Ik moet zeggen dat na het lezen van de vorige posts mijn zaken eigenlijk maar faits divers zijn.
- Algemeen sta ik er geregeld wel van versteld hoe compleet incapabel sommige studenten zijn. Zeker op vlak van buitenlandse instroom... we kunnen veel klagen over de kwaliteit van ons onderwijs maar we zijn nog mijlenver voor op een groot deel van de wereld. Ik heb studenten gehad die te dom waren om te helpen donderen, die in hun thuisland al ingenieur waren en werkende in de petrochemie.
- Een Egyptische collega tijdens mijn doctoraat. Kerel was al iets ouder en door de echt wel jarenlange master in Egypte had hij ook al "ervaring". Lees: die kerel was eigenlijk een soort van arrogante charlatan, die leek te denken dat hij al een soort professor was. Uiteraard gaf dat vuurwerk: anderen hun werk voorstellen als het zijne, andere doctorandi (dus mensen in dezelfde situatie) behandelen als een soort knechten en hen "goedbedoeld" advies geven dat compleet verkeerd was. Wetenschappelijk ook eigenlijk gewoon slecht, maar toch door vol te houden een paar goede publicaties, vooral dan door anderen het werk te laten doen. Deze topwetenschapper was er ook van overtuigd dat de piramides gebouwd waren door reuzen, want iedereen wist toch dat de mensen enkel kleiner werden. Is nu prof. in Egypte denk ik.
- Iemand bij de administratie die me belde voor de "originele factuur" nadat ik de pdf had doorgestuurd die ik van het bedrijf had. Ik dacht dat ze die niet had gezien dus stuur die opnieuw door. Belde ze terug voor, opnieuw, het "origineel". Bleek dat ze een versie op papier wou via interne post. Nadat ik haar duidelijk maakte dat dit al was dat ik had, bleef ze volhouden want haar baas wou een versie op papier. Ik heb toen letterlijk gezegd: "mevrouw, of ik dat hier print en via interne post opstuur, of u dat daar meteen print, is toch hetzelfde?". Bleek dat dit voor haar niet zo was, en ik dus de eerste optie moest nemen.
- Als student, tijdens mijn studentenjob in het magazijn van een grootwarenhuis, wel gezien waarom ik toch studeerde om eerlijk te zijn. Bijna allemaal toffe mensen wel, maar een sfeer die veel weghad van een middelbare school. Inclusief "kliekjes" die tegen elkaar niet spraken omdat iemand van het ene kliekje eens te veel had gedanst met de vrouw van iemand uit het andere kliekje. Ook mensen die het gewoon afbolden van hun werk wegens "stress", wat dan gewoon een onvoorziene kleinigheid was.
Later misschien meer in edits.
- Algemeen sta ik er geregeld wel van versteld hoe compleet incapabel sommige studenten zijn. Zeker op vlak van buitenlandse instroom... we kunnen veel klagen over de kwaliteit van ons onderwijs maar we zijn nog mijlenver voor op een groot deel van de wereld. Ik heb studenten gehad die te dom waren om te helpen donderen, die in hun thuisland al ingenieur waren en werkende in de petrochemie.
- Een Egyptische collega tijdens mijn doctoraat. Kerel was al iets ouder en door de echt wel jarenlange master in Egypte had hij ook al "ervaring". Lees: die kerel was eigenlijk een soort van arrogante charlatan, die leek te denken dat hij al een soort professor was. Uiteraard gaf dat vuurwerk: anderen hun werk voorstellen als het zijne, andere doctorandi (dus mensen in dezelfde situatie) behandelen als een soort knechten en hen "goedbedoeld" advies geven dat compleet verkeerd was. Wetenschappelijk ook eigenlijk gewoon slecht, maar toch door vol te houden een paar goede publicaties, vooral dan door anderen het werk te laten doen. Deze topwetenschapper was er ook van overtuigd dat de piramides gebouwd waren door reuzen, want iedereen wist toch dat de mensen enkel kleiner werden. Is nu prof. in Egypte denk ik.
- Iemand bij de administratie die me belde voor de "originele factuur" nadat ik de pdf had doorgestuurd die ik van het bedrijf had. Ik dacht dat ze die niet had gezien dus stuur die opnieuw door. Belde ze terug voor, opnieuw, het "origineel". Bleek dat ze een versie op papier wou via interne post. Nadat ik haar duidelijk maakte dat dit al was dat ik had, bleef ze volhouden want haar baas wou een versie op papier. Ik heb toen letterlijk gezegd: "mevrouw, of ik dat hier print en via interne post opstuur, of u dat daar meteen print, is toch hetzelfde?". Bleek dat dit voor haar niet zo was, en ik dus de eerste optie moest nemen.
- Als student, tijdens mijn studentenjob in het magazijn van een grootwarenhuis, wel gezien waarom ik toch studeerde om eerlijk te zijn. Bijna allemaal toffe mensen wel, maar een sfeer die veel weghad van een middelbare school. Inclusief "kliekjes" die tegen elkaar niet spraken omdat iemand van het ene kliekje eens te veel had gedanst met de vrouw van iemand uit het andere kliekje. Ook mensen die het gewoon afbolden van hun werk wegens "stress", wat dan gewoon een onvoorziene kleinigheid was.
Later misschien meer in edits.
Laatst bewerkt:
ik heb heimwee naar de fax om eerlijk te zijn, als je iets wil faxen is dat bij voorkeur zo kort mogelijk - de kans is dan ook groter dat men effectief gaat nadenken over wat men schrijft in plaats van gewoon copy/paste/sent. Niets zo beknopt/efficiënt als een handgeschreven fax, die zal max. 10% zijn van het e-mail alternatief.
(eigenlijk niet om te lachen, maar toch)
