Katten

Heb jij een kat?

  • Totaal aantal stemmers
    216
Aprella zei:
Ja :/ we hebben dat eens een ecologisch alternatief geprobeerd maar dan wilden ze de kattenbak niet meer gebruiken 😬
Klik om te vergroten...
Stom! Vreemd ook wel, want je zou denken dat een kat juist liever biologische grit heeft.
Mijn kat is daar dan heel gemakkelijk in. Ik heb al veel verschillende soorten grit gebruikt, en dat ging telkens heel goed * hout vasthouden *.
 
Fusetea zei:
Stom! Vreemd ook wel, want je zou denken dat een kat juist liever biologische grit heeft.
Mijn kat is daar dan heel gemakkelijk in. Ik heb al veel verschillende soorten grit gebruikt, en dat ging telkens heel goed * hout vasthouden *.
Klik om te vergroten...

Ze zijn kieskeurig op hun eten ook 😬
Allez, 3 van de 4 toch. Of misschien zijn ze te verwend 😅
 
Fusetea zei:
Stom! Vreemd ook wel, want je zou denken dat een kat juist liever biologische grit heeft.
Mijn kat is daar dan heel gemakkelijk in. Ik heb al veel verschillende soorten grit gebruikt, en dat ging telkens heel goed * hout vasthouden *.
Klik om te vergroten...

Gezien de oorsprong van de kat in de woestijn is, zouden ze waarschijnlijk gewoon woestijnzand prefereren. Maar dat klontert niet, houdt geen geuren vast, dus daarom dat wij dat niet willen, maar wel stoffen die dat wel doen.
Als het aan de kat lag, kocht ze een woestijn. Maar daarom ook dat bij buitenkatten de zandbak van de buurkinderen een favoriet toilet is. Die kat wil helemaal geen grit, maar zand (wat op zich wel weer biologisch is, maar gezien katten ook niet recycleren, lijkt mij de textuur voor hen meer bepalend dan hoe natuurlijk en ecologisch het is).
 
zarathustra zei:
En deze morgen het nieuws gekregen dat we moeten beslissen of we een hoop geld tegen de kat gaan smijten met weinig kans op slagen of dat het euthanasie wordt.

>.<

Fuck
Klik om te vergroten...
En de kat is nu een ex-kat sinds gisteren. Beestje bij mij geweest sinds ik naar Noorwegen kwam dus het is echt wel raar dat die hier niet meer rondloopt nu
 
Skoebiedoe zei:
Denk dat mijn poes hier ook niet lang meer gaat leven .
Zit nu letterlijk te wachten tot ze sterft ….ze heeft lang genoeg geleefd dus zou een verlossing zijn …afspraak lag al vast bij de dierenarts om daar de beslissing te nemen maar zo is het beter . :(



(Ze is dus zojuist overleden ….)
Klik om te vergroten...
Zo is het bij mijn kater ook gebeurd. In mijn armen. Twijfelde nog om naar de dierenarts te gaan, maar was te bang dat hij in de vervoersbak op weg naar de dierenarts zou sterven.

Als het een troost is, mij heeft dat echt enorm veel geholpen. Dat hij in mijn armen is dood gegaan, dat het geen gesukkel of klinisch gedoe was. Gewoon dicht bij mama, waar hij thuis was.
 
Tja , het zat er aan te komen , de poes was zeker 20 jaar oud en je hebt dat zien opgroeien van een kleine vrolijke speels kitten naar een bijna onafhankelijke poes en dan terug naar een zielig hoopje …zo goed als blind , doof en kon bijna nietmeer op haar achterpoten lopen maar ze trok nog goed hare plan …ge weet dat het moment dan nietmeer veraf is maar toch is het nog ergens onverwacht…en ondanks dat ze geen knuffelpoes was mis ik haar toch .
Heb nu alles weggeruimd en het zal raar aanvoelen om in de winkel te staan en geen kattenvoer te moeten meenemen .



(Bedankt allemaal voor het meeleven . )
 
Ik kan me echt niet voorstellen wat het is, en ik wil het me ook niet voorstellen :frown:
Mijn meisje heb ik nu (slechts) anderhalf jaar, en ik mag er niet aan denken dat ze er niet meer zou zijn, ik wordt al oprecht wat triest van, laat staan als ik jullie verhalen lees :headshake:

Vroeger kon ik dat moeilijk begrijpen bij anderen, dat dit voelt als een dierbare (verliezen) ... na 2 weken ofzo kon ik het me al perfect inbeelden.

Veel sterkte!
 
