Jouw f*** momentjes op vakantie

[Slyke]

Vakantietijd! En tijd voor wat gedeelde smart!
Wat heb jij al meegemaakt op vakantie (reis) waardoor je hele of gedeeltelijke vakantie in het water viel?

Ben je ernstig ziek geworden?
Voedselvergiftiging opgelopen?
Een kwetsuur van een lichaamsdeel?
Misschien wel hevig verbrand door de zon en/of zonneslag?
Bestolen geweest?
Misschien gebeten of gestoken door een dier of insect? (wespen, kwallen, …)
etc…

Om van wal te steken:
Ikzelf vorig jaar enthousiast 2 weken op strandvakantie gegaan, na een lange coronaperiode waarbij ik nogal weinig sport of beweging gedaan had.
Tijdens de eerste dagen van de vakantie veel activiteiten gedaan op het strand, met als resultaat opeens een ernstige peesontsteking in de voet.
Naar spoed gegaan en dat bleek daar wel een gekend fenomeen te zijn, gelinkt aan alles wat met zand te maken (in het zand gebruik je je spieren en pezen op een andere manier, wat nogal snel problemen kan geven indien je dat niet meer gewend bent).

Resultaat: de laatste week volledig in het water gevallen, want vrij immobiel en bovendien medicatie waarmee je niet in de zon mocht komen… Heeft uiteindelijk wel een tijdje nog aangesleept…

Hopelijk blijft dit topic vrij leeg, maar ik vrees er wat voor…
Benieuwd naar jullie horrorverhalen…

 

[JPV]

Mezelf:
- Een weekend naar Götzis (Oostenrijk, 1500 km) afgereisd voor een atlete te zien meerkampen. Ik heb haar zo'n 2 minuten zien meerkampen, daarna was ze uitgeschakeld wegens 3 keer niet over de aanvangshoogte bij het hoogspringen geraakt.
- Met de fiets naar Erfurt (Oost-Duitsland) om het EK atletiek U23 te volgen. Dit keer met de fiets. Toen ik de stad wou binnenrijden, waren wegenwerken bezig en moesten 2 baanvakken op 1 baanvak (andere bak afgeschraapt). Ik mooi op het randje van dat baanvak rijden, omdat de vrachtwagens langs mij zoefden. Tot een vrachtwagen wel héél dicht bij mij kwam en ik aan 30km/uur op dat afgeschraapt baanvak terechtkwam. Kan wel goed sturen, maar het kenmerk van zo'n wegdek is dat er rioolputten verhoogd durven blootliggen. Ik dus over zo'n rioolput gekatapulteerd en dan over het afgeschraapt wegdek geschuurd. Gelukkig brak mijn rugzak voor een groot stuk de val en doorgereden naar het ziekenhuis. Later wel geluk: de ploegarts van de nationale atletiekploeg heeft me toen verzorgd en zo heb ik leuke connecties met atleten gelegd
- Met de fiets van Gent naar Parijs op 1 dag: 20 km voor ik in Parijs toekwam een gigantisch onweer waardoor ik het doel niet veilig kon bereiken (invallen van de nacht + onweer: te donker). Uiteindelijk het laatste stuk met voorstadstrein gedaan. Geluk bij ongeluk: ik ging normaal dezelfde dag de trein terugnemen maar omdat de trein ook niet door het onweer geraakte, heb ik een nacht gratis van de Franse spoorwegen kunnen overnachten.

