Dit moet hier toch ook even in zijn geheel staan.
De open brief van de mama:
Beste bezorgde lieve medemensen,
Ik heb me meer dan 5 jaar bewust uit de mediagekte gehouden, in de hoop dat alles vanzelf zou luwen. Helaas doet de recente heisa me in mijn pen kruipen.
Dit moet stoppen, Sanda's ziel moet kunnen rusten.Ik begrijp alle reacties, verontwaardigingen en de roep om gerechtigheid. Het is een "symbooldossier", wordt gezegd.
Maar dat neemt niet weg dat er echte mensen achter zitten. Achter de Sanda Dia die in de kranten en op de schermen wordt afgebeeld, zit een echte jongen, een doorsnee Belgische jongen die opgroeide in een leuk huis in een rustige wijk, die ging voetballen, hobby's had, die Latijn volgde en ging studeren, iedereens vriend.
Sanda beschouwen als een kansarme sukkelaar is zijn herinnering onrecht aandoen. Zoals zoveel doorsnee studenten wou hij bij een studentenclub, en specifiek bij dat clubje horen.
Hij kende immers al enkele jongens van vroeger. Koste wat kost wilde hij meedoen aan de doop, hoewel hij wist wat er hem te wachten zou kunnen staan. Er waren al 7 jongens afgehaakt tijdens de voorrondes die hen al te gortig waren.
Hij wist ook dat het de trend was bij studentendopen om steeds verder te gaan met onverantwoord gedrag, steeds riskantere proeven af te nemen, met een onbezonnen houding, zonder stil te staan bij de gevolgen. Zelfs met de verwittiging van hun ouders, die jongeren al geregeld in de wind slaan, heeft niemand dit gewild of zien aankomen, die jongens niet, en ook Sanda niet.
Wat er die nacht tijdens de doop gebeurd is, is lang en grondig onderzocht. Het gerecht heeft alle kanten van het verhaal op een evenwaardige manier gehoord, ze zorgvuldig afgewogen en heeft zich erover uitgesproken.Sanda is om het leven gekomen bij een tragisch ongeluk als gevolg van onbezonnen gedrag en, hoe pijnlijk om te horen ook, zijn eigen keuzes.
Het had niets te maken met zijn afkomst, met zijn ouders, met zijn huidskleur. Als het niet was gebeurd, was hij gewoon een Reuzegommer geweest. En had hij het volgende jaar meegedaan aan de doop, maar dan aan de andere kant.
Rechtvaardigheid doen aan Sanda kan door paal en perk te stellen aan achterhaalde dooprituelen, de onmenselijke vernederingen en beproevingen zonder enige vorm van beheersing of verantwoording.
Rechtvaardigheid voor Sanda zal echter nooit afgekocht kunnen worden, niet met boetes of werkstraffen, niet met giften aan "De Familie", aan initiatieven en vzw's.
Ik besef dat dit voor veel mensen een manier is om iets te kunnen bijdragen, om hun verdriet te verwerken, maar het is niet mijn manier. Dat mijn zoon, naar mijn gevoel, nu als een martelaar wordt gebruikt, doet hem geen eer aan en blijft in het collectieve geheugen het foute narratief voeden.
Ik ben iedereen zeer dankbaar voor alle goede bedoelingen, en het oprechte medeleven, en hoop dat de recuperatie van dit verschrikkelijke gebeuren mag stoppen, en dat Sanda de rust krijgt die hij verdient
