Beste werk fratsen/verhalen

Eerste werkdag van nieuwe magazijnier/manusje van alles. Komt toe om 7h30 en vragen hem of hij het ziet zitten om met de bestelwagen een onderdeel naar BASF Antwerpen te brengen - antwoord: met plezier. 5 min later wil mijn collega hem de documenten en het onderdeel geven maar vind hem niet. Even rondgevraagd: bleek die meteen in de bestelwagen te zijn gesprongen en naar Antwerpen gereden, zonder gsm, zonder onderdeel. Komt 3 uur later doodleuk terug om te zeggen dat er niets in de bestelwagen lag - ik heb 10min met de slappe lach gezeten en krijg bij het schrijven van dit bericht nog de tranen in mijn ogen.
 
De erge zaken vanop ex-werk:
- Foute overledene gecremeerd
- aankomen bij een familie waar net iemand overleden is, draagberrie uit de wagen willen nemen en merken dat er nog iemand op ligt...
- Overledene te vroeg gecremeerd, familie had nog begroeting
- te vroeg gecremeerd en dan maar lege kist in de aula zetten voor de dienst
- een lege kist gecremeerd, overledene lag nog in de koelcel, 2 keer...
- juwelen vergeten uit te doen voor een inkisting, pas weten weten komen wanneer de familie er op de koffietafel achter vraagt => terug naar begraafplaats, put was nog maar deels dicht, terug open laten maken, kist openen en juwelen uitdoen. Ja mevrouw de juwelen van uwe man lagen nog op de bureau.
- dienst + crematie met foute overledene
- ergste van al, kindje vergeten in te kisten, dienst volledig in lege kist en in de avond merkt een collega dat.
Met 2 man graf open, kindje in kist en graf terug dicht.
- en nog zoveel meer

En telkens de bazen stonden erbij en keken ernaar zonder ook maar 1 ding zelf op te lossen!
Altijd ik en een andere collega die de miserie van een ander mocht oplossen.
 
Lap, twas plezant totdat die van de vakbond kwam.
Aaaah, de vakbond!

Hoge pief van de vakbond, was mentor bij de chauffeurs. Die kwam regelmatig aan mij vragen om zijn excelleke goed te zetten. Lees: rijen met datums naar beneden trekken. Die man had twee schermen. Op het andere scherm doodleuk twee tabs met datingsites open.

Een andere kerel van de vakbond. Voor hij verkozen was: harde werker, nooit zagen, zelfs niet voor een extraatje. Vanaf hij verkozen was moeilijk beginnen doen en als zijn argumenten faalden kwam hij op de proppen met "mij krijgt ge toch nie weg, want ik zen van de vakbond!".

Nog ene van de vakbond: die was toch ontslagen geraakt na veel vijven en zessen en een dwangbevel vanuit het hoofdkantoor in Parijs omdat meneer overal dwarslag, iedereen uitkafferde die kritiek had en bleek dat hij de inkomsten van de cola-automaten op de vertreklocatie van de camions doodleuk in zijn eigen zakken stak.

(dat lied heb ik in mijn studententijd nog heel vaak liggen scanderen)
:unsure:
 
  • Wow
Waarderingen: Lint
De erge zaken vanop ex-werk:
- Foute overledene gecremeerd
- aankomen bij een familie waar net iemand overleden is, draagberrie uit de wagen willen nemen en merken dat er nog iemand op ligt...
- Overledene te vroeg gecremeerd, familie had nog begroeting
- te vroeg gecremeerd en dan maar lege kist in de aula zetten voor de dienst
- een lege kist gecremeerd, overledene lag nog in de koelcel, 2 keer...
- juwelen vergeten uit te doen voor een inkisting, pas weten weten komen wanneer de familie er op de koffietafel achter vraagt => terug naar begraafplaats, put was nog maar deels dicht, terug open laten maken, kist openen en juwelen uitdoen. Ja mevrouw de juwelen van uwe man lagen nog op de bureau.
- dienst + crematie met foute overledene
- ergste van al, kindje vergeten in te kisten, dienst volledig in lege kist en in de avond merkt een collega dat.
Met 2 man graf open, kindje in kist en graf terug dicht.
- en nog zoveel meer

En telkens de bazen stonden erbij en keken ernaar zonder ook maar 1 ding zelf op te lossen!
Altijd ik en een andere collega die de miserie van een ander mocht oplossen.
WTF 😲😲😲😲 werk jij bij die gasten van de serie Grond ofzo?
 