Mijn vriendin, op zich niet reisgerelateerd :
- Zwanger/zwaar misselijk (het eerste was leuk, het tweede minder) tijdens onze reis naar de USA. San Francisco en Las Vegas heeft ze zowat volledig in bed beleefd, ook enkele nationale parken moeten overslaan.
- Zware longontsteking in Noorwegen, de laatste week héél ziekjes, antibiotica pakte niet aan /ze werd er opnieuw misselijk van. De rit naar huis was echt niet aangenaam. Nu al 4 jaar lang de gevolgen ervan (wss levenslang), stem deels kapot (sterk hees) + algemeen verzwakt.
- Dit jaar post-corona-ziekte op reis, gans de reis moeten hoesten/zwak zijn

 

[Mulan]

Aansluitend bij JP: leuk appartement geboekt in Kroatië in mei, geen hoogseizoen dus rust én zon, ik zag het helemaal zitten!
Bleek ik zwanger te zijn en als ik zwanger ben, doe ik niets anders dan kotsen. Gewoon een wandelingetje op het resort met de woef betekende al om de 100m stoppen om te kotsen.
Ik denk dat we 2x van het resort zijn geweest, al de rest op ons terras of aan de zee of in het parkje van het resort gespendeerd.

 

[eniac]

Gelukkig nog maar 1 ding.

4 jaar geleden gingen we met onze Audi A6 op reis in Spanje, 1 van de eerste dagen gaan we op uitstap naar Cartagena. Tijdens het rijden voelde ik even iets raar in de aandrijflijn, maar het ging vrij snel over, dus verder geen aandacht aan geschonken. Daar aangekomen sta ik voor het rood licht, ik vertrek en ineens horen we een machtige knal ergens vooronder, waarna zowat alle aandrijving weg viel. Kon me nog net op kant zetten.

Gevolg:

Wagen laten afslepen naar dichtste Audi dealer, waar het vrij snel duidelijk werd dat het niet op 1-2-3 gefixt zou zijn.
Gelukkig wel onmiddellijk een quasi nieuwe A4 meegekregen van die dealer zodat we eigenlijk al bij al weinig impact hadden (uurtje of 2 verloren).

Tijdens de reis af en toe gebeld met die dealer - moest wachten op Audi BE om te diagnosticeren, repareren, etc. Het werd langzamerhand duidelijk dat we niet met onze auto naar België gingen kunnen terugkeren. De A4 konden we wel de hele reis gebruiken, wat fijn was.

Terugkeer dan... Tijdig beginnen rondbellen, via AVIS kon ik een "gelijkwaardige vervangwagen" krijgen volgens verzekering, om daar dan mee naar België te rijden. AVIS verzekerde me dat het in orde ging komen. Ik mocht de wagen ophalen de dag voor we terug naar België reden zodat we die konden inladen. Toen ik 2 dagen voor vertrek dan uiteindelijk nog eens met AVIS belde zeiden ze dat alles OK was. "We hebben een Opel Mokka staan".



Ja kijk, een A6 met dakkoffer volledig inladen, dat gerief krijg je nooit in een Mokka. Noch is dat een "gelijkwaardige" wagen. Ik wil niet snobistisch doen, en gelijkwaardig hoefde voor mij niet eens, maar ik zat daar met een hele hoop gerief en geen enkele kans dat ik dat allemaal in die Mokka kreeg he.

Maar goed, ze hadden dan weer een oplossing. Met de trein naar Murcia om die Mokka op te halen (2 uur wachten wel, kort na het middaguur aangekomen met de trein daar, AVIS kantoor ging maar open om 14u) => die mocht ik dan op de luchthaven in Alicante wisselen voor een onbepaalde "andere".

Uiteindelijk een Fiat Tipo break meegekregen. Ook niet bepaald gelijkwaardig, maar ik kreeg er wel redelijk wat ingestoempt. De rest van de bagage in onze eigen wagen gaan steken om dan maar mee te laten repatriëren met de wagen. Dus zo terug in BE geraakt.


De A6 zijn we daarna nog een dikke maand kwijt geweest. Die is per vrachtwagen gerepatrieerd en bleek een totale implosie van de versnellingsbak te zijn geweest. Constructiefout bleek na diagnose. Die is dus vervangen. Totale factuur was redelijk proper, ging richting €7000 (die Tipo alleen was > € 1000 om ermee naar BE te rijden).

