Tiger Stripes neemt je mee in het leven van Zaffan, een jong meisje dat de eerste tekenen van puberteit ervaart: puistjes, buikkrampen en haar eerste menstruatie. Normale ervaringen op die leeftijd, zou je denken. De strenge sfeer op haar Maleisische meisjesschool laat haar echter aanvoelen dat er iets mis is met haar. Zelfs haar ouders lijken haar niet te begrijpen. Zaffan weet niet wat haar overkomt en waarom ze zo drastisch verandert.
Tiger Stripes is het langspeelfilmdebuut van de Maleisische regisseur Amanda Nell Eu. Het was vooral de poster die mijn aandacht trok: een getekend portret van een jong gesluierd meisje dat furieus in de camera kijkt met bloed rond haar mond. Nell Eu's eerdere kortfilms belichtten al de realiteit van het leven van vrouwen in haar land. Met haar eerste speelfilm gaat ze nu nog een stap verder.
Wanneer haar klasgenoten haar "problemen" opmerken terwijl ze naar het toilet vlucht, wordt ze het mikpunt van spot en laten haar vriendinnen haar zelfs in de steek. Haar puberteit lijkt al snel te transformeren in een angstaanjagend monster dat bijna demonisch lijkt. Zaffan probeert krampachtig vast te houden aan een normaal leven, maar ze beseft al snel dat dit een onmogelijke taak is.
De CGI die gebruikt werd voor het monster was over het algemeen behoorlijk goed gedaan, met uitzondering van dat ene shot waar Zaffan als monster in een boom klimt. Dit specifieke moment was zo bizar slecht gefilmd dat er een ongemakkelijke, lacherige sfeer ontstond in de bioscoopzaal. Aan de andere kant was de dynamiek tussen de drie vriendinnen wel bijzonder sterk en voelde authentiek aan, net zoals de scènes met de pesterijen die zich afspeelden op de meisjesschool. Het onderwerp van pesten wordt niet geschuwd, maar de manier waarop de vriendinnen Zaffan laten vallen is wel bijzonder cru en hard.
Tiger Stripes is het langspeelfilmdebuut van de Maleisische regisseur Amanda Nell Eu. Het was vooral de poster die mijn aandacht trok: een getekend portret van een jong gesluierd meisje dat furieus in de camera kijkt met bloed rond haar mond. Nell Eu's eerdere kortfilms belichtten al de realiteit van het leven van vrouwen in haar land. Met haar eerste speelfilm gaat ze nu nog een stap verder.
Mikpunt van spot
De twaalfjarige Zaffan woont in een afgelegen dorpje op het platteland van Maleisië, waar ze ook naar school gaat. Op het schoolplein wordt al snel de autoritaire sfeer duidelijk: het verplichte ochtendappel, de gescheiden klassen voor jongens en meisjes en de verplichting om een sluier te dragen. Terwijl Zaffan langzaam de veranderingen in haar lichaam opmerkt, voelt ze zich buitengesloten; niemand wil haar vragen beantwoorden. Haar vader is afwezig in haar opvoeding en haar moeder is uiterst streng voor haar dochter, waardoor een gesprek over dit onderwerp onmogelijk lijkt.Haar puberteit transformeert in een demonisch monster.
Wanneer haar klasgenoten haar "problemen" opmerken terwijl ze naar het toilet vlucht, wordt ze het mikpunt van spot en laten haar vriendinnen haar zelfs in de steek. Haar puberteit lijkt al snel te transformeren in een angstaanjagend monster dat bijna demonisch lijkt. Zaffan probeert krampachtig vast te houden aan een normaal leven, maar ze beseft al snel dat dit een onmogelijke taak is.
Taboeonderwerp
Menstruatie blijft een onderwerp dat in bepaalde landen, vooral in islamitische gemeenschappen, nog steeds in de taboesfeer blijft hangen. Amanda Nell Eu heeft de moed om dit onderwerp aan te snijden in een poging dit te doorbreken. Ze kiest voor dramatiek door een monsterlijke interpretatie die soms neigt naar het absurde. Wat opmerkelijk is, is dat ondanks de gevoeligheid rond dit thema, de Maleisische censuur Tiger Stripes toch heeft toegestaan om uitgebracht te worden in Maleisië – hetzij helaas met enkele verwijderde scènes, waaronder die waar er bloed op een maandverband te zien is.De CGI die gebruikt werd voor het monster was over het algemeen behoorlijk goed gedaan, met uitzondering van dat ene shot waar Zaffan als monster in een boom klimt. Dit specifieke moment was zo bizar slecht gefilmd dat er een ongemakkelijke, lacherige sfeer ontstond in de bioscoopzaal. Aan de andere kant was de dynamiek tussen de drie vriendinnen wel bijzonder sterk en voelde authentiek aan, net zoals de scènes met de pesterijen die zich afspeelden op de meisjesschool. Het onderwerp van pesten wordt niet geschuwd, maar de manier waarop de vriendinnen Zaffan laten vallen is wel bijzonder cru en hard.
Conclusie
Tiger Stripes is een film die afwijkt van wat we gewend zijn; de benadering van het onderwerp is wat vreemd en de film neigt naar het absurde, met een vleugje magisch realisme. Het plot mist ook de bezieling die nodig is om van een geweldige film te spreken. Toch blinkt deze film uit in een goede geluidsregie, sterke hoofdrolspelers en cinematografie. Maleisische cinema is nog niet veel besproken en deze film draagt bij aan het invullen van een deel van de culturele en religieuze aspecten. Al met al kan Tiger Stripes worden beschouwd als een sterk debuut.
Pro
- Goede acteerprestaties
- Cinematografie is uitstekend
Con
- Horrorelementen niet altijd goed uitgewerkt, inclusief CGI
- Karakterontwikkeling van sommige personages kon beter
6
Over deze film
Beschikbaar vanaf
24 april 2024
Genre
- Horror
Speelduur
95 minuten
Regie
Amanda Nell Eu
Cast
Zafreen Zairizal, Deena Ezral, Shaheizy Sam ...
Uitgever
Vedette Films