De erge zaken vanop ex-werk:
- Foute overledene gecremeerd
- aankomen bij een familie waar net iemand overleden is, draagberrie uit de wagen willen nemen en merken dat er nog iemand op ligt...
- Overledene te vroeg gecremeerd, familie had nog begroeting
- te vroeg gecremeerd en dan maar lege kist in de aula zetten voor de dienst
- een lege kist gecremeerd, overledene lag nog in de koelcel, 2 keer...
- juwelen vergeten uit te doen voor een inkisting, pas weten weten komen wanneer de familie er op de koffietafel achter vraagt => terug naar begraafplaats, put was nog maar deels dicht, terug open laten maken, kist openen en juwelen uitdoen. Ja mevrouw de juwelen van uwe man lagen nog op de bureau.
- dienst + crematie met foute overledene
- ergste van al, kindje vergeten in te kisten, dienst volledig in lege kist en in de avond merkt een collega dat.
Met 2 man graf open, kindje in kist en graf terug dicht.
- en nog zoveel meer

En telkens de bazen stonden erbij en keken ernaar zonder ook maar 1 ding zelf op te lossen!
Altijd ik en een andere collega die de miserie van een ander mocht oplossen.
Enkel ceremonie gedaan of ook lijken "geprepareerd"? De enige sector met jobzekerheid, maar het lijkt me heel raar om dagelijks met lijken om te gaan. Na verloop van tijd went dat wellicht, maar je gaat daar niet iedere keer een in het rusthuis gestorven bejaarde op tafel krijgen. Anderszijds wel heel fascinerende job, elke dag geconfronteerd worden met de eindigheid van het leven. Hoe werk je al die ernst van zo'n ceremonie uit je systeem?
 
WTF 😲😲😲😲 werk jij bij die gasten van de serie Grond ofzo?
Nope, laatste ding met kindje was de druppel die me gedegouteerd heeft gemaakt van de aanpak van de zaakvoerders van een "groot toonaangevend familiebedrijf, met goed intern opgeleid personeel" ....
Als ze het bedrijf niet gekregen hadden van papa XXXX werkte ze beide in een beschutte werkplaats.
 
Enkel ceremonie gedaan of ook lijken "geprepareerd"? De enige sector met jobzekerheid, maar het lijkt me heel raar om dagelijks met lijken om te gaan. Na verloop van tijd went dat wellicht, maar je gaat daar niet iedere keer een in het rusthuis gestorven bejaarde op tafel krijgen. Anderszijds wel heel fascinerende job, elke dag geconfronteerd worden met de eindigheid van het leven. Hoe werk je al die ernst van zo'n ceremonie uit je systeem?
Alles gedaan en doe het nog steeds.
Enkel de diensten voorgaan als spreker doe ik niet.

Niet elke dooie is inderdaad hetzelfde, een 95 jarige of een 12 jarige die zelfmoord gepleegd heeft of stierf door een ziekte of ongeval is iets helemaal anders.

De meeste ceremonies zijn 'saaie' diensten voor mij, die van jongere mensen meestal veel aangrijpender.
 
Ex-collega (verzekeringssector, was vroeger een bankdirecteur) moest een klant ontvangen die voor een verandering van voertuig kwam. Gaandeweg het gesprek vraagt de collega "Seg, mr. X, hebt gij 15 jaar geleden niet een bank beroofd in Deurne? Dat was bij mij toens, kent ge mij niet meer?".

Bleek effectief de man te zijn die 15 jaar ervoor de collega zijn bank beroofd had met een jachtwapen waarvan de loop was afgezaagd en de collega onder schot hield (en hiervoor was opgepakt + in't gevang had gezeten). Klant was kwaad omdat de collega zodanig respectloos was dat hij hierover durfde beginnen.

Klant werd de deur gewezen.
 
Nog een verhaaltje van mijn nonkel (echt gebeurd), van het leger.

Er was een soort test die je kon afleggen. Je moest dan zonder compas op 10 uur tijd 100km verderop geraken.
(voorbeeld, ik weet de exacte tijd en afstand niet meer uit het hoofd, ik zal het hem nog eens vragen, maar goed dit is maar om een beeld te geven, maar het was echt een zeer lange afstand)
Je kreeg 3 kansen om te slagen.