 

[Dr. Sheldon Cooper]

Het jaar voor covid een reis naar Engeland geboekt om Manchester City - Arsenal te gaan kijken eind februari 2020. In december ineens melding dat die match een paar dagen verschoven was. Vluchten moeten herboeken en dik moeten bijbetalen, hotel geannuleerd en herboekt. Dan een week voor we moesten vertrekken stellen ze die match voor onbepaalde duur uit

Dus gewoon naar ginder gegaan en de stadions bekeken zonder match Week nadien mocht je niet meer vliegen dus nog chance gehad of we zaten daar vast.

 

[ns_man]

Op trip naar Zweden met de daktent. Nog voor we goed en wel in de 'echte' wildernis (waar het dus fantastisch is om te kamperen) waren terechtgekomen, valt onze auto in panne in the middle of nowhere.

Het heeft uren geduurd eer de sleep(vracht)wagen arriveerde, waarna die ons in een gigantisch boerendorp dropte aan een B&B tegen +- 21 uur. Bleek die toch niet gesloten te zijn . Uiteindelijk zelf via google en rondbellen nog een andere B&B gevonden. Was wel zelf nog 2KM stappen (met bagage) en de host kon ons niet komen halen want die had al enkele glazen wijn op.

Vandaar uit met de verzekering een huurwagen geregeld, al stond die wel nog in een "stadje" enkele uren verder rijden: Fucking Åmål. Omdat we zo 'afgelegen' zaten, slaagde die k¨*tverzekering er niet in om vervoer naar daar te regelen. Wonder bij wonder waren we in ons boerengat in een cafétje (het enige) binnengewandeld, uitgebaat door Belgen (entrecote gegeten en duvels gedronken, lichtpuntje), die ons in contact brachten met een meisje die daar heen moest en ons kon meenemen.

Die daktent kon natuurlijk niet zomaar worden overgezet op die huurwagen, dus gingen we ergens een nachtje in een hutje verblijven, een kanotocht doen met overnachting,.. aangezien onze auto zeker en vast op dag x klaar ging zijn. Op dag x bleek dat uiteraard niet het geval te zijn. Halsoverkop nog verblijf gezocht en zo op de camping van stafke coppens verzeild geraakt. Wat één nacht zou worden, zijn er uiteindelijk drie geworden omdat het steeds langer duurde bij de garage.

Dus helemaal niet de route kunnen afwerken die we wouden, maar wel een week in de buurt van fucking Åmål rondgehangen .

 

[Lint]

Zelf (gelukkig) nog niet veel ergs meegemaakt. En als ik iets aan de hand had, dan was het op het eind van de reis .
Uit mijn hoofd:

• Laatste dag in NY gestoken in mijn voet door 1 of ander insect. S'ochtends op de vlieger, en eens in de lucht begint mijn voet op te zwellen tot 3 a 4 keer zijn normale size (met heel veel pijn). Niemand aan boord die dat kon verhelpen of enig idee had. Dus de stewardessen hadden dan maar iedereen uit mijn rij geschopt zodat ik met mijne voet omhoog kon liggen met wat compressen erop. Bij landing in BE direct met de ambulance naar het ziekenhuis, waar ze via een sneetje een hoop slijm/etter/whatevs eruit lieten.
• Schouder uit de kom offpise, laatste dag snowboarden
• Op grindbar gevallen en scheenbeen open tot op bot, laatste dag snowboarden
• Hersenschudding door stomweg op een blauwe piste te vallen , laatste dag snowboarden (of was dat voorlaatste dag @grungywout?)
• Mijn bord dat letterlijk in 2 scheurde (hing nog net aan elkaar) ... laatste dag snowboarden

Voor de rest wel wat kapotte autos, gecancelde vluchten, verblijfplaatsen die dicht bleken te zijn, gestrand in Azië zonder werkende bankkaarten, etc ... maar bon dat is gewoon "fuck it" zeggen en een oplossing zoeken.

Jammer Trump en Kinxton er niet meer zijn. Die hebben heel wat "vakantie f*** momentjes" gehad .

