Album of the week Bohren & Der Club Der Gore - Patchouli Blue (PIAS, 2020)

[Bjorn]

Wel wel, als iemand die wel van het alternatievere of new jazz-genre houdt kan ik me hier uitstekend in vinden. Van de oldskool-jazz a la Miles Davis - Kind of Blue om maar een klassieker te noemen krijg ik de zenuwen en wil ik zo snel mogelijk de kamer uit, dit brengt me tot rust ! Was eerder nog niet bekend met het doomjazz of jazz noir genre, dit smaakt wel naar meer. De sfeer waarin ik er nog meer van kan genieten wordt uitstekend door jou geschetst, een druilerige zondag, lekker in de zetel met een cigaar en ne whisky. Ik ga em houden tot dan om hem eens volledig te beluisteren van begin tot eind.

 

[PolletPoulet_OG]

Totaal vreemd met dit soort muziek. Ga er ook niet veel over kunnen neertypen jammer genoeg. Is iets wat ik nooit uit mezelf zal opzetten of vrijwillig naar zal luisteren.

Wat ik wel goed vind zijn de donkere, duistere landscapes en het geluid over het algemeen. Echter onbreekt er voor mij een soort van progressie en/of identiteit waardoor het in mijn oren een beetje verdwijnt in een té homogeen gegeven.
Zeker als achteraf bleek dat mijn spotify was aan het verderspelen in hetzelfde genre en ik het gewoon niet door had.

Productie is top, album art is ook cool.


Ps: wat is er mis met Chronical Diarrhoea ?