Er was ne kerel die krankzinnig goed was in lopen. 3x net niet. 10 uur en een paar minuten. Dus die mens liep waanzinnig hard, want dat was over onverhard en met enorm veel hoogtemeters.

Vraagt die gast aan ne hogere officier: Allé ik zie hier gasten rondlopen die veel slechter lopen dan ik.
Hoe zijn die geslaagd in deze test? Ik begrijp het niet!
Zegt die officier: Die hebben onderweg gelift hé! (waar het wel even verhard was)
Die gast: Dus die hebben stukken met de wagen afgelegd? Mocht dat dan?
Officier: Ja, niemand zei dat je heel dat traject al lopend moest doen hé! :rofl:
 
De FOD economie - ongelooflijk wat daar allemaal gebeurde. :rofl: (+-15 jaar geleden)

Ik zit samen met mijn baas in een lokaal zo groot als een aula op de universiteit. Maar het zijn besparingen dus we zitten daar dus helemaal alleen met ons twee. :unsure:

- Op een dag is er echt NIKS werk. Ik doe alsof ik bezig ben en ik loer naar mijn baas en hij kijkt vrij vreemd op.
Ineens giert hij van het lachen. Hey Makila kom eens naar hier! .. was ie grappige Youtube filmkes aan het bekijken ..
Ik zeg: Ah ge hebt niks te doen!
Hij: Jij ook niet! Hahaha!

- Op een dag horen we een geluid in de gang. We gaan kijken. Zien we een paar man in werkkledij computers en materiaal weghalen.
Wij: Wat zijn jullie aan het doen?
Die mannen: Ah we zijn van de reparatiedienst
Wij: (ze hadden echte werkkledij aan): Ah OK.

Een dag later ne hoge pief: Hey mannen ze hebben gisteren computers en materiaal gestolen hier! Weten jullie van iets?
Wij beiden kijken elkaar aan en in koor: Neen we weten van niks!

- Elke dag zie ik marokkaanse vrouwen (no offense, dit was echt zo) met een hoofddoek in de eetzaal kledij aan het breien.
Ik check af en toe en nu blijkt dat die vrouwen daar heel de dag 5 dagen op 7 non stop zitten te breien
Ik zeg tegen mijn baas: Werken die vrouwen eigenlijk wel?
Hij: Neen die werken niet. Ze breien kledij en verkopen die dan
Ik: Waarom werken ze hier dan nog?
Hij: Dat kost te veel om ze te ontslaan, de grote piefs weten dit, maar ze doen er dus niets aan omdat het de moeite niet waard is.
Kans dat je ze toch gewoon hun premie moet uitbetalen als je ze op staande voet ontslaat, is te groot.

- Ik zie dat de persoon die ons heeft ingehuurd telkens de krant leest, heel de dag door en in feite zelf niks doet. Af en toe gaat ie op wandel of drinkt ie ne koffie.
Ik tegen mijne baas: Wat doet die mens eigenlijk?
Baas: NIKS!
Ik: Hoe maar ze hadden mij gezegd dat het hier megadruk zou zijn, dat die mens verzoop in het werk, maar eerlijk?
De werkdruk valt toch mee? Waarom heeft die mens ons dan ingehuurd?
Baas: Ah begrijp je het niet? Het was inderdaad niet druk. Maar hij heeft de bazen wijsgemaakt dat het druk was. Zodat ze 2 externen hebben ingehuurd, jij en ik! Hij weet dat wij hem indekken, en dat hij nu niks moet doen! Slim hé! :unsure:

Deze verhalen zijn zo absurd en van de pot gerukt, dat ik ze gewoon niet kan verzinnen, dit is dus allemaal echt gebeurd :tongue:
Eentje voor @mac-bc die zijn gepassioneerde voorliefde voor ambtenaren niet onder stoelen of banken steekt.
 
Eentje voor @mac-bc die zijn gepassioneerde voorliefde voor ambtenaren niet onder stoelen of banken steekt.
Ah nee, joh. Mac-bc overdrijft! :unsure:

Ik heb zelf ook nog als Vlaamse ambtenaar gewerkt en ik heb ook echt schrijnende verhalen over verkwisting van ons belastingsgeld. Ik wil ze niet delen omwille van de herkenbaarheid. Maar daar is nog zoveel efficiëntieverbetering mogelijk, niet normaal.