 

[Avondland]

Nog niet al te veel ergs meegemaakt waarbij een vakantie in het water viel, maar in Iran toch wel iets verkeerds gedronken in Esfahan. Ik vermoed mangosap dat bedorven was. De hele nacht de ziel uit mijn lijf liggen kotsen, dan een hele dag liggen creperen en amper iets binnengekregen om dan 's avonds naar het busstation te strompelen om vervolgens 18 uur op een bus te zitten naar Mashhad. Gelukkig was ik tegen dan niet meer misselijk, heb ik zeer goed geslapen en at ik de dag nadien als een paard.

O ja, in Rome een rondje kraakpanden gedaan met een oude Fiat 500. Ik reed zelf niet, maar toen we van een helling naar beneden reden waren de remmen kapotgegaan en vlogen we over een kruispunt recht in een marktje. Wonder boven wonder was niemand gewond geraakt, maar er was toch wel wat ravage. Héél Louis de Funès.

 

[parabellum]

Op campeertrip gaan met vrienden en bij aankomst op de bestemming (1000 kilometer rijden) merken dat ik mijn tent thuis vergeten was.

 

[stungunner]

Oei, hebt ge efkes? Ik ben al vaak ziek geworden op reis. Tijdens het jaar ben ik quasi nooit ziek, maar eenmaal de riem eraf gaat is het prijs bij mij. Soit, ik vergeet nog wat kleinere kwaaltjes en ziektes, maar onderstaande zijn zowat het meest bijgebleven. Eerste is natuurlijk geen ziekte maar was dan wel weer het ergste.

4 jaar oud: omvergereden door een auto in Italië. Was er bijna geweest toen, daar 2 weken in het ziekenhuis gelegen, halfweg de jaren 80 waren de Italiaanse ziekenhuizen niet meteen up to standard zoals vandaag overigens. Nu nog steeds een groot litteken op mijn voorhoofd hierdoor.

16 jaar oud: aan de Costa Brava, plots stekende pijn ergens in de buikstreek, acute appendicitis. Een uur rijden naar Gerona om daar met spoed geopereerd te worden want het ding stond echt op springen.

20 jaar oud: met vrienden in Zuid-Spanje, zware oorontsteking, 2 dagen out.

22 jaar oud: onderweg van Marrakesh naar Agadir, 3 uren vanachter in een minibusje met de ergste buikloop ooit omwille van een Tajine die ik had gegeten de dag ervoor ergens op een dakterras in Ouarzazate. En een chauffeur die natuurlijk liever niet om het kwartier stopte. 2 dagen niet goed van geweest.

29 jaar oud: 2 dagen mijn lijf uitgekotst en gescheten op skireis in Fiss (Oostenrijk) omwille van een bacterie die blijkbaar in het leidingwater zat, de helft van het dorp zat toen blijkbaar op en over de pot.

32 jaar oud: 3 dagen compleet out op skireis in Ischgl (Oostenrijk) omwille van de ergste witte angina ooit. Ik kon zelfs niet meer spreken, mijn ganse keel zat potdicht, zowat meest pijnlijke dat ik ooit heb gehad. Voordeel is wel dat ik toen ben gestopt met roken.

35 jaar oud: voorlaatste dag op vakantie in Rhodos beginnen plots mijn voetzolen heel erg rood te zien en pijn te doen. Dat begint zich plots uit te breiden naar de rest van mijn lichaam, met enorme jeuk en vermoeidheid tot gevolg. Bleek een allergische reactie te zijn, nog steeds geen idee van wat. Maar de hele terugvlucht, na 5 uur vertraging en wachten op de luchthaven, met rillingen en enorme jeuk overal, was geen pretje. Hier meteen een injectie met cortisone gekregen waardoor het gelukkig snel over was.

38 jaar oud: vlak voor ons vertrek naar Kreta met de kindjes zowel mijn vrouw en ik een zware angina. Dokter van wacht hier die geen antibiotica wou geven want ze was "niet zeker of het viraal dan wel bacterieel was". Tot overmaat van ramp waren de bagagebanden op Zaventem defect waardoor onze bagage op Kreta pas de dag nadien is toegekomen. Daar zelf een auto gehuurd om die te gaan halen (1u rijden) aan de luchthaven want anders hadden we ze pas na 2 of 3 dagen gekregen. Uiteindelijk daar bij een dokter gegaan die ons wel meteen antibiotica voorschreef, pas na 4 dagen eindelijk wat pijnvrij en kunnen genieten.

