieel heeft verhoogd door de belastingspercentages er artificieel van te verlagen.
Uiteindelijk is en blijft dit een evenwicht.
We betalen een enorm hoge belasting in België, en dat is niet alles want er zijn nog enorm veel verkapte belastingen en taksen. Het houdt hier gewoon niet op…
Des te meer overheidsinterventies we verlangen van de overheid. Des te meer belastingen moet je creëren. Des te meer mensen open staan met hun handje voor een overheidsgift, des te hogere inkomsten moet je creëren. Dus de bevolking, inclusief jij en mij, zijn hier evengoed de oorzaak van.
Daarnaast is het nu eenmaal logisch dat er meer fondsen moeten geworven worden, de belastingen moeten verhogen, indien je enerzijds uw wensen op peil houdt en die aanpast aan de inflatie via indexatie als dat uw belastbare basis procentueel achteruit gaat. Vergeet niet dat in het verleden je met een bevolkingspiramide zat waardoor je een brede basis had om op te draaien voor de kosten. Terwijl dit nu een eerder bevolkingsrechthoek is.
De enige manier om dit dan ook structureel op te lossen is om alle bronnen van inkomsten mee te nemen in de belastingen. Ongeacht van welke bron het inkomen komt (VIPS-bis met uitstel van vrijgave, aandelen, huurgelden,...)
1000€ is 1000€...
Maar ik heb echt problemen met de manier waarop jij denkt, eigenlijk. Minder belasten vanaf een bepaald bedrag is ‘een cadeau geven’?
Het is moeilijk te justifiëren dat je iemand die goed genoeg verdient een korting krijgt tov iemand die ook goed genoeg verdient maar toch juist niet goed genoeg. Het principe van de sterkste schouders is namelijk nog iets wat je kan uitleggen. Maar uitleggen dat je voor de sterkste schouders een heffing doet maar voor de sterkste schouders binnen de sterkste schouders niet. Mij lijkt het dat dit toch op een nog grotere oneerlijkheidsgevoel gaat botsen.
Neen godver, dat is minder ‘legaal afnemen’. Het is wel MIJN geld, IK heb er voor gewerkt. Waarom moet de staat of een ander daar beter van worden?
Het is uw geld dat je hebt verdient. Je hebt dit kunnen verdienen tgv de dienstverlening en mogelijkheden waar de overheid voor zorgt.
De staat wordt er niet beter van, aangezien de staat geen overschotten heeft. Die heeft enkel schulden.
De enige die er beter van wordt, of waar het de intentie is om er beter van te zijn, is de maatschappij. En daar leg jij als individu het loodje tov het collectief. Aangezien dat nu eenmaal onze bestuursvorm is, zolang Dictator Renegade niet aan de macht is.
Aangezien het de intentie van de maatschappij is om op lange termijn te denken, en niet enkel op korte termijn van ikke ikke en de rest kan stikken.
Een maatschappij van ego's is namelijk geen leuke maatschappij. Het is enkel leuk om een egoïst te zijn in een sociale maatschappij. Aangezien je dan misbruik kan maken van het sociale weefsel ter voordele van uw eigen.
Vlaktaks, dedju. Iedereen gelijk voor de wet en iedereen gelijk afdragen. Ongeacht waar je het inkomen uit haalt. Wil je 3 jobs doen inclusief het weekend en keihard werken, dan moet je daar snel heel veel geld mee verdienen en overhouden.
Dat kan je met een niet vlaktaks ook. Het enige verschil is dat er nu nog een sociale correctie gebeurd ten behoeve van de maatschappij. Voor u gaat het gewoon met uw beperkte loon niet snel genoeg. Maar waarom zou je er vanuit gaan dat in dat evenwicht (lagere belasting) de verloning gewoon niet lager zou liggen. Waardoor het effectief niet sneller zou gaan. Daar is namelijk geen enkele zekerheid over.
Los van het feit dat ik (niemand) kan kiezen wat er met het belastingsgeld gedaan wordt: dat is net wat ik bedoel! Iedereen mag profiteren van wat met het belastingsgeld gedaan wordt, alleen moeten sommigen er veel meer voor betalen dan anderen. Dat principe van de sterkste schouders irriteert me. Het is niet dat het hier om ‘een beetje’ meer bijdragen gaat…
Jij bepaalt met uw kruisje wat er gebeurd met uw belastingsgeld. Waar die mensen die jij gekozen hebt, indien zij de meerderheid hebben, uw noeste centjes aan spenderen. En uiteindelijk beslist een meerderheid wat men doet, waarbij de mening van die meerderheid perfect 100% verschillend kan zijn van uw mening waardoor jij pech hebt.