(Terwijl er ook ambtenaren zijn die wél goed hun werk doen. Maar dat is de norm denk ik, dus logisch dat daar minder over gesproken wordt.)
 
  • Een magazijnier die consistent te vroeg naar huis vertrok wanneer het hem uitkwam (genre starten om 5u en om 8u reeds vertrekken, niet 3 min te vroeg vertrekken dus), hier de eerste maal op aangesproken, bleek dat hij wou ontslagen worden om op die manier een VDAB cursus vrachtwagenchauffeur te volgen.

    Duidelijk gemaakt dat we hem niet gingen ontslaan tenzij het om dwingende reden ging. Nog meermaals gedocumenteerde gesprekken gehad en aangetekend schrijven gestuurd waar duidelijk in stond dat dit aanleiding was tot ontslag om dwingende reden. Uiteindelijk hebben we hem ontslaan, om dwingende reden, waarna hij helemaal begon te flippen en de personeelsdirecteur en mijzelf aanviel met een cuttermes, waar hij gelukkig niet in slaagde.

    De politie gebeld, toen die aankwamen was hij uiteraard al vertrokken. De volgende dag is hij nog eens langsgekomen om op een koele manier te melden dat wij op zijn lijst stonden, dat hij de dag zelf niet is teruggekeerd om ons af te maken omdat zijn vrouw hem had gekalmeerd, maar dat onze tijd nog wel komt...

    Daar ben ik toch een week niet goed van geweest.

  • Een andere magazijnier die in Frankrijk woonde en al 5,5 maanden voor ons werkte op interim basis gingen we een vast contract onbepaalde duur geven na 6 maand. Zijn wagen wou niet meer starten op het werk waardoor we hem een week één van onze poolwagens hadden gegeven om hem de tijd te geven om zijn wagenproblemen op te lossen en toch te komen blijven werken.
    Tijdens die week werd ik rond middernacht gebeld door zijn vrouw die aan het flippen was omdat hij nog niet thuis was en dat ze hem niet kon bereiken (hij werkte tot 21:30, normaal thuis rond 22:30), en of ik van iets wist. Die nacht nog met verschillenden hem gezocht zonder succes.

    Dag 1 geen nieuws, dan had zijn vrouw ook aangifte gedaan bij de politie, dag 2 geen nieuws, dag 3 geen nieuws, dag 4 werden we gebeld door een Fransman die vroeg of wij wisten dat onze poolwagen (vol reclame) al 4 dagen voor zijn deur stond. Naar daar gereden met 2 om de wagen op te halen, ondertussen ook langs gegaan bij de lokale politie, bleek dat de magazijnier al 4 dagen in de cel zat omdat hij bij een grenscontrole (Covid) was gepakt door een agent die vond dat zijn identiteitskaart er raar uit zag, bleek hij illegaal in de EU te zijn met valse papieren. Hij wou ook niemand bellen zodat ze niet wisten dat hij een vrouw en kinderen had, zijn vrouw bleek helemaal geen aangifte te hebben gedaan door dezelfde vrees, zijn domicilie stond niet op het adres waar ze effectief woonden, zo kon de politie dus ook niemand traceren, ...

    Die hebben we zijn vast contract dan toch niet gegeven... Wel nog nooit iemand zo gelukkig aan de telefoon gehoord toen ik zijn vrouw belde met het nieuws dat we hem gevonden hadden.
 
Laatst bewerkt:
De FOD economie - ongelooflijk wat daar allemaal gebeurde. :rofl: (+-15 jaar geleden)

Ik zit samen met mijn baas in een lokaal zo groot als een aula op de universiteit. Maar het zijn besparingen dus we zitten daar dus helemaal alleen met ons twee. :unsure:

- Op een dag is er echt NIKS werk. Ik doe alsof ik bezig ben en ik loer naar mijn baas en hij kijkt vrij vreemd op.
Ineens giert hij van het lachen. Hey Makila kom eens naar hier! .. was ie grappige Youtube filmkes aan het bekijken ..
Ik zeg: Ah ge hebt niks te doen!
Hij: Jij ook niet! Hahaha!

- Op een dag horen we een geluid in de gang. We gaan kijken. Zien we een paar man in werkkledij computers en materiaal weghalen.
Wij: Wat zijn jullie aan het doen?
Die mannen: Ah we zijn van de reparatiedienst
Wij: (ze hadden echte werkkledij aan): Ah OK.