Dit jaar blijf ik thuis.

Edit/ was er nog eentje vergeten in Rhodos, net toegevoegd.

 

[Guazala]

Ik was op mijn eentje naar Honduras, een vrij warm om niet te zeggen belachelijk heet land dus.

Ik had 2 overstappen in de VS, eentje van een paar uur en dan een nachtje op hotel ertussen. Eerste vlucht had wel wat vertraging, dus overstap 1 was aan de nipte kant. Bij die overstap moest ik zelf mijn bagage ophalen en overbrengen naar een check-in, het bleek niet mogelijk om die automatisch in te checken tot overstap 2 of eindbestemming.

Ik kom toe aan die check-in en ze smijten mijn valies daar op een gigantische hoop. Ik probeer uit te leggen dat mijn vlucht al over minder dan een uur is en dat dat niet goed gaat komen, maar krijg geen gehoord. Valies blijft op de stapel. Uiteraard is die bij overstap 2 dus niet toegekomen.
Ik denk: niet erg, nachtje ertussen morgen is die hier wel. Ik informeer mij dus al vooraleer naar het hotel te gaan en weet waar ik die 's morgens normaal kan oppikken.

's Morgens kom ik toe bij die dienst voor verloren bagage, nog geen bagage te bekennen. Met als de gegevens die ze hebben, konden ze die wel localiseren en blijkt die op een foute vlucht geplaatst te zijn. Ik zit in Houston, mijn bagage zit in Los Angeles.
Toegekomen in Honduras, ga ik me daar informeren hoe ik terug aan mijn bagage raak nadien. Omdat hun bezorgdienst nogal onbetrouwbaar is, is de enige optie regelmatig informeren en die ter plekke gaan ophalen als ze toekomt. "Kom morgen maar ne keer langs, dan zal ze hier wel zijn."

Mijn verblijf is op 4u rijden van de luchthaven, dus ik ben niet van plan om gewoon eens te gaan kijken. Ik ga daar niet naartoe vooraleer ik zeker weet dat die bagage daar is. De infolijn van de luchthaven zelf, blijkt uiterst onbehulpzaam. "Ja, dat kunnen wij niet zien, ge gaat ter plaatse moeten komen checken of de uwe erbij is."
Ik begin dus met dagelijks de luchtvaartmaatschappij te bellen om te informeren waar mijn bagage zit. Uiteindelijk kost mij dat 96 euro aan voornamelijk luisteren naar wachtmuziekjes. Dagelijks zit mijn bagage ergens anders, maar nooit waar ze moet zijn (denk dat ze ongeveer op elke luchthaven in US gepasseerd is).

Op dag 9 het verlossende nieuws dat ze er is. Op dag 10 dan 8u in de auto gezeten om bagage te gaan oppikken.
Gelukkig had ik een extra setje kleding en 2 extra sets ondergoed in mijn handbagage zitten, maar 10 dagen daarop overleven was toch wel pittig.

 

[nixie]

Eigenlijk vooral miserie met vluchten gehad.

Naar Miami vliegen, eerst met de TGV naar Parijs, die TGV heeft ergen in de buurt van Rijsel 6 uur stilgestaan.
Geluk gehad dat we via via iemand bij de luchtvaartmaatschappij kende.
Die dag toch nog kunnen vliegen naar Mexico en van daar naar Miami.
Toen wij net voorbij customs waren in Miami kwamen de mensen toe die op die TGV zaten.
Wij waren heel vlot door customs gegaan, zij pak minder.