BleKKie zei:
Ik kan me echt niet voorstellen wat het is, en ik wil het me ook niet voorstellen :frown:
Mijn meisje heb ik nu (slechts) anderhalf jaar, en ik mag er niet aan denken dat ze er niet meer zou zijn, ik wordt al oprecht wat triest van, laat staan als ik jullie verhalen lees :headshake:
Klik om te vergroten...
Ik was daar zelf ook enorm bang voor. Ik heb nu op korte tijd twee oude katjes moeten afgeven (één in september, één in februari). Maar zeker als het van ouderdom is, je werkt daar naartoe. Je ziet ze ouder worden, je ziet ze strammer worden, je ziet het vachtje wat doffer worden, niet alles gaat zo vlot meer als vroeger. Ze worden wat verwarder, en naarmate het moment dichter komt, zijn ze eigenlijk voor een stukje al niet meer dezelfde. Ik verloor een beetje de connectie met mijn kater, hij was er nog wel maar 't licht was niet meer aan, of zo. Dan wordt het uiteindelijk meer zorgen en lief zijn en alles toestaan en alles geven wat ie wil. En als ze dan sterven, dan voelt dat heel logisch en natuurlijk, het is gewoon de volgende fase.

Ik dacht altijd dat ik echt compleet stuk zou gaan als mijn kater er niet meer was, maar uiteindelijk was zijn sterven zelf een enorm mooi moment en ben ik vooral dankbaar dat het zo rustig is verlopen en het niet te veel gedoe was. En het is goed zo, hij was bijna 19 en hij en zijn lichaam waren ook gewoon op. Dan voelt dat niet meer zo verscheurend dan je verwacht had als je daar in de fleur van hun leven aan dacht.
 
Kater van jaar of 5, 6 ging enkel eerste half jaar ofzo op kattenbak. Nadien kattenluik met chiptoegang geinstalleerd en sindsdien ging hij buiten zijn gevoeg doen. Buurman met gigantische half-verwilderde tuin (die daar dus geen probleem van maakt) die zelf kattenlover is, maar ook heel wat velden, struiken, baantjes,... in de nabije omgeving.

Sinds een paar weken echter laat hij al zijn drollen in het gras achter, op een ruimte van 2m² ofzo. Het gras stond de afgelopen weken echt hoog, hij krabde dat gras kapot om over de drollen te doen, etc. Vrijdag heb ik het gras gemaaid (in de hoop dat hij het dan niet meer zou doen), maar helaas.

Bestaan er diervriendelijke "weermiddeltjes"? Hem afleren is moeilijk, want hij doet het enkel als we hem niet zien. De weinige keren dat ik het hem zie doen jaag ik hem natuurlijk weg, maar het gras ziet er van af en voor de kinderen is dat ook een smeerboel nu het terug beter weer aan het worden is. Het is natuurlijk niet de bedoeling hem uit onze tuin weg te jagen (die is ook niet al te groot), maar ik wil enkel vermijden dat hij dat stuk gazon als kattenbak gebruikt.
 
Laatst bewerkt:
Misschien een kattenbak buiten maken? Een stukje met zand voor de kat? Katten doen, over het algemeen, hun behoefte wel graag in zand. Je moet dit dan natuurlijk ook wat proper houden.
 
Moet dan al een hoog ding zijn, want ik wil ook wel vermijden dat de kinderen daar aan kunnen of dat gaan beschouwen als zandbak. Ik vind het gewoon raar dat hij dat nooit gedaan heeft, en nu sinds een paar weken de ene drol na de andere daar dropt...
 
glashelder zei:
Ik was daar zelf ook enorm bang voor. Ik heb nu op korte tijd twee oude katjes moeten afgeven (één in september, één in februari). Maar zeker als het van ouderdom is, je werkt daar naartoe. Je ziet ze ouder worden, je ziet ze strammer worden, je ziet het vachtje wat doffer worden, niet alles gaat zo vlot meer als vroeger. Ze worden wat verwarder, en naarmate het moment dichter komt, zijn ze eigenlijk voor een stukje al niet meer dezelfde. Ik verloor een beetje de connectie met mijn kater, hij was er nog wel maar 't licht was niet meer aan, of zo. Dan wordt het uiteindelijk meer zorgen en lief zijn en alles toestaan en alles geven wat ie wil. En als ze dan sterven, dan voelt dat heel logisch en natuurlijk, het is gewoon de volgende fase.