Een dag later ne hoge pief: Hey mannen ze hebben gisteren computers en materiaal gestolen hier! Weten jullie van iets?
Wij beiden kijken elkaar aan en in koor: Neen we weten van niks!

- Elke dag zie ik marokkaanse vrouwen (no offense, dit was echt zo) met een hoofddoek in de eetzaal kledij aan het breien.
Ik check af en toe en nu blijkt dat die vrouwen daar heel de dag 5 dagen op 7 non stop zitten te breien
Ik zeg tegen mijn baas: Werken die vrouwen eigenlijk wel?
Hij: Neen die werken niet. Ze breien kledij en verkopen die dan
Ik: Waarom werken ze hier dan nog?
Hij: Dat kost te veel om ze te ontslaan, de grote piefs weten dit, maar ze doen er dus niets aan omdat het de moeite niet waard is.
Kans dat je ze toch gewoon hun premie moet uitbetalen als je ze op staande voet ontslaat, is te groot.

- Ik zie dat de persoon die ons heeft ingehuurd telkens de krant leest, heel de dag door en in feite zelf niks doet. Af en toe gaat ie op wandel of drinkt ie ne koffie.
Ik tegen mijne baas: Wat doet die mens eigenlijk?
Baas: NIKS!
Ik: Hoe maar ze hadden mij gezegd dat het hier megadruk zou zijn, dat die mens verzoop in het werk, maar eerlijk?
De werkdruk valt toch mee? Waarom heeft die mens ons dan ingehuurd?
Baas: Ah begrijp je het niet? Het was inderdaad niet druk. Maar hij heeft de bazen wijsgemaakt dat het druk was. Zodat ze 2 externen hebben ingehuurd, jij en ik! Hij weet dat wij hem indekken, en dat hij nu niks moet doen! Slim hé! :unsure:

Deze verhalen zijn zo absurd en van de pot gerukt, dat ik ze gewoon niet kan verzinnen, dit is dus allemaal echt gebeurd :tongue:
Politie in Brussel op de bureaus is of was blijkbaar net hetzelfde. Een hoofdinspecteur bij ons heeft daar een jaar gewerkt.

Collega is er niet en hij nam zijn telefoon op. Kreeg onder zijn voeten van collega's dat hij dat niet mocht doen omdat zij dat anders ook zouden moeten doen.

Uren invullen van 8u tot 16u30 maar pas om 10u toekomen, 2u gaan lunchen en om 15u weer aanzetten.

Na 1u had hij geen werk meer en wou werken aan een verkeersplan. Heeft daarvoor op het matje geroepen geweest dat dat niet in zijn functieprofiel stond. Toen hij zei dat hij na 1u met zijn werk klaar is zeiden ze dat hij dan maar niets moest doen.

Na dat jaar moest hij de dienst evalueren en zei tegen de baas dat hij toch ook wel weet wat het probleem daar is. Het antwoord was dat ze anders geen volk meer vinden om daar te werken.

Die mannen kregen dan nog echt zotte bedragen aan premies oa om in Brussel te werken, talenpremies,..
 
Toen ik studeerde deed ik regelmatig interimjobkes, 's avonds of 's nachts. Meestal bedrijven die last-minute iemand nodig hadden om een gat in de planning op te vullen. Was een leuke zakcent.

Dus ik wordt 's middags gebeld of ik 's avonds in een bedrijf als orderpicker kan werken. Geen probleem. Ik kom daar aan en het is een bedrijf met allemaal IT-materiaal. Dus de beveiliging was daar een pak strenger dan in de meeste bedrijven. Scanner om buiten te mogen, badgen om naar een andere ruimte gaan.
Na een tijdje voel ik mijn blaas opspelen en ik ga op zoek naar het toilet. Ik badge mezelf binnen in het toilet en ik zie recht voor mij een soort trog staan, zoiets wat je in sommige studentencafés ook wel nog kon vinden. Dus ik zet me voor de trog, rits de broek open en doe mijn ding. Ik hoor iemand anders binnenbadgen en een stap zetten, maar dan stil blijven staan. Ik draai mij half om, die kerel kijkt naar mij, zegt niets, en gaat weer naar buiten. Vreemd, denk ik, iemand die niet kan plassen in het bijzijn van iemand anders ofzo. Ik knoop mijn broek dicht, draai me om. En zie aan een andere muur een hele rij gewone urinoirs hangen.
Dusja, ik was de interimmer die ongegeneerd in de wastafel aan het pissen was. Die kerel die binnenkwam moet ook gedacht hebben 'fuck this, not my problem'.
 
