Jazz, Soul, Funk & Grooves

Dat was wel zéér goed trouwens, hopelijk ooit een live tournée!
absoluut, ik was helemaal mee. Had het extra luid gezet hier om toch een beetje dat live gevoel te hebben.
Ze zijn niet super lang geleden eens in Antwerpen ergens geweest, maar helaas gemist toen.
Ondertussen is hier de vinyl aangekomen en per geluk is het t-shirt van goede kwaliteit.
 
absoluut, ik was helemaal mee. Had het extra luid gezet hier om toch een beetje dat live gevoel te hebben.
Ze zijn niet super lang geleden eens in Antwerpen ergens geweest, maar helaas gemist toen.
Ondertussen is hier de vinyl aangekomen en per geluk is het t-shirt van goede kwaliteit.

Die van mij komt woensdag pas maar die plaat met Floating Points & Pharoah Sanders zit er ook bij :love:
 
Het is vandaag international jazz day. Hierbij een klein stukje van een fan mijn favoriete figuren:
Ook de moeite om eens te bekijken:
 
Johnny Harris, de hyperkinetische Britse dirigent & arrangeur zet hier even Downtown van Petula Clark naar zijn hand, op geniale wijze. Fantastisch drumwerk ook door Harold Fisher.

 
Nieuwe Sons Of Kemet voor eerste keer beluisterd, maar ben niet meteen weggeblazen... :(
 
Nieuwe Sons Of Kemet voor eerste keer beluisterd, maar ben niet meteen weggeblazen... :(
Ik heb 'm deze ochtend vluchtig beluisterd. Het is inderdaad niet zo'n onmiddellijke classic als Your Queen is a Reptile, maar ik kijk er wel naar uit om 'm vaker te beluisteren.

edit: Your ipv My :unsure:
 
Laatst bewerkt:
Black To The Future begint toch te groeien vind ik. Ik vond het initeel precies ook wat magertjes maar staat hier geregeld op!
Lyrics zitten vol met black futurism en black power, gecombineerd met de tuba van Theon Cross komt enorm krachtig over. Fantastisch gewoon :clap:
 

Transatlantische crossover? Yes Please! Een Amerikaans vocaal trio dat in de States maar vrij weinig potten brak, maar na een Supremes-soundalikewedstrijd hun biezen pakte en dan maar een platencontract bedisselte in Engeland. Kwamen daar onder de vleugels van Wayne Bickerton, en brak daar wel door, zeker in het Northern Soul circuit. Kwamen uiteindelijk bij het Decca/Deram label terecht, en dan krijg je een erg interessante cross-over van een typisch Amerikaanse zang, bijna Motown-esque, gepaard met een zeer rijk georchestreerde Brits arrangement, met trage drums en een snijdende bas, zoals ook te horen op de nummers van Serge Gainsbourg.

Nothing but a heartache moet zowat hun bekendste nummer zijn.
 

Portico Quartet EN Alfa Mist op jazz middelheim. Zwaar aant twijfelen om ne keer te gaan.

Drums, bass en sax(?) op hun best:
 
Laatst bewerkt:

The Platters, toch wel een van de grootste zanggroepen uit de jaren '50, deden in de jaren '60 ook krampachtige pogingen om relevant te blijven nadat de doowop-rage uitgedoofd was, en ze sneller van bezetting wisselden dan de gemiddelde platenproducer van onderbroek. Uit het laatste jaar van hun bestaan komt toch dit pareltje. Heeft (uiteraard) geen potten gebroken.
 

Debuut van Greentea Peng is uit, psychedelic / neo soul. Dikke aanrader! Hier gaan we nog straffe dingen van horen.
 
Terug
Bovenaan