Ik verdien 6k bruto. Ik vind dat die 2500€/maand nog altijd meevalt als bijdrage. Als ik 15k€ per maand verdien, dan vind ik dat 9.5k ook nog altijd meevalt rekening houdende met hetgeen er ter mijn beschikking blijft en ik niet vind dat ik daarom zoveel harder werk dan de verpleegster, camioneur,... En ik echt niet inzie waarom dat we als maatschappij zouden moeten vinden dat iemand anders zijn brood niet zou mogen verdienen of een aanvaardbaar loon zou mogen hebben.
Als alles heel correct zou zijn zou ik er minder van mogen profiteren dan sommigen, maar meer dan anderen.
Ik heb namelijk nergens gezegd dat ik NIET wil bijdragen.
Ik vind het alleen wrang dat de persoon voor mij in de file maar 1/4e bijdraagt van wat ik doe, en de persoon achter mij het dubbele van mij, om het zo dan te zeggen. Die persoon die het dubbele bijdraagt van mij heeft geen voorrang op mij hè.
Als je gelijk bent voor de wet, dan heb je nu eenmaal dezelfde voordelen. En ik zie geen reden als maatschappij waarom dat iemand die meer bijdraagt voordelen zou moeten hebben tov iemand die minder bijdraagt. Ik begrijp dat als egoïst je zou vinden dat je meer zou moeten kunnen krijgen als iemand anders. Maar als maatschappij, lijkt mij dat principe juist te komen vanuit het principe dat dit het beste principe is op lange termijn voor een stabiele maatschappij. Indien je doet wat jij zou doen, is er nu eenmaal de mogelijkheid dat die mensen aan de onderkant van de maatschappij wel eens zouden kunnen denken van wat denken die egoïsten wel niet. We gaan effe een nieuwe Franse Revolutie doen waarbij al de egoïsten die gevat worden hunne kop verliezen.
En het principe ervan is dan ook onderdeel van de appeasementprincipe om de minderheid die niets te verliezen heeft en mogelijks wel eens aberrant kan reageren in slaap te wiegen. Wat het risico is met uw statement van die 20%
Iedereen heeft recht op dezelfde publieke voorzieningen, niet iedereen gebruikt ze op dezelfde manier (ik betaal waarschijnlijk mee om fietspaden te onderhouden en subsidieer mee de NMBS maar heb geen fiets en neem nooit de trein) en tot daar kan ik volgen. Iedereen zou echter gewoon hetzelfde moeten bijdragen.
Je draagt bij in functie van uw draagkracht om bij te draaien. Ongeacht of je er gebruik van maakt.
Je kan ervoor kiezen om er gebruik van te maken, en dan is dat voor mij voldoende. Of je moet een meerderheid kunnen warm maken om te zeggen, die publieke voorziening schaffen we af. Persoonlijk kan ik mij enkel de musea of beschermde monumenten inbeelden waarvan ik zou zeggen schaf dat maar af. Maar zolang de meerderheid daar niet in mee gaat, heb ik pech.
Ga aan de andere kant eens kijken hoeveel belastingen iemand betaalt die €2200 bruto verdient als alleenstaande. Die houden in verhouding netto enorm veel over, en mogen overal gebruik van maken waar iedereen gebruik van mag maken qua voorzieningen (en vaak hebben ze bijkomende voordelen).
Ik ben liever niet die persoon met 2200€ bruto en ben liever mijn eigen persoon. desondanks dat ik als alleenstaande 12 jaar geleden ook aan 2000€ bruto ben gestart.
Die voorzieningen waar ik potentieel van gebruik zou mogen maken, mogen ze van mij part houden hoor.
Kapitalisme is geen natuurwet, kapitalisme is waar ik in geloof en waar ik achter sta.
En ik geloof in sociaal gecorrigeerd kapitalisme. Aangezien niet gecorrigeerd kapitalisme in mijn ogen het slechtste in de mens naar boven brengt. Net zoals ik ook niet geloof in niet gecorrigeerd communisme. Een zwaar gecorrigeerd communisme zou echter ook kunnen.
Maar dat hangt dan ook af van hoe ver je het corrigeert.
Die correctie die je uitvoert hangt uiteindelijk echter af van waar de meerderheid van de bevolking, of eerder gezegd de samenwerkende verkozenen, achter staat. En soms gaat dat in de richting die ik goed vind, en soms is dat tegenstrijdig hieraan.
Dat is nu eenmaal het gevolg van een maatschappij. Soms moet je u neerleggen met de omstandigheden, of je het er nu mee eens bent of niet.