Enkel ceremonie gedaan of ook lijken "geprepareerd"? De enige sector met jobzekerheid, maar het lijkt me heel raar om dagelijks met lijken om te gaan. Na verloop van tijd went dat wellicht, maar je gaat daar niet iedere keer een in het rusthuis gestorven bejaarde op tafel krijgen. Anderszijds wel heel fascinerende job, elke dag geconfronteerd worden met de eindigheid van het leven. Hoe werk je al die ernst van zo'n ceremonie uit je systeem?

Persoonlijk lijkt me dat nog net iets "makkelijker" te zijn dan bv m'n vriendin die op spoed werkt en dus effectief nog levens probeert te redden maar daar niet altijd in slaagt. Het leven van mensen, dus ook kinderen (soms héél jong) uit uw handen zien glippen waar dan ook de ouders enz bij staan, lijkt me nog moeilijker dan een afscheidsceremonie waar ge een soort van routine in hebt.

Maar werken in een uitvaartcentrum is sowieso wel een bewonderenswaardige job.
 
Toen ik studeerde deed ik regelmatig interimjobkes, 's avonds of 's nachts. Meestal bedrijven die last-minute iemand nodig hadden om een gat in de planning op te vullen. Was een leuke zakcent.

Dus ik wordt 's middags gebeld of ik 's avonds in een bedrijf als orderpicker kan werken. Geen probleem. Ik kom daar aan en het is een bedrijf met allemaal IT-materiaal. Dus de beveiliging was daar een pak strenger dan in de meeste bedrijven. Scanner om buiten te mogen, badgen om naar een andere ruimte gaan.
Na een tijdje voel ik mijn blaas opspelen en ik ga op zoek naar het toilet. Ik badge mezelf binnen in het toilet en ik zie recht voor mij een soort trog staan, zoiets wat je in sommige studentencafés ook wel nog kon vinden. Dus ik zet me voor de trog, rits de broek open en doe mijn ding. Ik hoor iemand anders binnenbadgen en een stap zetten, maar dan stil blijven staan. Ik draai mij half om, die kerel kijkt naar mij, zegt niets, en gaat weer naar buiten. Vreemd, denk ik, iemand die niet kan plassen in het bijzijn van iemand anders ofzo. Ik knoop mijn broek dicht, draai me om. En zie aan een andere muur een hele rij gewone urinoirs hangen.
Dusja, ik was de interimmer die ongegeneerd in de wastafel aan het pissen was. Die kerel die binnenkwam moet ook gedacht hebben 'fuck this, not my problem'.
Doet mij een beetje denken aan dit filmpje (het omgekeerde van uw verhaal)

 
Doet mij denken aan de tijd dat ik een maand magazijnier-orderpicker was als vakantiejob.

Janus gemotiveerd, eerste dag van het werk.

Na de werkdag:

- P1 'informele leider van de 4 andere personeelsleden': "Ah Janus, kom eens. Jah, kijk, het is allemaal ok en zo hé, maar je hebt nu geen werk meer de rest van de week."
- Janus: "Hoe bedoel je, deed ik iets verkeerd?"
- P1: "Nee, maar je hebt het te snel gedaan. Je hebt alle orders van de hele week al gepickt. Het is belangrijk dat je je focust op kwaliteit, want fouten zijn duur."
- Janus: "Ah oei, heb ik fouten gemaakt dan?"
- P1: "Jah, nee eigenlijk niet. Maar het zou in de toekomst wel kunnen gebeuren hé."
- Janus: :wtf:
- P1: "Zo, goed dat we dat uitgeklaard hebben. Ik zou aanraden dat je wat meer rondwandelt en in de cafetaria chocomelk gaat drinken. Want hier werken interimmers en als het management ziet dat jij overdrijft, dan gaan die hun contract niet verlengd worden".

Tot zover de eerste kennismaking met "het échte en harde werkleven".
Geleerd dat als manager een exitgesprek zeer nuttig kan zijn, zeker met studentenjobbers aangezien die objectiever kunnen zijn.

Want als daar dan eens een manager passeerde op de werkvloer was iedereen 'druk druk druk'.

