Filmreview: Le syndrome des amours passées

Op doktersadvies al je voormalige seksuele partners contacteren en hen overtuigen dat ze nog één keer de liefde met je willen bedrijven; het is een krankzinnig idee, maar de enige oplossing voor Rémy en Sandra om zwanger te geraken. Ze lijden aan “het syndroom van vroegere liefdes”, een psychische aandoening die voor een blokkade zorgt. Hoewel iedereen zijn eigen ideeën over relaties heeft, betwijfel ik of veel koppels bereid zouden zijn om deze omstreden behandeling te ondergaan.

Le syndrome des amours passées is de tweede langspeelfilm van het Belgische regisseurs- en schrijversduo Ann Sirot en Raphaël Balboni. Ze brachten eerder al enkele kortfilms uit en in 2020 voltooiden ze hun eerste film Une vie démente, waarmee ze zeven Magritte Awards (award voor beste film, scenario, actrice, acteur, bijrol, decor en kostuumontwerp) wonnen, een prestigieuze erkenning binnen de filmindustrie.

Op de proef gesteld​

Rémy en Sandra houden ervan om selfies te maken, waarmee ze onvergetelijke momenten vastleggen en herinneringen creëren, die ze delen met hun vrienden en familie. Maar er ontbreekt iets in hun relatie. Al jarenlang proberen ze zwanger te worden, in de wens om hun gezin compleet te maken. Ze hebben talloze behandelingen geprobeerd, totdat een specialist hen nieuwe hoop geeft waarvoor geen medische behandeling of operatie nodig is. Ze lijden aan een aandoening waardoor een blokkade is ontstaan. De behandeling is eenvoudig: ze moeten nog eenmaal het bed induiken met al hun vorige seksuele partners.

De behandeling is eenvoudig, nog eenmaal het bed induiken met al hun ex-partners.

Na lang wikken en wegen besluiten ze een lijst te maken van al hun ex-partners. Zo raken ze ervan overtuigd dat – met wederzijdse steun en goede afspraken – het geen moeilijke opdracht is. Het wordt het begin van een bijzonder avontuur met een onzeker resultaat en al snel spelen jaloezie, twijfels en verliefdheid hen parten. Ze moeten een uitdagende mix van emoties en obstakels overwinnen om hun doel te bereiken.

Door de bomen het bos niet meer zien​

Le syndrome des amours passées behandelt verschillende thema's op een humoristische maar tactvolle manier. Deze film verkent de complexiteit van relaties, vruchtbaarheidsproblemen en de veerkracht van liefde. Acteurs Lucie Debay (Sandra) en Lazare Gousseau (Rémy) vertolken hun rol uitstekend en de chemie tussen hen is voelbaar. Voeg daarbij enkele bijrollen met excentrieke personages en je krijgt een unieke film met een uitstekende cast.

De verwachte seksscènes worden op creatieve wijze behandeld, waarbij de verbeelding van de kijkers wordt geprikkeld zonder expliciete beelden. Hoewel de film enkele naaktscènes bevat, focussen de camera’s zich voornamelijk op de esthetische beeldvorming. Aan de andere kant lijkt het regisseursduo enigszins te worstelen om gedurende de hele speelduur vernieuwend te blijven, zonder in herhaling te vallen. Hierdoor raken de ideeën geleidelijk aan uitgeput, waardoor het laatste deel niet meer zo verrassend is.

Conclusie

Le syndrome des amours passées is een briljante mix van absurditeit, komedie en drama. Het verhaal is eenvoudig maar intrigerend en weet de aandacht vast te houden, hoewel het laatste deel niet meer zo vernieuwend is. Terwijl de gebeurtenissen zich opstapelen, rijst de vraag hoe ver iemand wil gaan om een diepgewortelde kinderwens te vervullen. Het roept reflectie op over de grenzen die we bereid zijn te overschrijden en de keuzes die we maken in de zoektocht naar vervulling en geluk.

Pro

• Absurd idee
• Creatieve uitwerking
• Perfecte speelduur

Con

• Absurd idee
• Valt regelmatig in herhaling

7

Over deze film

Beschikbaar vanaf

20 september 2023

Genre

1. Komedie

Speelduur

89 minuten

Regie

Ann Sirot, Raphaël Balboni

Cast

Lucie Debay, Lazare Gousseau, Florence Loiret-Caille, Ninon Borsei, Florence Janas, Nora Hamzawi ...

Uitgever

Imagine Film Distribution

Website

Officiële website