Ik dacht altijd dat ik echt compleet stuk zou gaan als mijn kater er niet meer was, maar uiteindelijk was zijn sterven zelf een enorm mooi moment en ben ik vooral dankbaar dat het zo rustig is verlopen en het niet te veel gedoe was. En het is goed zo, hij was bijna 19 en hij en zijn lichaam waren ook gewoon op. Dan voelt dat niet meer zo verscheurend dan je verwacht had als je daar in de fleur van hun leven aan dacht.
Klik om te vergroten...
Mijn eerste katje was oudere leeftijd vrij zielig. Het beestje had al eens kale plekken gekregen maar die zijn wel weergekeerd. Uiteindelijk was ze blind geworden en liep ze zeer veel te miauwen totdat je haar oppakte of streelde. Ze wou echt constant bij ons zijn.
Mijn moeder heeft ze dan uiteindelijk moeten doen inslapen (ik zat toen op mijn werk) omdat ze spontaan was beginnen bloeden. Ik ben er toch lang niet goed van geweest.

Onze vorige poes was zelfs maar een jaar op 12 geworden. Ze had de week voordien al een aantal epilepsie aanvallen gekregen maar toen we er mee naar de dierenarts gingen bleek haar bloed vrij ok te zijn en verder zag ze er nog redelijk gezond uit. Ok, ze at wel wat moeilijker.
Dan een week later is ze voor mijn ogen gestorven toen ze net iets gegeten had en daarna weer alles uitgekotst. Ik heb het er soms nog moeilijk mee als ik eraan terugdenk.
 
BleKKie zei:
Ik kan me echt niet voorstellen wat het is, en ik wil het me ook niet voorstellen :frown:
Mijn meisje heb ik nu (slechts) anderhalf jaar, en ik mag er niet aan denken dat ze er niet meer zou zijn, ik wordt al oprecht wat triest van, laat staan als ik jullie verhalen lees :headshake:

Vroeger kon ik dat moeilijk begrijpen bij anderen, dat dit voelt als een dierbare (verliezen) ... na 2 weken ofzo kon ik het me al perfect inbeelden.

Veel sterkte!
Klik om te vergroten...
Joey onze kater was 12 of 13. Hij had schildklierkanker, was graatmager en had de laatste dagen veel pijn. We hebben hem een spuitje laten geven.
Onze hond Jaak was 17 en is overleden aan een septische shock. Pijn had hij niet maar mentaal was dit niet leuk want hij was nog vrij helder. De schuld van de dierenarts dewelke een spuitje geweigerd heeft waardoor onze Jaak nog een halve dag nutteloos heeft afgezien. :angry:

Shit happens.

We hebben nu 2 katers van 2 jaar oud rondlopen en ze zijn beiden kerngezond.
 
Het is ruzie met vrouwlief. We hebben 2 nieuwe kattenbakken gekocht (ander type / formaat) en we willen de 2 oude kattenbakken vervangen.

* Mijn idee is om 1 van de oude kattenbakken meteen te vervangen door een nieuwe bak en de andere oude bak nog te laten staan.
En dan onze 2 katers te keuze te geven of ze de nieuwe bak willen uitproberen of niet.
* Mijn vermoeden is dat het risico anders te groot is dat ze koppig gaan zijn, de bakken niet gaan gebruiken en ernaast gaan urineren en kakken.
En dat het dan ipv gemakkelijker nét moeilijker wordt om ze alsnog aan de nieuwe bakken te introduceren.
* Ik zou dan de oude bak ook iets minder snel verversen dan de nieuwe bak zodat de nieuwe bak aanlokkelijker wordt om te gebruiken.
* Anderzijds zou ik af en toe een beetje waarop ze geurineerd hebben, dan van de oude in de nieuwe bak doen. (zo van die trukjes van de foor)

* Mijn vrouw beweert dat dit tijdverspilling is en wil meteen de 2 nieuwe bakken daar plaatsen en de oude bakken meteen bij het huisvuil doen.
Ze vreest dat als wij nog een oude bak laten staan, onze katers gewoon nooit de nieuwe bak(ken) gaan gebruiken en dat die nieuwe bakken dan volkomen nutteloos zijn.

Iemand die hier ervaring mee heeft wie gelijk heeft? Ik zou zeggen: Ik maar .. :tongue:
 
Ik heb 2 keer een andere bak gezet. Die verschilden telkens maar een beetje van formaat. Maar ik heb die er ook gewoon gezet en de oude meteen weg gedaan. Mijn kater maakte daar geen probleem van en ging gewoon in de nieuwe bak.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Aanmelden | Registreren
Terug
Bovenaan