Drie vierden van die arbeiders kon daar zonder probleem ontslagen worden 😀
Was ook zo bij mijn vrouw aan de gemeente. Ze kan ook niet stil zitten en is altijd bezig. Haar vader werkte daar al jaren en na haar eerste week zei hij dat ze wat kalmer gaat moeten doen omdat ze daar anders niet van gediend gaan zijn..

Toen ik van de privé kwam was het ook zo. Als bij ons het systeem plat lag in de privé hadden ze altijd wel een ander werkje (helpen in het magazijn, mappen ordenen,..) mijn eerste dag bij de politie lag het systeem plat en zaten we heel de voormiddag in de keuken. Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld.

Dat heb ik nog altijd als ik aan het babbelen ben en er komt een chef binnen, maar het is eigenlijk totaal geen probleem, maar dat zit er nog altijd in gedrild.
 
Eén van mijn eerste studentenjobs was lader (aka vuilnisman) in het Londen aan de Dender (aka Aalst).

Op een welbepaalde maandag ging er een nieuwe werknemer aan de slag: een zwarte dan nog godnondedju! Als klap op de vuurpijl bleek die dan nog eens chauffeur te zijn. Dat kon toch echt niet door de beugel (er bestaan nogal wat hardnekkende vooroordeel over zwarte chauffeurs in de de Denderstreek, die af en toe wel blijken te kloppen :unsure: + chauffeur was al een 'betere' functie ivm lader).

Elke ochtend wanneer die man binnenkwam in de ruimte waar iedereen verzamelde, werd het plots doodstil: ge kon een naald horen vallen en iedereen keek die man een tijdje aan, waarna het geroezemoes zich hernam met volop geroddel. Echt verschrikkelijk achteraf gezien, staalhard racisme vanop de eerste rij :unsure:.

+- twee weken later werden nieuwe drankautomaten geïnstalleerd: van die doorzichtige waar ge de machine uw flesje/blikje ziet 'nemen'. Ongeziene technologie uit de Joenaaited Steets!!! Gelukkige fungeerde dat ook als bliksemafleider voor de 'nieuweling'.
 
(ziekenhuissector) Ik heb ook een massa aan verhalen die omwille van herkenbaarheid moeilijk te delen (en heel schrijnend zijn).

Een klassieker in de ziekenhuizen op geriatrie (ouderen) wanneer een patiënt belt om naar 't toilet te gaan: tis nie 't uur om te pissen. of ge hebt toch ne pamper aan? Kakt daarin
 
Ik heb nooit voor de overheid gewerkt, maar ken wel enkele 1st hand verhalen:

- een gast die voor de overheid 2 PC's komt kopen die belachelijke specs hebben en belachelijk duur zijn, omdat 'het budget op moet'. Ze hadden die ook totaal niet nodig. Hij was er over aan het stoefen toen ik met hem babbelde over zijn nieuwe aankopen
- kameraad van me heeft een jaar bij de overheid gewerkt en is weg gegaan wegens té weinig werk. Hij heeft foto's getoond van collega's die letterlijk uren aan een stuk liggen te slapen
- 1 collega die alle badges krijgt van iedereen. De rest vertrekt te vroeg, en die ene moet als laatste blijven om iedereen 'op tijd' uit te badgen
- dingen in het zwart doen, en dan onder tafel flessen champagne krijgen

Dan nog enkele ervaringen van mezelf

- collega die een gigantische tv koopt met zijn vakantiegeld, enkel om porno te kijken. Die heeft een paar jaar daarna nog zelfmoord gepleegd. Moet een enorme eenzaat geweest zijn
- collega (zo een vettig prototype 50+'er arbeider) die in geuren en kleuren vertelt over zijn escapades bij de hoeren, en zijn geld dan terug probeert te vragen omdat het nie lukt
- collega die naar huis gaat met een rugzak die bijna scheurt van het aluminiumafval dat hij mee pakt om zelf weg te voeren
- pyromaan die honderden m³ brandstof in brand probeerde te steken, ook enkele succesvolle branden zoals stapels paletten
- per ongeluk vervuilende shit loodsen in het water, en er dan stroomafwaarts iets bij kappen om te verdoezelen
- een collega die een andere bedreigd met een mes
- een andere collega die de OSHA man wou omver rijden na een opmerking

Geen lange verhalen, maar toch een korte bloemlezing.
 
Laatst bewerkt:
Terug
Bovenaan