Naar Noorwegen gevlogen vanuit Brussel, eerste vlucht vertraagd, dan afgeschaft.
Vlucht in de namiddag gekregen naar Londen, daar net te laat toegekomen eigelijk.
Heb nog de ziel uit mijn lijf gespurt en kreeg zo een vestje dat ik een prio reiziger was.
Net voor de gate te horen gekregen dat de vlieger juist vertrokken was.
Daar in een saai hotel moeten blijven tot de ochtend erop.
Veel te vroeg wakker want helemaal vergeten mijn horloge te verzetten.

Vlucht vanuit Polen, heel lang moeten wachten voor de vleugels ontdooid waren.


Heb denk ik een 75% kans op problemen als ik met de vlieger ergens heen ga.

 

[Mefke]

In Turkije ooit een bevriende Turk (had nog tijdje in Oostende gewoond vandaar): ge moet eens meegaan de bergen in, ik ken daar leuk plekje en ge moet eens komen vissen. Goed gaan vissen. Allemaal heel tof tot ik in dat hoog gras op een doorroeste parasolvoet die daar ingegraven zat, bots met mijn scheen. Ik zie wat bloed: ik heb chance, dat is maar een klein schaafwondje. Mijn vriendin had al gezien: dat ziet er niet goed uit. Dus die tegen mij zet u en kijkt niet naar dat been. Ja wat doe je dan: je kijkt he. Intussen veel bloed, scheen been deels te zien. Aleja op dat moment ben ik van mijn stokje gegaan. Niet heel lang maar toch even. Eerste wat ik zie als ik weer bij kom: 2 Turken met een schop die parasolvoet aan het uitgraven. Belgische maat die mee was en naast mij dat: het is niet erg jongen, het komt allemaal goed, ze zijn uwe put al aan het klaarmaken.

Vervolgens de auto in met ons allen, de bergen uit naar het stad beneden. Over van die leuke banen met veel putten, elke put zo een slag in dat been waar je gelijk alles beter in voelde dan anders. Ginder aangekomen spoed van hospitaal binnen. Eerst een triage om te zien hoeveel zeer het deed, dan een tijd lang in een gang met 30 man wachten tot ze u komen halen en dan een discussie dat alles eerst betaald moet worden voor ze aan u beginnen. Mijn vriendin dan mee om te betalen. Die heeft 2-3 verschillende gebouwen gezien in die kliniek eer ze daar kon betalen.
Dan wordt je daar een kamer in gebracht. Er lag er daar al ene met iets aan zijn hoofd. Een hele plas bloed op kasten, op de vloer, moest je zeggen dat ze daar net een beest geslacht hadden je het geloven. Vliegen overal. Alles behalve proper. Dokters komen daar binnen en buitengelopen met hun handschoenen aan, alle deurknoppen vastpakken, waarschijnlijk dezelfde handschoenen als dat ze gebruiken in de kamer ernaast. 3 spuiten verdoving in die wonde gekregen. Nog een tetanus spuit gekregen. Ze hebben dat genaaid. Sindsdien heb ik een perfect smiley op mijn been.

Paar dagen nadien terug gekomen. Hier in België nog een uitgebreide controle van laten doen maar iedereen was er over eens dat het wel deftig gedaan was. En ja die hygiënische maatregelen vonden ze dat wij in België daarmee misschien wat overdrijven.

 

[Lint]

@Mefke, allereerst

Maar dan ook:

2 Turken met een schop die parasolvoet aan het uitgraven. Belgische maat die mee was en naast mij dat: het is niet erg jongen, het komt allemaal goed, ze zijn uwe put al aan het klaarmaken.

 

[CerumenCrevice]

Vakanties met school zijn veelal nachtmerrie materiaal voor mij geweest, naast teveel gehaast:

- Parijs (4de secundair): op de metro aan het wachten, wil ik daar een frisdrank kopen want de metro laat nog 3 minuten op zich wachten. Bleek dat sodamachien van uiterste traagte te zijn, waar de fles niet gewoon dropt maar met een arm, die eerst naar boven moet, daarna terug naar beneden moet bewegen. Dat heeft 3 minuten geduurd eer ik daar in alle zweet en haast dat flesje uit die automaat haal om nipt tussen de deuren van de vertrekkende metro te glippen. Ik zou mijn hartslag van dat moment wel eens willen weten. Al meerdere keren over gedroomd.

