Hoewel Zorro op een gegeven moment van wereldwijde populariteit genoot, zij het via de TV-serie van de jaren ‘90 of de films met onder meer Antonio Banderas, vonden weinig ontwikkelaars zich toen geroepen om videogames te maken. Recent ontvingen we
Zorro the Chronicles bijvoorbeeld, maar het merendeel van de resterende pogingen werden praktisch een eeuwigheid geleden tot leven gewekt. Een schamele oogst met andere woorden, terwijl ze op het eerste zicht bijna allemaal op gelicenseerde
shovelware lijken, oftewel goedkoop gemaakte spellen die louter op de markt werden gedumpt om van een bekende naam te profiteren. Schermen komt daarenboven erg zelden aan bod als een vechtstijl in interactieve media, met als voornaamste uitzondering sportspellen in het teken van de Olympische Spelen. Kortom, concepten waarmee de industrie amper experimenteerde … totdat Fireplace Games besloot om met een...