- Londen (5de secundair): hotel, we zouden om 8u in de ochtend allemaal op de bus moeten zitten, wekker niet gezet, niets gehoord. Tegen 10u word ik wakker, niets gehoord of gezien van medeleerlingen/leerkrachten; die hebben mij gewoon laten liggen? Gelukkig zelfde hotel die avond, dus gewoon in dat hotel zitten niksen tot ze eindelijk belden naar het hotel tegen 16u. Zoveel geven ze dus om hun leerlingen, zelfs geen buddy-systeem of niks.

Dan persoonlijke vakanties, niet veel meegemaakt behalve in 2015 in Turkije. Hittegolf, een van de eerste dagen verbrand en zware ontsteking op de ogen door veel zand in de ogen te krijgen tijdens een offroad-tocht met quads en dergelijke. Rest van verlof niet meer veel gezien en gedaan.

 

[:unsure:]

Heel veel geluk gehad hier

Eens voor 24h in Barcelona geweest.
Op hostel een Amerikaanse militair te vriend gemaakt en 's avonds goed gaan drinken.
In het terugkeren was ik die Amerikaan aan het dragen tot iemand anders tegen ons liep.
Blijkt dat die persoon mijn portefeuille mee had gepakt... erna heb ik snel die Amerikaan wat wakker gemaakt en die is naar die kerel gestapt en beginnen te dreigen om hem in elkaar te kloppen, heb dus mijn portefeuille teruggekregen

 

[Gromker]

Wel, ik zit nu dus 2000km van huis met een auto met kapotte distributieriem. Staat intussen al bij een garage,zou maandag hersteld moeten zijn (wel duur graptje, ma soit). Intussen de verzekering aant contacteren aangezien wij recht hebben op een vervangwagen en ze zijn er mee bezig maar... nergens een dossiernummer of iets gekregen dus nu ff terugkoppelen over iets is natuurlijk een miserie.


Edit: niet zomaar een miserie, verzekeringsmaatschappij vindt niet alleen ons dossier nu niet terug, beweert er nu ene dat wij zelfs helemaal niet bij hun zijn aangesloten. Toch straf dat zijn collega nog geen uur geleden wel heel de procedure enal heeft kunnen opstarten

 

[Monkytiger]

Strafste stoot hier was in 2018 in Saudi-Arabie, nu is het stilaan mogelijk om er heen te gaan als toerist maar toen was dat nog net niet bezig eigenlijk. Mijn schoonbroer werkte daar toen en mijn vader en ik met werkvisum naar daar voor een reis van een week. Eerst enkele dagen rond en in Riyadh om nadien een roadtrip te maken naar het noorden en via de oostkust terug te keren.
Op onze laatste dag gingen we via Dammam terug naar Riyadh maar je zit daar dus vlak aan Bahrain, leek ons wel leuk dat nog even mee te pakken alvorens naar Riyadh te rijden om die nacht of ochtend erop terug te vliegen naar huis.
Wij de grens over naar Bahrain, daar wat rondgewandeld en rondgereden met een lokale chauffer want mijn schoonbroer zijn auto mocht de grens niet over. Bij het terugkeren naar Saudi-Arabie duurde het nogal lang bij de grenscontrole, resultaat dikke vette NO voor mijn vader en mezelf. Wij hadden een werkvisum met single entry en daar dus totaal niet bij stilgestaan. Nog alle mogelijkheden gedaan, tot de hoogste persoon in rang op een bureauke geraakt om toch maar te zeggen dat we gewoon naar Riyadh gingen en dat onze vluchten klaar stonden maar helaas we mochten niet meer binnen.
Dus wij in Bahrain in een hotel lobby een nieuwe vlucht beginnen boeken van daaruit, veel te veel betaald voor een shitvlucht met lange tussenstop terwijl we zalige vluchten hadden met emirates via dubai.
Mijn schoonbroer nog eens over en weer de grens (wat toch een serieuse tocht is) om het beetje gerief dat we meehadden in de auto toch nog tot bij ons te brengen alvorens naar de luchthaven te gaan. Serieus gevloekt die dag.
Het meeste van ons gerief stond nog in zijn appartement en is dus ook pas veel later terug thuis geraakt.

Voor de rest eigenlijk al veel geluk gehad zo te lezen en niet echt nog heel extreme tegenslag meegemaakt.
Uiteraard wel het gewoonlijke dat ik mij toch weer altijd moet laten vangen aan de zon op de eerste dag en dan de eerste week als een kreeft rond te lopen met verschrikkelijk verbrande huid.

 

[PolletPoulet_OG]

Vakantie in het water vallen is een groot woord. Maar toch wel een beetje afgezien, en mensen die mij tot op de dag van vandaag nog altijd zot verklaren. Maar bonne, dat doen ze sowieso, daar moet ik dit verhaal niet voor vertellen.

Was in Cochabamba in Bolivie, een redelijk groot stadje ook, met een discotheek The Magic Mushroom, of The Crazy Mushroom, 1 van de twee. Polle is daar echt helemaal waus buiten 'gewandeld' tegen een uur of 8 'smorgens met een lokale chiccie onder elke arm. In mijn slecht spanglish tegen beide aan het lullen terwijl we naar de uitgang wandelen. Echter was de route naar de uitgang met kleine smalle mega stijle lange trap, met aan de onderkant een muur pal tegen.

Zoiets:

!_                                          !

   !_                                       !

      !_                                    !

         !_                                 !

            !_                              !

               !_                           !

                  !_                        !

                     !_                     !

                        !_                  !

                           !_               !

                              !_            !

                                 !_         !

                                    !_      !

                                       !_   !

TLDR, Polle heeft die trap met 1 stap gedaan idpv met 26 stappen zoals ge dat normaal doet. De twee buitenwippers die aan de deur naast die trap stonden stonden, waren even perplex geslagen omdat 1 of andere gringo daar hard tegen de grond knalde met een doffe doef, terwijl twee Bolviaanse grieten vanboven aan de trap stonden te krijsen.

Gelukkig was had ik genoeg verdovende middelen in mijn kas geslagen doorheen de avond zodat ze zelfs een orgaan zonder pijn konden wegnemen. (Het is daar de regio voor btw, ik was voorbereid voor als ze mij toch te stekken gingen hebben)

De dag erna word ik wakker en stap uit mijn bed. De moment dat ik de vloer raak met mijn voet zak ik als een zak patatten op de grond met een helse pijn in mijn voet. Kleur was donkerblauw met paars en veel zwart. Zeer opgezwollen en ik voelde direct dat die gebroken was.
Ik was echter niet van plan om terug naar huis te gaan, heb gewoon mijn voet in een ijsbad gestoken voor te ontzwellen, daarna in mijn wandelschoenen geramd, mijn veters teringhard aangetrokken dat die voet geen kant meer op kon en ik heb mijn trektocht door Zuid Amerika verder gezet.

Hier is een sfeerbeeldje van de eerste keer ik mijn voet terug zag na 2 en half weken, hij niet zoveel pijn meer deed, en ik benieuwd was of ik hem nog had:

Lelijke voet met een schone achtergrond, maar ik had hem nog. Alleen is dat nooit deftig aan elkaar gegroeid en kan ik mijn tenen niet meer plooien

 

[Slyke]

Lelijke voet met een schone achtergrond, maar ik had hem nog. Alleen is dat nooit deftig aan elkaar gegroeid en kan ik mijn tenen niet meer plooien

Wat een opoffering om toch uw trektocht te kunnen verderzetten!
Bij een breuk heb je meestal ook de omliggende structuren (pezen, ligamenten, spieren) die geraakt zijn en soms zijn dat nog de grootste boosdoeners achteraf…